hughcum kızıım salıncağa bayıldı.ama amacına uygun kullanamadık henüz çünkü bizim kız sırt üstü yatarak sallanmayı çok seviyor oysa bunda çocuğun baş ve kollar dışarıya sarkacak şekilde yüzüstü sallamak gerekiyor.bu pozisyonda sallanmak baş ve gövde kontrolünü artırıyormuş.bizde baş sorunu hiç olmadı çok şükür ama gövde kollar reflexler için istedim.ben bunu fizyoterapistten değl de burada ''bizim küçük kızlar defne beril ...''diye bir başlıkta cpli bebekleri olan annelerin yazışmalrında öğrendim.orada ebrizim diye nickli bir bayanla yazışmışlar.keşke onlar da gelse buraya hep beraber paylaşsak yaşananları.ama bayadır kendi sayfalarında da yoklar.şimdi biz yüzüstüne yavaş yavaş alıştırıyoruz oyunlarla ara ara...oturma odası tam bir fizik salonu oldu bizim:)
park konusunda da hep parkı sevdi,kaydırağı seviyor ben tutuyorum kayıyor.salıncağı ilk binişlerinde pek önemsemedi,birkaç defa sonra onu da sevdi.salıncağın zincirlerini tutup bırakıyor oyun oynuyor onlarla daha sallanıcak mısın diyorum evet diyor,sırada beklerken kardeşi bekliyoruz diyor.ilk zamanlar geçen sene hiç etraflailgilenmezdi ,sadece kaydırak kendisi biraz salıncak ve en çok da yürümek vardı onun için parkta.başka hiçbirşeyin farkında değildi sanki çocuklarla ilgilenmezdi .birisi yaklaşsa ağlamaktan çatlardı,korkudan titrerdi gözleri.şmdi işte sıradakileri beklediğinin farkında,sıra bendee diyor,birisi yanaşsa ağlamıyor sadece biraz korkup geriliyor,hadi merhaba yap diyorum yapıyor,ama amacı hemen yapayım ki gideyim kurtulayım şundan:)aslında parklar benim gibi küçükken hiç parkta oynamamış birisi için çok ürkütücü ve tehlikeli çünkü benim omzuma öyle bir top geliyor ki bazen acısından gözlerim yaşarıyor ya o sırada benim kucağımda olup omzumun dibinde gözlüklü başı olan kızım gelse?ya da bizim kayıp da kalkmamızı beklemeden üstümüze atlayan çocuklar?bizm kızın gözlüklerine saldırıp parmaklarını gözüne sokmaya çalışanlar?tam yanımıza yaklaşmış bir çocuk ,hadi bizim kızı ürkütmeyeyim çocuklarla kaynaşsın ben engel olmayayım kendi korkularımı yeneyim ona yansıtmayayım demişken çocuk bizim kızın gözlerine saldırdı bugün hastanede.annesiyle kavga ettik daha doğrusu kadın benimle kavga etmeye çalıştı niye ilgilenmiyosunuz çocuğunuza sahip çıkın dedim diye.çocuğa git diyorum gitmiyor ne yapayım şaşırdım alıp ittireyim mi elin çocuğunu kadın yerinden kalkmıyor daha önce de gelip saçını çekmişti ,bebek arabasını hızlı hızlı sallamıştı...parkta bu hastanedeki kadın ve çocuğu tipinde insanlar oluyor hiç bana ve kızıma göre bir yer değil.bizim çok sakin düzenli tertipli bir hayatımız var çocuğum saldırganlığa hiç alışkın değil ben de...ama yine de sırf bu hayata yabancı kalmasın,zorlukları göre göre kensini savunmayı öğrensin diye çok sık olmamakla birlikte götürmeye devam edicem.
sizin fizyoterapistlere sordunuz mu bu istemediği oyunlar hakkında,üstüne gitmeli yavaş yavaş alışır dediler mi?yoksa hiç üstelememeli mi sallanmak gibi oyunlarda.bizimki işte ne olduğunu bile anlamazken şimdi zincirlerle oynar oldu.zarar görmediği çocuklar hakkında konuşuyorum eve gelince.
...darası başımıza evet ,inşallah...o şimdi ne tatlı oluyordur öyle paytak paytak...eee şimdi çok şükür peşmden koşmalar da başlar annesi hazır ol daha çok koşturmacaya:)
