- 28 Mart 2016
- 6.641
- 13.446
-
- Konu Sahibi Power power
- #61
çok acı ama ablanız yaşadığınız hayatı kanıksamış, o yüzden normal görmesi. Aslında vahim durumda olan o.. Onun için ayrıca üzüldüm.
çok acı ama ablanız yaşadığınız hayatı kanıksamış, o yüzden normal görmesi. Aslında vahim durumda olan o.. Onun için ayrıca üzüldüm.Onların kızgınlığı yok sanki benim ki kadar , zoruma gidende abim de çok dayak yedi garibimin kafasında paspas sopası kırdı ya ben bunu unutamıyorum mesela o unutmuşmudur. Onun çocukluğunada çok üzülmüşümdür. Ablamı aşırı sıktılar, ben ona göre rahattım. Bi küçüğüm el bebek gül bebek büyüdü özel ünivde okudu. Her türlü imkanı sunuldu. Ama ben 17 yaşından bu yana çalıştım üniv kazanınca gece çalıştım gündüz okudum. Üniv okurkende küçüğümün ihtiyaçlarınuda karşılıyordum arada.
24 saat çalışıp uykusuz ünive gidiyordumX evde oluncada uyumak benim için cennetle eşdeğerdi. Bana ne kadar çok ıyuyorsun diyordu ablam. Ya ben kafayı yicem bana gitmen için mantıklı bi sebebin yok diyor. Kendi kafanda büyütmüşsün diyor. Hayır yazdıklarım normal mi bu kadar insana normal değil ona normal. Yani ben anlayamıyorum
of ortasına kadar dayanabıldım yuregım kaldırmadı ozur dılerım resmen mıdeme kramp gırdı allahım sızı kurtarsın resmen kalbım agrıdı bu ne ya
yuregım hepsını okumaya dayanmadıgından okuyamadım konunuzu ama bır yorum gordum ayaklarınızın ustune basan bırıymıssınız cok sevındım buna dılerım bundan sonra hayatınız hayal ettıgınızden guzel olur cektıklerınıze degsın oyle mutlu olun kı tum uzuntulerınızı unuttursun ınsallahİşin trajikomik kısmı, haberlerde bir baba küçük oğlunu dövüyordu avm’de, annemde av vah tüh tüh tüh yapıyor. Döndüm şaka galiba dedim. Bu sahneleri biz de yaşadık, yaşattınız. Ne ara vah vah eder oldun, bu kadar vicdanlı mısın dedim
çok acı ama ablanız yaşadığınız hayatı kanıksamış, o yüzden normal görmesi. Aslında vahim durumda olan o.. Onun için ayrıca üzüldüm.
Çok teşekkür ederim güzel dilekleriniz içinyuregım hepsını okumaya dayanmadıgından okuyamadım konunuzu ama bır yorum gordum ayaklarınızın ustune basan bırıymıssınız cok sevındım buna dılerım bundan sonra hayatınız hayal ettıgınızden guzel olur cektıklerınıze degsın oyle mutlu olun kı tum uzuntulerınızı unuttursun ınsallah
o kaderi çok yanlış anlamış. Hayat neden böyle olsun? Evet sınavlar var ama irademiz de var. O da aydınlanır sizin gibi inşallah...Evet onda hep şey vardı çünkü, nolmuş hayat böyle ne yapabilrisin ki boşver derdi, hayır bizim elimizde biz değişirebilriz derdim. Aramaızdaki fark bu galiba
