- Konu Sahibi DIPTISDIPTIS
-
- #361
Çok sevindim inşallah bundan sonrası da sorunsuz geçer.Doğum olsa bile riskli haftaları geçmişsin.Zamanında,kolay ve sağlıklı bir doğum dilerim.
ben 33. haftamdayım. 30. haftada gittiğimde hala plasentam öndeydi ama 2 gün önce düzeldiğini öğrendim. içinizi ferah tutun. her an düzelebiliyor:))
teşekkür ederim. benimki parsiyal previa idi. şu ana kadar hiç kanamam olmadı çok şükür. artık dinleniyorum zaten. izne ayrıldım. 2 gün önce plasentanın düzeldiğini öğrendim ama bu sefer de kese rahimağzına baskı yapmış. yatmam gerektiğini söyledi doktor. erken doğum riski varmış. hepimiz için hayırlısı olur umarım...
Amin canım...totalis olmadığını tahmin etmiştim zaten.aman diyim yat dinlen sakın iş güç yapma hafife alma.bu zamanlar çok önemli bebiş için.bir hafta bile önemli.ne kadar içeride durursa o kadar iyi.erken doğum riskin varsa doktor ciger geliştirici yapmaktan bahsetmedimi? Daha sık kontrole gitmen lazım bence.ben olsam her hafta ultrason ve nstye girmek isterdim..benmi çok pimpirikliyim bilmiyorum yaaaa. Ama gecmişte yaşanılanlar beni böyle yaptı sanırım....yuzmüş yüzmüş kuyruğuna gelmişsin bundan sonra daha ihtimamlı olmak gerekir kanaatindeyim canım..doktorunla sık kontakt kur derim ben..güzel haberlerini duymak dileğiyle..
Amin canım...totalis olmadığını tahmin etmiştim zaten.aman diyim yat dinlen sakın iş güç yapma hafife alma.bu zamanlar çok önemli bebiş için.bir hafta bile önemli.ne kadar içeride durursa o kadar iyi.erken doğum riskin varsa doktor ciger geliştirici yapmaktan bahsetmedimi? Daha sık kontrole gitmen lazım bence.ben olsam her hafta ultrason ve nstye girmek isterdim..benmi çok pimpirikliyim bilmiyorum yaaaa. Ama gecmişte yaşanılanlar beni böyle yaptı sanırım....yuzmüş yüzmüş kuyruğuna gelmişsin bundan sonra daha ihtimamlı olmak gerekir kanaatindeyim canım..doktorunla sık kontakt kur derim ben..güzel haberlerini duymak dileğiyle..
mrb benimde 14.hafta baktığında plasenta previa olabilir dedi kanaman olur olursa beni arayın dedi normal hayatına devam et kanama olmassa 1 ay sonra geldedi riskli kanamalı bir doğum bizi bekliyo dedi o kadar ben 4 hafta bekleyemicem o yüzden 3.haftanın sonu yani pazartesi gidicem kanamam olmadı hamd olsun netten bir okudum 3 gün ağladım korkudan yazıyoki kan kaybından gidersin rahim alınır yazıyo şimdi baya takmıyorum ne yapayım allahın dediği olur rabbim hakkımızda hayırlısını istesin dikkat etmeye çalışıyorum inşallah olması gereken yere geçer
Canım korkma panik yapma,kötüsünüdüsünme hemen.previa olup ta zamanında sezaryenle doğuran çokinsan var.illa kanaman olacak diye bi şart yok.ama tabi tedbirli olmak en iyisi.doktorun dediği gibi normal hayatına devam etme.aktivitelerini kısıtla muhakkak.çok ayakta durma.ev işi yapma.bol bol uzan dinlen.üç çeşit previa var.seninki hangisi? Bu da önemli.ayrıca daha tam previa teşhisinden emin olma için çok erken çünkü plasenta zamanla yukarı çıkıp olması gerekn yere çıkabilir..
merhaba arkadaşlar,
ben daha 6 haftalık hamileyim.
bugun doktorum bebeğin yeri asagıda haftaya bakıcaz dedi.
bu kadar erken bu haberi alıp sonra duzelen var mıdır acaba?
merhaba arkadaşlar,
ben daha 6 haftalık hamileyim.
