herkese merhaba.
geçen hafta burun estetiği oldum.üzerinden sadece 7 gün geçti ve ben bugün işimin başındaydım.onca insana nası
estetik oldum derim die kara kara düşünmüştüm,amelıyat sonrası evde dınlendığım günlerde.ama bugün belkı de 30-40 kişiye koca gülümsememle estetik oldummmmmm diyiverdim.kendime inanamıyorum.garip bi özgüven sanırım.olumlu tepkiler de alınca...değmeyin keyfime.
sonuçtan memnunum bi kere.temelde yatan şey bu sanırım.ameliyattan çıktığımdan beri hep olumlu düşüncelerle geçirdim günlerimi.salı günü atelim alınıp da levent hoca aynayı uzatınca bana ...çok güzeldi inanın.yarın da ikincil bandajlarım çıkıcak,ben evde kendim halledicem onu.ardından da güzel bi banyo yapıcam tabi:)çünkü ameliyatın ardından evde duşumu alıp,sonra kuaförde saç yıkama yaptırarak(bandajlarım ıslanmasın die) geçirdim şu 7 günü.köpüklü bi banyoyu hakettim sanırım.
mutluyum hanımlar.paylaşmak istedim sadece.özellikle de sizlerle...çünkü levent çoşkun taşçı hocamı bu site sayesinde takip ettim,onunla tanışınca neden övgüyü hakettiğini anladım.doktorluk mesleğini hümanist kimliği ile yoğurarak insana içtenlikle bakabilen,samimiyeti ve sıcaklığı ile özel bi adam.ameliyattan sonra ise ona güvenmekle kazananın ben olduğumu gördüm.şu burnumun üzerindeki bandajla bile o kadar çok beğeni aldım ki bugün firmamda!!!aynadan kendıme baktıkça bakasım geliyo,çocuk gibi seviniyorum.burnumun üzerındekı o kemerı bu kadar dert ettiğimi onu kaybedınce anladım.keşke her kayıp bu kadar mutlu etse insanı!
sorularınız olursa zevkle cevaplarım.bi kişi bile benim sayemde benzer bı mutluluk yaşarsa ne mutlu bana...
sevgiler...