Merhaba benim 39 aylik bir oğlum var 110 cm ve 25 kilo. Dogdugunda normaldi sonra emmeye cok düşkündü hep tombikti ama ben baba tarafinda kilo.oldugu icin hep korktum ya kilolu olursa diye. Ondanda sakındım. 2.5 yasina kdr asla abur cubur seker yedirmedim. Meyveye asiri düşkündü hep. Benim kiloyla ilgili hayat boyu kaygılarım oldu spor diyet ve hicnirzaman da kiloli olmadim aslinda ama ailemde kilo konusunda cok takıntılidir ordan gelen birsey sanırım. Gunde 3 5 kere tartılırdım. Suanda oglumun kilosuna cok üzülüyorum. Ben vermiyorum ama sokakta arkadaşları surekli abur cubur yiyot onlarin peşinden koşuyor. Dondurma aliyorum krakeraliyorum artik mecburen sınırlı olarak. Ama kim ne yese yaninda bitiyor evde surekli dolabi açıyor. Buyuzden anti-depresana başladım çünkü okdr dert ediyorum bu halini. Surekli ilgileniyorim çünkü ayni zamanda bir pedagogla görüşüyorum. Duygusal yemesi var ayni zamanda iştahlı. Oynuyorum havuza götürüyorum kosuyoruz sabahtan aksama sokaklardayiz inanin kendime zaman ayırmıyorum, aksam babasi geliyor onun dışında 0 destek büyüttüm. Ama bu haline surekli yemek odakli olmasina cok üzülüyorum. Belkide benim kaygılarım onu boyle etkiledi