Merhaba kızlar;
Aslında bu konuyu açıp açmamakta çok kararsız kaldım ama içim içimi yiyor ve birileriyle konuşmam gerek. 4 yıldır süren bir ilişkim var. Çok mutlu olduğumuz günlerde oldu çok kavga ettiğimiz günlerde. Hiç ayrılık yaşamadık. Üniversiteden mezuniyet, askerlik gibi süreçleri beraber geçirdik.
Dün gerçekten çok sinirlendiğim bir olay yaşadım. Sevgilimle mesajlaşıyorduk ve bir anda mesaj atmayı bıraktı. İş yerindeydi. Neyse aradan zaman geçince merak ettiğimi belirten bir mesaj attım. Aradan baya zaman geçti yine ses yok. Aradım mesaj attım yine aradım ses yok ve gerçekten çok merak ettim. 4 saat gibi bir zaman geçti çünkü. Facebookuna girdim bi baktım ki beyefendi online. Tabi sinir tepeme çıktı. Ben tekrar mesaj attım. Facebookta online olmayı biliyorsun 2 dakika iyiyim diye mesaj atmıyorsun diye. Hemen cevap geldi. Yok işteymişte her dakika mesaj atamazmışta eve gelmiş midesi kötüymüş yemek yapmış yemiş vs. bin tane bahane. Bende hiçbirinin bahane olamayacağını söyledim. Sonra kardeşinin facebookunu açtığını yazdı ama ben buna inanmıyorum. Çünkü kardeşiyle öyle sıkı fıkı değil.
Ve gerçekten bugüne kadar ilk kez yaptığı birşey yaptı. Bana hakaret dolu bir mesaj attı. Ne aptallığım ne beyinsizliğim ne gerizekalılığım kaldı. Öyle ağır bir mesajdı ki inanın çok kırıldım. Cevap olarak bundan sonra onun için öldüğümü böyle hakaretleri asla affetmeyeceğimi ve bir daha onu rahatsız etmeyeceğimi yazdım. Kendine akıllı, parlak zekalı birini bulmasını söyledim. Bana cevaben benim psikolojik tedavi görmem gerektiğini söyledi. Her zaman aynı şeyi yapıyormuşum. Merak etme arkadaş beni merak etme yazdı.
Aradan bir kaç saat geçti ben yine mesaj yazdım. Bir kere bunu yaptın 2. sine asla izin vermem. Söylediklerini ne hazmettim ne de affettim dedim. Bir daha yaparsan yüzümü asla göremezsin dedim. Bu sondu dedim. Beni sinirlendirirsen bildiğimi okurum dedi. Bildiğin hakaret etmekse 2. sine asla izin vermem dedim. Neyse yine tartıştık ve beni bugüne kadar ilk kez bu kadar kırdın bana sakın cevap yazma dedim.
Midesi rahatsızdı doktora gitmişti. Sabah miden nasıl diye mesaj attım yine. Sonuçta düşman değilim ona ama cevap yazmadı beyefendi. Kendi bilir. Tek bildiğim bu hakaretlerini kolay kolay affetmeyeceğim. Çok kırgınım. İşin kötü yanı hala hatalı olarak sadece beni görmesi. Kendini sütten çıkmış ak kaşık sanması.
Kızlar uzun zamandır devam eden bir ilgisizlikte söz konusu. Doğru düzgün arayıp sormuyor ve sürekli bu yüzden kavga çıkarıyorum. Çünkü bu durumdan çok mutsuzum ve rahatsızım. Ne zaman söylesem hep bin türlü bahanesi var. Çok yoruldum artık. İlk zamanlardaki sevgilimi istiyorum. Çok umursamaz oldu çok kırıyor beni düzeltmek içinde hiçbişey yapmıyor. Ne yapacağımı bilmiyorum. Bize ne olduğunu anlayamıyorum.
Aslında bu konuyu açıp açmamakta çok kararsız kaldım ama içim içimi yiyor ve birileriyle konuşmam gerek. 4 yıldır süren bir ilişkim var. Çok mutlu olduğumuz günlerde oldu çok kavga ettiğimiz günlerde. Hiç ayrılık yaşamadık. Üniversiteden mezuniyet, askerlik gibi süreçleri beraber geçirdik.
Dün gerçekten çok sinirlendiğim bir olay yaşadım. Sevgilimle mesajlaşıyorduk ve bir anda mesaj atmayı bıraktı. İş yerindeydi. Neyse aradan zaman geçince merak ettiğimi belirten bir mesaj attım. Aradan baya zaman geçti yine ses yok. Aradım mesaj attım yine aradım ses yok ve gerçekten çok merak ettim. 4 saat gibi bir zaman geçti çünkü. Facebookuna girdim bi baktım ki beyefendi online. Tabi sinir tepeme çıktı. Ben tekrar mesaj attım. Facebookta online olmayı biliyorsun 2 dakika iyiyim diye mesaj atmıyorsun diye. Hemen cevap geldi. Yok işteymişte her dakika mesaj atamazmışta eve gelmiş midesi kötüymüş yemek yapmış yemiş vs. bin tane bahane. Bende hiçbirinin bahane olamayacağını söyledim. Sonra kardeşinin facebookunu açtığını yazdı ama ben buna inanmıyorum. Çünkü kardeşiyle öyle sıkı fıkı değil.
Ve gerçekten bugüne kadar ilk kez yaptığı birşey yaptı. Bana hakaret dolu bir mesaj attı. Ne aptallığım ne beyinsizliğim ne gerizekalılığım kaldı. Öyle ağır bir mesajdı ki inanın çok kırıldım. Cevap olarak bundan sonra onun için öldüğümü böyle hakaretleri asla affetmeyeceğimi ve bir daha onu rahatsız etmeyeceğimi yazdım. Kendine akıllı, parlak zekalı birini bulmasını söyledim. Bana cevaben benim psikolojik tedavi görmem gerektiğini söyledi. Her zaman aynı şeyi yapıyormuşum. Merak etme arkadaş beni merak etme yazdı.
Aradan bir kaç saat geçti ben yine mesaj yazdım. Bir kere bunu yaptın 2. sine asla izin vermem. Söylediklerini ne hazmettim ne de affettim dedim. Bir daha yaparsan yüzümü asla göremezsin dedim. Bu sondu dedim. Beni sinirlendirirsen bildiğimi okurum dedi. Bildiğin hakaret etmekse 2. sine asla izin vermem dedim. Neyse yine tartıştık ve beni bugüne kadar ilk kez bu kadar kırdın bana sakın cevap yazma dedim.
Midesi rahatsızdı doktora gitmişti. Sabah miden nasıl diye mesaj attım yine. Sonuçta düşman değilim ona ama cevap yazmadı beyefendi. Kendi bilir. Tek bildiğim bu hakaretlerini kolay kolay affetmeyeceğim. Çok kırgınım. İşin kötü yanı hala hatalı olarak sadece beni görmesi. Kendini sütten çıkmış ak kaşık sanması.
Kızlar uzun zamandır devam eden bir ilgisizlikte söz konusu. Doğru düzgün arayıp sormuyor ve sürekli bu yüzden kavga çıkarıyorum. Çünkü bu durumdan çok mutsuzum ve rahatsızım. Ne zaman söylesem hep bin türlü bahanesi var. Çok yoruldum artık. İlk zamanlardaki sevgilimi istiyorum. Çok umursamaz oldu çok kırıyor beni düzeltmek içinde hiçbişey yapmıyor. Ne yapacağımı bilmiyorum. Bize ne olduğunu anlayamıyorum.