Panik Atak Yaşayan Hamileler, Hamile adayları...

Ben de BT çektirdim ve aynı korkuyu ben de yaşadım. Kontras maddeymiş. Bu bişey değil dedi hemşire kız. Su gibi bişey dedi. Bende inat had safhada. Ver içeyim o zaman dedim :)) Babacığım sağolsun kurşun önlük giyip yanıma geldi ve elimi tuttu da, doktorlar rahat bi nefes aldı :))

İlaç ve terapi puzzle gibi. Çoğunlukla ikisi de tek başına pek işe yaramıyor ve yarım kalıyor. İnşallah para düşkünü olmayan düzgün bi psikiyatr bulursun. Ben İstanbul'daki herkese kendi doktorumu öneriyorm. Çok çok memnunum. Yakında tekrar başlamayı düşünüyorum İnşallah.

İyi doktor(işinin ehli,parasal kaygı gütmeyen,iletişimi kuvvetli vs) bulmak o kadar zor ki senelerdir bu durumla yaşamak zorunda olan birisi olarak bir çok doktorla karşı karşıya geldim ve umduğumu bulabildim diyebileceğim sadece bir kaç tanedir.Benim işte bu kez doğru insanlayım dediğim 2 doktorum oldu.Birisi ben tedaviye başladıktan bir kaç ay sonra kıbrısa yerleşmiş ve tedaviyi yaarım bırakmak durumunda kaldım.Daha sonra memnun kaldığım bir doktorum oldu.onunla psikoterapi+ilaç şeklinde götürüyoduk .o da hamile kaldı ve süresiz izne ayrılınca ben yine ortada kaldım :)
Bence iyi bir doktorsa istanbulda dahi olsa onunla tedaviye başlamaya değer .mahzuru yoksa ismini alabilir miyim?
 
İyi doktor(işinin ehli,parasal kaygı gütmeyen,iletişimi kuvvetli vs) bulmak o kadar zor ki senelerdir bu durumla yaşamak zorunda olan birisi olarak bir çok doktorla karşı karşıya geldim ve umduğumu bulabildim diyebileceğim sadece bir kaç tanedir.Benim işte bu kez doğru insanlayım dediğim 2 doktorum oldu.Birisi ben tedaviye başladıktan bir kaç ay sonra kıbrısa yerleşmiş ve tedaviyi yaarım bırakmak durumunda kaldım.Daha sonra memnun kaldığım bir doktorum oldu.onunla psikoterapi+ilaç şeklinde götürüyoduk .o da hamile kaldı ve süresiz izne ayrılınca ben yine ortada kaldım :)
Bence iyi bir doktorsa istanbulda dahi olsa onunla tedaviye başlamaya değer .mahzuru yoksa ismini alabilir miyim?

Seve seve tabii ki. Doktorum Mustafa Ulusoy. İletişimi çok kuvvetli, empati yapabilen, olaylara manevi açıdan yaklaşan bi doktor. İnşallah görüşüp faydasını görürsün.
 
