Para Mevzusu..


"Koskoca insan olmuşsunuz kendi ev eşyalarınızı kendiniz alıp evlenin, düğününüzü kendiniz yapın." deseniz anlarım. Çünkü birçok kişi ailem beni evlendirsin, senelerce borç ödesin kafasında. Ama burada söz konusu olan şey eğitim.
İnsan bakabileceği çocuğu yapmalı. Bu bakıma ilgi, sevgi dışında eğitim masrafları da dahildir. 18 yaşındaki çocuğunuza "Koskoca insan oldun git eğitimini kendin karşıla bir zahmet" mi diyeceksiniz?
Bir çocuğu neden yapıyorsunuz? Omuzlarınızdaki yükü alsın diye mi? Günü gelince genç ömrünün ortasında omuzlarına binmek için mi? Eğitim ve meslek kazanmak o çocuğun hayata karşı daha güçlü durmasını sağlayan etkenlerken buna en kolay şekilde ulaşmasını sağlamak ebeveynlerin görevidir. Çünkü çocuk yapmanın amacı budur: Hayata hazır bireyler yetiştirmek. Omuzlarına binmek değil.

Konu sahibinin babasının gayrimenkulLERi varmış, maaşı da iyiymiş. Durumu olmasa tamam ama durumu varken çocuğuna destek olmamanın hiçbir açıklaması olamaz.
 
Ayni benim babam gibiymis. Bu gibi babalar insani tek basina birakiyor hayatta. Calisirsan paran oluyor calismazsan olmuyor. Her isini kendin yapmaya alisip erkek gibi yetisiyorsun. Millete yaranmaya calismaktan kendi hayat planini yapamiyorsun. Sonucta yaranamiyorsun da
 
Velovis umarım istediğiniz okulu kazanirsiniz.Anladigim kadarıyla babanız gerçekten zor bir insan.Maddi koşulları iyi olmasına rağmen sizin maasinizla ev eşyalarının değişmesi büyük olasılıkla annenizin de ekonomik özgürlüğünün olmadigini hatta ona da ekonomik bir şiddet uygulandığını gösteriyor.Sizin bu süreci de atlatacaginiza inancım tam.Ancak söyleyeceğim şey kulağınıza küpe olsun ;herkes evladının menfaatine yaşamiyor,şahsi cikarlarinizi kendiniz koruyacaksiniz. Bu okul er yada geç kazanılacak ,okunacak ,bitecek ama babanız buyuk olasilikla değişmeyecek...Okulu bitirip ise girdiğiniz gün babanıza ev alırken bulmayin kendinizi
 
Ben de darilirdim açıkçası. Bazı yorumlar garibime gitti. Anne baba her koşulda destek beklediğimiz insanlar. Kizcagiz çalışıp epey destek vermiş ailesine. Babasının bu sözleri çok kırıcı. İnsanın kendini ifade edebileceği pek çok yolu var. Tutup en kırıcı olabilir seçmek yanlış. Konu sahibi işinizi bırakmadan okuma şansınız yok mu? Artık babanızdan para istemek faydasız. Verse de başınıza kakacak gibi duruyor. Kredi ve burs başvurusu yapın. Seneye 500 olur herhalde. Kardeşim 470 alıyordu bu yıl. Tirnaginiz varsa başınızı kendiniz kasiyin. Ailenize yine de tavir sergilemeyin anne baba sonuçta. Ama bir daha da onlar için kredi cekmeyin derim. Maddi yardıma da çok ihtiyaçları yokmuş anladığım kadarıyla.
 

Öncelikle Allah utandırmasın, gönlünüze göre versin her şeyi.

Ben böyle aileleri görünce çok üzülüyorum. Türkiye’nin en pahalı özel üniversitelerinden birinden hem de o zaman dolarla okul ücreti ödenirken mezun oldum. Okuduğum dönemde dolar iki katına çıktı, gayrimenkul gelirleri ile geçinen bir annem var. O süreçte kiracısı çıktıysa, annem gerekti aile yadigarı mücevherlerini sattı da bana hissettirmedi.

