Sizi çok iyi anlıyorum. Bazen bazı düşüncelerin içinden çıkamıyoruz bu durumda da destek almamız gerekiyor. Size tavsiyem terapiye gitmeniz, belki konuşma seanslarıyla üstesinden gelebilirsinizbu başlıkta kendini yalnız hissetmediğini bilmek çok güzel... 5 haftalığım bende ve çevremdeki kimse beni anlamıyormuş gibi hissediyorum neyi stres yapıyorsun bu kadar, takma kafana diyorlar ama bu öyle birşey değil ki bilmeyen anlamıyor anksiyetem resmen tavan yaptı bu süreçte midem de sürekli bir yumruk hissi en ufak şeyden kaygılanmak... doktora gitmeyi bile istemiyorum acaba birşey çıkacak mı, ya krize girersem korkusu, hastaneye girdiğim anda elim ayağım titremeye başlıyor istemsizce tüm bunları geçtim bebeğim hissediyor mudur ya ben çok kaygılıyım diye düşerse, benim gibi o da kaygılı biri olursa, ya benim yüzümden bir sağlık problemi olursa, ya ona yetemezsem vs vs vs beynimi yiyen düşünceleri anlatamam... kimseyle görüşmek telefonda konuşmak dahi istemiyorum ooff offfff dağıldım diyebilirim bu süreç benim için çok zor geçiyor napıcam hiç bilmiyorum
haklısınız terapiye başladım zaten iki haftada bir gideceğim umarım faydası olurSizi çok iyi anlıyorum. Bazen bazı düşüncelerin içinden çıkamıyoruz bu durumda da destek almamız gerekiyor. Size tavsiyem terapiye gitmeniz, belki konuşma seanslarıyla üstesinden gelebilirsiniz
Merhaba sanırım her kadının bir annesi çok şükür ki var allah olmayanlarin yardimcisi olsun bende hamileligimin 6 ci ayina kadar iyiydim sonra bir durgunluk aglama krizleri hayattan zevk almama intihar girisimim bile olmustu bunu soylemekten utanmiyorum beyin gücü nu kayip etmis ruhsal sorunlar çok kötüymüş gercekten hicbirseye benzemiyor hayaller de gördüm isin kötü yani kimsenin dedigini algilayamadigim icin aylarca sustum konuşmayı unutmus gibi surekli aynı kelimer panik ataklar dogurana kadar agzima geldi her gece kalbim allahim yasatmasin birdaha doğum yaptim dahada kötü oldu hersey bebeğim şükür saglikli dogdu ama ben ona alisamadim lohusaligim bitene kadar kâbus gibi birşey di yaşadığım da yasattigimda burda sbu hale biz bayanlar gelene kadar kocalarimiz nerdeydi acaba degilmi? Onlar sadece coxuk yapmayi bilirler baba oldum egosu vardir ama asla karisina kiymet vermezler sonra hastaligima da inanmadi inaniyor gibi davrandi ailesiyle mesajlarini yakaladim yani annesiyle yazik hayatinizi adadiginiz insana bir evlat veriyorsunuz bu kadar seyi onlar yuzunden yasiyoruz fakat suclu biz oluyoruz niye deli miyiz hayır degiliz ama olsun Allah reva görmez sanada üzüldüm ama anlamak farkli geciyor hersey iyle de güzel anne olunuyorki anlatmak ne mumkun 9.5 aylık kızım ve o benim sırdaşım yoldaşım nefesim5.ayimda 1bucuk ay kadar misol kullanıp bıraktım daha önce kullandığımda beni çok rahatlatmıştı ama hamileligimde baktim ayni kaygımi gidermiyor bıraktım sonra 10 gün rexapin akşamları aldım o biraz rahatlattı sanki onuda bıraktirdi 3 farklı psikiyatriye gittim hamileliğim boyunca onda da hata yaptım tek birine gitseydim belki iyi olabilirdim bilmiyorum 3 ude farklı yönlendirdi birinin verdiği ilaca oburu karşı çıktı biri hiç ilaç vermek istemedi ama çok kötü görünce rexapini verdi sadece 10 gün oda hem uykumu düzene koymak hemde iştahımi açsın diye bulantılarım vardı o dönemde öyle böyle geçti zaman ama gel bana sor ben bittim tükendim hiçbişeyden keyif almıyorum