- 16 Mayıs 2019
- 479
- 397
- 23
- Konu Sahibi karabiber38
-
- #1
Merhaba Hatunlar;
Dün ve bugün yaşadığım bir olayı anlatmak istiyorum, fikirlerinize ihtiyacım var :
Dün işyerimizde bir denetim toplantısı vardı, gelen misafirlere tatlı ikram edildi idare dairesinde hiçbir personele dağıtılmadı.
Misafirler gitti patronlarım benim masama geldiler, (danışmadayım, genelde sohbet benim orada döner) aşçı patronun birine , sizin tatlınız duruyor getiriyim mi dedi. Oda evet getirin burda yiyim dedi. Tatlı geldi benim masama kondu ve karşımda yemeye başladı. Bu arada tatlı da nezine şu sırf antep fıstığından ibaret olan o muhteşem tatlı.. Tatlıdan yiyerek diğer patronla sohbet etti , ay bu tatlı bana çok yarısını da sen ye dedi, diğeride çatal aldı karşılıklı masamda afiyetle yediler..
Canım çekti çünkü en sevdiğim tatlı ama ikram yok teklif yok bide gözüme baka baka yemeleri çok zoruma gitti.
Karakterim gereği rahatsız olduğum şeyi her zaman dile getiren biriyim amma laf sokarım amma kibarca uyarırım ruh halime kalmış..
Bugün personelin biri patrona denetim başarıyla sonuçlandı artık bi tatlı alırsınız bize dedi. Patron cevap vermeden ben cevap vermedim. Yok, onlar personele almazlar, kendilerine alır personelin gözünün önünde yerler dedim.. Orda bulunan tüm personeller gülüştü, patronun yüzü çok tuhaf oldu, bana; aramızda bir samimiyet var teklife ikrama gerek kalmadan yersin diye düşünmüştüm, dedi. Neyse içinde kalmış belli ki geldi YAZDIM BUNU dedi, ardından bizim işimiz çok ağır danışmada bulunan birinin yaptığı işle patronun yaptığı iş bir değil. Kafamız o kadar dolu ki düşünemedik sana da ikram etmeyi dedi.. ben de sustum kaldım bişey diyemedim ve sanki tavır almış gibi bir hal var üzerinde. Yani kendi yaşattığı duruma mı üzülüyor, yoksa diğer personellerin yanında böyle bişey söylememe mi çözemedim...
Bu arada patronlarımın huyu böyle, aşırı cimri ve benciller yani firmadan hediyeler gelir koskaca adamlar aralarında kapışır bize göstermeden saklarlar. misafir elinde tatlıyla çikolatayla gelir dolaplara koyar dolabı da kitlerler , bizim mesaimiz bitince arkamızdan yerler. Aşçı çöpleri toplarken görür üzülürmüş, bana anlattı. Biraz da üzerimde dolmuşluk vardı. ne bilim her patron mu böyle yoksa ben mi bunlara denk geldim anlayamadım.
Dün ve bugün yaşadığım bir olayı anlatmak istiyorum, fikirlerinize ihtiyacım var :
Dün işyerimizde bir denetim toplantısı vardı, gelen misafirlere tatlı ikram edildi idare dairesinde hiçbir personele dağıtılmadı.
Misafirler gitti patronlarım benim masama geldiler, (danışmadayım, genelde sohbet benim orada döner) aşçı patronun birine , sizin tatlınız duruyor getiriyim mi dedi. Oda evet getirin burda yiyim dedi. Tatlı geldi benim masama kondu ve karşımda yemeye başladı. Bu arada tatlı da nezine şu sırf antep fıstığından ibaret olan o muhteşem tatlı.. Tatlıdan yiyerek diğer patronla sohbet etti , ay bu tatlı bana çok yarısını da sen ye dedi, diğeride çatal aldı karşılıklı masamda afiyetle yediler..
Canım çekti çünkü en sevdiğim tatlı ama ikram yok teklif yok bide gözüme baka baka yemeleri çok zoruma gitti.
Karakterim gereği rahatsız olduğum şeyi her zaman dile getiren biriyim amma laf sokarım amma kibarca uyarırım ruh halime kalmış..
Bugün personelin biri patrona denetim başarıyla sonuçlandı artık bi tatlı alırsınız bize dedi. Patron cevap vermeden ben cevap vermedim. Yok, onlar personele almazlar, kendilerine alır personelin gözünün önünde yerler dedim.. Orda bulunan tüm personeller gülüştü, patronun yüzü çok tuhaf oldu, bana; aramızda bir samimiyet var teklife ikrama gerek kalmadan yersin diye düşünmüştüm, dedi. Neyse içinde kalmış belli ki geldi YAZDIM BUNU dedi, ardından bizim işimiz çok ağır danışmada bulunan birinin yaptığı işle patronun yaptığı iş bir değil. Kafamız o kadar dolu ki düşünemedik sana da ikram etmeyi dedi.. ben de sustum kaldım bişey diyemedim ve sanki tavır almış gibi bir hal var üzerinde. Yani kendi yaşattığı duruma mı üzülüyor, yoksa diğer personellerin yanında böyle bişey söylememe mi çözemedim...
Bu arada patronlarımın huyu böyle, aşırı cimri ve benciller yani firmadan hediyeler gelir koskaca adamlar aralarında kapışır bize göstermeden saklarlar. misafir elinde tatlıyla çikolatayla gelir dolaplara koyar dolabı da kitlerler , bizim mesaimiz bitince arkamızdan yerler. Aşçı çöpleri toplarken görür üzülürmüş, bana anlattı. Biraz da üzerimde dolmuşluk vardı. ne bilim her patron mu böyle yoksa ben mi bunlara denk geldim anlayamadım.