Bugun doktorum bebeğin yeri asagıda haftaya bakıcaz dedi.
Bu kadar erken bu haberi alıp sonra duzelen var mıdır acaba?
canım bende 13.haftada öğrendim dünya başıma yıkılıdı sandım sakın internette yazanları okuma en az 10 gün ağladım ya kan kaybından ölürsem diye allah emanetiz canım 24.haftaya kadar çıkıyormuş şu anda zaten aşağıda olması normalmiş meraklanma sen bari ben bıktırdım herkesi topikte korkma canım allahın izniyle olması gereken yere çıkar ağır kaldırma bol bol yat uzan arabaya bile yeni binmeye başladım 2 ay olacak cinsellik yok sağlık olsunda bende heyecanla bekliyorum 20.haftaya ggirdim daha var vakti inşallah çıkar çıkmassada doğumda kanama fazla olur tedarikli gireriz dedi doktor en kötü ihtimal kanama durmassa rahim alınıyormuş oda çok nadirmiş allah korusun bol bol dua edelim kendine iyi bak
benim doktorlarım acaba bana yalanmı söylüyorlar şimdi çok tedirgin oldum yaa..20.haftadan evvel belli olmaz diyolar pekisen nasıl 13 .haftada öğrenebiliyosun? Senin doktorun başka bi gezegendenmi yoksa of yaa korkmamam için benden gizliyolarmı acaba?korkunun ecele faydası yok ama iki gündür bunu düşünüyorum.yarin doktorumu arayıp sorucam ısrarla.isterse beni azarlasın.
hangimizinki hangi gezegenden bilmem ama benim yaşadığım bu
Demin aradım doktorumu azarlamadı ama beni bidaha boyle şeyler için arama güzel kızım dedi adamı bıktırmışım anlamadan.kaba davranmadı ama ben o kadar alınganım ki şu ara,ağlaya ağlaya içim dışıma çıktı.arasıgıma pişman oldum çok kırıldım.sanırım bi daha ona gitmicem.oysaki ilgili ve kibar ve de çok deneyimli biriydi ama beni bunlar için arama diceğine kısaca bilgilendirip takma kafana diyebilirdi.
Benim guzel arkadaşım teşekkür ederim mesajın için.belki beni hatırladın ben gecen yıl previa totalis oldum.işte bu yüzden şimdi acaip paniğim ve hamileliğim kabus gibi geçiyor.adeta hamile oldugumu unutmaya çalışıyorum biraz huzur bulmak için.Senin ilk doktorun da çok fenaymış ya felaket tellalı gibi.genelde doktorlar bize patlamaya hazır bomba diyolar.sorumluluk almakistemiyolar.benim de 3.sezaryenim olcak devlette 3.yü yapmadıklarınıbilmiodum bana saçma geldi buu doktoruma sorucam.ben iki doktora birden gidiyorum.cerrahpaşada rıza madazlı var riskli gebelik uzmanı bi de ona gitsen bakalım ne dicek.kendisi alanında çok iyidir.zaten prof.benim doktorlarım da tanı için erken diyolar başka bişeydemiyolar.daha previa olup olmadığım belli diil ama içimden bi ses ve vesveseler yine aynısı olcak diyo.bende de plasenta rahim ağzını tam kapıyordu dr çıkabilir diyodu ama çıkmadı sevimsiz organ.digerprevialarda çıkma ihtimali daha yüksek totaliste çıkan duymadım.bi de eski sezaryen dikişine yapışıyo plasenta.ikimizde de iki tane dikiş varAllah yardımcımız olsun.sakin durabilmek cok zor.lütfen canım hareketlerine dikkat et,kendini kısıtla,yorulma,sakıniş güç yapma.nasıl olsa geçici bir durum.ne olacaksa olacak alnımıza ne yazıldıysa yaşıcaz.inşallah sonunda yüzümüz güler.üzme kendini canım.benim doktorum ilk muayenede yani 8 haftalıkken yerinin aşağıda olduğunu söyledi.çok ümitsiz ve karamsar bir ifadeyle.kanama,ağrı olursa gel dedi her seferinde ve 10 günde bir çağırdı.ben pek anlam vermedim ve 12 haftada hafif bir kanama olunca korktum.hemen hastaneye yatırdı.iki hafta sonra pek dikkat etmediğim için yine oldu.gece ve sabah fazla olunca yine gittim ve yatırdı.renkli doplere girdim akşam.sabah dr.um epey panikle yanıma gelip çok riski bir durumda olduğumu burda bir şey yapamayacaklarını ve araştırmaya gitmemi söyledi. sezeryande rahmin alınacağını,gece bir durum olursa yoğun bakıma gireceğimi........ vs,vs........