inş canım artk dogum bebege baglı allh nasıl yazdıysa öyle olck sen benden öndesin sen atak gecırdgnde neler hıssedıyosn mesela ben beynıme bişey yerleştıryrm gercekte varmıymş gıbı yaşıyorm beynım hep ona takılı kalıyo normal yasamla Alakam kalmıyo mesela bazen göğsüm agrıyo sol kolum agrıyodu bende kalbımde bişey var deyıp dınlıydm kendımı esmen yanmalar batmalar oluyodu kafam süreklı kutuk gıbı oluyodu şidi öyle deglm şükür ılk 3 ay öyleydm ben terapıde almadım hep kendı mucadelemle geldm şimdide dogum yaklastıkca geri gelmesını istemym
Bende öyle o esanada vucudumda nereyi kafama taktıysam bütün dikkatim orda oluo .. mesala kalbim mi hızlı atıo hemen felekatleştirmeye başlıyorum .. yani aslında düşündüğünde nerdeyse imkansız olan bir duruma inanıyoruz .. eyvah kalbim hizzli atıo die baslıorum .. sonra onu düzeltmeye çalışıyorum haliyle heyecanım dahada artıo bu sefer iki katı hızla çarpıo :)= sonrada tamama artık kesin kalp krizi dioırum :))) yada hiç düzelmicek böyle kalıcak diorum bunlar tabi saniyeler içinde geçio aklımdan :) vede hoooooppp panik atak :) ama sonra mantıklı düşününce sunları soruyorum kendşime ..Kalp rahatsızlığon var mı ? yok .. peki kolesterol vs ? yok .. yani gayet sağlıklısın ? evet .. Bu durumda kalp krizi geçirmem imkansız ... evet :)
İşte bunlrı ilk esnada kendime hatırlattığımda panik atak döngüsünbe girmeden sakinleyebiliyorum ....ama bazen kontrol edilmio :) arada nefesimede takılıyorum aynı şey nefesim daralıncada oluo ... ama işte önemli nokta dikkatimizi oraya verince oluo .. oysa çok bilirim çok sini,rlenipte bağırmaktan nefes nefese kaldımı yada sesimin inceldiğini kalbim fırlıcakmış gibi çarptıgını .. o zaman nie panik atak geçirmiorum dimi ... işte tamammen kendimiz yanlış yönlendirme ve vucudumuzu dinlemekten kaynaklanıo .. yanlış alarm hep panik atak :)ama psikoloğum hep diyor kuru kuruya değil ama bilgilendikten sonra kaçmaca yok .. üstüne gidip sen onu kaçırtacaksın diyo ...Aslada aklından çıkarma diyor panik atak asal ve asla sana zarar veremez ...
 
Bende öyle o esanada vucudumda nereyi kafama taktıysam bütün dikkatim orda oluo .. mesala kalbim mi hızlı atıo hemen felekatleştirmeye başlıyorum .. yani aslında düşündüğünde nerdeyse imkansız olan bir duruma inanıyoruz .. eyvah kalbim hizzli atıo die baslıorum .. sonra onu düzeltmeye çalışıyorum haliyle heyecanım dahada artıo bu sefer iki katı hızla çarpıo :)= sonrada tamama artık kesin kalp krizi dioırum :))) yada hiç düzelmicek böyle kalıcak diorum bunlar tabi saniyeler içinde geçio aklımdan :) vede hoooooppp panik atak :) ama sonra mantıklı düşününce sunları soruyorum kendşime ..Kalp rahatsızlığon var mı ? yok .. peki kolesterol vs ? yok .. yani gayet sağlıklısın ? evet .. Bu durumda kalp krizi geçirmem imkansız ... evet :)
İşte bunlrı ilk esnada kendime hatırlattığımda panik atak döngüsünbe girmeden sakinleyebiliyorum ....ama bazen kontrol edilmio :) arada nefesimede takılıyorum aynı şey nefesim daralıncada oluo ... ama işte önemli nokta dikkatimizi oraya verince oluo .. oysa çok bilirim çok sini,rlenipte bağırmaktan nefes nefese kaldımı yada sesimin inceldiğini kalbim fırlıcakmış gibi çarptıgını .. o zaman nie panik atak geçirmiorum dimi ... işte tamammen kendimiz yanlış yönlendirme ve vucudumuzu dinlemekten kaynaklanıo .. yanlış alarm hep panik atak :)ama psikoloğum hep diyor kuru kuruya değil ama bilgilendikten sonra kaçmaca yok .. üstüne gidip sen onu kaçırtacaksın diyo ...Aslada aklından çıkarma diyor panik atak asal ve asla sana zarar veremez ...

Ben ünivertsitedeyken hocamiz hastaliklar biligisi dersinde kadinlar kalp krizi gecirmez hormonlari izin vermez siz hic kalp krizi geciren kadin gördünüzmü demisti
Demekki istesekte geciremeyiz:)
 
Ben ünivertsitedeyken hocamiz hastaliklar biligisi dersinde kadinlar kalp krizi gecirmez hormonlari izin vermez siz hic kalp krizi geciren kadin gördünüzmü demisti
Demekki istesekte geciremeyiz:)

Yok o kadar da değil... :) Anneannem kalp krizi geçirmişti mesela...
 
