- 30 Nisan 2023
- 1.709
- 1.819
- 31
-
- Konu Sahibi Sofiasofia
- #1
Diyetlik tatlılar vs yapıp yiyebilirsin daha sağlıklı tarifler denersin. Ayrıca bu kadar umutsuz olma şükret ne hastalıklara sahip insanlar var çocuk için umutları yok. Çok şükür polikistik over öyle değil tedaviye cevap verilebiliyor. Herkesin imtihanı farklıdır zorlukla gelen güzellik daha tatlı gelir insana. Ümitsizliğe kapılma o zaman iş daha da zorlaşır. Rabbim hayırlısıyla anne olmayı nasip etsinNormalinde bu konuyu hangi başlığa alsam diye düşündüm ama derdim olduğu ve iç dökmek istediğim için buraya yazmaya karar verdim. Hani hepimizin kafasında bazı şeyler için belli zamanlar vardır, işe başlamak için evlenmek için çocuk sahibi olmak için... Diye gider böyle. 30yaşından sonraya çocuk isteğimi bırakmak istemeyen biriyim ama işte sanırım her zaman her şey benim isteğimle olmuyor. Klasik bir pcoslu olabilirim. Kilom olmam gereken kilonun bi 10 kilo üstünde. Adet düzensizliklerim var. Ve beraberinde insülin direncim var. Ve daha birçok belirti. Araştırınca bebeğimin olması için çok fazla değiştirmem, mücadele etmem gereken şey görüyorum. Daha zayıf ve sağlıklı bir vücut, şekerden karbonhidratlardan uzak bi yaşam. Bakınca azim edince yapılır. Yapıcam da biliyorum, hem kendim için de lazım. Sadece zor olan, gün içinde tatlı bi şey girdiyse mideme, sonra kendimi zapt etmek çok zor oluyor. Hep dikkatli olmam lazım en azından insülin direncim düşene kadar. Ama her yerde zararlı şeyler var sosyal yaşamda. İnternette bebeğinizin olması için stres yapmayın yazıyor ama insanın kendiyle mücadele etmesi de zor. Birkaç vitamin öğrendim berberin gibi gıda takviyeleri, tok tutuyormuş vs. Ama araştırınca pcoslulara tonla vitamin öneriyorlar, d vitamini, çinko magnezyum diye gidiyor. Normalde karaciğerimi yormasın diye ağrı kesici bile çok içmeyen ben, kafamdaki değerlerle çatışıyorum. Çok yüklenir miyim kendime diye. Bu süreçte normal bir kadına göre daha fazla zorlanacağım, en azından başlarda ama bu durumlar kendimi sağlıksız ve yetersiz hissetmeme neden oluyor. Kimisi istemeden bile hemen hamile kalıp bebeğini istemezken, neden ben bunun için bu kadar çok çabalamalıyım, daha sağlıklı bi yöne götürdüğü için belki de şanslıyım belki de zorlugundan dolayı şanssız inanın bilmiyorum ama bu durum beni üzüyor. Tüm her şeyi yapsam bile kesinlik vaad eden bi şey de yok. Çok değişik hislerdeyim hanımlar. Moralim çok bozuk bugün. Şekeri bırakma evresindeyim ondan galiba
Pcos luydum, tiroitim vardı, adet düzensizliğim vardı, insülin direncim zayıftı( babamı şeker hastalığından kaybettim, anneannemde de vardı .. bizde genetik yani bu)Normalinde bu konuyu hangi başlığa alsam diye düşündüm ama derdim olduğu ve iç dökmek istediğim için buraya yazmaya karar verdim. Hani hepimizin kafasında bazı şeyler için belli zamanlar vardır, işe başlamak için evlenmek için çocuk sahibi olmak için... Diye gider böyle. 