bir insana öleceğini daha kötü nasıl söylenirdi bilemiyorum.çok bencilce beni başından attı sağolsun.
neyse şimdi devletten arkadaşımın dr.una gittim 3 hafta önce.amerikan hastanesinde vs.çalışmış biri.ben çok paniktim ve 17 haftalık hamile olduğumu ve plesanta previa total olduğumu söyledim.daha bu haftada bu teşhis konmaz ki,çıkabilir de çıkmayabilir de dedi.ben çok stres yaptığımı ve durumu net olarak söylemesini istedim ısrarla.bana hiç bir şey düşünme ve kafana takma.daha belli olmaz dedi.kızım olacağını da ondan öğrendim bu arada.ultrasonda bana da gösterdi plesanta tam bebeğin çevresinde.Allah'a güvenmekten başka yapacak bir şeyimiz ok.bu stres yüzünden insan bebeğinin heyecanını dahi hissedemiyor maalesef.devlette üçüncü sezeryan yapılmıyormuş,hala nereye gideceğim belli değil.zeynep kamil hem çok uzak,hem de orda pek hoş davranımadığını söylüyorlar.hayırlısı artık.
daha evvel birr proflada görüşmüştüm.o da daha erken bir tanı koymak için demişti.hatta benim sevgili dr.bebek dar yerde büyümez,hatta sezeryan kesiğini olduğu yeri yırtar demişti.prof bebek de sıkıntı olmaz büyür dedi.bu durumla karşılaşmış doktorlar daha sakin sanırım.24. haftadan sonra kesin belli olacak sanırım.
üzme kendini canım.benim doktorum ilk muayenede yani 8 haftalıkken yerinin aşağıda olduğunu söyledi.çok ümitsiz ve karamsar bir ifadeyle.kanama,ağrı olursa gel dedi her seferinde ve 10 günde bir çağırdı.ben pek anlam vermedim ve 12 haftada hafif bir kanama olunca korktum.hemen hastaneye yatırdı.iki hafta sonra pek dikkat etmediğim için yine oldu.gece ve sabah fazla olunca yine gittim ve yatırdı.renkli doplere girdim akşam.sabah dr.um epey panikle yanıma gelip çok riski bir durumda olduğumu burda bir şey yapamayacaklarını ve araştırmaya gitmemi söyledi. sezeryande rahmin alınacağını,gece bir durum olursa yoğun bakıma gireceğimi........ vs,vs........
bir insana öleceğini daha kötü nasıl söylenirdi bilemiyorum.çok bencilce beni başından attı sağolsun.
neyse şimdi devletten arkadaşımın dr.una gittim 3 hafta önce.amerikan hastanesinde vs.çalışmış biri.ben çok paniktim ve 17 haftalık hamile olduğumu ve plesanta previa total olduğumu söyledim.daha bu haftada bu teşhis konmaz ki,çıkabilir de çıkmayabilir de dedi.ben çok stres yaptığımı ve durumu net olarak söylemesini istedim ısrarla.bana hiç bir şey düşünme ve kafana takma.daha belli olmaz dedi.kızım olacağını da ondan öğrendim bu arada.ultrasonda bana da gösterdi plesanta tam bebeğin çevresinde.Allah'a güvenmekten başka yapacak bir şeyimiz ok.bu stres yüzünden insan bebeğinin heyecanını dahi hissedemiyor maalesef.devlette üçüncü sezeryan yapılmıyormuş,hala nereye gideceğim belli değil.zeynep kamil hem çok uzak,hem de orda pek hoş davranımadığını söylüyorlar.hayırlısı artık.
daha evvel birr proflada görüşmüştüm.o da daha erken bir tanı koymak için demişti.hatta benim sevgili dr.bebek dar yerde büyümez,hatta sezeryan kesiğini olduğu yeri yırtar demişti.prof bebek de sıkıntı olmaz büyür dedi.bu durumla karşılaşmış doktorlar daha sakin sanırım.24. haftadan sonra kesin belli olacak sanırım.
merhabalar
bir plesanta previalı olarak yazdıklarınızı okuyunca yaşadıklarımı sanki halen yaşıyormuş gibi hatırlayıp mateme daldım.