sadece nefes alıyorum onun dışında bombosum bi kizim var 5 yaşında hamileligi çok güzeldi çok keyifliydi çok mutluydum özellikle kizim olacağı için karnımı severdim onunla konuşurdum hep kontrole diye gitmiştim 38+5 te apar topar doğuma girdim nst de sancı gözüktü açılma var dedi dr ağlaya ağlaya doğuma girdim ondan sonra herşey değişti kızımı kucağıma almaya korktum lohusalık sendromu öyle kötüydü ki delirmiş gibiydim uyku yok yemek yok emziremedim sütüm olmadi zaten kizim ağlıyordu ben ağlıyordum sonra kendi kendime düzeldim nasıl düzeldim hiç hatırlamıyorum 3 4 ay sürdü ne ilaç ne dr geçti suanki korkularımın en büyük kaynağı kızımdaki lohusaligim ya tekrar aynı şeyleri yaşarsam ne yaparım bu kez 2 çocukla annem bana yakın oturuyor saolsun yanlız bırakmıyor o konuda desteğim var çok şükür olmasaydı daha kötü olurdum bazen artık o yoğun kaygı zamanında hem ağlıyorum hem sayikliyorum doğum yapınca beni kliniğe yatırın uyutun uyandığımda hiçbişey hatırlamak istemiyorum çocuklarım sana emanet diyorum annemide çok yıprattım bu hamileligimde
ben kullandım canm basından sonuna kadar hic korkma Allahın izniyle sağlıklı sorunsuz dogdu bebisimArkadaşlar mwrhaba 5 haftalık hamileyim. Anafranil 75 kullanıyordum.hamilelikten dolayı selectra 50 ye geçtim. Arada remeronda aliyo4um. Hamilelikte bunları kullanıp sorun yaşayan oldu mu. Malesef kullanmak zorundayim.yasam kalitem düşüyor. Hatta panik kaygı basıyor. Bütün günüm zehir oluyor.
evet selectra lustral ayni icerik zaten bende lustral kullandim hic korkmaÇok teşekkür ederim aynı ilacmiydi
Anafranil ve remeronda yı gebeliğinizi ögrenene kadar içtiniz mi?Arkadaşlar mwrhaba 5 haftalık hamileyim. Anafranil 75 kullanıyordum.hamilelikten dolayı selectra 50 ye geçtim. Arada remeronda aliyo4um. Hamilelikte bunları kullanıp sorun yaşayan oldu mu. Malesef kullanmak zorundayim.yasam kalitem düşüyor. Hatta panik kaygı basıyor. Bütün günüm zehir oluyor.
Al işte bir vaka daha... Yazık sana çektirdiler bu çarpıntıyı yaa.. Yazıktır vallahi...
Hayret ediyorum bu doktorlara.. Ben birgün ilacımı içmedim.. Denemek istedim ne olacak diye.. Akşama acildeydim..
Doktora dedim ki, "hocam 1 gün içmedim ilacımı" ana dediki "aferin, ne kadar akıllısın sen böyle.." Madem bu haldesin, bırakmayacaksın ilacını dedi.. Bu da başka bir kardiyologtu..Hep ayrı kardiyologlara gitmişimdir, hepside aynı şeyi söylemiştir bana.. Sizinkiler neden böyle diyor anlamadıom ben yaa. Şehirden şehiree mi değişiyor bu durum?
En doğrusunu yapmışsın canım.. Sanki her çocuk emerek mi büyüyor.. Artık iyi olucaksın Allahın izniyle.. Biraz daha sabrettin mi eskisi gibi olucaksın...
Buradan bize iyi olduğunu da yaz mutlaka.. :)
Ne guzel doguma cok az zamanin kalmis. Bende ilac kullaniyorum cokda korkuyorum bisey olurmu diye cikmazlara giriyorum bazen pasiflora falan icsen bitkisel ya onadami izin vermiyolar birde ataklarin geldgnde kendn bunun surekli gececegini tekrarla ki sen zaten7 senedir bu hastaligi yasadgn icin azda olsa idare etme yontemlerini biliyosundr ilacsiz cok zor ama dualar insani cok rahatlatiyo rabbimize sigincaz arkadasim sabir
melek valla süper özetlemişsin hep aynı laflar bide ilk doğum yapacak olan senmisin nazlısın diyenler var ama ben diyorum Allah onlara bile hiiç yaşatmasın bunu çünkü gerçekten cok zor
bu arada doğumla ilgili kesin sezaryenmi düşünüyorsun cnm