Panik Atak Yaşayan Hamileler, Hamile adayları...

Ama geçecektir sen gönlünü ferah tut bugün yarın dersin bi bakmışsın herşey bi anda değişmiş daha önce ilaç kullanmismiydin hiç
Hayır kullanmadım o yüzden hiç umudum kalmadı nasıl oluyor eskiye dönülüyor mu ben intiharın eşliğindeyim
 
Hayır kullanmadım o yüzden hiç umudum kalmadı nasıl oluyor eskiye dönülüyor mu ben intiharın eşliğindeyim
Sürekli olumsuz düşünüyorsun iyileşme sürecin dahada uzuyor. Sürekli kötüyüm iyi değilim dersen iyi hissetmen mümkün değil. Bende de kaygılar korkular oluyor ama iyi olacağım,pes etmek yok, evladımla yeniden doğacağım diyorum. Bunları sesli söylüyorum kendime. Olmadık şeylerden korkuyorum beynim doluyor çaresiz hissediyorum sonra üç yıl öncesini hatırlıyorum çok daha kötüydüm eskiye göre daha iyiyim diyorum. Lütfen umudunu kaybetme. İntihar kelimesini unut sen bir annesin. Bebeğin için güçlü olmak zorundasın
 
Ben umutlandıkça bitiyor dedikçe hayata bağlanmaya çalıştıkça her gün daha fazlasını yaşıyorum kendimi kandırıyorum hiç iyi değilim işte şuan boğazım yumru olmuş vaziyette göğüs ağrısı çabası su bile içemiyorum nefes almakta zorluk çeliyorum Bu illet hastalıktan nasıl kurtulacam elimden ne geliyorsa yapıyorum ama olmuyor artık
 
Canım gecen daha iyiyim yazmıstın doktorla konusmak iyş gelmişti sana inan burda hiç birimiz dört dörtlük değiliz bende dun gece sadece 1saat uyuyabildim içime sıkıntılar bastı gunduz daha iyiyim gece olsun istemiyorum 10gundur,hiç dısarı cıkıyomusun hep evdemısın bide kafana neyi taktıgın önemli keske aynı sehırlerde olsaydıkta daha cok destek olabılseydık
 
 
Çıkıyorum artık yavaş yavaş ama ataklarımda hiç kesilme Yok burda okuyorum 15 günde iyi olmaya başladım diyenler var ben ikinci ayındayım hala bişey yok ativanla duruyorum yani bende mi bi sorun var anlamadım mg yükseltti boşuna içiyorum gibi geliyor bıraksam mı
 
Bende iç sıkıntısı geldıgınde carpıntım oluyor canım ,mesela doktora gıdıyom kontrole doktor bebekle ilgili yada benımle ilgili kotu bişey soylerse dıye heycan yapıyom hersey yolunda dıyene kadar nabzı fırlatıyorum
 
Hmm anladım peki benim ki ilacı ilk kullananlarda hastalık daha çok artarmış diyorlar öyle bişey mi ki acaba ben doktora yan etki dedim öyle bişey yok dedide ondan soruyorum bu 100 mg mı 3 4 hafta beklemem lazım tecrübeli olan varsa yazsın
 
Eğer hayatında ilk defa iç sıkıntısı yaşıyorsan ondan bu kadar umitsizsin canım ben 3 sene önce dediğin gibi iç sıkıntısı yasadim bitmek bilmeyen artık yerimde duramıyordum uyku yok yemek içmek boğazıma diziliyor yutma yeteneğimi bile yitirmiş haldeydim tükürüğümle boguluyordum sanki ama ilaç almadım işte bazen keşke o dönem kullansaydım diyorum gece uykusu gözüme girmezdi o kadar ilerledi ki gündüz bile uykuya dalamıyordum sonra geçti nasıl geçti bilmiyorum şimdi eser kalmadı ama çok dualara da sarilmistim desen hemenmi geçti hayır ama geçiyor ve şimdi ara ara o sıkıntıya benzer bişey yaşıyor gibi oluyorum ama hiç korkutmuyor geçeceğini biliyorum o yüzden geçeceğini düşün allah büyük ömür geçiyor..... Eddai
 
Ha bide sadece bunlar değil resmen kilitlenmişti vucudum algılarım bile kapanmıştı sohbet etmek bi yere gitmek v.s hiç bişey yapamıyordum intihar diyorsun ya ne çok düşünmüştüm bazıları geçecek desede ben geçmeyecegine o kadar inandirmistim ki kendimi şuan diyorum iyiki öyle bir hata yapmadım zaten ölseydim o sırada ölecektim ama imtihan oda benim imtihanimdi tabi o sırada düşünmek olmuyor zaten sağlıklı düşünsen bu şekilde olmazsın sen sadece sabret ve geçeceğine inandır kendini, ben o halde hep ya artık aklımı yada hayatımı kaybedicem diye diye bi anda feraha çıktım zamanını bekliyorsun...
 