30yaşından sonraya çocuk isteğimi bırakmak istemeyen biriyim ama işte sanırım her zaman her şey benim isteğimle olmuyor. Klasik bir pcoslu olabilirim. Kilom olmam gereken kilonun bi 10 kilo üstünde. Adet düzensizliklerim var. Ve beraberinde insülin direncim var. Ve daha birçok belirti. Araştırınca bebeğimin olması için çok fazla değiştirmem, mücadele etmem gereken şey görüyorum. Daha zayıf ve sağlıklı bir vücut, şekerden karbonhidratlardan uzak bi yaşam. Bakınca azim edince yapılır. Yapıcam da biliyorum, hem kendim için de lazım. Sadece zor olan, gün içinde tatlı bi şey girdiyse mideme, sonra kendimi zapt etmek çok zor oluyor. Hep dikkatli olmam lazım en azından insülin direncim düşene kadar. Ama her yerde zararlı şeyler var sosyal yaşamda. İnternette bebeğinizin olması için stres yapmayın yazıyor ama insanın kendiyle mücadele etmesi de zor. Birkaç vitamin öğrendim berberin gibi gıda takviyeleri, tok tutuyormuş vs. Ama araştırınca pcoslulara tonla vitamin öneriyorlar, d vitamini, çinko magnezyum diye gidiyor. Normalde karaciğerimi yormasın diye ağrı kesici bile çok içmeyen ben, kafamdaki değerlerle çatışıyorum. Çok yüklenir miyim kendime diye. Bu süreçte normal bir kadına göre daha fazla zorlanacağım, en azından başlarda ama bu durumlar kendimi sağlıksız ve yetersiz hissetmeme neden oluyor. Kimisi istemeden bile hemen hamile kalıp bebeğini istemezken, neden ben bunun için bu kadar çok çabalamalıyım, daha sağlıklı bi yöne götürdüğü için belki de şanslıyım belki de zorlugundan dolayı şanssız inanın bilmiyorum ama bu durum beni üzüyor. Tüm her şeyi yapsam bile kesinlik vaad eden bi şey de yok. Çok değişik hislerdeyim hanımlar. Moralim çok bozuk bugün. Şekeri bırakma evresindeyim ondan galiba
Bir pcoslu olarak ve onlarca gördüğüm hastadan yola çıkarak şunu söyleyebilirim insülin direncine bagli yumurtlama bozukluklarinin tek tedavisi matofin türü hafif diyabetik ilaclar. Kilo vermek şekerden uzak yaşam( şeker sadece tatli degil ekmek beyaz un hepsi) 170 boysa 57-58kilo araligi olmasi diyelim ki zaten 57 kilo bu sefer 55e dusmesi beklenir mesela direnç kırmak. Tüm bunlar oldugunda ek vitamin o zaman başlanir hatta baslanmasa bile olur çünkü pcosta zaten bir sürü olgunlasmamis yumurta yumurtaliklarda bekliyor amaç birini saglikli bir sekilde yumurtadan cikartmak. Peki her ay düzenli adet olan biri yumurtluyor demek midir? - hayir. Yumurtlama adetin 21. Gunu yapilan progestoron testi ile belli olur. Bu yuzden iyi bir doktora gidin kilo verin amh,lh,fsh,prolaktin,tsh baktirin. Boşuna moral bozuyosunuz binlerce kadin pcoslu artik. Benim adetlerim 2 ayi bulurdu 5 kilo verdim matofin kullandim(direncim vardi +inanilmaz tatli krizleri) daha 7-8 tane hap içtim ki hamile kaldim o ay , sonra kimyasal oldu kimyasal ustune adet olmadan bir daha hamile kaldim cok şükür kızım oldu.Normalinde bu konuyu hangi başlığa alsam diye düşündüm ama derdim olduğu ve iç dökmek istediğim için buraya yazmaya karar verdim. Hani hepimizin kafasında bazı şeyler için belli zamanlar vardır, işe başlamak için evlenmek için çocuk sahibi olmak için... Diye gider böyle. 