Bence ablanız psikolojik savunma olarak yaşananları reddediyor. Hepsi sizin gibi yara olarak biriktirmemiş olabilir. Ama emin olun el bebek gül bebek dediğiniz kardeşiniz de bile etkisi vardır bunların. Sizinki kadar olmasa da bende etki bırakan yaşadıklarım, beni aslında çok ürkek yaptı. Her şeyden korkuyorum bazen. Panik atak çektim uzun süre ama sürekli kuyruğu dik tutma peşindeyim. Dışarıya hep güçlü görünmeye çalışıyorum ve bazen müthiş merhamet duyuyorum. Ama benim aksime kız kardeşimi çok acımasız yaptı. Bir bebeğe bile merhamet duymaz. Kimseye bir gram acımaz. İşte bu etkiler herkesten farklı çıkıyor. Belki abiniz bu etkiyle çok müthiş bir baba olacak ama siz belki dominant bir anne olacaksınız. Bunu bilemeyiz. Bir de toplumumuzda bu konuları yok saymak var. Kendi kendine bile konuşamamak. Çok derinden hissettim ben yaşadıklarınızı. Boş verin yaralarınız kanasın kendiniz de kanatın hıncınızı alın. Bir süre sonra sadece bir sızı kalıyor böyle. O da zaten artık size koymuyor. Her şeyi kabul ediyorsunuz.Onların kızgınlığı yok sanki benim ki kadar , zoruma gidende abim de çok dayak yedi garibimin kafasında paspas sopası kırdı ya ben bunu unutamıyorum mesela o unutmuşmudur. Onun çocukluğunada çok üzülmüşümdür. Ablamı aşırı sıktılar, ben ona göre rahattım. Bi küçüğüm el bebek gül bebek büyüdü özel ünivde okudu. Her türlü imkanı sunuldu. Ama ben 17 yaşından bu yana çalıştım üniv kazanınca gece çalıştım gündüz okudum. Üniv okurkende küçüğümün ihtiyaçlarınuda karşılıyordum arada.
24 saat çalışıp uykusuz ünive gidiyordumX evde oluncada uyumak benim için cennetle eşdeğerdi. Bana ne kadar çok ıyuyorsun diyordu ablam. Ya ben kafayı yicem bana gitmen için mantıklı bi sebebin yok diyor. Kendi kafanda büyütmüşsün diyor. Hayır yazdıklarım normal mi bu kadar insana normal değil ona normal. Yani ben anlayamıyorum
Ya ben babasıyla konuşanlara hayret ediyorum. O kadar tuhaf geliyor ki dünyanın en mutlu insanı onlar diyorum. Bir insanın ailesi arkasaında yanındaysa hayatta korkacağı bişey yoktur. Ben ölsün diye dua ederim çocukken , ölünce güzel bi hayat yaşicam derdim. Geçen vapurda baba-kız omuz omuza boğazı seyredip gittilr ben de onları seyredip gittim.Senin için başı azap ama sonrası güzel olacak bir dünya
Kendini sakın suçlu hissetme git hayatını kur
Bence ablanız psikolojik savunma olarak yaşananları reddediyor. Hepsi sizin gibi yara olarak biriktirmemiş olabilir. Ama emin olun el bebek gül bebek dediğiniz kardeşiniz de bile etkisi vardır bunların. Sizinki kadar olmasa da bende etki bırakan yaşadıklarım, beni aslında çok ürkek yaptı. Her şeyden korkuyorum bazen. Panik atak çektim uzun süre ama sürekli kuyruğu dik tutma peşindeyim. Dışarıya hep güçlü görünmeye çalışıyorum ve bazen müthiş merhamet duyuyorum. Ama benim aksime kız kardeşimi çok acımasız yaptı. Bir bebeğe bile merhamet duymaz. Kimseye bir gram acımaz. İşte bu etkiler herkesten farklı çıkıyor. Belki abiniz bu etkiyle çok müthiş bir baba olacak ama siz belki dominant bir anne olacaksınız. Bunu bilemeyiz. Bir de toplumumuzda bu konuları yok saymak var. Kendi kendine bile konuşamamak. Çok derinden hissettim ben yaşadıklarınızı. Boş verin yaralarınız kanasın kendiniz de kanatın hıncınızı alın. Bir süre sonra sadece bir sızı kalıyor böyle. O da zaten artık size koymuyor. Her şeyi kabul ediyorsunuz.