Ben açıkçası sana taş atıyorsa sen gül at diyemem. Artık hayata karşı daha kindar oldum belki de... ama sana taş atıyorsa sen de taşla karşılık ver de diyemem. Bana göre saygı korunması gereken bir değer çünkü.

Okuldan asla vazgeçmeyin. Kredinizi temizleyip, okuyacağınız sehre gidin. Bir iş bakın ve ilişkinizi sadece ayda yılda haberleşmek ile sınırlı tutun. Beklenti yara açar, yaralar sizi yolunuzdan alı koyar.
 
Okulun yanında kalan vakitlerde iş bulup çalışın. Bende öyle okudum üniversiteyi, hemde yurt parası fazla geldiğinden günlük 3 saat yol cektim. Babanızı çokta kafanıza takmayın, şöyle düşünün babanızın arkanızda olmadığı sizi belki karakter olarak geliştirmişdir çünki her başarıyı kendi çabanızla kazanıyorsunuz.
 
Krediyi alamama ihtimalin yok canım %100 alırsın burs herkese verilmez ama devlet krediyi her başvuru yapana veriyor merak etme
 
Kazan devlet bursu geri ödemeli yetmezse haftasonu part is
Ve birdaha asla yardım etme senin yaptıklarını bende yaptım toplam 30 bin harcadım eve şimdi evlilik hazirligindayim hiç bir şey katkı yok bir su bile almıyor uzun zamandan beri artık eve
Erkek çocuklarını pek yapamiyorlarda kız çocuklarını sömürüyorlar çok sınırım bozuldu bende tek basima hem okudum hem çalıştım eve harcama yaptım ama değmiyor
 
insan tabi ki bakabilceği çocuğu yapmalı ama 30 yılda bi insana eğitim adı altında bakılmasıda saçma geliyo. Bi yerden sonra kendi ayakları üzerinde durucak insan. Kimse evladını ilerde bana baksın diye doğurmuyo ama sırf anne baba diye insanlardan sürekli bişeyler beklenilmesi saçma geliyo bana.
Belki benim çevremde insanlar ailesinden bişeyler beklemediği sürekli aile için çabalayan insanlar olduğu için düşüncem böyledir.
 

Tüm yaşadıkların sana ders olsun ve lisanstan sonra onlara beş kuruş para verme,çok daha ağır bir durumu yaşadım ben,mezun olduktan sonra dört yıl boyunca tüm maaşımı ailem elimden aldı,evlilik hazırlıklarında yardım ederiz dediler sonra da evlendirirken nerdeyse başlık parası isteyeceklerdi,memur olduğum için babam eşime “ sana altın yumurtlayan tavuk veriyoruz,üstüne masraf mı yapacağız” dediler ve saçmasapan evlendirdiler beni,Allah çok büyük çok güzel fırsatlar çıkardı karşıma,ama dersimi çok güzel aldım şuan inanılmaz cimriyim onlara karşı,evime gelirler eşim onları yemeğe götürmek ister engel olurum,gezdirmek ister ne gerek var derim,yapan kaybeder yani,sen önüne bak ve mutlaka bi paran olsun kimsenin bilmediği benim düştüğüm duruma düşme,tam bi saftirikmişim insan tüm maaşını verir mi ya şuanın 4bin lirası.
 
Öncelikle iyi dilekleriniz için teşekkür ederim.

Evet annemin ekonomik özgürlüğü yok. Fakat babam ekonomik şiddet seviyesine varan davranışlar sergilemiyor. Okul konusunda olan bu tavırlarını asla beklemezdim kendisinden öyle söyleyeyim.

Dediğiniz gibi artık şahsi çıkarlarımı kendim koruyacağım. Bundan sonra destek olmak istese bile kabul edebileceğimi sanmıyorum.
 