30yaşından sonraya çocuk isteğimi bırakmak istemeyen biriyim ama işte sanırım her zaman her şey benim isteğimle olmuyor. Klasik bir pcoslu olabilirim. Kilom olmam gereken kilonun bi 10 kilo üstünde. Adet düzensizliklerim var. Ve beraberinde insülin direncim var. Ve daha birçok belirti. Araştırınca bebeğimin olması için çok fazla değiştirmem, mücadele etmem gereken şey görüyorum. Daha zayıf ve sağlıklı bir vücut, şekerden karbonhidratlardan uzak bi yaşam. Bakınca azim edince yapılır. Yapıcam da biliyorum, hem kendim için de lazım. Sadece zor olan, gün içinde tatlı bi şey girdiyse mideme, sonra kendimi zapt etmek çok zor oluyor. Hep dikkatli olmam lazım en azından insülin direncim düşene kadar. Ama her yerde zararlı şeyler var sosyal yaşamda. İnternette bebeğinizin olması için stres yapmayın yazıyor ama insanın kendiyle mücadele etmesi de zor. Birkaç vitamin öğrendim berberin gibi gıda takviyeleri, tok tutuyormuş vs. Ama araştırınca pcoslulara tonla vitamin öneriyorlar, d vitamini, çinko magnezyum diye gidiyor. Normalde karaciğerimi yormasın diye ağrı kesici bile çok içmeyen ben, kafamdaki değerlerle çatışıyorum. Çok yüklenir miyim kendime diye. Bu süreçte normal bir kadına göre daha fazla zorlanacağım, en azından başlarda ama bu durumlar kendimi sağlıksız ve yetersiz hissetmeme neden oluyor. Kimisi istemeden bile hemen hamile kalıp bebeğini istemezken, neden ben bunun için bu kadar çok çabalamalıyım, daha sağlıklı bi yöne götürdüğü için belki de şanslıyım belki de zorlugundan dolayı şanssız inanın bilmiyorum ama bu durum beni üzüyor. Tüm her şeyi yapsam bile kesinlik vaad eden bi şey de yok. Çok değişik hislerdeyim hanımlar. Moralim çok bozuk bugün. Şekeri bırakma evresindeyim ondan galiba
Ben buraya takıldım bütün bu vitaminler ve mineraller sizin kendi sağlığınız ve hamilelik süresinde bebeğin sağlığı için çok önemli karaciğeri yormamak icin vitamin almamak çok anlamsız. Ama araştırınca pcoslulara tonla vitamin öneriyorlar, d vitamini, çinko magnezyum diye gidiyor. Normalde karaciğerimi yormasın diye ağrı kesici bile çok içmeyen ben, kafamdaki değerlerle çatışıyorum.
Bizim hiç bir sorunumuz yok buna rağmen olmuyor napalim biraz daha bekleyip son çare tüpbebek kaldı.Normalinde bu konuyu hangi başlığa alsam diye düşündüm ama derdim olduğu ve iç dökmek istediğim için buraya yazmaya karar verdim. Hani hepimizin kafasında bazı şeyler için belli zamanlar vardır, işe başlamak için evlenmek için çocuk sahibi olmak için... Diye gider böyle. 