@CiRiLLA nın sözlerine katılıyorum, konu sahibi kızmış ama doğruyu söylemek lazım, biri anlamazsa başkasına faydası olur belki. tabi ki annelik mükemmellik değildir ama çocuğa bağırmak, o psikolojiye girmenize neden olan şeyleri görmezden gelmek ve çocuğa bağırmaya devam etmek de değildir. acaba o çocuk neden size yapışık yaşıyor? acaba çevresindeki kaosu, annesinin sürekli gerilmiş halini görüp, sezip "bu dünya çok kötü, annem baş edemiyor ben neyapayım" diye size yapışıyor, bu kocaman ve karmaşık ve bağırmalı dünyada tek bildiği liman olan annesine sığınıyor olabilir mi? sizi bunaltan gerçekten çocuklarınız mı? gerçekten çocuğa kızıp çocuğa bağırıyorsunuz ve aba altından sopa gösteren, yalan söyleyen kv ile iyi geçinerek çocuklarınızı "babalı" büyütmek için çabalıyorsunuz demek? burada açıklamanıza lüzum yok sizi içinizde kendinize doğruyu söyleyin ve hem kendiniz hem de çocuklarınız için doğru hamleler yapıp dik durun.