Ben ünivertsitedeyken hocamiz hastaliklar biligisi dersinde kadinlar kalp krizi gecirmez hormonlari izin vermez siz hic kalp krizi geciren kadin gördünüzmü demisti
Demekki istesekte geciremeyiz:)

Ya geçirmek için sebeplerimizin olması lazım .... yani en az 4 tane damarın tıkanıktır .. sigara içiosundur .. 100 ki,lonun üstündesindir vede boyun kısacıktır yani obez klasmanına giriosundur.. üstüne birde ek rahatsızlığın vardır diyabet gibi filan yani tüm bunlar bi araya gelecekte kalp krizi geçiriceksin ki ni tekim geçirsende günümüğzde onunda tedavisi var ....Düşününce aslında ne kadar komik olduğunu görüyor insan ama işte o sıkıntılı anlarda da bunları hatırlamak gerek ... Sen nasılsın bu arada sanki gittikçe iyiye gidiyor gibisin ...
 
Bende öyle o esanada vucudumda nereyi kafama taktıysam bütün dikkatim orda oluo .. mesala kalbim mi hızlı atıo hemen felekatleştirmeye başlıyorum .. yani aslında düşündüğünde nerdeyse imkansız olan bir duruma inanıyoruz .. eyvah kalbim hizzli atıo die baslıorum .. sonra onu düzeltmeye çalışıyorum haliyle heyecanım dahada artıo bu sefer iki katı hızla çarpıo :)= sonrada tamama artık kesin kalp krizi dioırum :))) yada hiç düzelmicek böyle kalıcak diorum bunlar tabi saniyeler içinde geçio aklımdan :) vede hoooooppp panik atak :) ama sonra mantıklı düşününce sunları soruyorum kendşime ..Kalp rahatsızlığon var mı ? yok .. peki kolesterol vs ? yok .. yani gayet sağlıklısın ? evet .. Bu durumda kalp krizi geçirmem imkansız ... evet :)
İşte bunlrı ilk esnada kendime hatırlattığımda panik atak döngüsünbe girmeden sakinleyebiliyorum ....ama bazen kontrol edilmio :) arada nefesimede takılıyorum aynı şey nefesim daralıncada oluo ... ama işte önemli nokta dikkatimizi oraya verince oluo .. oysa çok bilirim çok sini,rlenipte bağırmaktan nefes nefese kaldımı yada sesimin inceldiğini kalbim fırlıcakmış gibi çarptıgını .. o zaman nie panik atak geçirmiorum dimi ... işte tamammen kendimiz yanlış yönlendirme ve vucudumuzu dinlemekten kaynaklanıo .. yanlış alarm hep panik atak :)ama psikoloğum hep diyor kuru kuruya değil ama bilgilendikten sonra kaçmaca yok .. üstüne gidip sen onu kaçırtacaksın diyo ...Aslada aklından çıkarma diyor panik atak asal ve asla sana zarar veremez ...

aynı işte bende öyleym bu sekılde yaparak tansıyonumu bıle cıkartym ne bılym ya cok kötü bi hastalık bazen tam atlattm bişeym yok dıym bi boslugumu buluyo gırıyo kafama 6 senedr cok yıprattı bu hastalık benı dogumdan sonra bebegm dogsn bi belkıde kalmaz dıyom çünkü düşünmeye fırsatm olmck ben 1senedr esımn yannda duk calısydm cocugu ben okula götrp alıydm hamıle kalınca cocugu servse verdm duk esım baska bırını aldı ben kaldm evde yanı bı bosluga gırdm öyle gene basladı evet ya genelde erkekler daha cok kalp krızı gecırıyo neden acaba boynumm agrıdı neden agrıdı kolum uyustu nedn hemen bılgsyrdan arastrym feelaket senaryoları yazıym kansermym şöylemi böylemi ne bılıym öyle işte aslında dok haber izlemcn nette arastrmcn dedı ama kafamı kurcalıyo işte ama artk o kadar deglm olacagına bıraktm herseyıo
 
Ya geçirmek için sebeplerimizin olması lazım .... yani en az 4 tane damarın tıkanıktır .. sigara içiosundur .. 100 ki,lonun üstündesindir vede boyun kısacıktır yani obez klasmanına giriosundur.. üstüne birde ek rahatsızlığın vardır diyabet gibi filan yani tüm bunlar bi araya gelecekte kalp krizi geçiriceksin ki ni tekim geçirsende günümüğzde onunda tedavisi var ....Düşününce aslında ne kadar komik olduğunu görüyor insan ama işte o sıkıntılı anlarda da bunları hatırlamak gerek ... Sen nasılsın bu arada sanki gittikçe iyiye gidiyor gibisin ...
ben ilk zamanlar kardıyolagada gıtmıstm ılk önce ailende var ı dıye sordu daha sonra sigara içiyomusn hepsıne hayır dedım mervıvenlerı dınlenmeden mı cıktn dedı evt dedım kalbınde bişey olsa cıkamazdn dedi kılonda yok dedı ama ekg de carpıntı cıkıyodu panıkten dok psıkıyatra gıt dedı
 
