- 1 Kasım 2018
- 39
- 9
- 1
- Konu Sahibi Mutsuzpanda
- #1
01.10.17/ 21:15
Ömrümün sonuna kadar unutamiyacagim bir tarih.
3yıllık bir ilişkimiz vardı.08.08.17 tarihinde istemeye gelmişlerdi ve yüzükler takılmıştı.
O benim için çok ayrı biryerdeydi.en sakındıgım, en kıskandığım,en değer verdigim ... ismide tolga
Onu anlatmaya benim kelime haznem yetmez belkide. O bu dünya görüp görebileceğim en harika en karizmatik en mükkemmel adamdı tabi Atatürkten sonra.
Yazın evlenıcektik arada düğün salonu falanda bakmıştık.hersey hayallerimizdeki gibi ilerliyordu.çok mutluuyduk aşk ile doluyduk.
Ve o benim ilk aşkım ilk erkek arkadaşımdı.herseyimin ilkiydi o .tek sığınagım,tek kafamı yaslayabildigim omuz,tek dinlenicek limandımdı.
Ben hiç böyle hayal etmemiştim hiç bunu beklemiyordum.
24 yaşındaydım o yaşıma kadar hiç yakinimdan birini kaybetmemistim.hic o acıyı tatmamıştım.28.09.17gece 4 gibi telefonum çaldı. Arayan tolganın abisiydi Mert abi ilk başta uyku serserime algılayamamıştım sonra kendime geldim ağlıyordu. Tolga dedi kaza yapmıs hastanedeyiz. Telefonu kapadım sersem gibi napcagimı bilemedim evin için de tur atıp durdum sonra kendimi toparladım hastaneye gittim.yogun bakımdaydı. Şu hayattaki en kıymetlim çok masumca yatıyordu uyuyordu okadar güzeldiki. Aklıma hiç kötü birşey getirmemeye çalıştım. Annesi ve babasının yanında hep güçlü durdum . tolgaya bisey olamaz,bizi bòyle yüzüstü bırakmaz ,uyanınca size kızıcak falan kendimi ve tolganın ailesini hep motive etmeye çalıştım. 10.aýın 1i sabah 9 suları annesi dediki kızım git banyo yap üstünü başını değiştir gelirsin yine dedi .Bende kabul ettim iste eve gittim. Ama içimde inanılmaz bi rahatsızlık vardı hiç bu hissî yaşamamıştım. Ruhum çok daraĺiyordu.hemen bonya yaptım hazırlanmaya basĺadim. Kaza yaptığı günden beri ilk defa içime ya uyanamazsa diye bi korku düştü onsuz ben ne yaparım diye oturdum düşündüm saatlerce.sonra kendimi hüngür hüngür ağlarken buldum kaç gündür güçlü durmaya çalışmaktan çok yorulmuştum çünkü ben hiç güçlü değildim.hazirlandim hastaneye gittim ben hasteneye gelince annesiyle babası eve dinlenmeye gotti hastanede bir tek ben vardım.aksam bi ara uyuya kalmısım rüyamda tolgayı gördüm heryer bembeyazdı tolgada bembeyaz giymişti.bana bir sey dedi ama anlamadım ve sonra sesden uyandım. Doktorlar koşarak yoğun bakıma girdiler saat 21:15te benım herşeyim olan adam hayata gözlerini yummuş.
1 yılı gecti.Evet belki çok erken ama ben nefes alamıyorum. Kimseyle konuşamıyorum.kimseye anlatamıyorum bunları.bir yıldır gülmeyi çok seven ben gülemiyorum geçicekmi bu acı yoksa ölene kadar kalıcakmı benimle?bilemiyorum.ilk aylarda ölmek istedim yalan değil denedimde ama olmadı ben okadar cesaretli değilim korktum.
En kötüsü de bazen kendimi suçlu hissediyorum .çünkü kokusunu unutuyorum ,ses tonunu unutuyorum,resimler olmasa yavaş yavâs yüzünü de unutucam .
Kalbim acıyo nefes alamıyorum.onu çok özlüyorum .bazen kafama esiyor onunla çok gittiğimiz yerlere gidiyorum ama canım daha çok yanıyor.napicagimi bilmiyorum onu kaybetmeden önce çalışıyordum.ama onu kaybedince memlekete döndüm ve evden çıkmıyorum.sanki onsuz hayata devam edersem bana küsermiş gibi geliyordu .Ama bu aralar belki kafam dağılır diye çalışmakta istiyorum. Bazen içimden sigara ve alkole başlamak geliyor hani bi nebze acım diner diye ama onuda yapamam çünkü hiç sevmezdi sigarayla alkolü ayık kafayla düşünmek cidden çok zor oluyor.
Şimdi diye bilirsiniz bize ne bundan diye ama insanlarla yüzyüze konuşamıyorum bunları anlatamıyorum .belki burda sizle konuşunca biraz olsun iyi gelir diye düşündüm.
Size diyeceğim tek şey evet çok klişe ama gerçekten sevdiklerinizin kıymetini bilin ölünce çok geç oluyo ufacık şeylerden kavga etmeyin çünkü sevdiğini kaybedince pişman oluyorsun .şuan bunu okuyanlar sevgilinize sevdiğinize eşinize gidip onu ne kadar çok sevdiğinizi söyleyin ...
(Hesap kardeşimin o yüzden ismim yok)
Buraya biraz kafa dağıtmak amaclı gelmiştim fakat yanlış adres inanmayanlar icin söylüyorum yinede sagolun zaten iyi degilim en iyisi yorum yapmayın boşverin
Ömrümün sonuna kadar unutamiyacagim bir tarih.
