- 4 Eylül 2014
- 1.456
- 5.807
- 358
- Konu Sahibi At Kili Firca
-
- #1
Merhaba arkadaşlar aslında bu konuyu kimseye anlatmaya niyetim yoktu ama sonunda dayanamadım ve belki sorularıma cevap bulabilirim diye düşündüm.
Öncelikle zipzip sormadan söyleyeyim:19 yaşındayım. Üniversite öğrencisiyim. Buraya kadar normal.
2013 yazında tercih yaptım ve kazandım çok mutlu olduk vs vs okulu ne zorluklarla kazandığımı anlatmak için ayrı bir başlık gerekir o yüzden kısa kesiyorum.
Çocukluğumdan beri yabancı dillere ilgim vardı ve tercihlerimi de dilden yana kullandım rus dili okuyorum şuan en büyük hayalim gerçek olmuştu.
Tabi bunun bir hazırlık sınıfı var sonra 1.sınıfa geçiyorsunuz.. ben de hazırlık sınıfından başladım.
Şimdi ayrı bir parantez açıyorum ileri derecede okb ye sahip bir bireyim. aynı zamanda panik atak,sosyal fobi,paranoya da var. Hem psikoloğa hem de psikiyatriste gidiyorum yani hem ilaç hem terapi ama hala düzelemedim. Aslında eskiden takıntılarım korkularım bu
Kadar yoğun değildi ama yaşadığım travmalar sonucu bu aşamaya geldim.
Okul konusuna geri dönersek geçen yıl hazırlık sınıfına başladığımda takıntılar yüzünden okula gidemedim. Zaten sosyal fobi ve özgüven eksikliği çok yüksek bu yüzden insanlara karşı rezil olma korkusuyla okula gidemiyordum. Bundan ailemin haberi vardı ayrı şehirlerde olmamıza rağmen okuldan kaçtığımı hiç saklamadım. Bu yüzden de çok baskı gördüm. Gitmek istiyordum gidemiyordum,sınıfın kapısına gelince elim ayağım titremeye başlıyordu vs vs. Derse girsem bile beş on dk zor durup sonra kaçıyordum.
Evet belki saçma bir durum ama intihar da ettim sonucunda hiçbir şey olmadı. Doktorlara,camilere hacı hocalara kadar her yere gittim olmuyordu. Sonunda okulu bırakıp memleketime döndüm. Böylece devamsızlıktan sınıfta kalmış oldum..
Bu yıl okullar açılmadan önce anksiyetelerim yine başladi. Yine hazırlık sınıfından başlayacaktım malum sınıfta kaldığım için.. ve başladım da. İlk birkaç gün okula gittim ve sonrasında yine başladı aynı durum.
Ve hocalar yine gelmeyecek dediler benim için söz vermiştim tutamadım. .
İlaç kullanıyorum. Yine hergün ağlıyorum dua ediyorum vs ben hayatımda hiç bu kadar çaresiz hissetmemiştim. Devamsızlığım epey arttı yine sınıfta kalırsam okuldan atılacakmışım.. zaten herşeyden vazgeçmiş gibiyim. Ne yapsam olmuyor.
Derken aklıma erasmusla yurtdışına gitme fikri geldi. Biliyorum bu durumda çok saçma ama buralardan bu ortamdan kaçmak istiyorum. Beni tanıyan insanlardan da uzaklaşmak istiyorum. Dil okuduğumu söylemiştim o yüzden rusyaya gitmek benim için iyi olabilir.
Günlerdir sadece ölmek için dua ediyordum ama ilk defa bugün hayal kurdum bi umut hissettim. Ama ne yapacağımı nasıl olacağını bilmiyorum. İlla erasmus olmak zorunda değil sinavli değişim programları filan yok mu acaba? Hazırlık sınıfında olduğum için beni kabul etmezler gibi geliyor ama bilmiyorum
Sizi fazla sıkmak istemiyorum sorusu olan varsa cevaplarım. Lütfen fikir verin
Öncelikle zipzip sormadan söyleyeyim:19 yaşındayım. Üniversite öğrencisiyim. Buraya kadar normal.
2013 yazında tercih yaptım ve kazandım çok mutlu olduk vs vs okulu ne zorluklarla kazandığımı anlatmak için ayrı bir başlık gerekir o yüzden kısa kesiyorum.
Çocukluğumdan beri yabancı dillere ilgim vardı ve tercihlerimi de dilden yana kullandım rus dili okuyorum şuan en büyük hayalim gerçek olmuştu.
Tabi bunun bir hazırlık sınıfı var sonra 1.sınıfa geçiyorsunuz.. ben de hazırlık sınıfından başladım.
Şimdi ayrı bir parantez açıyorum ileri derecede okb ye sahip bir bireyim. aynı zamanda panik atak,sosyal fobi,paranoya da var. Hem psikoloğa hem de psikiyatriste gidiyorum yani hem ilaç hem terapi ama hala düzelemedim. Aslında eskiden takıntılarım korkularım bu
Kadar yoğun değildi ama yaşadığım travmalar sonucu bu aşamaya geldim.
Okul konusuna geri dönersek geçen yıl hazırlık sınıfına başladığımda takıntılar yüzünden okula gidemedim. Zaten sosyal fobi ve özgüven eksikliği çok yüksek bu yüzden insanlara karşı rezil olma korkusuyla okula gidemiyordum. Bundan ailemin haberi vardı ayrı şehirlerde olmamıza rağmen okuldan kaçtığımı hiç saklamadım. Bu yüzden de çok baskı gördüm. Gitmek istiyordum gidemiyordum,sınıfın kapısına gelince elim ayağım titremeye başlıyordu vs vs. Derse girsem bile beş on dk zor durup sonra kaçıyordum.
Evet belki saçma bir durum ama intihar da ettim sonucunda hiçbir şey olmadı. Doktorlara,camilere hacı hocalara kadar her yere gittim olmuyordu. Sonunda okulu bırakıp memleketime döndüm. Böylece devamsızlıktan sınıfta kalmış oldum..
Bu yıl okullar açılmadan önce anksiyetelerim yine başladi. Yine hazırlık sınıfından başlayacaktım malum sınıfta kaldığım için.. ve başladım da. İlk birkaç gün okula gittim ve sonrasında yine başladı aynı durum.
Ve hocalar yine gelmeyecek dediler benim için söz vermiştim tutamadım. .
İlaç kullanıyorum. Yine hergün ağlıyorum dua ediyorum vs ben hayatımda hiç bu kadar çaresiz hissetmemiştim. Devamsızlığım epey arttı yine sınıfta kalırsam okuldan atılacakmışım.. zaten herşeyden vazgeçmiş gibiyim. Ne yapsam olmuyor.
Derken aklıma erasmusla yurtdışına gitme fikri geldi. Biliyorum bu durumda çok saçma ama buralardan bu ortamdan kaçmak istiyorum. Beni tanıyan insanlardan da uzaklaşmak istiyorum. Dil okuduğumu söylemiştim o yüzden rusyaya gitmek benim için iyi olabilir.
Günlerdir sadece ölmek için dua ediyordum ama ilk defa bugün hayal kurdum bi umut hissettim. Ama ne yapacağımı nasıl olacağını bilmiyorum. İlla erasmus olmak zorunda değil sinavli değişim programları filan yok mu acaba? Hazırlık sınıfında olduğum için beni kabul etmezler gibi geliyor ama bilmiyorum
Sizi fazla sıkmak istemiyorum sorusu olan varsa cevaplarım. Lütfen fikir verin