Teşekkür ederim sizin evladinizi da Allah bağışlasın inşallahBebeğinizi Allah bağışlasın. Zaman zaman bana da oluyor. Ben diyorum ki neticede ne kadar yaşayacağımız belli. Bu süreyi de kaygılanarak geçirmeyim bebeğimle güzel vakit geçireyim. Ne yapsam da ömrüm uzamaz neticede. Bu şekilde biraz rahatlıyorum. Bebek olduktan sonra oldu bana da. Önceden hiç korkmazdım.
Bazı şeyleri kabullenmek lazım, sonuçta hepimiz öleceğiz sürekli bu korkuyla yaşayarak hayat kalitenizi dusurmemeye çalışın. Geçmiş olsun ilaclariniz sifa olue inşallah.Arkadaşlar merhaba kaç zamandır ölüm korkusu var evliyim ve 1 tane 8 aylık bebeğim var. Çok korkuyorum çok endişeleniyorum psikiyatriye gittim paxera 10 mg verdi önceden elim titriyor kalbim atıyor çok kötü oluyordum kullanalı 15 gün oldu ama bu korku bu düşünce gitmedi bu konuda bana yardımcı olur musunuz hayattan tat ve zevk alamıyorum aranızda yasayanlar varsa nasıl geçti neler yaptılar ölüm haberleride beni çok etkiliyor psikolojim alt üst oldu bebeğim ile düzgün ilgilenmez oldum Allah rızası için yardımcı olun kızlar.
Benim hamileliğimle birlikte başladı bu durum.Dönem dönem gün yüzüne çıkıyor hatta böyle bir konu açmıştım sizinkine benzer.Sanırım annelik psikolojisiyle tetikleniyor.bir de benim babam 3 yıla ölürüm ben demişti öyle de oldu.Öyle bir travmam var.O hissetti ben de boşuna hissetmiyorum demek ki olarak depreşiyor tetiklendiğinde.Aşabildim mi senede birkaç kez birkaç hafta yaşıyorum.Bebegimden sonra böyle oldu.Ama sürekli sürmüyor bende.Genel rahatsızlık bir durumum olursa depreşiyor iyi değilim zaten ile başlıyor ve bir müddet sürüyor.Bununla alakalı hem psikiyatriye hem psikoloğa gittim ancak geçmiş değilArkadaşlar merhaba kaç zamandır ölüm korkusu var evliyim ve 1 tane 8 aylık bebeğim var. Çok korkuyorum çok endişeleniyorum psikiyatriye gittim paxera 10 mg verdi önceden elim titriyor kalbim atıyor çok kötü oluyordum kullanalı 15 gün oldu ama bu korku bu düşünce gitmedi bu konuda bana yardımcı olur musunuz hayattan tat ve zevk alamıyorum aranızda yasayanlar varsa nasıl geçti neler yaptılar ölüm haberleride beni çok etkiliyor psikolojim alt üst oldu bebeğim ile düzgün ilgilenmez oldum Allah rızası için yardımcı olun kızlar.
Haklısınız ama elimde olmadan böyle bir düşünceye giriyorumBazı şeyleri kabullenmek lazım, sonuçta hepimiz öleceğiz sürekli bu korkuyla yaşayarak hayat kalitenizi dusurmemeye çalışın. Geçmiş olsun ilaclariniz sifa olue inşallah.