öncelikle LÜTFEN kendinize çok dikkat edin hatta ben size derim ki yürümeyin bile sonuçları o kadar ağırki !....
kısaca yaşadıklarımdan bahsedeyim size:
geçen yıl temmuz ayında hamile kalmıştım. o kadar mutluydum ki yaşayacaklarımdan habersiz! çok güzel bi hamilelik süreci geçiriyordum. daha 5 haftalıkken yeni öğrenmişken anneme gittim şehir dışına. bütün akrabalarım benim hamile olduğumu dış görünüşümden anlayabiliyorlardı ki kilo da almamıştım. bu ise benim çok hoşuma gidiyordu, bilmezdim ki yaşayacaklarımın habercisi olduğunu.
ve ben hep kova burcu bir bebeğim olmasını istiyordum. bebeğimin muhtemel doğum tarihi 3 mayıs idi. yani boğa burcuna denk giliyordu. bebeğim erken doğacak ben hissediyorum diyordum ama 3 ay da erken doğmazki nasıl kova burcu olabilir derdim.
2 aydan itibaren sürekli sancı ve kasılmalarım oluyordu. günümü hiç rahat geçiremiyordum yanlız ilk hamileliğim olduğu için de bilinçsizdim. içinde bulunduğum durumun normal şartlar olduğunu kanıksamıştım. öğretmenim ben. sürekli ayakta durmam ve konuşmam gereken bi mesleğim var ve sınıflarım 65 70 kişi idi. olabildiğince çok yoruluyordum. doktoruma bu durumun normal olup olmadığını sorduğumda herşeyin yolunda gittiğini söylüyordu. nefes almakta güçlük yaşıyordum kasılmalar şiddetlenmiş ve sıklaşmıştı.
artık 25. haftanın sonlarına gelmiştim bi cumartesi günü idi kasılmalarım daha da arttı. yine normal olduğnu düşünüyordum çünkü bebeğim giderek büyüyodu. pazar günü ise içimde bir kuşku türemeye başladı çünkü kasılmaların aralıkları sabitlendi belirli aralıklarla sürekli tekrarlıyordu. yine fark edemedim. eşime söylediğimde ise o da bunun normal olduğunu düşündü ve hafta sonu olduğu için çok da gerekli değilse hafta içini beklememiz gerektiğini söyeledi. salı nede olsa kontrolümüz vardı. ama benim bebeğim ertesi gece hayata gözlerini açmıştı.
pazartesi sabahı okula gitmek için hazırlanıyordum ilk 2 saat dersim yoktu. eşimi işe uğurladım ben de kapıdan çıkmak üzereydim ki içimdeki ses okula gitmemem gerektiğini doktora gitmem gerektiğini söyledi. eşimi geri çaırdım ve doktorumdan acil randevu aldım sözde acil randevu 11 30 da oradaydık fakat beni muayene etmesi 15 i buldu. sekreter kızın hatası. araya da 2 doğum girince bu saate kalmıştık nts cihazına girdim hiç sancım yoktu cihaza göre ki ben sürekli sancı çekiyordum. ama hala rahattım.
doktorum muayene ederken ultrasonda gördüklerinden dolayı yüz ifadesi değişti şok olmuştu. muayenede 4 5 cm açılma olduğunu ölçtü ve bizi büyük bi hastaneye gönderdi bebeğimin yaşama ihtimalinin çok dşük olduğunu söyleyip.
ben ise yıkılmıştım. yaşadıklarımdan duyduğum endişe ve üzüntüden dolayı kasılmalarım hızla artıyodu. hastaneye gittiğimiz süre içerisinde 6 cm olmuştu açıklık. doktorum o hastaneye ait değildi yanlızdım uzman bile yoktuben durdurulacağını umarken gece 01:25 bebeğim nefes almadan dünyaya geldi kalbi durmuştu ben bunlardan habersiz odada bir sürü doktor bebeğimle ilgileniyordu. ama ben yaşayıp yaşamadığını bile bilmiyodum.