30yaşından sonraya çocuk isteğimi bırakmak istemeyen biriyim ama işte sanırım her zaman her şey benim isteğimle olmuyor. Klasik bir pcoslu olabilirim. Kilom olmam gereken kilonun bi 10 kilo üstünde. Adet düzensizliklerim var. Ve beraberinde insülin direncim var. Ve daha birçok belirti. Araştırınca bebeğimin olması için çok fazla değiştirmem, mücadele etmem gereken şey görüyorum. Daha zayıf ve sağlıklı bir vücut, şekerden karbonhidratlardan uzak bi yaşam. Bakınca azim edince yapılır. Yapıcam da biliyorum, hem kendim için de lazım. Sadece zor olan, gün içinde tatlı bi şey girdiyse mideme, sonra kendimi zapt etmek çok zor oluyor. Hep dikkatli olmam lazım en azından insülin direncim düşene kadar. Ama her yerde zararlı şeyler var sosyal yaşamda. İnternette bebeğinizin olması için stres yapmayın yazıyor ama insanın kendiyle mücadele etmesi de zor. Birkaç vitamin öğrendim berberin gibi gıda takviyeleri, tok tutuyormuş vs. Ama araştırınca pcoslulara tonla vitamin öneriyorlar, d vitamini, çinko magnezyum diye gidiyor. Normalde karaciğerimi yormasın diye ağrı kesici bile çok içmeyen ben, kafamdaki değerlerle çatışıyorum. Çok yüklenir miyim kendime diye. Bu süreçte normal bir kadına göre daha fazla zorlanacağım, en azından başlarda ama bu durumlar kendimi sağlıksız ve yetersiz hissetmeme neden oluyor. Kimisi istemeden bile hemen hamile kalıp bebeğini istemezken, neden ben bunun için bu kadar çok çabalamalıyım, daha sağlıklı bi yöne götürdüğü için belki de şanslıyım belki de zorlugundan dolayı şanssız inanın bilmiyorum ama bu durum beni üzüyor. Tüm her şeyi yapsam bile kesinlik vaad eden bi şey de yok. Çok değişik hislerdeyim hanımlar. Moralim çok bozuk bugün. Şekeri bırakma evresindeyim ondan galiba
Hiç sebepsiz birsi de bu duyguları ve zorluğu yaşayabiliyor. Kabullenip mücadele etmek bize düşen. Endokronolojiye gidin öncelikle. İlaç kullanın insülin direnci için. Zaten belli bir süre kullanılıyor. Şeker krizi kesilir kilo verdirir bu ilaçlar. Spor ve yeme düzeniniz böyle olunca kolay yoluna girer. Bazen insülin direnci düşünce gebe kalanda oluyor. Diğerleri de zor değil kompleks bir vitamin takviye alırsınız içinde herşey olur düzenli içersiniz yaşam kaliteniz de dahil olmak üzere kendinizi daha iyi hissedersiniz.ayrıca bu vitaminlerin karaciğere bir zararı yok aksine herşeye çok faydası var. Kaç senedir dönem dönem kullanıyorum çok da faydasını gördüm. En çok proxyfemin i tavsiye ederim. İlla Dr tavsiyesine gerek yok hepsinin içeriği genelde aynı. Ama bu söylediğim daha geniş kapsamlı ve mgları iyi.Normalinde bu konuyu hangi başlığa alsam diye düşündüm ama derdim olduğu ve iç dökmek istediğim için buraya yazmaya karar verdim. Hani hepimizin kafasında bazı şeyler için belli zamanlar vardır, işe başlamak için evlenmek için çocuk sahibi olmak için... Diye gider böyle. 30yaşından sonraya çocuk isteğimi bırakmak istemeyen biriyim ama işte sanırım her zaman her şey benim isteğimle olmuyor. Klasik bir pcoslu olabilirim. Kilom olmam gereken kilonun bi 10 kilo üstünde. Adet düzensizliklerim var. Ve beraberinde insülin direncim var. Ve daha birçok belirti. Araştırınca bebeğimin olması için çok fazla değiştirmem, mücadele etmem gereken şey görüyorum. Daha zayıf ve sağlıklı bir vücut, şekerden karbonhidratlardan uzak bi yaşam. Bakınca azim edince yapılır. Yapıcam da biliyorum, hem kendim