3yıllık bir ilişkimiz vardı.08.08.17 tarihinde istemeye gelmişlerdi ve yüzükler takılmıştı.
O benim için çok ayrı biryerdeydi.en sakındıgım, en kıskandığım,en değer verdigim ... ismide tolga
Onu anlatmaya benim kelime haznem yetmez belkide. O bu dünya görüp görebileceğim en harika en karizmatik en mükkemmel adamdı tabi Atatürkten sonra.
Yazın evlenıcektik arada düğün salonu falanda bakmıştık.hersey hayallerimizdeki gibi ilerliyordu.çok mutluuyduk aşk ile doluyduk.
Ve o benim ilk aşkım ilk erkek arkadaşımdı.herseyimin ilkiydi o .tek sığınagım,tek kafamı yaslayabildigim omuz,tek dinlenicek limandımdı.
Ben hiç böyle hayal etmemiştim hiç bunu beklemiyordum.
24 yaşındaydım o yaşıma kadar hiç yakinimdan birini kaybetmemistim.hic o acıyı tatmamıştım.28.09.17gece 4 gibi telefonum çaldı. Arayan tolganın abisiydi Mert abi ilk başta uyku serserime algılayamamıştım sonra kendime geldim ağlıyordu. Tolga dedi kaza yapmıs hastanedeyiz. Telefonu kapadım sersem gibi napcagimı bilemedim evin için de tur atıp durdum sonra kendimi toparladım hastaneye gittim.yogun bakımdaydı. Şu hayattaki en kıymetlim çok masumca yatıyordu uyuyordu okadar güzeldiki. Aklıma hiç kötü birşey getirmemeye çalıştım. Annesi ve babasının yanında hep güçlü durdum . tolgaya bisey olamaz,bizi bòyle yüzüstü bırakmaz ,uyanınca size kızıcak falan kendimi ve tolganın ailesini hep motive etmeye çalıştım. 10.aýın 1i sabah 9 suları annesi dediki kızım git banyo yap üstünü başını değiştir gelirsin yine dedi .Bende kabul ettim iste eve gittim. Ama içimde inanılmaz bi rahatsızlık vardı hiç bu hissî yaşamamıştım. Ruhum çok daraĺiyordu.hemen bonya yaptım hazırlanmaya basĺadim. Kaza yaptığı günden beri ilk defa içime ya uyanamazsa diye bi korku düştü onsuz ben ne yaparım diye oturdum düşündüm saatlerce.sonra kendimi hüngür hüngür ağlarken buldum kaç gündür güçlü durmaya çalışmaktan çok yorulmuştum çünkü ben hiç güçlü değildim.hazirlandim hastaneye gittim ben hasteneye gelince annesiyle babası eve dinlenmeye gotti hastanede bir tek ben vardım.aksam bi ara uyuya kalmısım rüyamda tolgayı gördüm heryer bembeyazdı tolgada bembeyaz giymişti.bana bir sey dedi ama anlamadım ve sonra sesden uyandım. Doktorlar koşarak yoğun bakıma girdiler saat 21:15te benım herşeyim olan adam hayata gözlerini yummuş.
1 yılı gecti.Evet belki çok erken ama ben nefes alamıyorum. Kimseyle konuşamıyorum.kimseye anlatamıyorum bunları.bir yıldır gülmeyi çok seven ben gülemiyorum geçicekmi bu acı yoksa ölene kadar kalıcakmı benimle?bilemiyorum.ilk aylarda ölmek istedim yalan değil denedimde ama olmadı ben okadar cesaretli değilim korktum.
En kötüsü de bazen kendimi suçlu hissediyorum .çünkü kokusunu unutuyorum ,ses tonunu unutuyorum,resimler olmasa yavaş yavâs yüzünü de unutucam .
Kalbim acıyo nefes alamıyorum.onu çok özlüyorum .bazen kafama esiyor onunla çok gittiğimiz yerlere gidiyorum ama canım daha çok yanıyor.napicagimi bilmiyorum onu kaybetmeden önce çalışıyordum.ama onu kaybedince memlekete döndüm ve evden çıkmıyorum.sanki onsuz hayata devam edersem bana küsermiş gibi geliyordu .Ama bu aralar belki kafam dağılır diye çalışmakta istiyorum. Bazen içimden sigara ve alkole başlamak geliyor hani bi nebze acım diner diye ama onuda yapamam çünkü hiç sevmezdi sigarayla alkolü ayık kafayla düşünmek cidden çok zor oluyor.
Şimdi diye bilirsiniz bize ne bundan diye ama insanlarla yüzyüze konuşamıyorum bunları anlatamıyorum .belki burda sizle konuşunca biraz olsun iyi gelir diye düşündüm.
Size diyeceğim tek şey evet çok klişe ama gerçekten sevdiklerinizin kıymetini bilin ölünce çok geç oluyo ufacık şeylerden kavga etmeyin çünkü sevdiğini kaybedince pişman oluyorsun .şuan bunu okuyanlar sevgilinize sevdiğinize eşinize gidip onu ne kadar çok sevdiğinizi söyleyin ...
(Hesap kardeşimin o yüzden ismim yok)
Buraya biraz kafa dağıtmak amaclı gelmiştim fakat yanlış adres inanmayanlar icin söylüyorum yinede sagolun zaten iyi degilim en iyisi yorum yapmayın boşverin
Son düzenleme:
