merhabalar, 20 yaşındayım bu sene üni sınavına girdim tercihleri bekliyorum. 2 senelik sağlık istiyorum. ama bu süreçte boş kaldım yani sürekli evdeyim, evde kaldıkça kafam çok dolu oluyor, bana da iyi gelmiyor. daha önce hiç işe girmedim. sadece lise dönemimde staj yaptım o da tekstildeydi ve kötü geçti oradaki erkeklerin rahatsız edici bakışları, yaklaşımları, sert davranan bağıran usta vs. yani psikolojik anlamda çok zorlanmıştım. bir de sessiz, kibar bir insanım. fazla atik, sesi çıkan bir insan değilim. liseden önce ortaokulda zorbalık görmüştüm falan sanırım bu eziklik psikolojisi bunun da bir etkisi. bir de ailem kapalı yetiştirdi biraz, işe girmemi pek istemiyor ailem sen otur biz sana para atıyoruz diyorlar ama yük oluyormuş gibi hissediyorum. geçen ablama dedim işe gireyim mi çok zorlanır mıyım diye, sen hiç bir iş yapamazsın boşver dedi. tabii öylesine dedi belki ama zihnime kazındı yani, ağrıma gitti. hastaneye gitmem gerekiyor mesela, ya da bir şey beğendim kendi paramla yapmak, almak istiyorum bunları. hastaneye giderken bile yanımda birisi olsun istiyorum bazen. bu durumu aşmak için bir ara otobüse binip tek başıma üsküdar kadıköy gibi yerlere gidip orada tur atmak gezmek sonra geri dönmek geldi aklıma hem bana da iyi gelir diye. geçen hafta da yaşadığım yerde giderken cafe restorant tarzı bir yer gördüm, garson arıyoruz yazmışlar. gidip sormadım ama yarın sormayı düşünüyorum. kısa süreli çalışacağım ekim ayına kadar ama ilk girişte ne diyeceğim ne soracağım kafamda oturtamadım. bir de bir süre önce anksiyete ve panik atak için psikoterapi almıştım yani kolay heyecanlanan biriyim mesela bir şey götürürken ya ellerim titrerse düşürürsem diye kafamda kurmaya başladım. varsa tavsiyelerinizi almak istiyorum, iş nasıl geçiyordu çok mu zordu, bir de ilk görüşmesi nasıl oluyor bilgi verebilir misiniz. bu özgüvensizliği nasıl atarım sizce üstümden sadece iş konusunda değil genel olarak