Kan aldıramayan ben bile yaptıysam korkmayın herkes yaparMerhaba hanımlar. Bu bir dert değil evet. Çok bekledim çok istedim,tüp bebekle hamile kaldım. Gün saydım hep. Perşembe sezaryen olacağım inşallah ama içimde bi boşluk var sevinemiyorum neden bilmiyorum korkuyorum gibi. Daha önce yumurta toplama harici narkoz almadım, ameliyat geçirmedim. Doğum nasıl olur bebeğe bakabilir miyim ya hasta olursa bakamazsam ya Doğumda başıma bi şey gelirse eve bebeksiz gelirsem vs vs.... hep kötü düşünüyorum... bunun sebebi hayatımdaki her şeyin zorlukla olması hiç bi işim dümdüz gitmedi hep engebeli.... kimseyle konuşamıyorum da eşim çok heyecanlı ben de ondan daha heyecanlı ve istekliyim ama kötü düşünmekten kendimi alamıyorum. Herkes böyle mi oldu acaba... siz neler yaşadınız, bebeğe bakamama korkusu çok bende. Halbu ki görümcemin bebeğine çok baktım yeni doğunca gece bile benle kaldığı oldu. Ha düzgün uyuyamıyordum o yanıma yatınca, ya yüzü kapanırsa ya ağlarda duyamazsam filan diye. Kendi bebeğim bunun on katı olacak hiç uyuyamam, ya bakamazsam ya gözümden bi şey kaçırırsam diye korkuyorum. Hele şu virüs işi, wayfair filan.... ödüm kopuyor. Ben niye sevinemiyorum bebeğimin geleceğine. Aslında seviniyorum ama korkuyorum çok değişik bi duygu. Nolur anlatın bana Doğum yapmış sezaryen olmuş olanlar... bi de herkes sezaryen diyince “ olsun üzülme” diyor sanki hastalığa yakalanmışım gibi. Halbuki doktor önerdi. Bi de sürekli bebeği karnımda dürtüp duruyorum Doğuma kadar aksilik çıkarsa diye korkuma, hareket etsin diye sürekli elim karnımda. İki dk hareket etmese ödüm kopuyor. Doktor son zamanlarda az hareket normal alanı daraldı dedi. Ama ben hep bi şey olacak sanıyorum.
Rahatlatacak bi şeyler söyleyin lütfenteşekkür ederim okuduğunuz için.
Ya kendine inan ve onlara kulaklarını tıka.. Genelde etrafındaki herkes lohusa gibi davranıyor Ben alınmasınlar diye daha hassas davranıyorumİnşallah, insana herkes çok Harika anneymiş ama kendisi yapamaz gibi geliyor. Bi kucağıma alsam Allah’ın izniyle...
Normal birebir aynı duyguları yaşamadum. İlk ve zor olan bir bebek korkmanız kaygılanmanız normal hatta saçma gelecek ama ben bebeğimin karnımdan çıkınca bedenimden ayrılacağı duygusuna bile üzülüyordum. Hatta abartıp karnımda üşümüyor acı duygusunu bilmiyor, acıkmıyor doğunca insanı olan yaşamda olan herşey ona acı erecek diye düşünüyordum hormonlar tavan duygular şelale olabiliyor böyle şeylerMerhaba hanımlar. Bu bir dert değil evet. Çok bekledim çok istedim,tüp bebekle hamile kaldım. Gün saydım hep. Perşembe sezaryen olacağım inşallah ama içimde bi boşluk var