ben ilk zamanlar kardıyolagada gıtmıstm ılk önce ailende var ı dıye sordu daha sonra sigara içiyomusn hepsıne hayır dedım mervıvenlerı dınlenmeden mı cıktn dedı evt dedım kalbınde bişey olsa cıkamazdn dedi kılonda yok dedı ama ekg de carpıntı cıkıyodu panıkten dok psıkıyatra gıt dedı

İşte o çarpıntı oluo çünkü panik atak dediğimiz şey vucudumuzun gerçekten tehlşikeli bi durumda verdiği tepki aslında ... düşünsene bazen böle üstüğne araba filan geldini görünce nasıl zıplayıp hızlı bir şekilde kaçıo insan normalde olsa yapamazsın o kadar atiklik işte o anda da aslında kalp hızlı bir şekilde çarpıyor ama tabi biz doğal bir süreç içinde yaşadığımız için fark etmiyoruz .. ama durup duruken düşünceyle başlatınca direkt fark ediliyor ... Bir de panik atak esnasında olan değişikliklr doğal vucut reaksiyonu olduğu için vucuda bir zararı yok .. yani o çarpıntı bir kalp rahatsızlığı olanın ki gibi değil .. vucut tolere edebiliyor ;Bunu ben değil bir çok psikiyatrist söylüyor ... Ben çok soruyrdum çünkü bu panik ataklar beni vucudumu yıpratırmı diye .. yıpratmıyor muş ... Nasılki ağladığında göz yaşının sana b,r zararı yok buda aynı durum deniliyor ...
 
aynı işte bende öyleym bu sekılde yaparak tansıyonumu bıle cıkartym ne bılym ya cok kötü bi hastalık bazen tam atlattm bişeym yok dıym bi boslugumu buluyo gırıyo kafama 6 senedr cok yıprattı bu hastalık benı dogumdan sonra bebegm dogsn bi belkıde kalmaz dıyom çünkü düşünmeye fırsatm olmck ben 1senedr esımn yannda duk calısydm cocugu ben okula götrp alıydm hamıle kalınca cocugu servse verdm duk esım baska bırını aldı ben kaldm evde yanı bı bosluga gırdm öyle gene basladı evet ya genelde erkekler daha cok kalp krızı gecırıyo neden acaba boynumm agrıdı neden agrıdı kolum uyustu nedn hemen bılgsyrdan arastrym feelaket senaryoları yazıym kansermym şöylemi böylemi ne bılıym öyle işte aslında dok haber izlemcn nette arastrmcn dedı ama kafamı kurcalıyo işte ama artk o kadar deglm olacagına bıraktm herseyıo

tabi kendini başka şeylerle mesgul etmek kesinlikle ilgini dağıtıyor ve de panik düşünecek vaktin kalmıyor .. .Ben de aynı .. mesela çok bilirim böle sabah kalkıyorum ne yapsam bu gün die düşünüorum eğer bütün günüm boş ve ben dolduramıyorsam yada sıkıcı birşeyler yapmak zorundaysam hemennn alevlenio o saçma sapan düşüncelerim .. ama eğlenceli dopdolu bir gün ise akşamın nasıl olduğunu anlamıyorum vede çok çok böle beni tetiklicek bi durum yaşamadıysam panik aatak aklımın ucundan bile geçmiyor :))
En güzelini yapıyorsunn kesinlikle herzaman öyle yap olıuruna bırak ... Zaten eninde sonunda oluru oluo .. aralarda bırakamadığın olsa da ; pes etmemek gerekio... yılmadan tekrar tekrar oluruna bırakmaya çalışmak lazım . Sen birde terapisiz böyleysen gayet iyisin bence .. her ne yapıyorsan doğru yapıyorsun ...
 