O yaraya kimse ellemesin istiyorsunuz işte. İsteseniz de anlatılmıyor. Ben buraya bile yazamazdım. Anlatmayın hayatınızdaki erkeğe de bence. Bilmiyorum doğru tavsiye mi ama zayıf noktanızı bilirse oraya dokunabilir. Ve sizin yerinizde olsam tayinimin çıktığı yere ayağımı bastığım an örtüyü çıkarırım. Bu allahın emridir, kulun değil. Bunu kulun emriyle takarsanız pranga olur. Bence çıkardığınız da çok rahatlayacaksınız. Daha sonra Kendiniz isterseniz takarsınız. Ve umarım sadece psikolojik baskıyı çekerek gidersiniz. Alıkoyma, şiddet falan yaşamadan. Kalabileceğiniz bir arkadaşınız varsa ona geçin. Ve kimsenin lafına kulak asmayın. Ağlamakla ölünseydi, siz ölürdünüz (kardeşimin lafıKesinlikle herkeste farklı izler kalıyor, dışarıdan beni çok mutlu, güçlü biri zannederler. Ben ailemi anlatamam ki dışarıya o benim yaram yaramı kanatmaya çalışırlar, beni sahipsiz sanarlar diye bahsetmedim. Hep öyle iyi aile sansınlar dedim. Mesela benim gece çalışıp gündüz okuduğumu bilmezdi kimse ünivdeki arkadaşlarım bile, şu an iş hayatımdaki arkadaşlarım bile çalıştığımı sölyediğimde biz seni baba parasıyla okumuş falan sanıyorduk dediler.
Aynen bi anlığına üzülür gibi oldum, sonra arsız olma dedim kendime sen yastığını sırılsıklam ederken o nerdeydi dedim. Ve öl ama açma dedi bana ya. Bi anne nasıl der bunu nasıl bir vidan. Neye ağlıyorsun dedim sanki çok kuvvetli bi bağımı varmış gibi
Burda objektif , aklı başında insanlar var onlar yazsın lütfen. Çok bilmiş klavyeden atıp tutan insanlarda var ben olsam şöyle yapardım asardım kesirdim şunu yapardımcılar gibi insanlar var siz yazmayın Allah aşkına kendi derdinizle ilgilenin.
Arkadaşlar, çocukluğumda babamdan yediğim dayaklar ben de derin bir yara açtı. Mesela hafızamdan silinmeyeler,
Mesela çarpım tablosu bilemeyince abimle beni falakaya yatırmıştı.(ben bunu söyleyincede inkar ediyorlar yapmadık diyorlar)
Bi kere kuran oku demişti ben de özel dönemdeydim diye okumamıştım, beni gerdan kemiklerimden tutup dövmüştü
Yine sebebini hatırlamadığım bişeyden dolayı tek eliyle iki bileğimi sıkıp bana tokat atmıştı yüzüme tükürmüştü.
Bir kere sofrada bardağında kalan soğumuş çayı yüzüme fırlatmıştı.
Bir gün uyuyordum çok yorgundum o da kapıda kaldı ben uyanamıştım, içeri girdiğinde bana öyle bir tokat attı ki, ben daha gözlerimi açamamıştım.
Yüksek topuklu stiletto giymiştim gösterimiz var diye ünivde bana o... ayakkabısı bu nedir diye bağırmıştı
Sırf kimlikte başım kapalı olsun diye kimlik yenilemek için başörtü taktırmıştı bana.1 hafta boyunca yataktan çıkamamıştım, çünkü artık hep taktıracaktı, dışarı çıkmadm uzun süre. Psikyatriye götürdüler şaka gibi sanki derdimi bilmiyorlarPsikyatride şaka gibiydi zaten bana ama ailene söz vermişsin dedi, başını kapatmak istemiyor diye psiktariye mi götürülür ya, artık doktora ne dediler bilmiyorum.Bir süre kafa tuttum kapatmadım, açık kapalı değişik bir dönemdi. Sonra sırf kabul görmek için, kapandm
Annemi sopayla dövdüğünü hiç unutamam zaten, bütün komşular kesin duydu duymamalarına imkan yoktu,biz kardeşlerimle bağırdık yapma etme diye annemde banyoya girdi eline jilet almıştı, camı kırmıştık kadın ağlamaktan helak olmuştu.
Sonra lisede erkek arkadaşım olmuştu arkadaşları abime söylemişti, abimde gelip tekme tokat dövmüştü beni burnum kanamıştı.
Sonra yine üniversitede tam tanışacağım bi insan oldu canım ben cafedeyim mesajını görmüştü, yine dövmüştü ve kaşım patlamıştı halen izi var. Telefon ayrıntımı çıkarıp konuşma ve mesaj sayısına bakmıştı.