sevinemiyorum neden bilmiyorum korkuyorum gibi. Daha önce yumurta toplama harici narkoz almadım, ameliyat geçirmedim. Doğum nasıl olur bebeğe bakabilir miyim ya hasta olursa bakamazsam ya Doğumda başıma bi şey gelirse eve bebeksiz gelirsem vs vs.... hep kötü düşünüyorum... bunun sebebi hayatımdaki her şeyin zorlukla olması hiç bi işim dümdüz gitmedi hep engebeli.... kimseyle konuşamıyorum da eşim çok heyecanlı ben de ondan daha heyecanlı ve istekliyim ama kötü düşünmekten kendimi alamıyorum. Herkes böyle mi oldu acaba... siz neler yaşadınız, bebeğe bakamama korkusu çok bende. Halbu ki görümcemin bebeğine çok baktım yeni doğunca gece bile benle kaldığı oldu. Ha düzgün uyuyamıyordum o yanıma yatınca, ya yüzü kapanırsa ya ağlarda duyamazsam filan diye. Kendi bebeğim bunun on katı olacak hiç uyuyamam, ya bakamazsam ya gözümden bi şey kaçırırsam diye korkuyorum. Hele şu virüs işi, wayfair filan.... ödüm kopuyor. Ben niye sevinemiyorum bebeğimin geleceğine. Aslında seviniyorum ama korkuyorum çok değişik bi duygu. Nolur anlatın bana Doğum yapmış sezaryen olmuş olanlar... bi de herkes sezaryen diyince “ olsun üzülme” diyor sanki hastalığa yakalanmışım gibi. Halbuki doktor önerdi. Bi de sürekli bebeği karnımda dürtüp duruyorum Doğuma kadar aksilik çıkarsa diye korkuma, hareket etsin diye sürekli elim karnımda. İki dk hareket etmese ödüm kopuyor. Doktor son zamanlarda az hareket normal alanı daraldı dedi. Ama ben hep bi şey olacak sanıyorum.
Rahatlatacak bi şeyler söyleyin lütfenteşekkür ederim okuduğunuz için.
Çok çok teşekkür ederim canım,Amin inşallahDoğum yapmana çok sevindim, bebek istediğini biliyordum. Hayırlı uğurlu olsun, analı babalı sağlıkla büyüsün, adıyla yaşasın inşallah. Görünce bi yazmak istedim. :)
Konu sahibi, aynı temennilerim sizin için de geçerli. Endişelenmeniz çok normal ve insani; sonuç olarak hiç bilmediğiniz bir tecrübe yaşayacaksınız. Hayatınız eskisinden çok daha farklı olacak. Ama sizin için çok güzel bir tecrübe olacağını düşünüyorum. İsteyerek sahip olduğunuz bir bebek çünkü. Annelik biraz da endişelenmek değil mi zaten? :)
Öncelikle sağlıkla gelsin bebek siz de iyi olun inş.Ben de spinal sezeryan olacağım inşallah. Çok baş ağrısı oluyor filan diyorlar ondan da korkuyorum. Ama çıkar çıkmaz bebeği de görmek istiyorum.
Erken filan doğursaydım ben korkudan ölürdüm heralde.
Bi de yanımda annem yok o da korkutuyor beni yengem geldi, babamın tarafıyla annem görüşmüyor boşandılar, yengem ben gelicem dedi sağolsun annem çalışıyor gelemez diye.
Ne bileyim boşluktayım... isteyen bekleyen herkes sağlıkla kavuşsun inşallah bebeğine.