için de lazım. Sadece zor olan, gün içinde tatlı bi şey girdiyse mideme, sonra kendimi zapt etmek çok zor oluyor. Hep dikkatli olmam lazım en azından insülin direncim düşene kadar. Ama her yerde zararlı şeyler var sosyal yaşamda. İnternette bebeğinizin olması için stres yapmayın yazıyor ama insanın kendiyle mücadele etmesi de zor. Birkaç vitamin öğrendim berberin gibi gıda takviyeleri, tok tutuyormuş vs. Ama araştırınca pcoslulara tonla vitamin öneriyorlar, d vitamini, çinko magnezyum diye gidiyor. Normalde karaciğerimi yormasın diye ağrı kesici bile çok içmeyen ben, kafamdaki değerlerle çatışıyorum. Çok yüklenir miyim kendime diye. Bu süreçte normal bir kadına göre daha fazla zorlanacağım, en azından başlarda ama bu durumlar kendimi sağlıksız ve yetersiz hissetmeme neden oluyor. Kimisi istemeden bile hemen hamile kalıp bebeğini istemezken, neden ben bunun için bu kadar çok çabalamalıyım, daha sağlıklı bi yöne götürdüğü için belki de şanslıyım belki de zorlugundan dolayı şanssız inanın bilmiyorum ama bu durum beni üzüyor. Tüm her şeyi yapsam bile kesinlik vaad eden bi şey de yok. Çok değişik hislerdeyim hanımlar. Moralim çok bozuk bugün. Şekeri bırakma evresindeyim ondan galiba
İnsülin direnci çok atlanıyor bence. 21. Gün bakılan progesteron hormonu bende 1 kez bakıldı hafif düşük dedi belki tutunamıyor bu sebepten. Duphaston verdi ama adetten sonra içmeye başlattı. İlkinde 2 ay adet gecikti. Gecikince umutlandırdı bekleyelim kan testi ver belki enesin felan. Sonra tekrar i2 ay geçikti. Artık şüphelendim ve bıraktım başka Dr a gittim. Ama 6 ayım gitti psikolojim gitti. Defalarca betahcg vermek ve yıkılmaya sebep oldu. 21. Gün testi yeterli olmayabilirmiş ultrason takibi ile bakılmalıymış ve gerekirse kan tsstini 2. 3. Kez yenilemesi öyle ilaca karar vermeliymiş. Bu sebepten çok muzdarip oldum okuyanlara belki faydası olur.Bir pcoslu olarak ve onlarca gördüğüm hastadan yola çıkarak şunu söyleyebilirim insülin direncine bagli yumurtlama bozukluklarinin tek tedavisi matofin türü hafif diyabetik ilaclar. Kilo vermek şekerden uzak yaşam( şeker sadece tatli degil ekmek beyaz un hepsi) 170 boysa 57-58kilo araligi olmasi diyelim ki zaten 57 kilo bu sefer 55e dusmesi beklenir mesela direnç kırmak. Tüm bunlar oldugunda ek vitamin o zaman başlanir hatta baslanmasa bile olur çünkü pcosta zaten bir sürü olgunlasmamis yumurta yumurtaliklarda bekliyor amaç birini saglikli bir sekilde yumurtadan cikartmak. Peki her ay düzenli adet olan biri yumurtluyor demek midir? - hayir. Yumurtlama adetin 21. Gunu yapilan progestoron testi ile belli olur. Bu yuzden iyi bir doktora gidin kilo verin amh,lh,fsh,prolaktin,tsh baktirin. Boşuna moral bozuyosunuz binlerce kadin pcoslu artik. Benim adetlerim 2 ayi bulurdu 5 kilo verdim matofin kullandim(direncim vardi +inanilmaz tatli krizleri) daha 7-8 tane hap içtim ki hamile kaldim o ay , sonra kimyasal oldu kimyasal ustune adet olmadan bir daha hamile kaldim cok şükür kızım oldu.