bebeğimin alacağı bi nefes için ömrümü verirdim. bebeğim artık doğmuştu 26 haftaya yeni başlamış, 1020 gr. ağırlığında dünyalar güzeli prematüre olmasına rağmen bi bebekti. ilk 3 gün içinde bi sürü travma yaşadık beyin kanaması akciğer kanaması, kalbnde kapanmayan bi sürü açıklık, organları etkilemiş ileri derecede enfeksiyon... kilo kaybıda oldu 840 gr. idi şişliği attığında. tam 3 buçuk ay her gün hastaneye giderek bebeğimi yarım saat küvözün camının ardından görebilmenin mutluluğu ile eve geliyordum. her gün gittiğimde aldığı 1 gr için mutlu oluyordum. oksijene bağlı iken cihazın gösterdiği iyi olan her bir derece için umutla giderdim.
ama bu süre içerisinde yüce allahtan her şeye kadir olan mevlamdan kesinlikle ümidimi yitirmedim ve sabrettim eninde sounda bebeğime kavuşacaktım. doktorlarımız hep hazırlıklı olmamız gerektiğini dile getiriyorlardı. ben ise onlara bebeğimin yaşayacağını ve düşüncelerinde hatalı olduklarını söylerdim. nihayet benim güzel küçük kuzumun sağlığı yerinde allahıma binlerce kere hamd olsun artık 16 aylık oldu daha yeni oturmaya başladık yuvarlanarak gitmek istediği yere gidiyor. inşallah tıpış tıpış yürüdüğü günleri de göreceğim anne diye arkamdan koştuğu günleri de.
arkadaşlar lütfen siz bebekleriniz için onların hayatlarını taşıyan kaynaksınız kesinlikle artık öncelik onun hayatı lütfen çok dikkat edin kendinize. yorulmayın ve üzülmeyin.
ben çok şanslıydım ama siz benden daha şanslısınız çünkü hamileliğim süresince ben plesanta previalı olduğumu bilmiyordum. hastanede doğumu beklerken öğrendim daha ne olduğunu bilmezken doğum yaptım. güvendiğiniz doktorlara gidiniz ve içinizdeki sese kulak veriniz hisleriniz sizi yanıltmaz ve ne düşünürseniz onu yaşarsınız.
hatırladım canım.çok normal korkman.ben anadolu yakasındayım maalesef.aklı başında bir dr.um yok hala.Benim guzel arkadaşım teşekkür ederim mesajın için.belki beni hatırladın ben gecen yıl previa totalis oldum.işte bu yüzden şimdi acaip paniğim ve hamileliğim kabus gibi geçiyor.adeta hamile oldugumu unutmaya çalışıyorum biraz huzur bulmak için.Senin ilk doktorun da çok fenaymış ya felaket tellalı gibi.genelde doktorlar bize patlamaya hazır bomba diyolar.sorumluluk almakistemiyolar.benim de 3.sezaryenim olcak devlette 3.yü yapmadıklarınıbilmiodum bana saçma geldi buu doktoruma sorucam.ben iki doktora birden gidiyorum.cerrahpaşada rıza madazlı var riskli gebelik uzmanı bi de ona gitsen bakalım ne dicek.kendisi alanında çok iyidir.zaten prof.benim doktorlarım da tanı için erken diyolar başka bişeydemiyolar.daha previa olup olmadığım belli diil ama içimden bi ses ve vesveseler yine aynısı olcak diyo.bende de plasenta rahim ağzını tam kapıyordu dr çıkabilir diyodu ama çıkmadı sevimsiz organ.digerprevialarda çıkma ihtimali daha yüksek totaliste çıkan duymadım.bi de eski sezaryen dikişine yapışıyo plasenta.ikimizde de iki tane dikiş varAllah yardımcımız olsun.sakin durabilmek cok zor.lütfen canım hareketlerine dikkat et,kendini kısıtla,yorulma,sakıniş güç yapma.nasıl olsa geçici bir durum.ne olacaksa olacak alnımıza ne yazıldıysa yaşıcaz.inşallah sonunda yüzümüz güler.
c
mrb cnm dikkat etmedim kanama oldu ddinya mesela nasıl dikkat etmedin ağır kaldırıp işmi yaptın senin dotktorda benimkinden daha deliymiş allahın izniyle bişey olmaz canım bende aklıma getirmemeye çalışıyorum
merhabalar
bir plesanta previalı olarak yazdıklarınızı okuyunca yaşadıklarımı sanki halen yaşıyormuş gibi hatırlayıp mateme daldım.
öncelikle LÜTFEN kendinize çok dikkat edin hatta ben size derim ki yürümeyin bile sonuçları o kadar ağırki !....
kısaca yaşadıklarımdan bahsedeyim size:
geçen yıl temmuz ayında hamile kalmıştım. o kadar mutluydum ki yaşayacaklarımdan habersiz! çok güzel bi hamilelik süreci geçiriyordum. daha 5 haftalıkken yeni öğrenmişken anneme gittim şehir dışına. bütün akrabalarım benim hamile olduğumu dış görünüşümden anlayabiliyorlardı ki kilo da almamıştım. bu ise benim çok hoşuma gidiyordu, bilmezdim ki yaşayacaklarımın habercisi olduğunu.
ve ben hep kova burcu bir bebeğim olmasını istiyordum. bebeğimin muhtemel doğum tarihi 3 mayıs idi. yani boğa burcuna denk giliyordu. bebeğim erken doğacak ben hissediyorum diyordum ama 3 ay da erken doğmazki nasıl kova burcu olabilir derdim.
2 aydan itibaren sürekli sancı ve kasılmalarım oluyordu. günümü hiç rahat geçiremiyordum yanlız ilk hamileliğim olduğu için de bilinçsizdim. içinde bulunduğum durumun normal şartlar olduğunu kanıksamıştım. öğretmenim ben. sürekli ayakta durmam ve konuşmam gereken bi mesleğim var ve sınıflarım 65 70 kişi idi. olabildiğince çok yoruluyordum. doktoruma bu durumun normal olup olmadığını sorduğumda herşeyin yolunda gittiğini söylüyordu. nefes almakta güçlük yaşıyordum kasılmalar şiddetlenmiş ve sıklaşmıştı.
artık 25. haftanın sonlarına gelmiştim bi cumartesi günü idi kasılmalarım daha da arttı. yine normal olduğnu düşünüyordum çünkü bebeğim giderek büyüyodu. pazar günü ise içimde bir kuşku türemeye başladı çünkü kasılmaların aralıkları sabitlendi belirli aralıklarla sürekli tekrarlıyordu. yine fark edemedim. eşime söylediğimde ise o da bunun normal olduğunu düşündü ve hafta sonu olduğu için çok da gerekli değilse hafta içini beklememiz gerektiğini söyeledi. salı nede olsa kontrolümüz vardı. ama benim bebeğim ertesi gece hayata gözlerini açmıştı.
pazartesi sabahı okula gitmek için hazırlanıyordum ilk 2 saat dersim yoktu. eşimi işe uğurladım ben de kapıdan çıkmak üzereydim ki içimdeki ses okula gitmemem gerektiğini doktora gitmem gerektiğini söyledi. eşimi geri çaırdım ve doktorumdan acil randevu aldım sözde acil randevu 11 30 da oradaydık fakat beni muayene etmesi 15 i buldu. sekreter kızın hatası. araya da 2 doğum girince bu saate kalmıştık nts cihazına girdim hiç sancım yoktu cihaza göre ki ben sürekli sancı çekiyordum. ama hala rahattım.
doktorum muayene ederken ultrasonda gördüklerinden dolayı yüz ifadesi değişti şok olmuştu. muayenede 4 5 cm açılma olduğunu ölçtü ve bizi büyük bi hastaneye gönderdi bebeğimin yaşama ihtimalinin çok dşük olduğunu söyleyip.
ben ise yıkılmıştım. yaşadıklarımdan duyduğum endişe ve üzüntüden dolayı kasılmalarım hızla artıyodu. hastaneye gittiğimiz süre içerisinde 6 cm olmuştu açıklık. doktorum o hastaneye ait değildi yanlızdım uzman bile yoktuben durdurulacağını umarken gece 01:25 bebeğim nefes almadan dünyaya geldi kalbi durmuştu ben bunlardan habersiz odada bir sürü doktor bebeğimle ilgileniyordu. ama ben yaşayıp yaşamadığını bile bilmiyodum.