Ya geçirmek için sebeplerimizin olması lazım .... yani en az 4 tane damarın tıkanıktır .. sigara içiosundur .. 100 ki,lonun üstündesindir vede boyun kısacıktır yani obez klasmanına giriosundur.. üstüne birde ek rahatsızlığın vardır diyabet gibi filan yani tüm bunlar bi araya gelecekte kalp krizi geçiriceksin ki ni tekim geçirsende günümüğzde onunda tedavisi var ....Düşününce aslında ne kadar komik olduğunu görüyor insan ama işte o sıkıntılı anlarda da bunları hatırlamak gerek ... Sen nasılsın bu arada sanki gittikçe iyiye gidiyor gibisin ...

Cok şükür diyelim uyabiliyorum birazda olsa ama bu kezde kızim izin vermiyor gün icersinde uyuşmalar oluyor ama eskiye göre daha iyiyim
 
Nakşediyor yüreğime ilahi bir kudret
Diyorki; Ey kulum bu senin imtihanın Rabbin icin sabret!
 
Yaklaşık 3,5 ay önce ilk defa yaşadım. Ne olduğunu tam anlayamadığım için yorgunluk,uykusuzluğa bağlı birşey olduğunu düşündüm. Sonuncusu geçen akşam olmak üzere aynı olayı 4.kez yaşayınca doktora gitmeye karar verdim.İki gündür Kardiyolojinin verdiği bütün tetkikler yapıldı.(eko,ekg,efor testi,biyokimya..vs.) sonuçlar göre kalp ile ilgili bir sorunum yokmuş. Danıştığımız bir psikiyatr tablonun "panik depresif" e benzediğini söyledi.Takip edilmesi gerekiyormuş. 1 Ağustos için psikiyatriden randevu aldım. Şimdi endişeyle o günün gelmesini bekliyorum. Pazartesi günü de "insülin direnci" için tetkikler yapılacak.Zira belirtiler ona da benziyormuş. Moralim bozuk,ne yaşayacağımı,beni nelerin beklediğini bilmiyorum.Kızım daha 4 yaşında,aklımda hep onu yetiştirecek güçlü bir annesi olmayacak korkuları. Tüm bunların yanında 7-8 aydır süren ikinci bebek çalışmaları,şu an hamile de kalmış olabilirim. Kafamda deli sorular!!!Deneyimlerinizi paylaşırsanız çok memnun olurum. Olumlu cevaplar duymaya çok ihtiyacım var bugünlerde.
 
tabi kendini başka şeylerle mesgul etmek kesinlikle ilgini dağıtıyor ve de panik düşünecek vaktin kalmıyor .. .Ben de aynı .. mesela çok bilirim böle sabah kalkıyorum ne yapsam bu gün die düşünüorum eğer bütün günüm boş ve ben dolduramıyorsam yada sıkıcı birşeyler yapmak zorundaysam hemennn alevlenio o saçma sapan düşüncelerim .. ama eğlenceli dopdolu bir gün ise akşamın nasıl olduğunu anlamıyorum vede çok çok böle beni tetiklicek bi durum yaşamadıysam panik aatak aklımın ucundan bile geçmiyor :))
En güzelini yapıyorsunn kesinlikle herzaman öyle yap olıuruna bırak ... Zaten eninde sonunda oluru oluo .. aralarda bırakamadığın olsa da ; pes etmemek gerekio... yılmadan tekrar tekrar oluruna bırakmaya çalışmak lazım . Sen birde terapisiz böyleysen gayet iyisin bence .. her ne yapıyorsan doğru yapıyorsun ...
senınle yasadıklarmz aynı evet bende öyleyım bide burda hic kafa dengı arkdsm yok2 3 tane olsa bı tek görümcemlerle gıdp gelyz gır gır samata ailemede her zamn gıdemym ayda 15 gunde bır bı tek eşim var yanımda bebek dogunca daha ıyı olck inş ya diyorm kı şimdiye kadar cok yasadn ölmedin ölcek olsam 6 senedr ölürdm onun için her şey olacagı gıbı olur napıym eşime dıyrm ramazanda hep evdeyım herkes evınde yaramıyo dıyom bana evde durmk bu hastlıkla yasamayı ögrencez bıde benm genetık babamda da var ok fena oldgmda onu arym konusym ıyı gelıyo
 