Ayni şekilde iki arkadasim pcos nedeniyle surekli hormon yuklemesi aldilar adet olmasi icin progestron hap vermisler aylarca kalamadilar meğer onlardada insulin direnci varmis ve bu atlanmis tamamen
Evet kesinlikle zaten 21. Gün testi rutinde bir kez bakilir ne durumda diye. Yumurta takibinde kesinlikle usg ile olmali doktor zaten diyor catlamak üzere 1-2 gun iliski diye yada catlatma ignesi vuruyor bunlar tedavi aşamasi. Mesela konu sahibinin amh degeri 7-8 uzeri ise kesinlikle insulin direncine agirlik vermeli amh dusurulmeden bebekler tutunmuyor surekli paralar dokuluyor yazik günahİnsülin direnci çok atlanıyor bence. 21. Gün bakılan progesteron hormonu bende 1 kez bakıldı hafif düşük dedi belki tutunamıyor bu sebepten. Duphaston verdi ama adetten sonra içmeye başlattı. İlkinde 2 ay adet gecikti. Gecikince umutlandırdı bekleyelim kan testi ver belki enesin felan. Sonra tekrar i2 ay geçikti. Artık şüphelendim ve bıraktım başka Dr a gittim. Ama 6 ayım gitti psikolojim gitti. Defalarca betahcg vermek ve yıkılmaya sebep oldu. 21. Gün testi yeterli olmayabilirmiş ultrason takibi ile bakılmalıymış ve gerekirse kan tsstini 2. 3. Kez yenilemesi öyle ilaca karar vermeliymiş. Bu sebepten çok muzdarip oldum okuyanlara belki faydası olur.
Devlette kadın hast. Larına gittim, amh değerime baktı sanıyordum bakmamış, baktıkları arasında tek sıkıntı testesteronum 98 en fazla 75 olmalı sanırım hatta daha da düşmeli belli ki. İnositol önerdi, 3 4 gün yürüyüş ve zayıfla dedi. Birkaç ay burdaki hanımlarında dediği gibi önceliği bu insülin direncine vericem, tekrar doktora gidicem. Her gün yeni bi şey öğreniyorum, umarım başarırımEvet kesinlikle zaten 21. Gün testi rutinde bir kez bakilir ne durumda diye. Yumurta takibinde kesinlikle usg ile olmali doktor zaten diyor catlamak üzere 1-2 gun iliski diye yada catlatma ignesi vuruyor bunlar tedavi aşamasi. Mesela konu sahibinin amh degeri 7-8 uzeri ise kesinlikle insulin direncine agirlik vermeli amh dusurulmeden bebekler tutunmuyor surekli paralar dokuluyor yazik günah
Var aslında direkt doktor yazmalı. Ama gittiğim doktor kendin çabala demeye getirdi. Bazı gıda takviyeleri var berberin inositol gibi onlar tok tutuyormuş sanırım diyetisyenler de öneriyor onları önerdi. Bakalım ilaçla çözmem gerekebilir. En fazla 10 gün şekersiz yapabiliyorum çünküBence ilk çözmeniz gereken insulin direnci. İlacı yok mu bu işin? Sanki var diye biliyorum
Bende de doktor atladı çok önemsemedi, yeniden gidicem yeni bir doktora, cidden doktor ve takip önemli diye düşünüyorumİnsülin direnci çok atlanıyor bence. 21. Gün bakılan progesteron hormonu bende 1 kez bakıldı hafif düşük dedi belki tutunamıyor bu sebepten. Duphaston verdi ama adetten sonra içmeye başlattı. İlkinde 2 ay adet gecikti. Gecikince umutlandırdı bekleyelim kan testi ver belki enesin felan. Sonra tekrar i2 ay geçikti. Artık şüphelendim ve bıraktım başka Dr a gittim. Ama 6 ayım gitti psikolojim gitti. Defalarca betahcg vermek ve yıkılmaya sebep oldu. 21. Gün testi yeterli olmayabilirmiş ultrason takibi ile bakılmalıymış ve gerekirse kan tsstini 2. 3. Kez yenilemesi öyle ilaca karar vermeliymiş. Bu sebepten çok muzdarip oldum okuyanlara belki faydası olur.