Küçüklükten beridir var böyle bi problemim, sanırım daha 1. sınıfta başladı bu problem. Herkesten çekinirdim asla kendimi ifade edemezdim hakkımı savunamazdım arkadaş edinemezdim çok asosyaldim, kedi gibi sessizce otururdum sıramda. 1 sınıftayken bazen öğretmen bir şey sorduğunda altıma kaçırırdım ÇOK CİDDİYİM. Adım sınıfta safa çıktı hep alay edildim, şimdi düşününce çoookk pişmanım bi cevap bile veremedim sustum devamlı. Okula hiç gitmek istemezdim öğretmenim bile "sınıfta var mısın yok musun belli değil" derdi. Karnım ağrırdı her sabah, okula gitmemek için ağlardım. Ortaokulda da malesef devam etti bu özgüven problemim. Boyum 8. sınıfta uzayıp normalleşti o zamana kadar hep cüce dendi hakkımda, düşünün.. "Sen ne diyosun be?" demeye cesaret edemedim. Zaten hiç bi zaman kendimi beğenmedim hep kusur buldum, karşımdakileri de bazen beğenmez bazense yere göğe sığdıramazdım çok garip. Titrerdim hocalar beni ayağa kaldırdığında, tavana bakardım çaresizce. 4. sınıfa kadar çalışkandım ama 5 ve sonrasında okul nefretim notlarıma da yansıdım hiç ders çalışmazdım ödev yapmazdım son ana bırakırdım okulu düşünmemek için. Ortaokul bitince liseye gitmedim, gitmek istemedim ailemde zorlamayınca benden mutlusu yoktu artık. Sonrasında düzeldim mi? Malesef. Ben bunu karakterim sanardım hiç düzelemem böyle doğmuşum falan diye düşünürdüm, meğersem en büyük problemimmiş aylar öncesinde farkettim.. Geç oldu ama iyi oldu, problemler çözmek içindir:) Okul bitince ilk yıl arkadaşsızlık durumu çok canımı sıkıyordu. Mahallede falan yaşıtım pek yoktu, olanları da gözümde büyütürdüm "onlar benle takılmaz hem ben utangaçım ezerler yine beni". Aylarca bakkala bile çıkamadım utanır oldum sokağa çıkmaya, kendimden tiksinirdim aynalara bakmazdım. Assssla dışarı tek çıkmazdım düşüncesi bile korkunçtu, "ya biri bana bişey sorarsa ne cevap veririm". Aşırı derecede empati kurardım "kalkıpta şunu dese ne cevap vericem, diyelimki şu cevabı verdim nasıl hissedecek acaba?", sonrasında kimseyi kırmak istemezdim ne dense "evet". Kendimden sürekli ödün verdim. Kilomla çocuklar dalga geçtikçe ben yerin dibine batıyordum, bu var bide. Misafir gelince yatağıma girer uykum var derdim, yorganı çekerdim onlar gidene kadar. Hoşgeldiniz falan asla diyemezdim utanırdım, nefesim kesilirdi sanki. İnsan içinde olunca herkesin bana baktığını düşünürdüm "kesin şimdi benimle dalga geçiyolar ne salağım ne eziğim". Yürürken artık kambur yürürdüm dikkat çekmediğimi düşünürdüm bu şekilde. 16 yaşıma kadar tek başıma bi yere çıktığımı hatırlamıyorum bakkal dışında. Hiç erkek arkadaşım falan olmadı bunca zaman. Arkadaş olarak sadece benden 1 yaş küçük kuzenimle görüşürdüm küçüklükten beri ama o da benimle takılmak istemediğini belli etti bi süre sonra.. Bu böyle devam etmez.. Ablam gözümü açtı, yüzüme vurdu çoğu şeyi ve kendimle yüzleştim. Şimdi 17 yaşındayım, senenin başına kilo vermeyi hedefledim ve şuan gayet iyi bi fiziğe sahibim. Dik yürümeye çalışıyorum kambur kalmamak için, umarım düzelebilirim. Hep tek başıma çabaladım diyebilirim kimseden yardım almadım, hırs aslında çok iyi birşey. Artık tek başıma çoğu yere gidiyorum, alışverişimi yapabiliyorum, kimseden fikir almıyorum, zevkime çook güveniyorum gerçekten iyi giyindiğimi düşünüyorum. Akrabalarla muhabbet etmeye çalışıyorum, misafirlere hoşgeldiniz diyebiliyorum! Herkesin numarasını alıp arkadaş çevremi genişletmeye çalışıyorum. Spora yazıldım, dil kurslarını da düşünüyorum.
Yavaş yavaş düzeliyorum ama tam anlamıyla özgüven sahibi değilim. Hala insan içinde garip bakışlarım var, çoğu zaman insanlara hak ettikleri cevabı veremiyorum münakaşaya girme korkusu var biraz ve en önemlisi kendimle tam olarak barışık değilim...
Kitapların da faydası oluyormuş bir kaç kitap önerisi istiyorum sizden, ve biraz da destek:)
Yavaş yavaş düzeliyorum ama tam anlamıyla özgüven sahibi değilim. Hala insan içinde garip bakışlarım var, çoğu zaman insanlara hak ettikleri cevabı veremiyorum münakaşaya girme korkusu var biraz ve en önemlisi kendimle tam olarak barışık değilim...
Kitapların da faydası oluyormuş bir kaç kitap önerisi istiyorum sizden, ve biraz da destek:)
Son düzenleme:
