merhabalar. konuyu tesadüfen farkettim. mesajlarınızın çoğunu okudum.
benim de 4 yaşında bi oğlum var ve 2 buçuk yaşlarındayken bizde otizim belirtilerinin çoğunu çocuğumuzda görüp büyük bir panikle soluğu pedagogun yanında almıştık. Bu belirtiler:
-adını söylediğimizde bakmama
-bizimle hiçbişekilde bağ kurmama. örneğin onu biyere bıraksak bizi aramaz
-bişeyle meşgulken onu defalarca çağırsakta dönüp bakmama
-hiçbişey konuşmama
-tuvalet alışkanlığı kazanamama
vs.vs.
pedagog yaptığı testler ve bize sorduğu sorular sonucunda otistik olmadığını söylemişti. suç bizdeymiş.
bizim hatalarımız:
-oyun bahçesine atıp aşırı derecede tv izletmemiz onu pasif yapmış, yaşıtlarından geri kalmış.
-onun becerilerini ve algılarını geliştirecek hiçbişey yapmamışız.
-ona sosyal olma şansı vermemişiz.
pedagogun bize önerileri şunlar olmuştu:
-evdeki tv lerin fişini çekin, haber dahi izlenmeyecek evde en az 1 ay kadar
-bazı sosyal konuşma becerisi kazandıracak oyuncaklar( ev eşyaları, bebekler, hayvanlar vs vs)
-bir iki tane eğitici dergi bizim denetimimizde öğretilecek şeyler
-haftanın belirli günleri kreş
-onunla daha çok konuşma oyun oynama kaliteli zaman geçirme ailece
Sonuç olarak:
-1 ay sonra tekrar pedagogumuza gittiğimizde inanamamıştı. gerçekten bütün bunlar yaşıtlarını yakalamasına çok yardımcı oldu. özellikle tv leri kapama.....
-
Ne olursa olsun onlar bizim çocuklarımız. Asla onların sorunlarını görmezlikten gelmeyelim. Kimse çocuğunu hatalı yetiştirdiğini yanlış içinde olduğunu göremez, görmek istemez. Bu çok bencilce bişeydir.
Sorunu kabullenip onunla yüzleşip sonuna kadar mücadele etmekten vazgeçmemeliyiz. Anne babalar çocuklarını karşılık beklemeden sevmeli ve fedakarlık yapmalı. Biz kendimizce belirtileri bir araya getirip çocuğumuza otistik teşhisi koyduğumuzda çok üzülmüştük ama sonra demiştikki ne gerekiyosa üzerimize düşen herşeyi yapacağız. Gerisi allaha kalmış. Allah bütün anne babaların yardımcısı olsun.
biz tv yi onun hayatından nerdeyse bir 8 ay önce çıkardık ama bahçesinde durmaya devam ediyo gün boyunca bir ablası var 3 yaşında onu çok hırpalıyo birde ben artık 3 çocuğa yetişemez hala geldim hem moralim bozuk hem çaresiz çünkü babamızda kabul etmiyo bu konuda yanlız kaldım işi gereği çok geç geliyo çocuklar uyumuş oluyo ben tek başıma yetişemiyorum. ama en kısa zamanda küçüğü yada ortancayı kreşe vermeyi düşünüyorum.
benim oğlum halen işaretle göstermiyo gerçi biz ona bu fırsatı vermedik bir laf vardır gak demeden su guk demeden yemek aynı o şekil istemesine fırsat vermeden herşeyi sundum önüne yeterki ağlamasın huysuzlanmasın şimdide elindeki düştüğünde ağlayarak istiyo geçende su istediğini suya bakmasından anladım.ilk önce vermedim ama heırcınlaştı ağladı suyun ordan ayrılmak istemedi inatlada götermedi bende anlamamış gibi yaptım baktım iyicene hırcınlaşacak mecbur verdim. nasıl öğretebilirim göstermesini
arkadaşlar sizler daha iyi bilirsiniz tecrübelerinizden fakat acizane bir tavsiyem olsun k,
bu çocuklara uzun cümleler kurdurmak çok zordur,
lütfen,mısın,misinli cümleleri uzatmazlar,
eğer su verdirmeyi öğretmek isterseniz önce ona bir işaret dili koymalsınız,
yani suyu size bir işaret diliyle istediğini göstermeli
sonra sadece o işaretin "su" olduğunu öğretebilirsiniz,
Yani "annecim bana su verirmisin" onlar için hiç konuşmamayı tercih edecekleri bir iletişim tarzı...
Göz Kontağının Kurulması:
İsme Karşılık Verme
· Çocuğun tam karşısına oturun.
· Çocuğun ismini söyleyin.
· Aynı anda çocuğun sizinle göz kontağı kurabilmesini teşvik etmek amacıyla küçük bir ödülü çocuğun göz seviyesinde tutun.
· Çocuk sizinle 1 saniyelik göz kontağı kurduğunda ödülü hemen ona verin.
· Öğretim oturumları boyunca çocuğun ismini birkaç kez söyleyin ve ödülü geciktirin.Burada amacımız çocuğun ödül verilmeden de ismi söylendiğinde bakıp bakmayacağını kontrol etmektir.
· Çocuk anında baktığında onu ödüllendirin.
5 Saniye İçin
· Çocuğun tam karşısına oturun.
· Çocuğun ismini söyleyin.
· Aynı anda çocuğun sizinle göz kontağı kurabilmesini teşvik etmek amacıyla küçük bir ödülü onun göz seviyesinde tutun.
· Ödülü çocuğa vermek için acele etmeden, 5 saniye için onunla göz kontağını kurunca ödüllü ona verin.
Çocuğu ileri ki zamanlar da yavaş yavaş ödül almadan tepki göstermeye teşvik edin.
Oyun Oynarken
· Çocuğa oynaması için bir oyuncak verin.
· Çocuk masada oynarken onun tam karşısında oturun.
· Çocuğun ismini söyleyin.
· Çocuğun size bakmasını teşvik edin ve tepkiyi ödüllendirin.
· Birkaç denemeden sonra ödülleri ortadan kaldırın.
· Çocuğun hiçbir ödül almadan tepki göstermesini sağlayın.
Uzaktan Göz Kontağı
· Çocuktan fazla olmamak koşuluyla uzakta durun.
· Çocuğun ismini söyleyin.
· Size baktığı zaman çocuğu ödüllendirin.
· Birkaç denemeden sonra yavaş yavaş ödülleri ortadan kaldırın.
· Çocuğun hiçbir ödül almadan tepki vermesini sağlayın.
· Zamanla çocukla kendi aranızdaki mesafeyi yavaş yavaş artırın.
‘Bana Bak’ a Cevap
· Çocuğun tam karşısında oturun.
· ‘Bana bak’ ifadesini kullanın.
· Çocuğun sizinle ödülü göz seviyesinde tutarak veya kibarca çenesinden tutup ödüle doğru çevirerek göz temasını kurmasını sağlayın.
· Ödülü kendi gözlerinize yaklaştırdıkça çocuğun size bakmasını sağlayabilirsiniz.
· Çocuğun elinizde ödüle değil de sizin gözlerinize batkından emin olmalısınız.
· Tepkileri ödüllendirin. (Maurice, Catherine,1996,s.74)
Uygun Oturma
Sandalyede doğru bir şekilde oturmayı öğretmek, ilk öğretilmesi gereken becerilerdendir. Bu becerinin öğretilmesinde aşamasında aşağıdaki aşamalar izlenmelidir:
· Öncelikle çocuğun boyuna uygun bir sandalye seçilir.
· Çocuğa otur uyarısı verilir.
· Gerektiğinde fiziksel yardım kullanılarak çocuğun oturması sağlanır.Bir el ile dizlerini bükmesi sağlanırken , yetişkin diğer eli ile çocuğun omuzlarına hafifçe bastırır.
· Çocuk oturduğunda ödüllendirilir.
· Her uyarıdan sonra daha az yardım verilerek çocuğun oturması sağlanır.