Yapıyorum elimden geldiğince inancım da tam elhamdülillah ama neden böyle bir psikoloji yaşıyorum anlam veremiyorumİnançlıysanız öldükten sonrası için bir şeyler yapın belki yapıyorsunuzdur tabii ama hani namaz kılmak dua etmek onlar sizi manevi olarak rahatlatır hem
Hormonal olarak zor bir dönemden geçiyorsunuz. Doğumdan sonra aylar sonra da olsa vücut kimyası düzelene kadar böyle şeyler olabiliyor. Dilerim yakında şifa bulursunuz. Tabii yaşarken çok zor ama böyle kalmayacak düzeleceksiniz. Psikiyatristimin bana bir tavsiyesi vardı rahatsız edici düşünceler hakkında. Kendinizi rahatlatmaya çalışmayın. O korkuyu daha çok yaşamaya çalışın daha çok korkutmaya çalışın kendinizi. Bakalım ne kadar ileri gidebilecek korkunuz. Bu yöntemi denememi söylerdi doktor bir de bunu deneyin isterseniz. Allah'ım tez zamanda şifa versin kolaylıklar diliyorum. Vücudunuz son derece iyi hücreleriniz son derece uyum içinde çalıştığı halde beyniniz size bir oyun oynuyor hepsi bu..Arkadaşlar merhaba kaç zamandır ölüm korkusu var evliyim ve 1 tane 8 aylık bebeğim var. Çok korkuyorum çok endişeleniyorum psikiyatriye gittim paxera 10 mg verdi önceden elim titriyor kalbim atıyor çok kötü oluyordum kullanalı 15 gün oldu ama bu korku bu düşünce gitmedi bu konuda bana yardımcı olur musunuz hayattan tat ve zevk alamıyorum aranızda yasayanlar varsa nasıl geçti neler yaptılar ölüm haberleride beni çok etkiliyor psikolojim alt üst oldu bebeğim ile düzgün ilgilenmez oldum Allah rızası için yardımcı olun kızlar.
Benimde doğumdan sonra oldu bebeğime bakıp bakıp ağlıyordum ölücem ben tek başına kalıcak kim bakacak benim gibi diye ama doğum sonrası yaşayan pek çok kişi var bu biraz rahatlatıyor benim hala devam ediyor aklıma geldikçe mahvoluyorumArkadaşlar merhaba kaç zamandır ölüm korkusu var evliyim ve 1 tane 8 aylık bebeğim var. Çok korkuyorum çok endişeleniyorum psikiyatriye gittim paxera 10 mg verdi önceden elim titriyor kalbim atıyor çok kötü oluyordum kullanalı 15 gün oldu ama bu korku bu düşünce gitmedi bu konuda bana yardımcı olur musunuz hayattan tat ve zevk alamıyorum aranızda yasayanlar varsa nasıl geçti neler yaptılar ölüm haberleride beni çok etkiliyor psikolojim alt üst oldu bebeğim ile düzgün ilgilenmez oldum Allah rızası için yardımcı olun kızlar.
Öncelikle geçmiş olsun Allah şifa versin. Benim durumda öyle psikiyatri bana panik atak dedi verdiği ilacı kullanıyorum ama 15 gün oldu panik olmuyorum artık ama düşünce beni mafediyorBenimde doğumdan sonra oldu bebeğime bakıp bakıp ağlıyordum ölücem ben tek başına kalıcak kim bakacak benim gibi diye ama doğum sonrası yaşayan pek çok kişi var bu biraz rahatlatıyor benim hala devam ediyor aklıma geldikçe mahvoluyorum
Çok teşekkür ederim güzel yorumunuz için umarım atlatabilirim deniyorum ama bir yerden sonra tekrar başlıyor bazen çıldıracak gibi oluyorum rabbim hepimize şifa versin inşallahHormonal olarak zor bir dönemden geçiyorsunuz. Doğumdan sonra aylar sonra da olsa vücut kimyası düzelene kadar böyle şeyler olabiliyor. Dilerim yakında şifa bulursunuz. Tabii yaşarken çok zor ama böyle kalmayacak düzeleceksiniz. Psikiyatristimin bana bir tavsiyesi vardı rahatsız edici düşünceler hakkında. Kendinizi rahatlatmaya çalışmayın. O korkuyu daha çok yaşamaya çalışın daha çok korkutmaya çalışın kendinizi. Bakalım ne kadar ileri gidebilecek korkunuz. Bu yöntemi denememi söylerdi doktor bir de bunu deneyin isterseniz. Allah'ım tez zamanda şifa versin kolaylıklar diliyorum. Vücudunuz son derece iyi hücreleriniz son derece uyum içinde çalıştığı halde beyniniz size bir oyun oynuyor hepsi bu..
