Hanımlar Günaydın
Daha önce şöyle bir konu açmıştım
Başkalaşım Yaşayan Arkadaş “
Ben bu arkadaşımla ilişkimi bitirdim. O sıra hamileydim o arkadaşım da hamileydi. Hep hayalimizdi birlikte bebeklerimizle olmak. Ama ben bir noktada sanırım hamileliğinde getirdiği duygu değişimiyle konu patlak verdi ben karşı taraftan bir umut göremedim ve bitti arkadaşlığımız.
Lakin yaklaşık 1 haftadır sürekli o arkadaşım kafamı kurcalıyor. Özlediğimi hissediyorum. Son zamanlardaki halini değil başlarda arkadaş olduğum halini özlüyorum. Dost olarak görüyorduk birbirimizi ve gerçekten hayatımdaki tek dostumdu bu zamana kadar. Özellikle geceleri sessizlikte bebeğimi emzirirken sürekli arasam mı acaba bebeği doğmuştur tebrik mi etsem fikri geliyor. Nasıl karşılar bilemiyorum. Lohusadır şimdi benden gerideydi. Benim lohusalığım bitti. Acaba duygusal boşlukta mıyım ondan mı böyle hissediyorum, pişman olur muyum bir adım atsam diyorum. Kafamda bunlarla mücadele ediyorum.
Bu gece yine bunları düşünüp uyudum. Rüyamda sarılıp ağlaşıyorduk. Uyandım daha kötü hissettim. Katlanılabilir huylar mıydı, ben mi sorunluyum, hatasız dost arayan dostsuz kalır düşünceleriyle boğuşuyorum resmen.
Lütfen bana bir akıl verin. Gerçekten çok özledim arkadaşımı. Ne yapmalıyım?