tam olarak aynı şey değil ama
siz rakam telaffuz ettiğiniz için oradan başlayayım, 100 bin+ dediğiniz maaşı kazanıyordum -kazanabileceğim bir iş yapıyorum.
fakat idealim olduğu için, sevdiğim için akademiye döndüm ben de (öğretmenlik de yapabilirim esasen alanım müsait zamanında formasyon almadım ama istesem şimdi de alırım, mezuniyet notum da yüksekti, öğretmenlik tecrübem de var, neyse)
şu anda akademide 100 bin kazanmıyorum
ama ben buna geçici bir süreç olarak bakıyorum 2-3 sene kaldı yani projeyi bitirip istediğim yayınları yapıp, belli aşamaları kapatıp (uluslararası bir projemiz olduğu için angaryası çok maalesef ama akademik getirisi de çok), işime geri döncem. Belki bu projedeki tecrübemle gidip yeni bir girişim düşünürüm (teknokentte bir firma filan gibi). Böyle planlar da var ama esas olarak sevdiğim istediğim ve zamanında yarım kalan ukde olduğu için benim açımdan bir hikayeyi tamamlamak gibi oldu.
KPSS 'ye işinizden çıkmadan da devam edebilirsiniz diye düşünüyorum. Benim etrafımda herkes hem üniversiteye gitti hem KPSS hem aynı yıl YDS ALES Allah ne verdiyse çalıştı 90+ puanlarla atandı ya da zaten çalışıyordu iş değiştirmek için nöbetlerden sonra filan çalışıp 95+ ile atandı...evet burada KPSS için senelerce evde oturanlar olduğunu biliyorum ama özel sektörün senelerce çilesini çekip (bkz. ben gibi) o tempoya alışmış birisi ya da okulla birlikte zaman geçmeden eli soğumadan diyelim, hemen o tempoya giren birisi için o kadar da şart değil işi filan bırakmak diye düşünüyorum. zaten okul öncesinin puanları epey epey düşük, alan sınavı yok, avantajlısınız.
Öte yandan:
Sizinki idealden çok biraz daha rahat çalışmak için anladığım kadarıyla e yanında öğretmenliği zaten seviyor olmak da sizin için + yönü.. Öğretmenlikte 40a kadar yolu var yanlış bilmiyorsam. Şunları dikkate almayı düşünmez misiniz?:
Şu anda ne kadar birikim yapıyorsunuz?
Mesela şu anda dışarıdan yemek, gezmek vs. gibi bütçe yönetimi alışkanlıklarınız nasıl? Öğretmen olsanız size kalan zamanla/enerjiyle bunları telafi edebilecek misiniz? Mesela çok "prezentabl" olunması gereken bir işiniz var mı?
çünkü böyle işler var belli markadan belli makyajdan aşağısı kurtarmıyor. Kadınların aldığı böyle şeylere gidiyor. Ama benim dünya kadar kot-tişörtle de işe gidebilen arkadaşım var (ben de öyle işlerde -genelde- çalıştım)..Hem iyi para alıp hem masrafsız olan bir işiniz varsa iyi birikim yapabiliyor olmanız lazım. durum ne? ev vs. aldınız mı?
iş bahanesiyle gezmek sosyalleşmek vs. gibi durumlarınız var mı? işinizin size getirdiği insan kalitesi nasıl? çünkü hele 1. kademede öğretmenlik bu konuda biraz tüketici bir iş...çok nadir elit bir yere atanma şansınız olur..yoksa genelde sorunlu veliler, düşük sosyo ekonomik bir çevre. acaip acaip sorunlar. alıştığınız iş yemekleri gezileri vs bitince sıkılabilirsiniz mesela -varsa tabi böyle bir iş çevreniz. anaokulu öğretmeni olan 1 düzine kadar kuzenim var. veli grubundan çok mutlu olan sadece 1 vaka vardı (artvindeydi o zaman) acaip seviyordu velilerini, çok uzak diye tayin aldı izmite geldi 5 sene sonra. o da diğerleri gibi velilerle uğraşıyor şimdi. az yani böyle örnek.memlekette çalışan da aynı urfada çalışan da aynı.
Çok önemli bir faktör de eşinizin öğretmen olması
şu an siz onun 2 katı çalışıyorsunuzdur
onun bol bol vakti var. sizi alıp bırakabilir, yemekleri yapabilir, temizlik alışveriş vs. halledebilir. İşin açıkçası bir evde eşlerden biri öğretmen olunca diğerinin olmasına gerek var mı emin değilim
bu anlamda eşle olan durum çok önemli diye düşünüyorum
evli değilim.
erkek ardaşımla başka başka sebeplerden çocuk yapmayı düşünenem
ama mesela ben işle değil bölünmekle, dışarıdaki şeylerle daha çok yorulan biriyim. insanlarla uğraşmayı sevmiyorum en başta. işi titizlikle yaparım.
sabah evden çıkıp poğaça almaya gitmem anca gittiğim yerde varsa alır yerim -sadece örnek. Ama o üşenmez dışarıyı sever, herhangi bir yerde 2 saat otursa sıkılır -biraz hiperaktif. otursa uyuyor adam. hatta patlar evde sıkıntıdan. Mesela biz evli çocuklu olsak o beni işe/kampüse bıraksın/alsın, alışverişi yapsın (ben liste yaparım sorun değil), yemek yapsın (çok severek ve güzel yapar, zaten o yapıyor), çocuğu parka götürsün...beni mümkünse bölmesin ben çalışayım, sorun yok yani biz böyle takılabiliriz. (temizlik ve ütü yapmaz, ben titizim o konularda, hiç bulaşmaz) gibi gibi. cep telefonuyla saatlerce oynamasın bunları halletsin zaten. (hayatta oyun oynamam sosyal medya kullanmam o yüzden her şeye fayda gözüyle bakıyorum, evet). neyse. ama eşinizin buna benzer bir iş bölümünü kabul etme daha önemlisi sizin daha fazla çalışmanızı ve kazanmanızı sorun etme potansiyeli varsa o zaman sıkıntı büyük işte...bunları bilemeyiz.
kendimi iyi biliyorum. Adaletsizlikleri,çalışmayıp yan gelip yatan zümreleri, mobbingini bilmem neyini,yolsuzluk yapan müdürleri falan görünce deliririm ben 
hiç benlik değil.