Yaklaşık 3,5 ay önce ilk defa yaşadım. Ne olduğunu tam anlayamadığım için yorgunluk,uykusuzluğa bağlı birşey olduğunu düşündüm. Sonuncusu geçen akşam olmak üzere aynı olayı 4.kez yaşayınca doktora gitmeye karar verdim.İki gündür Kardiyolojinin verdiği bütün tetkikler yapıldı.(eko,ekg,efor testi,biyokimya..vs.) sonuçlar göre kalp ile ilgili bir sorunum yokmuş. Danıştığımız bir psikiyatr tablonun "panik depresif" e benzediğini söyledi.Takip edilmesi gerekiyormuş. 1 Ağustos için psikiyatriden randevu aldım. Şimdi endişeyle o günün gelmesini bekliyorum. Pazartesi günü de "insülin direnci" için tetkikler yapılacak.Zira belirtiler ona da benziyormuş. Moralim bozuk,ne yaşayacağımı,beni nelerin beklediğini bilmiyorum.Kızım daha 4 yaşında,aklımda hep onu yetiştirecek güçlü bir annesi olmayacak korkuları. Tüm bunların yanında 7-8 aydır süren ikinci bebek çalışmaları,şu an hamile de kalmış olabilirim. Kafamda deli sorular!!!Deneyimlerinizi paylaşırsanız çok memnun olurum. Olumlu cevaplar duymaya çok ihtiyacım var bugünlerde.

canımbenm ılk kızm 2aylıktı bı gece tv izlyrz nefesm daraldı üstüne düşmedm sonra tv izlym ama aslında izlemym kafam böyle durdu sankı o an nefes alamamakla bırlıkte carpıntı cok kötüydü delırcek gıbı oldm hemen acıle gıttk ekg falan cekıldm heyecana baglı carpıntı dedıler bişeye üzüldnmü bebegmden sonra baya üzülmüştm sarılık oldu logusalıgımı anlamdm arastırmalardA tahlılde kaldıramadm benm böyle patlak verdı daha sonra süreklı nefes darlıgı hayatya kustm bebegıme sarıla sarıla aglıydm ölücm onu buyutemcm dıye vasıyeyt veryodm esıme daha sonra beynım uyusmayA basladı kafamn arkasaı kutuk gıbı oluyodu kaynar sular dökülüyodu basımdan sonra beynımde bişey var demeye basladm sonra emarlar eeg kan tahlıllerı hepsı temız cıktı babam sonra sen panık ataksın dedı ben senı psıkıyatr göturym dedı aynı has babamda da vardı ben psıkıyatra gıttm ılacları kullandm hıc bişeym kalmadı dünya yansa umrumda degıl dıydum psıkıyaytra da gıtmeyı ıhmal etme şikayetlerını bılmyrm ama benm hıkayem bu
 
Kızlar merhaba
Bir süredir giremiyorum buraya kızım vaktimi epey alıyor yeni arkadaşlar gelmiş malesef ki
Hepsine çok geçmiş olsun.. Umarım burası bana iyi geldiği gibi sizlerede iyi gelir..
kızım 35 günlük oldu bile zaman çok hızlı geçiyor ama şu bir gerçek ki bana çok iyi geldi evladım..
Bir bakıyorum sabah olmuş bir bakıyorum akşam olmuş.. Onunla uğraşırken zamanın nasıl geçtiğini anlamıyorum..
Çok şükür ki kötü günleri geride bıraktım lohusalığımda korktuğum gbi olmadı...
Rabbimin geçirdiği sınavı sabır sınavını verdim çok şükür..
Darısı sizlerin başına..
İnanın bugünleri göreceğimi asla tahmin edemezdim.. Cehennem gibiydi yaşadıklarım..
Sabır diliyorum hepinize.. Sağlıcakla kalın..
 
Yaklaşık 3,5 ay önce ilk defa yaşadım. Ne olduğunu tam anlayamadığım için yorgunluk,uykusuzluğa bağlı birşey olduğunu düşündüm. Sonuncusu geçen akşam olmak üzere aynı olayı 4.kez yaşayınca doktora gitmeye karar verdim.İki gündür Kardiyolojinin verdiği bütün tetkikler yapıldı.(eko,ekg,efor testi,biyokimya..vs.) sonuçlar göre kalp ile ilgili bir sorunum yokmuş. Danıştığımız bir psikiyatr tablonun "panik depresif" e benzediğini söyledi.Takip edilmesi gerekiyormuş. 1 Ağustos için psikiyatriden randevu aldım. Şimdi endişeyle o günün gelmesini bekliyorum. Pazartesi günü de "insülin direnci" için tetkikler yapılacak.Zira belirtiler ona da benziyormuş. Moralim bozuk,ne yaşayacağımı,beni nelerin beklediğini bilmiyorum.Kızım daha 4 yaşında,aklımda hep onu yetiştirecek güçlü bir annesi olmayacak korkuları. Tüm bunların yanında 7-8 aydır süren ikinci bebek çalışmaları,şu an hamile de kalmış olabilirim. Kafamda deli sorular!!!Deneyimlerinizi paylaşırsanız çok memnun olurum. Olumlu cevaplar duymaya çok ihtiyacım var bugünlerde.