Çok teşekkür ederim yorumun için cesaret ev azminden dolayı tebrik ederim oturdum bölge küçük psikiyatri var oraya gittim beni düzgün dinlemedi bile panik atak dedi emzirdigim için 10 mg paxera verdi 1 ay sonra gel dedi 15 gün içinde oldu halen daha düşünceler korku kaygı üzüntü beni mahvetti dilerim sizinde herşey gönlünuzce olurBenzer durum bende de var. Ölüm ve hastalık endişesi vardı bende. Hala da hastane hastane gezerim ama temiz çıkıyor tahliller:) Ama korku olsa da artık kendimi yiyip bitirmiyorum. Ben psikolog ile psikoterapi almıştım 4-5 sene önce, ilaç kullanmadım. Psikolog bana her şeyin en kötüsünü düşün ve üzerine git derdi. Mesela çok kötü bir hastalık başına geldi ama tedavi görürsün sonucunda, korkulacak birşey yok. Ölümden de korkulacak birşey yok. Ne zaman olacağını bilmiyoruz bu yüzden kendimizi yiyip bitirmeye gerek yok. Ben sırf bu endişemden dolayı otopsi yardımcılığı okumaya çok hevesliydim, tercih listeme de yazmıştım ama çıkmadı:) Ama ameliyatlara gireceğim bir alanda eğitim alıyorum şu anda, işim hastanelerde yine. İlaçtan çok iyi bir psikolog ile psikoterapiyi tavsiye ederim ben.
Devlette maalesef öyle genelde pek dinlemiyorlar. Maddi durumunuz iyiyse psikologla da görüşün bence. Yaşım sizden çok küçük muhtemelen, bende ergenlikte başlamıştı ilk. Sık sık hastanelere randevu alıyorum hala. Tamamen kaybolmuyor ama azalıyor üstüne gidince. Panik atağınız varsa o an korktuğunuz zaman etraftaki eşyaları sayın, renklerini söyleyin, derin nefes alın. İnancınız varsa dua edin vs. faydası olur. Stresli olaylar da çok tetikliyor. Umarım atlatırsınız kısa zamandaÇok teşekkür ederim yorumun için cesaret ev azminden dolayı tebrik ederim oturdum bölge küçük psikiyatri var oraya gittim beni düzgün dinlemedi bile panik atak dedi emzirdigim için 10 mg paxera verdi 1 ay sonra gel dedi 15 gün içinde oldu halen daha düşünceler korku kaygı üzüntü beni mahvetti dilerim sizinde herşey gönlünuzce olur
Yaşım 24 bulunduğum bölgede özel yok keşke olsaydi hiç düşünmeden giderdim . Umarım atlatirim çok teşekkür ederimDevlette maalesef öyle genelde pek dinlemiyorlar. Maddi durumunuz iyiyse psikologla da görüşün bence. Yaşım sizden çok küçük muhtemelen, bende ergenlikte başlamıştı ilk. Sık sık hastanelere randevu alıyorum hala. Tamamen kaybolmuyor ama azalıyor üstüne gidince. Panik atağınız varsa o an korktuğunuz zaman etraftaki eşyaları sayın, renklerini söyleyin, derin nefes alın. İnancınız varsa dua edin vs. faydası olur. Stresli olaylar da çok tetikliyor. Umarım atlatırsınız kısa zamanda
Her insan düşünmüştür bence bunu hayatının bir döneminde belki sevdiği birini gömdüğünde .Sanırım Ölüm bitiş değil ve o geldiğinde zaten ben artık burada olmayacagimki fikri rahatlamıştı beni .Doğduğumu yada anne karnını anımsamıyorum .Oda öyle olacak sadece boyut değiştireceğim diye düşünüyorum birde elimde değil buna karar veren ben değilim ve tek ölecek olanda ben değilim diyerek alistirdim kendimi bu fikre Birde sağlıksız şekilde uzun yıllar yaşamak istemem mesela onunla kıyas yaparsam çok dehşet verici gelmiyor bana.Muhtaçlık daha kötü bana göre tabiki . .Elbette sürekli bunu düşünmek değil bir dönem oluyor öyle endişeden hayatın anlamını aramaktan yoksa hayat elbette güzel .