canım benim Rabbim öncelikle babana sabrını versin hastalığının, sonrada sizlere sabır versin, Rabbim yüzünüze baksın inşallah baban iyileşsin. ben babamı kaybedeli 2.5 sene oluyor babamı kaybettiğimde annem kanser olalı henüz 6 ay olmuştu annemide kaybedeli 1 sene oluyor ne acı bir bilseniz diyorsunuz ya ağlamamak için kendimi zor tutuyorum ben artık ağlamayı bıraktım anne baba kelimelerini her duyduğumda gözlerim dolar çoğu kez dolu gözlerle dolanırım öyle alıştım ki bu duruma normal geliyor artık.
iyi kötü hasta yaşamaları bile nefes aldığını bilmek bile yetiyordu annem hastayken ama yokluğunun yeri doldurulamayacak kadar büyük, annem öldüğünde annneannem geldi aklıma ben anneannemi tanıyamadım çünkü ben doğmadan baya evvel ölmüş annem annesini çok severdi hatta babam bile annesinden çok severdi o kadar iyi bir insanmış ki tanımayı çokkk isterdim annem öldüğünde benim çocuklarım yok annemi o güzel insanı tanıyamadılar diye doğmamış çocuklarım için bile ne çok ağladım bilseniz annenin kaderini yaşıyor bazen kızları doğmamış çocuklarına üzülüyor acaba diyorum bizler öldüğünde arkasından bunları düşünecek çocukları olacak mı yada bizler bu kadar iyi anneler olabilecekmiyiz... şimdi bi çocuğumuz olsa sadece bir babaannesi olacak diğerlerinin mekanı cennet olsun, umarım babaannesini tanıyacak bir evlada sahip olabiliriz.
üzülme demekten öteye hangimiz geçebiliyoruz canım Rabbim acil şifalar versin inşallah tez zamanda iyileşir babacığın.