Hoşgeldin ve geçmiş olsun.

Çok uzun süredir panik atağım var. Geçen Kasım ayında doğum yaptım. Geçen gün benim de aklıma geldi "kızıma güçlü bir anne olabilmek..." Panik atağın kaynağında güçlü olmak istemek, zayıflıklarımızı kabul etmemek, negatif olayları tolore edememek yatıyor galiba. Öncelikle sende panik atağı -ya da panik depresifi- neyin tetiklediğini bulman lazım. Tabii ki doktor yardım edecektir. En önemlisi de bu durumla barışman ve kendini böyle kabul etmen. Ayrıca güçlü bir anne olmayı herkes ister ama öyle bir mecburiyet de yok. Güçlü olmak nedir ki? Ne kadar güçlü olabiliriz? Bir noktadan sonra yine aciziz, yine aciziz. Artısıyla eksisiyle kendimiz olmayı başarabilirsek, kendimizle barışabilirsek, panik atağı azaltma konusunda büyük bir adım atabiliriz diye düşünüyorum.

Eğer hamileysen hayırlı olsun. Hamilelikte kullanabileceğin ilaçlar var. İnşallah gerek kalmaz.

Panik atak hakkında aklına takılanları seve seve cevaplarız. Korkmana gerek yok. Korkarsan, üstüne gelir çünkü... Kolaylıklar dilerim...
 
canımbenm ılk kızm 2aylıktı bı gece tv izlyrz nefesm daraldı üstüne düşmedm sonra tv izlym ama aslında izlemym kafam böyle durdu sankı o an nefes alamamakla bırlıkte carpıntı cok kötüydü delırcek gıbı oldm hemen acıle gıttk ekg falan cekıldm heyecana baglı carpıntı dedıler bişeye üzüldnmü bebegmden sonra baya üzülmüştm sarılık oldu logusalıgımı anlamdm arastırmalardA tahlılde kaldıramadm benm böyle patlak verdı daha sonra süreklı nefes darlıgı hayatya kustm bebegıme sarıla sarıla aglıydm ölücm onu buyutemcm dıye vasıyeyt veryodm esıme daha sonra beynım uyusmayA basladı kafamn arkasaı kutuk gıbı oluyodu kaynar sular dökülüyodu basımdan sonra beynımde bişey var demeye basladm sonra emarlar eeg kan tahlıllerı hepsı temız cıktı babam sonra sen panık ataksın dedı ben senı psıkıyatr göturym dedı aynı has babamda da vardı ben psıkıyatra gıttm ılacları kullandm hıc bişeym kalmadı dünya yansa umrumda degıl dıydum psıkıyaytra da gıtmeyı ıhmal etme şikayetlerını bılmyrm ama benm hıkayem bu

Benim şikayetlerim de hemen hemen benziyor sizin yaşadıklarınıza. Bir anda kalp atışımı duymaya başladım sanki ve bu giderek yükseldi.Sonra nefesim sıklaştı ve bana yetmez hale geldi.O anda zaten insan bunun ölüm olduğunu,birazdan öleceğini düşünüyor ve daha da endişeleniyor sanki.Daha sonra kafamdan topuklarıma kadar uyuşma oluyor,dizlerim titriyor,beni taşıyamayacak hale geliyor,bir yere yığılıyorum. İlkinde eşim ve kızım uyuyordu,kendimi onların yanına zor attım. Çok korkmuştum.Sakinleştikten sonra hüngür hüngür ağladım,ne olduğunu anlamamıştım. Uzun bir süre yaşamadım. Bir anlık bişey olduğunu düşünüp unutmuştum. Sonra tekrar oldu ve maalesef devam etti.Şimdi araştırma sürecindeyim. Perşembe günü psikiyatr ile randevum var. Antidepresanlara karşı olan,gereksiz yere kullanan insanları sürekli eleştiren biriydim. Şimdi eğer bu o ilaçlarla geçecekse ne tür olursa olsun içip,kurtulmak istiyorum. Yaşamayana anlatmak zor,bu gerçekten çok yorucu bişeymiş. Allah bunu yaşayan herkese şifa versin inşallah.
 