· Çocuğun kendisi yardımsız oturma hareketini yapana kadar, aşamalı olarak fiziksel yardım azaltılır. Çocuk sandalyeye her oturduğunda ödüllendirilir ve zamanla çocukla sandalye arasındaki mesafe artırılır.(Darıca,Nilüfer,1992,S.50.).
· Başlangıçta çocuk sandalyenin yanına kadar getirilip ‘’otur’’ denirken, sonraki günlerde çocuk sandalyenin 1 adım uzağında iken çocuğa ‘’otur’’ denir.
· Bunu söylerken yetişkin eli ile sandalyeyi göstermeli veya sandalyeye oturma taklidi yaparak çocuğa model olmalıdır.
· Çocuk sandalyenin yanında ve 1 adım uzağında iken ‘’sandalyeye otur’’ komutuna oturarak tepki verebiliyorsa çocuk ile sandalye arasındaki mesafe giderek artırılmalıdır.
Basit Emirlere Uyma
Çocuğa ‘’gel,al,ver,tut’’ gibi basit, tek aşamalı, sözel uyarılar vermek; onun dinlenme becerisinin gelişmesine, yetişkinle göz kontağı kurma sonucunda verilen uyarıyı yerine getirebilmesine yardımcı olacaktır. Bu becerilerin öğretilmesinde aşağıdaki aşamalar izlenmiştir:
· Çocuk ve yetişkin belli bir uzaklıkta karşılıklı ayakta durur.
· Çocuk ile göz kontağı kurularak ‘’gel’’ uyarısı verilir.
· Çocuk yetişkinin yanına geldiğinde ödüllendirilir.‘’Aferin çok güzel geldin’’ demesi ve istediği bir yiyecek ya da oyuncağın verilmesi gibi.
· Çocuk yetişkinin uyarısına istenen tepkiyi vermiyorsa, önce el ile ‘’gel’’ işareti yapılır. Gerekiyorsa yetişkin , çocuğun yanına gelerek onu fiziksel yardım ile kendi bulunduğu yere getirir.
· Çocuğun ‘’gel’’ uyarısına yardımsız olarak tepki verdiğinde, bu becerilerinin genelleştirilmesine çalışılmalıdır. Yetişkin farklı ortamlarda da bu uyarıyı vererek, çocuğun istenilen davranışı yerine getirmesini sağlanmalıdır
şulecim bende anlattıklarından yola çıkarak çocuğunun otistik olmadığını düşünüyorun 2 yaşında demiştin değilmi zaten çok küçük daha erkek çocuklar geç konuşur bazen bunu doktorlar bile söylerler bende özel eğitimde zihinsel engelli çocuklar ile çalışıyorum grup eğitimine katılıyorum
mesala çocuğun su içmek istiyo ve senin elini kullanarak su istemeye çalışıyo ona anne bana su verirmisin diye söyle de ve işaret parmağaını tutup göstert böyle istersen vericem de ama hiç bıkmadan ne isterse aynı şekilde yap ağlarsa ağlasın görmezden gel sen onun elini tutup göstert parmağı ile sonra aferin de oğluma su istemiş benden bu şekilde isaret etmeyi öğrenicek canım
mrb hangi merkezde çalıştığınızı öğrenebilirmiyim sakıncası yoksa görüşmek isterim vereliniortak
gerçekten çok güzel bilgiler verdiniz biz anneler aynı zamanda çocuğumuzun ilk eğitmen ve öğreticileri değilmiyiz zaten ben bu sayfada yazan tüm annelerin çocuklarından çok umutluyum çünkü çocuklarımızı doktor ve kreşlere emanet edip oturmamışız kendi çocuğumuz yada bir başkasının çocuğu için araştırıp soran öğrenen anneler olarak sizlere teşekkür ederim. ayrıca eğitmen arkadaşlarımız ayrıca fedakarlık yapmakta hem kendi evlatları hem merkezlerindeki çocuklara yardımları artı birde burda bizi bilgilendirdikleri için onlara ayrıca teşekkür ederim.
