- 28 Mayıs 2015
- 173
- 135
- 103
Annemin çok üzüldüğünü söylediğimde ben bişey yapmadım annene kalkıp gittim daha kötü olmayalım diye deyip geçiştiriyor.gönlünü al dıyorum ne alıcam dıyor. Bı sure sonra gıderız yıne ama onlar bana yapıyor onlar benı adam yerıne koymuyor dıyor. En basit örneği ilk gün gece gittik 2,5gıbı herkes uyumuştu annem bizim yataklarımızı getrımıs odaya kanepenın biri zor acılıyor onu acamamıs bırımızın yatagını yapmıs dıgerımızın de esyalarını getırmıs yatmıs.gece bı geldık tek kısının yatagının yapıldıgını görünce aha kalk gıdıyrz benım adam yerıne koymuyorlar bu nedemek dıye basladı oysa bılıyor o kanepe cok zor acılıyor.dedım ya annem acamamıstır ya da vardır ıllakı bı acıklamsı neden böle düşünüyorsun dedım halde bıle yok ona kasti yapıldıgını dusunuyor ertesı sabah annem acamadım dedıgınde bıle babanı uyandırsaydı o zaman ya da ıkısını de yapmasaydı dedı hıcbırsekılde kendı anladıgından vazgecmıyorÖrkök nosol çoloşmoz?! Bak hele ev hanımlarıyla dolu foruma.kadın çalışmadığı gibi erkek de çalışmayabilir.sorun şu ki eşiniz,toplumun ona dayattığı (yukarıda dediğim gibi evi erkek geçindirir türünden) kalıplar nedeniyle kendini kötü hissediyor.
Para beklentisiyle bağdaştırmayaçcağı bir öneri sunsanız? Mesela bir hobi kursuna katılsın, örneğin fotoğraf seviyorsa var bunun grupları hem sanalda hem gerçekte biraraya geliyorlar filan.veya memleketine gitsin gezsin gelsin.biraz sosyalleşince ve iş bul iş bul baskısından uzaklaşınca kendine gelecektir.en azından iş aramaya başlayabilecek kadar morali düzelir.
Ev sorumlulukları verin diyeceğim ama şu an bu psikolojide olan bir adama ev işi yap deseniz “bi de etek giyeyim mi?eve para getirmedik diye karı mıyım lan ben” patlaması yaşanabilir.siz çok iyi ve destekçi bir eşsiniz,bu dönemi atlatacaksınız eminim beraber.eşiniz de o zaman ailenizin gönlünü alsın