- Konu Sahibi Narinkimse
- #161
Tam olarak atlatmış sayılmam aslında.ancak dediğim gibi yaşadığım şeyin psikolojik oldugunu düşünüp bunu aşabilirim,güvendeyim,sorun yok diye telkin ediyorum kendimi.pandemi dönemi başladıktan bir yıl sonra evlendim.düğün öncesine kadar da aşı yaptırmadım.evime misafir davet edemiyordum çat kapı gelen oldugunda maskeyle dolaşıyordum kendi evimde.sonra durumu tanıdıgım samimiyet kurdugum insanlar geldiğinde "onlar gayet rahat sorun yok herkes maskesiz artık aşılıyız"diyerek aştım aslında aşmak zorunda kaldım evden çıkamadıgım için misafir davet edemediğim için insanların tuhaf tavırlarına maruz kaldım.kendimi daha kötü hissettim bu ikinci kötü hissetme hali bende ilkinden ağır bastı ve yakın çevreme karşı bu panik halini aştım.ama eşimin akrabaları ama benim tanımadıgım kişiler geldiğinde titremeye başlıyordum.ağlama krizine girdiğim de oldu.şuan dediğim gibi araçta yasıyorum sorunu dizlerim titriyor hız yapıldıgında ya da yanımızdan biri hızla geçerek bizi solladıgında.zaman zaman başka şeylerde de panik hali oluyor ama anlık hemen geçiyor telkinlerle.kendimi eğitiyorum sanırım.siz de inşallah üstüne gider telkinlerle durumu en aza indirirsiniz.hayat kalitesini etkileyen bir durum çünkü.panik hali geldiğinde ben herkesin rahat oldugunu gözlemleyip sorun yok diyorum.onlar iyi herkes normal sakin ol diyorum kendime.ve geçiyor.hemen farklı bir şeye odaklanıyorum.araçtayken paniklemeye başladıgımda telefonla oyun oynuyorum ya da kitap okuyorum ya da instagranda geziniyorum.yani yön değiştiriyorum.bunları yapmıyorsam mutlaka panik yaşıyorum araçta.ilaç kullanmayı ya da doktora gitmeyi düşünmedim hiç.inşallah mecbur kalacağım kadar ilerlemez