bebeğimin alacağı bi nefes için ömrümü verirdim. bebeğim artık doğmuştu 26 haftaya yeni başlamış, 1020 gr. ağırlığında dünyalar güzeli prematüre olmasına rağmen bi bebekti. ilk 3 gün içinde bi sürü travma yaşadık beyin kanaması akciğer kanaması, kalbnde kapanmayan bi sürü açıklık, organları etkilemiş ileri derecede enfeksiyon... kilo kaybıda oldu 840 gr. idi şişliği attığında. tam 3 buçuk ay her gün hastaneye giderek bebeğimi yarım saat küvözün camının ardından görebilmenin mutluluğu ile eve geliyordum. her gün gittiğimde aldığı 1 gr için mutlu oluyordum. oksijene bağlı iken cihazın gösterdiği iyi olan her bir derece için umutla giderdim.
ama bu süre içerisinde yüce allahtan her şeye kadir olan mevlamdan kesinlikle ümidimi yitirmedim ve sabrettim eninde sounda bebeğime kavuşacaktım. doktorlarımız hep hazırlıklı olmamız gerektiğini dile getiriyorlardı. ben ise onlara bebeğimin yaşayacağını ve düşüncelerinde hatalı olduklarını söylerdim. nihayet benim güzel küçük kuzumun sağlığı yerinde allahıma binlerce kere hamd olsun artık 16 aylık oldu daha yeni oturmaya başladık yuvarlanarak gitmek istediği yere gidiyor. inşallah tıpış tıpış yürüdüğü günleri de göreceğim anne diye arkamdan koştuğu günleri de.
arkadaşlar lütfen siz bebekleriniz için onların hayatlarını taşıyan kaynaksınız kesinlikle artık öncelik onun hayatı lütfen çok dikkat edin kendinize. yorulmayın ve üzülmeyin.
ben çok şanslıydım ama siz benden daha şanslısınız çünkü hamileliğim süresince ben plesanta previalı olduğumu bilmiyordum. hastanede doğumu beklerken öğrendim daha ne olduğunu bilmezken doğum yaptım. güvendiğiniz doktorlara gidiniz ve içinizdeki sese kulak veriniz hisleriniz sizi yanıltmaz ve ne düşünürseniz onu yaşarsınız.
hatırladım canım.çok normal korkman.ben anadolu yakasındayım maalesef.aklı başında bir dr.um yok hala.
benim baştan sezeryan dikişinin ordaydı bebek.kürtaj ya da sezeryan,rahim ameliyatları neticesi rahim yüzeyi bozuluyormuş ve bu yüzden plesenta previa oluyormuş.benim ilk sezeryan berbattı.özelde nöbetçi dr. yaptı gece olduğu için.sonrasında iyileşmem çok uzun sürmüştü.ikincisi çok düzgün ve rahattı sonrası.ama insanın hiç aklına gelmiyor böyle bir şey yaşayacağı.iş,güç yapmıyorum ama çalışıyorum.işim oturarak ama merdiven inip çıkıyorum gelip giderken.
ben de bu durumu öğreninceye kadar hiç plesantanın varlığını bile düşünmemiştim.aşkın nur yengi de aynı şekilde hamilelik geçirmişti.tvde görünce bile kötü oluyorum.
genelde son aylar hep yatıyorlar doğuma kadar.senin geçen yıl ki sezeyanda plesantayı rahimden nasıl çıkardılar.çok kanaman oldumu canım?muhtemel benim ki de sezeryan kesiğine yapışmıştır.
insan bebeğinin büyüdüğüne sevinemiyor korkudan.hala hamilelik heyecanı yok.ne kadar düşünmesem de bilinç altım negatif hislerle kaplı.açıkcası kendi sağlığımdan endişeliyim daha çok .
senin başka çocuğun var mı canım?
iş yapıp kendimi yormuştum ve sonraki gün mutfakta dolabın üstüne uzanınca olmuştu.görüştüğüm prof en çok baskı 12-14 haftalarda olur demişti.
bu şekilde doğuran insan çok aslında.çok sıkıntı varsa 32 haftadan sonra pek beklemiyormuş drlar.olmaz inşaALLAH.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?