özeline yazdım canım
cvp yazdım ama geldimi bilmiyorum
öncelkìle gecmìş olsun benimde 3.5 yaş ìkìzlerìm var cok hareketlìler ve cok zor ve uykusuz dönemler gecirdim, bende işimi yapmak icin çarei tv-de buldum maalesefçok teşekkür ederim bilgiler için bera testini yaptırdım normal çıktı. öncelikle ben sorun ne olursa olsun kabul ediyorum. Sorunun ne olduğu öncelikle benim için önemli yanlış teşhisle yanlış yolda ilerlemek istemiyorum. Belki zeka problemimiz var. benim takıldığım nokta ilaçlar ve 10 dk görüşle tanıyı koyması belki tanı daha geniş bir zamanda konulsaydı terettüt etmeyecektim. ama ben gene gözlemlerime dayanarak diyorum ki uyaran eksikliği var. bunun otizmle sonuçlanabileceğinide biliyorum. o yüzden evde nasıl davranmam gerekli bunu öğrenmek istedim. özel eğitim içinde direk rapor çıkarıyolar oda otizm diye test yok tahlil yok
bir haftadır hergün 1 saatimi ayırıyorum ve onunla oynuyorum. artık ismi söylendiğinde bakıyo bazen ilkinde bazen ikincisinde odasının kapısına vurduğumda dönüp bakıyo eskiden hiç bakmıyodu artık hemen hemen hepsine bakıyo. verdiğim oyuncağı alıyo ama vermiyo cee oyununu çok güzel oynuyo ben yüzümü kapatıyorum o gelip açıyo cee diyince kaçıyo sonra tekrar örtüyü getiriyo ama bana vermek yerine kendi örtmeye çalışıyo gene yapıyoruz bazende elindekini veriyo bazende istemiyosa ver dediğimde yere atıyo bazen al dediğim oyuncağı istemiyosa elini bile uzatmıyo sadece bakıyo yada ağlıyo bu çogunlukla bahçesinden çıkmak istediğinde oluyo oyuncakla kanmıyo ağlarken sanki anne diye ağlıyo bazen de sanki anne dermiş gibi geliyo ama anneanne dediğini duydum baba diyo dede diyo aç diyo ama sanki bilerek değil yani babayı görünce değilde normalde diyo.motor gelişimi iyi kitapların sayfalarını teker teker çeviriyo ters verdiğim kitabı düzeltip bakıyo market bröşürlerinide aynı şekilde ters verdiysem mutlaka düzeltiyo her sayfasına çok dikkatli bakıyo hatta gören okuyo sanır. legolarla oyun oynuyo benimki takmak yerine çıkarmayı terci ediyo oyun sepetini ters çevirip arabasını onun üstünde sürüyo bazen duvarda bazen oyun bahçesinin kenerında geçen oyun sepetini ters çevirmiş üstüne tabak onun üstüne bardak koymuş göstermediğim halde çok hoşuma gitti. bazende oyun sepetinin üstüne çıkıyo lambayı açıp kapatıyo fakat ışığı seyretmiyo sadece açıp kapatıyo ama ışığın ordan yandığını biliyo televizyonu açıp kapatıyo kendini çok güzel koruyo düşeceğini anladığı zaman oturuyo hemen acıya duyarlı ve tepkisi aşırı değil olması gerektiği gibi dışarı çok seviyo salıncakta sallanırken kıkır kıkır gülüyo ablası ona bazen komik hareketler yapıyo onlara gülüyo göz temasımız gayet iyi bazı kişilerden utanıyo başını hemen omuzuna gömüyo kaldırıp bir daha bakıyo bir daha gömüyo bunu yaparkende suratında bir gülümsemeyle yapıyo bana utanıyomuş gibi geliyo bazı kişilerdende korkup ağlıyo genelde canavar olan cizgi flimlerden kapatınca susuyo. pet şişenin kapağını açıp takabiliyo mamadan sonra ıslak mendil verdiğimde ağzını siliyo dil çıkardığımda dilini çıkarıyo ve benzeri şeyler ama bilinçli bir çocuk değil oda bahçede durmasından sanırım ben 2,5 yaşına kadar biraz daha bekleyip tabi eğitimimden vazgeçmeden yuvayada yazdıracağım. ondan sonra özel eğitimi düşünüyorum
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?