İşimi bırakmadan okumam neredeyse imkansız. İstediğim okul başka bir şehirde ve bölümün ikinci öğretimi benim istediğim okullarda yok. Yoksa işimi asla bırakmazdım.

Kazanırsam ilk işim burs ve kredi başvurusu yapmak olacak. Kalacağım yeri ücretsiz olarak ayarladım, burs çıkmasa bile kredi ile idare edebilirim diye düşünüyorum. Babamın kuruşunu almayacağım.

Aileme zaten hiçbir şey yansıtmıyorum, bazen dilimin ucuna çok şey geliyor ama söylemeye gönlüm elvermiyor. Canları sağolsun diyip geçiyorum. Ama bir daha kredi çekmeye niyetim yok. Her koyun kendi bacağından asılır bu saatten sonra.
 

Kendi ayaklarının üzerinde durma, bir yerden sonra aileden maddi beklentiyi kesme fikrinize katılıyorum. Ama eğitim bunun dışında bence. Konu sahibi keyfinden 3. 4. üniversitesini okuyor da değil. 2 yıllık eğitimini lisansa tamamlamak istiyor haklı olarak. Zaten para biriktirmek varken çalışıp yardımcı olmuş ailesine. Şu an destek beklemesi çok normal.
 
Teşekkür ederim iyi dilekleriniz için, inşallah kazanacağım.

Okul konusunda çok kararlıyım, bu sene kazanamazsam seneye tekrardan deneyeceğim. Babamın tavırları beni daha çok hırslandırdı. Vazgeçmek kelimesini lügatımdan sildim.

Beklenti konusunda çok haklısınız. Babamdan destek göreceğime neredeyse emin olduğum için tavırları bende büyük hayal kırıklığına yol açtı.

Bu saatten sonra kendi başımın çaresine bakacağım.
 
Abimi yurtdışında okuttu babam. Yurtdışından geri dönüp işe başladığında ise eve bir kuruş bile vermedi :))))))))))

Şimdi benim okula geri dönmem batıyor adamın gözüne. Acınacak halime gülüyorum artık...

Sizde üzmeyin kendinizi. Başınızın gözünüzün sadakası olsun.

Umarım çok mutlu olursunuz, tebrik ederim evliliğiniz için.
 
Büyük ders oldu vallahi, bundan sonra ağır maddi külfetlere girmeyeceğim ailem için. Artık kendi geleceğimi düşüneceğim.

Sizi de az çok anlayabiliyorum. Ben daha en yakın dostuma bile bu konuyu açamazken, aileniz eşinize ve ailesine karşı sizi çok mahçup etmişler. Ailemizi seçemiyoruz maalesef.
 
Teşekkürler canım Allah 'ta senin yolunu açık etsin
 
Hanımefendi ısrarla anlamak istemesenizde ben zaten kendi ayaklarımın üzerinde duruyorum.

Aileme hiçbir zaman yük olmadım.

Babam istedi diye ortalama bir üniversiteye gittim, şehir dışında okumadım. Okulum biter bitmez işe başladım. İşyerinde ağır hakaretlere, psikolojik şiddete maruz kaldım. Sağlığım kötüleşti yine de kredi borcum var diye işi bırakmadım. Sabahlara kadar ağlayıp kalkıp işe gittim. Psikolojim alt üst oldu.

Ağır depresyon ve anksiyete bozukluğu tanısı alalı çok olmuyor. Yine de hayata tutunmak için çabalıyorum.

Biraz daha bu kısır döngüde sıkışıp kalırsam kendime zarar vermekten korkuyorum.

Birazda olsun kendimi düşünmek istiyorum.

Eğer bunlar beni ailesi için çabalamayan, bencil biri yapıyorsa varsın yapsın bu saatten sonra umrumda değil.

Kimsenin tek kuruşunuda istemiyorum zaten bu saatten sonra.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…