Ünivde sınıf arkadaşım saat 11 de aradı diye bütünleme sınavı için aramıştı , abim gördü ve çocuğu aradı sebi dövücem falan dedi bu saatte nasıl ararsın diye. Sonra beni dövdü , teyzemler bizdeydi, teyze kızını bununla konuşturma dedi. O kadar ağırıma gitti ki. Ben evinden okuluna işine giden biriyim. Şimdiye kadar 3 defa sevgilim oldu.hiçbir erkekle oturup kalkmışlığım yok
Ha bir de ben gece çalışıyordum hastanede gündüz okuyorudm. Ben gözlerimi açamıyordum ki sevgilim olsun, derste sırtım ağrıyordu , dik durmam ve uyumamam gerekiyordu çıkıp eve yatıyordum. Üniv hayatım böyle geçti yani.
Neyse atandm tercih dönemi oldu artık nefes almak ve bu şehirden uzaklaşmak istedim. İzin vermedi aldı tercihleri kendi yaptı ben de oturdum yanına tabi hayatım onun ellerine ve ben izliyorum ben bir hiçim çünkü suratım asık tabi. Bu ne surat diye aldı terliği bacağıma vurdu ve ben 24-25 yaşındayım. Uzun bir depresyon geçirdim. Hap aldım falan ölmek istiyorum dedim gidicem burdan başımıda açıcam dedim. Öl ama yine açamazsın dedi.
Sonra değiştirdim terchileri kuruma gittim, ablama aradı annem çok kötü kalbi kötü falan dedi, halbuki yalandı. Benim kalbim peki kimin umurundaydı. Sonra işte istediğin saatte çık gez tatile git ama gitme dedi annem. Babamla 4 yıl küs kaldım adla konuşmadım. Çünkü hep kalbim kırılıyordu aptal, salak gibi kelimeler kullanıyordu. Neyse yine aynı şehirde kaldım en son saat gece 12 de geldim diye bacağımda askı kırdı annem. Yaş 28
Şeytanın bacağını kırayım dedim ölümlü dünya dedim babam mektup ve güller kahve ve babaya kızgınlığı çok güzel anlatan bir kitap yolladım. Aramız düzeldi geldi sarıldı yıllar sonra.
Tabii kızgınlığım geçmez ki onlar benim yaram ve sonra karartım gözümü ve bitti dedim habersiz tayin istedim ve gidicem Allahın izniyle.
Şimdide annem ağlıyor, soruyorum nasıl bir dünya ?
Burda bir ailenin kiz çocuguna ve kadina verdigi degersizlik anlasiliyor. Sen bir birey olarak dogru kararlari verebilirsin. Sana yillarca cocuklugunu gencligini en guzel caglarini seni kısıtlayarak elinden almislar artik yaslanmadan uzaklas ve kendi hayatini kur.Burda objektif , aklı başında insanlar var onlar yazsın lütfen. Çok bilmiş klavyeden atıp tutan insanlarda var ben olsam şöyle yapardım asardım kesirdim şunu yapardımcılar gibi insanlar var siz yazmayın Allah aşkına kendi derdinizle ilgilenin.
Arkadaşlar, çocukluğumda babamdan yediğim dayaklar ben de derin bir yara açtı. Mesela hafızamdan silinmeyeler,
Mesela çarpım tablosu bilemeyince abimle beni falakaya yatırmıştı.(ben bunu söyleyincede inkar ediyorlar yapmadık diyorlar)
Bi kere kuran oku demişti ben de özel dönemdeydim diye okumamıştım, beni gerdan kemiklerimden tutup dövmüştü
Yine sebebini hatırlamadığım bişeyden dolayı tek eliyle iki bileğimi sıkıp bana tokat atmıştı yüzüme tükürmüştü.
Bir kere sofrada bardağında kalan soğumuş çayı yüzüme fırlatmıştı.
Bir gün uyuyordum çok yorgundum o da kapıda kaldı ben uyanamıştım, içeri girdiğinde bana öyle bir tokat attı ki, ben daha gözlerimi açamamıştım.
