Burda objektif , aklı başında insanlar var onlar yazsın lütfen. Çok bilmiş klavyeden atıp tutan insanlarda var ben olsam şöyle yapardım asardım kesirdim şunu yapardımcılar gibi insanlar var siz yazmayın Allah aşkına kendi derdinizle ilgilenin.
Arkadaşlar, çocukluğumda babamdan yediğim dayaklar ben de derin bir yara açtı. Mesela hafızamdan silinmeyeler,
Mesela çarpım tablosu bilemeyince abimle beni falakaya yatırmıştı.(ben bunu söyleyincede inkar ediyorlar yapmadık diyorlar)
Bi kere kuran oku demişti ben de özel dönemdeydim diye okumamıştım, beni gerdan kemiklerimden tutup dövmüştü
Yine sebebini hatırlamadığım bişeyden dolayı tek eliyle iki bileğimi sıkıp bana tokat atmıştı yüzüme tükürmüştü.
Bir kere sofrada bardağında kalan soğumuş çayı yüzüme fırlatmıştı.
Bir gün uyuyordum çok yorgundum o da kapıda kaldı ben uyanamıştım, içeri girdiğinde bana öyle bir tokat attı ki, ben daha gözlerimi açamamıştım.
Yüksek topuklu stiletto giymiştim gösterimiz var diye ünivde bana o... ayakkabısı bu nedir diye bağırmıştı
Sırf kimlikte başım kapalı olsun diye kimlik yenilemek için başörtü taktırmıştı bana.1 hafta boyunca yataktan çıkamamıştım, çünkü artık hep taktıracaktı, dışarı çıkmadm uzun süre. Psikyatriye götürdüler şaka gibi sanki derdimi bilmiyorlar
Psikyatride şaka gibiydi zaten bana ama ailene söz vermişsin dedi, başını kapatmak istemiyor diye psiktariye mi götürülür ya, artık doktora ne dediler bilmiyorum.Bir süre kafa tuttum kapatmadım, açık kapalı değişik bir dönemdi. Sonra sırf kabul görmek için, kapandm
Annemi sopayla dövdüğünü hiç unutamam zaten, bütün komşular kesin duydu duymamalarına imkan yoktu,biz kardeşlerimle bağırdık yapma etme diye annemde banyoya girdi eline jilet almıştı, camı kırmıştık kadın ağlamaktan helak olmuştu.
Sonra lisede erkek arkadaşım olmuştu arkadaşları abime söylemişti, abimde gelip tekme tokat dövmüştü beni burnum kanamıştı.
Sonra yine üniversitede tam tanışacağım bi insan oldu canım ben cafedeyim mesajını görmüştü, yine dövmüştü ve kaşım patlamıştı halen izi var. Telefon ayrıntımı çıkarıp konuşma ve mesaj sayısına bakmıştı.
Ünivde sınıf arkadaşım saat 11 de aradı diye bütünleme sınavı için aramıştı , abim gördü ve çocuğu aradı sebi dövücem falan dedi bu saatte nasıl ararsın diye. Sonra beni dövdü , teyzemler bizdeydi, teyze kızını bununla konuşturma dedi. O kadar ağırıma gitti ki. Ben evinden okuluna işine giden biriyim. Şimdiye kadar 3 defa sevgilim oldu.hiçbir erkekle oturup kalkmışlığım yok
Ha bir de ben gece çalışıyordum hastanede gündüz okuyorudm. Ben gözlerimi açamıyordum ki sevgilim olsun, derste sırtım ağrıyordu , dik durmam ve uyumamam gerekiyordu çıkıp eve yatıyordum. Üniv hayatım böyle geçti yani.
Neyse atandm tercih dönemi oldu artık nefes almak ve bu şehirden uzaklaşmak istedim. İzin vermedi aldı tercihleri kendi yaptı ben de oturdum yanına tabi hayatım onun ellerine ve ben izliyorum ben bir hiçim çünkü suratım asık tabi. Bu ne surat diye aldı terliği bacağıma vurdu ve ben 24-25 yaşındayım. Uzun bir depresyon geçirdim. Hap aldım falan ölmek istiyorum dedim gidicem burdan başımıda açıcam dedim. Öl ama yine açamazsın dedi.
Sonra değiştirdim terchileri kuruma gittim, ablama aradı annem çok kötü kalbi kötü falan dedi, halbuki yalandı. Benim kalbim peki kimin umurundaydı. Sonra işte istediğin saatte çık gez tatile git ama gitme dedi annem. Babamla 4 yıl küs kaldım adla konuşmadım. Çünkü hep kalbim kırılıyordu aptal, salak gibi kelimeler kullanıyordu. Neyse yine aynı şehirde kaldım en son saat gece 12 de geldim diye bacağımda askı kırdı annem. Yaş 28
Şeytanın bacağını kırayım dedim ölümlü dünya dedim babam mektup ve güller kahve ve babaya kızgınlığı çok güzel anlatan bir kitap yolladım. Aramız düzeldi geldi sarıldı yıllar sonra.
Tabii kızgınlığım geçmez ki onlar benim yaram ve sonra karartım gözümü ve bitti dedim habersiz tayin istedim ve gidicem Allahın izniyle.
Şimdide annem ağlıyor, soruyorum nasıl bir dünya ?
o yaralar hiç kapanmaz ki.. İnşallah bundan sonraki hayatınız çok iyi olur, ama siz bu travmatik izleri kendinizden silmeye bakın ki doğru bir eş seçimi yapın, evlatlarınıza yansıtmayın. Çocukluğu böyle geçenler ne yazık ki farkında bile olmadan olmadık yerlerde öfke patlamaları yaşıyorlar..