Hoşgeldin ve geçmiş olsun.

Çok uzun süredir panik atağım var. Geçen Kasım ayında doğum yaptım. Geçen gün benim de aklıma geldi "kızıma güçlü bir anne olabilmek..." Panik atağın kaynağında güçlü olmak istemek, zayıflıklarımızı kabul etmemek, negatif olayları tolore edememek yatıyor galiba. Öncelikle sende panik atağı -ya da panik depresifi- neyin tetiklediğini bulman lazım. Tabii ki doktor yardım edecektir. En önemlisi de bu durumla barışman ve kendini böyle kabul etmen. Ayrıca güçlü bir anne olmayı herkes ister ama öyle bir mecburiyet de yok. Güçlü olmak nedir ki? Ne kadar güçlü olabiliriz? Bir noktadan sonra yine aciziz, yine aciziz. Artısıyla eksisiyle kendimiz olmayı başarabilirsek, kendimizle barışabilirsek, panik atağı azaltma konusunda büyük bir adım atabiliriz diye düşünüyorum.

Eğer hamileysen hayırlı olsun. Hamilelikte kullanabileceğin ilaçlar var. İnşallah gerek kalmaz.

Panik atak hakkında aklına takılanları seve seve cevaplarız. Korkmana gerek yok. Korkarsan, üstüne gelir çünkü... Kolaylıklar dilerim...

Hoşbulduk,teşekkürler...
Bu konuda daha çok cahil ve acemiyim. Hatta yapılan tahliller,tetkiklerin sonucunun normal çıkıp teşhisin panik atağa doğru ilerliyor olduğunu bilmeme rağmen hala kabullenmiş değilim. Perşembe günü psikiyatr ile ilk kez görüşeceğiz.Heralde o günden sonra herşey daha farklı olacak. Sorunun kaynağında neyin yattığını,bunun neyin tetiklediğini inşallah doktorun yardımıyla buluruz. Ben de az çok kendimin farkındayım tabi. Aslında çok süpriz olmadı bu hastalık bana...Ben aşırı takıntılı biriyim,herşeyi,herkesi,yaşanan,yaşanacak her olayı,en basit gündelik işleri bile çok titiz düşünen,sürekli plan yapan,ayrıntılara çok takılan bir ruhum var. Bu bana hayatta zorluk çıkarmak yerine,beni memnun eden bir özelliğim oldu aslında.Zira herkesle iyi anlaşan,kimseyle kavga etmeyen,ufak tefek sorunlar bile yaşamayan,sosyal ilişkileri kaliteli ve uzun soluklu olan biri olmamı sağladı. Hemen hemen herşeyi etrafımdakilerle konuşabilen,dostlarıyla dertleşebilen,beni üzen bişey olduğunda karşımdakine söyleyebilen,eleştirebilen,eleştirilebilen,gerçekten kendimle barışık biriyim.Hatta son günlerde yaşadıklarıma şahit olan kuzenim "ya sen bu kadar konuşuyorsun,bu kadar aktifsin,nasıl oluyor da böyle birşey yaşıyorsun,anlamıyorum" dedi. Korkuları da olan biriyim ama bu korkular bana göre herkes kadar..Psikiyatra herşeyi anlatacağım.Artık sorun herneyse,sistem nerede arıza verdiğiyse,bu arızaya ne sebep olduysa bulup düzeltmeyi gerçekten çok istiyorum. Acizlik konusunda size katılıyorum ama gönül söz dinlemiyor işte,hep kızımı düşünüyorum,bu süreç onu etkiler mi?ben nasıl olurum,bilmediği birşeyden çok korkuyor insan, o yüzden sizlerle paylaşmak,destek almak istedim. Gelişmeleri de buradan paylaşıp bu yolda birlikte ilerleyip huzura varmayı,hepimizin varmasını diliyorum. Tekrar teşekkürler...
 
Back