Yüksek topuklu stiletto giymiştim gösterimiz var diye ünivde bana o... ayakkabısı bu nedir diye bağırmıştı
Sırf kimlikte başım kapalı olsun diye kimlik yenilemek için başörtü taktırmıştı bana.1 hafta boyunca yataktan çıkamamıştım, çünkü artık hep taktıracaktı, dışarı çıkmadm uzun süre. Psikyatriye götürdüler şaka gibi sanki derdimi bilmiyorlarPsikyatride şaka gibiydi zaten bana ama ailene söz vermişsin dedi, başını kapatmak istemiyor diye psiktariye mi götürülür ya, artık doktora ne dediler bilmiyorum.Bir süre kafa tuttum kapatmadım, açık kapalı değişik bir dönemdi. Sonra sırf kabul görmek için, kapandm
Annemi sopayla dövdüğünü hiç unutamam zaten, bütün komşular kesin duydu duymamalarına imkan yoktu,biz kardeşlerimle bağırdık yapma etme diye annemde banyoya girdi eline jilet almıştı, camı kırmıştık kadın ağlamaktan helak olmuştu.
Sonra lisede erkek arkadaşım olmuştu arkadaşları abime söylemişti, abimde gelip tekme tokat dövmüştü beni burnum kanamıştı.
Sonra yine üniversitede tam tanışacağım bi insan oldu canım ben cafedeyim mesajını görmüştü, yine dövmüştü ve kaşım patlamıştı halen izi var. Telefon ayrıntımı çıkarıp konuşma ve mesaj sayısına bakmıştı.
Ünivde sınıf arkadaşım saat 11 de aradı diye bütünleme sınavı için aramıştı , abim gördü ve çocuğu aradı sebi dövücem falan dedi bu saatte nasıl ararsın diye. Sonra beni dövdü , teyzemler bizdeydi, teyze kızını bununla konuşturma dedi. O kadar ağırıma gitti ki. Ben evinden okuluna işine giden biriyim. Şimdiye kadar 3 defa sevgilim oldu.hiçbir erkekle oturup kalkmışlığım yok
Ha bir de ben gece çalışıyordum hastanede gündüz okuyorudm. Ben gözlerimi açamıyordum ki sevgilim olsun, derste sırtım ağrıyordu , dik durmam ve uyumamam gerekiyordu çıkıp eve yatıyordum. Üniv hayatım böyle geçti yani.
Neyse atandm tercih dönemi oldu artık nefes almak ve bu şehirden uzaklaşmak istedim. İzin vermedi aldı tercihleri kendi yaptı ben de oturdum yanına tabi hayatım onun ellerine ve ben izliyorum ben bir hiçim çünkü suratım asık tabi. Bu ne surat diye aldı terliği bacağıma vurdu ve ben 24-25 yaşındayım. Uzun bir depresyon geçirdim. Hap aldım falan ölmek istiyorum dedim gidicem burdan başımıda açıcam dedim. Öl ama yine açamazsın dedi.
Sonra değiştirdim terchileri kuruma gittim, ablama aradı annem çok kötü kalbi kötü falan dedi, halbuki yalandı. Benim kalbim peki kimin umurundaydı. Sonra işte istediğin saatte çık gez tatile git ama gitme dedi annem. Babamla 4 yıl küs kaldım adla konuşmadım. Çünkü hep kalbim kırılıyordu aptal, salak gibi kelimeler kullanıyordu. Neyse yine aynı şehirde kaldım en son saat gece 12 de geldim diye bacağımda askı kırdı annem. Yaş 28
Şeytanın bacağını kırayım dedim ölümlü dünya dedim babam mektup ve güller kahve ve babaya kızgınlığı çok güzel anlatan bir kitap yolladım. Aramız düzeldi geldi sarıldı yıllar sonra.
Tabii kızgınlığım geçmez ki onlar benim yaram ve sonra karartım gözümü ve bitti dedim habersiz tayin istedim ve gidicem Allahın izniyle.
Şimdide annem ağlıyor, soruyorum nasıl bir dünya ?
Sınandım evet , yeniden doğucakmışım gibi hissediyorum gerçek ben olacakmışım gibi