Arkadaşım normal doğurdu, 1 ay boyunca ağrı sızıdan oturamıyordu bile onunki çok zorlu olmuş. Ben normal istememe rağmen mecburen sezaryen doğum yaptım, ertesi gün gayet yürüyordum, 1 hafta sonra tamamen rahatlamıştım yani herkesin deneyimi bir olmuyor. Bebek konusundaki endişelerini anlıyorum ben de geleceğe bakınca baya kaygılanıyorum ama şöyle bi durup uzaktan dünyaya bakınca doğan herkes büyüyor, hatta çok zor şartlarda doğmuş, yokluklar içinde(maddi ve manevi) büyümüş ve çok güzel hayat süren insanlar var. Senin bebeğin şanslı, kendisi için endişelenen duyarlı bir annesi olacak:) elbette başımıza her şey gelebilir ama biz daha bişey olmadan bunun tasasına düşersek hiç yaşayamayız ki. Hiçbir sorun çıkmama ihtimali daha yüksek:) bebek doğduktan sonra hayat hiç eskisi gibi olmuyor ve bisürü sorumluluk ekleniyor ama böyle de güzel. Ben alıştıysam herkes alışır diye düşünüyorum yani bırak bebeği ben ev hayatına bile çok zor adapte olmuştum. Evde yemek pişirmezdim temizlik düzenli yapamazdım bildiğin üniversite öğrencisi ev arkadaşı modunda yaşıyorduk. Şimdi de çok Farklı sayılmaz ama mutfakla barıştım mecburen ve evimi temiz tutmak zorunda olduğum için ev illerine de alıştım. Yani hiçbir şeyden korkma, hele de henüz yaşanmamış olumsuzlukları düşünüp hiç dert etme kendine. Su akıp yolunu buluyor. Bebeğini sağlıkla kucağına al inşallah:)Merhaba hanımlar. Bu bir dert değil evet. Çok bekledim çok istedim,tüp bebekle hamile kaldım. Gün saydım hep. Perşembe sezaryen olacağım inşallah ama içimde bi boşluk var sevinemiyorum neden bilmiyorum korkuyorum gibi. Daha önce yumurta toplama harici narkoz almadım, ameliyat geçirmedim. Doğum nasıl olur bebeğe bakabilir miyim ya hasta olursa bakamazsam ya Doğumda başıma bi şey gelirse eve bebeksiz gelirsem vs vs.... hep kötü düşünüyorum... bunun sebebi hayatımdaki her şeyin zorlukla olması hiç bi işim dümdüz gitmedi hep engebeli.... kimseyle konuşamıyorum da eşim çok heyecanlı ben de ondan daha heyecanlı ve istekliyim ama kötü düşünmekten kendimi alamıyorum. Herkes böyle mi oldu acaba... siz neler yaşadınız, bebeğe bakamama korkusu çok bende. Halbu ki görümcemin bebeğine çok baktım yeni doğunca gece bile benle kaldığı oldu. Ha düzgün uyuyamıyordum o yanıma yatınca, ya yüzü kapanırsa ya ağlarda duyamazsam filan diye. Kendi bebeğim bunun on katı olacak hiç uyuyamam, ya bakamazsam ya gözümden bi şey kaçırırsam diye korkuyorum. Hele şu virüs işi, wayfair filan.... ödüm kopuyor. Ben niye sevinemiyorum bebeğimin geleceğine. Aslında seviniyorum ama korkuyorum çok değişik bi duygu. Nolur anlatın bana Doğum yapmış sezaryen olmuş olanlar... bi de herkes sezaryen diyince “ olsun üzülme” diyor sanki hastalığa yakalanmışım gibi. Halbuki doktor önerdi. Bi de sürekli bebeği karnımda dürtüp duruyorum Doğuma kadar aksilik çıkarsa diye korkuma, hareket etsin diye sürekli elim karnımda. İki dk hareket etmese ödüm kopuyor. Doktor son zamanlarda az hareket normal alanı daraldı dedi. Ama ben hep bi şey olacak sanıyorum.
Rahatlatacak bi şeyler söyleyin lütfenteşekkür ederim okuduğunuz için.
Merhaba birşey sorucam aynı rahatsızlık ilk doğumumda bendede oldu korkunç bi ağrıydı.tekrar sezeryan olucam ama bu sefer genel ile yibe aynı şeyleri yaşarmıyım?yaşamamam için ne önerirsiniz?Öncelikle sağlıkla gelsin bebek siz de iyi olun inş.
Ben normal, genel anestezi ve spinal ile üç doğum yaptım. Spinal en zoru oldu çünkü bana kimse dinlen yastıksız yat demedi. Ağrısız bir doğum anı ve sonrası oldu ama 2 gün sonra korkunç bir baş ağrısı başladı ve 1 hafta sürdü. Doğumdan 1 saat sonra bebeğin ilk bakımlarını kendim yaptığım halde 2 gün sonra kafamı kaldıramadım bebeği yatarak emzirdim. O yüzden iyi olduğunuza güvenip ayaklanmayın ve dinlenin. Spinal sonrası bol bol sade kahve için.