İç sıkıntısıyla bende çok mücadele ettim dualar namazlarla yenmeye çalıştım. Hatta depresyona bu tür şeylere inanmazdım Allah var Keder yok derdim ilaçları kabul etmedim Burda inanç meselesi yazanlar olmuş ya alakası yok ben kendim senelerce kuran kursunda okudum hafızlığım hocalığım var ders veren ders alan biriydim günlerim kurslarda geçerdi. Şimdi nasıl bu hale geldim inanamıyorum intihara bile kalkıştım. Fiziğime vurmaya başlayınca artık hasta olduğumu kabul edip ilaca başladım. İyileşmeye başlamadığını için Şimdide bildiğim bütün ilimleri hafızlığı unuturum deliririm hastaneye yatırılırım çocuklarım ne yapar die düşünmeye başladım
 
Bende o durumdayım artık yalvarıyorum her gece rabbime dayanacak gücüm kalmadı iki yoldan birini ver ya canımı al yada şifa ver ben yapamıyorum sen beni kurtar diye yalvarıyorum
 
Bende aynen dediğin gibi biriyim şöyle ki banada hep dediler iman zayıflığından bilmem neden ilaç kullanmayın etmeyin ben ama ölüyordum ya aileme diyorum beni yatırın beni uyuşturun bana bişey yapın ben dayanamıyorum ilaclarimi suyu alıp gidiyordum odama ağlıyordum ama içmiyorum sabah akşam böyle oluyordu ve aşırı unutkan olmuştum öyleki eski yaşadığım olaylar bile sanki hafızamdan silinmişti ama öyle değil iyi olunca beynine format oluyor sanki bütün sıkıntı unutkanlık herşey gidiyor sen yine eski sen oluyorsun, düşünsene namazımı birgün aksatmaz kuranı hergun okurdum bu manevi boşluksa bunları yapmayanların ve bu şekilde hiç sorun yaşamayanlarin nasıl oluyor , hayır bu bir hastalık ben öyle kabul ediyorum bazı şeyler insanın gerçekten elinde değil seni şuan o kadar iyi anlıyorum ki ben yerimde duramıyordum bağırmış kaçmak istiyordum kendimi sıka sıka belki ilerledi yine diyorum şimdiki halim olsa kesinlikle ilaç kullanırdım o kadar kendime eziyet etmişim"ey allah'ın kulları tedavi olunuz" boşuna değil sen belki ilaçlarla daha çabuk toparlican aksatma iyi geldiğine inanmasanda mutlaka etki edecektir Eddai
 
Bazen saçma sapan düşünüyorum etrafımda o kadar günah işleyen kulluk yapmayan insanlar var ne kadar mutlular ben neden böyle oldum diyorum sonra tevbe ediyorum vardır bundada bi hayır diyorum şimdi maneviyat namaz kurs hiç bişey kalmadı bende bişey okumak bile zor geliyor sonra yapma diyorum kendime oturup en azından dua ediyorum verecekse rabbim verecek şifayı ilaçlar vesile derdi veren Allah dermanı gizlemiş arayın bulun demiş ilaçlarda dermansa kullanılmalı
 
Sizin gibiler umut oluyorsunuz geçiçek demeniz bende tekrar umut oluyor
 
Eddai rahatla diye değil doğru olan bu gerçekten geçicek ben bile o halden düzeldim ya herkes düzelir diyorum kursa gidiyorum boğuluyorum anlatılanlari değil dinlemek ne dediklerini idrak edemiyordum dışarı çıkmak eziyet kii çıkmıyordum , bütün bütün hislerim bitmiş sadece iç sıkıntısı ama yüreğim birinin avucunda ve olabildiğince sıkıyor sanki inanır mısın uyuyamazdım ya arada dalar gibi olduğumda ya felç oluyordum gibi yada gözümü açtığımda etrafimda 4 duvar oluyordu şuan yazarken bile o günleri yaşıyorum ben bitik bir haldeydim canım yeterki sabırlı ol az daha....
 
Sabretmekten başka çarem yok intihar falan düşüncem olsada tek umudum Allah karnımdaki bebeği yaratıyor beni unutacak değil ya gücümün kalmadığını görüyor katlanamıyacağı yükü vermezmiş çıkmaza girdiğin an tutarmış elinden tutmasını bekliyorum
 
Peki bebeği kabullenmeme gibi bir sıkıntın varmi yoksa kendiliğinden olan şeylermi sendeki canım
 
Bu sıkıntılar başladığında kabul etmedim alın istemiyorum ölsün bile dedim. Şimdi çok pişmanım ama çok ağır şeyler yaşadım gelmesini sabırsızlıkla bekliyorum ikinci kızım olcak nasıl bi duygu olduğunu doğumdan sonraki muhteşem duyguyu tattım yaşamaya değer inş. Bu hastalıktan dolayı dığunca tam tersi olmaz ondan çok korkuyorum
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…