Bebeği görmek Harika bir duygu kesinlikle değer ama sonra lütfen düz bir şekilde yatın ve bol bol kahve için
Sana rahat ol stres yapma demicem çünkü hepimiz stres korku yasadık emin ol bende sezeryan oldum hep dogumda ölecem sandım ama korkudan insan öyle sanıyor ve eve gittigin gibi o korku stres btiyo rahat ol akışına bırakMerhaba hanımlar. Bu bir dert değil evet. Çok bekledim çok istedim,tüp bebekle hamile kaldım. Gün saydım hep. Perşembe sezaryen olacağım inşallah ama içimde bi boşluk var sevinemiyorum neden bilmiyorum korkuyorum gibi. Daha önce yumurta toplama harici narkoz almadım, ameliyat geçirmedim. Doğum nasıl olur bebeğe bakabilir miyim ya hasta olursa bakamazsam ya Doğumda başıma bi şey gelirse eve bebeksiz gelirsem vs vs.... hep kötü düşünüyorum... bunun sebebi hayatımdaki her şeyin zorlukla olması hiç bi işim dümdüz gitmedi hep engebeli.... kimseyle konuşamıyorum da eşim çok heyecanlı ben de ondan daha heyecanlı ve istekliyim ama kötü düşünmekten kendimi alamıyorum. Herkes böyle mi oldu acaba... siz neler yaşadınız, bebeğe bakamama korkusu çok bende. Halbu ki görümcemin bebeğine çok baktım yeni doğunca gece bile benle kaldığı oldu. Ha düzgün uyuyamıyordum o yanıma yatınca, ya yüzü kapanırsa ya ağlarda duyamazsam filan diye. Kendi bebeğim bunun on katı olacak hiç uyuyamam, ya bakamazsam ya gözümden bi şey kaçırırsam diye korkuyorum. Hele şu virüs işi, wayfair filan.... ödüm kopuyor. Ben niye sevinemiyorum bebeğimin geleceğine. Aslında seviniyorum ama korkuyorum çok değişik bi duygu. Nolur anlatın bana Doğum yapmış sezaryen olmuş olanlar... bi de herkes sezaryen diyince “ olsun üzülme” diyor sanki hastalığa yakalanmışım gibi. Halbuki doktor önerdi. Bi de sürekli bebeği karnımda dürtüp duruyorum Doğuma kadar aksilik çıkarsa diye korkuma, hareket etsin diye sürekli elim karnımda. İki dk hareket etmese ödüm kopuyor. Doktor son zamanlarda az hareket normal alanı daraldı dedi. Ama ben hep bi şey olacak sanıyorum.
Rahatlatacak bi şeyler söyleyin lütfenteşekkür ederim okuduğunuz için.
İki kere sezeryan ile doğum yaptım, öncelikle şunu söyleyeyim dikişler kasıklarınızda olmayacak. Yüzmüş yüzmüş kuyruğuna gelmişsin bu saatten sonra bir aksilik olmayacaktır. Olumsuz düşünmek sana bir fayda sağlamayacağı gibi yaşadığın anın tadını çıkarmana da engel oluyor. Hamileliğinin son günleri, bebeğini kucağına almaya sayılı vakitler kalmış, mutlu ol, heyecanlan, canını boş yere sıkma.İyileşme sürecini de düşünüyorum, kasıklarımda dikişler filan...
Benim ilki genel anesteviydi onda hiç problem yaşamadım. Spinalin aksine iyi hissettiğiniz an bol bol yürüyün koridorda tutunarak ya da biriMerhaba birşey sorucam aynı rahatsızlık ilk doğumumda bendede oldu korkunç bi ağrıydı.tekrar sezeryan olucam ama bu sefer genel ile yibe aynı şeyleri yaşarmıyım?yaşamamam için ne önerirsiniz?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?