• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Oğlumla vakit geçirmek mi çalışmak mı

10 yıllık emeğinizi, tazminatınızı yakmayın.
Oğlunuz bir kaç sene sonra okul hayatına girecek o zaman evde tek kalınca pişman olursunuz.
Üstelik çocuğun standartları da düşecekse oğlunuz için yapmayın bunu. Okul hayatı çok masraflı.
Oğlum ilkokulda tüm gün okulda, en yakın arkadaşı baskete gittiği için o da gitmek istedi. Aylık 1400 baskete veriyoruz mesela böyle ek masraflarınız da olacak.
 
Aslında cok haklısınız ama üzerimde cok büyük bir yetememezlik hissi var oğluma karşı kendimi çaresiz hissediyorum ve sırf bu yüzden çalışmak istemiyorum artık
İnanın çalışmasanız da o his olacak. Annelik içinde o duygular var ve olacak. Özleyip gelen anne bence daha verimli oynuyor daha toleranslı oluyor zaten.
Okul hayatına girmesine az kalmış. Okula başlayınca çocuğunuz zaten zamanının çoğu okulda geçecek. Üstelik eğitim hayatı çok masraflı bir dönem.
 
10 yıllık emeğinizi, tazminatınızı yakmayın.
Oğlunuz bir kaç sene sonra okul hayatına girecek o zaman evde tek kalınca pişman olursunuz.
Üstelik çocuğun standartları da düşecekse oğlunuz için yapmayın bunu. Okul hayatı çok masraflı.
Oğlum ilkokulda tüm gün okulda, en yakın arkadaşı baskete gittiği için o da gitmek istedi. Aylık 1400 baskete veriyoruz mesela böyle ek masraflarınız da olacak.
Tazminat hakkım yandı maalesef girdi çıktı yapıldığı için
 
13 aylık kızım var 6.5 aylıktı işe geri döndüm evet yetmeme hissi geliyor çocuğa değer vermiyor onunla ilgilenmiyor gibi de hissedebiliyoruz ama işe gitmek bebek dışında bişey yapmak anneyi psikolojik olarak çok rahatlatıyor eğer güveneceğiz birisi bakıyorsa benim annem bakıyor gözüm arkada kalmıyor ve iş sonrası kızımla çok daha mutlu vakit geçiyoruz
 
Merhabalar herkese, ben bir kararsızlık ile mücadele ediyorum:) yaklaşık 10 yıldır aynı iş yerinde çalışıyorum son 3 yıldır da home offis evden çalışıyorum . Oğlum olduktan sonra da bu şekilde çalışmaya devam ettim fakat tam anlamıyla hiç tatmin olamadım oğlumda doya doya ilgilenmedim hep başkaları ile birlikte idare ettik onun bakımını, doğumum depreme denk geldi emzirenedim vs derken hiç anne gibi hissetmedim kendimi, şimdi de evden çalışma sistemimiz bitiyor haftanın birkaç günü gitmem gerekiyor ve tabiki içimden gelmiyor, işi bırakmayı düşünüyorum ve tam anlamıyla oğlumla vakit geçirmeyi istiyrum ama hayat şartları da var tabiki durumumuz kötü değil aç kalmayız ama şuank gibi rahat da edemeyiz farkındayım, sizin düşünceniz nedir bana yardımcı olup fikir verebilir misiniz?
Tek maaş sizi zorlamayacaksa bir süre iş hayatına ara verebilirsiniz.
 
Ben kızım doğdugunda işten ayrıldım. Şu an 2.5 yaşında yeri geldi işi bıraktıgıma çook pişman oldum , yeri geldi iyi ki bırakmışım dedim. Ama son 3 haftadır artık hangi sendromdaysa kendini aglayıp sürekli yerlere atıp tutturuyor çalışsydım belki eve gelince daha sabırlı olurdum diye düşünüyorum. Ayrıca yetememezlik demişsiniz , inanın ben 7/24 kızımla ilgileniyorum . En basiti evde bir iş yaparken anne oynayalım deyince işi bırakıyorum yanına koşuyorum ama cocuklar hep daha fazlasını istiyor . O his hep olacak yani. 36 aylık gibi kreşe vermeyi düşünüyorsanız bırakmayın bence . Bir de işten ayrılıp gerçekten çocukla bire bir nitelikli vakit geçirecek misiniz o da önemli, sürekli oyun oynamak , ev işlerine onu dahil edip bazı 5 dklık işleri yarım saat yapmak, her gün dısarı cıkarmak , bir yerden sonra sürekli kapris çekmek :)
 
Ben kızım doğdugunda işten ayrıldım. Şu an 2.5 yaşında yeri geldi işi bıraktıgıma çook pişman oldum , yeri geldi iyi ki bırakmışım dedim. Ama son 3 haftadır artık hangi sendromdaysa kendini aglayıp sürekli yerlere atıp tutturuyor çalışsydım belki eve gelince daha sabırlı olurdum diye düşünüyorum. Ayrıca yetememezlik demişsiniz , inanın ben 7/24 kızımla ilgileniyorum . En basiti evde bir iş yaparken anne oynayalım deyince işi bırakıyorum yanına koşuyorum ama cocuklar hep daha fazlasını istiyor . O his hep olacak yani. 36 aylık gibi kreşe vermeyi düşünüyorsanız bırakmayın bence . Bir de işten ayrılıp gerçekten çocukla bire bir nitelikli vakit geçirecek misiniz o da önemli, sürekli oyun oynamak , ev işlerine onu dahil edip bazı 5 dklık işleri yarım saat yapmak, her gün dısarı cıkarmak , bir yerden sonra sürekli kapris çekmek :)
Ahh annelik ne kadar zor hep bi yetemezlik hissi hep daha fazlasını verme isteği, inanın hayatımda hiç bu kadar kararsız kalmadım
 
Merhabalar herkese, ben bir kararsızlık ile mücadele ediyorum:) yaklaşık 10 yıldır aynı iş yerinde çalışıyorum son 3 yıldır da home offis evden çalışıyorum . Oğlum olduktan sonra da bu şekilde çalışmaya devam ettim fakat tam anlamıyla hiç tatmin olamadım oğlumda doya doya ilgilenmedim hep başkaları ile birlikte idare ettik onun bakımını, doğumum depreme denk geldi emzirenedim vs derken hiç anne gibi hissetmedim kendimi, şimdi de evden çalışma sistemimiz bitiyor haftanın birkaç günü gitmem gerekiyor ve tabiki içimden gelmiyor, işi bırakmayı düşünüyorum ve tam anlamıyla oğlumla vakit geçirmeyi istiyrum ama hayat şartları da var tabiki durumumuz kötü değil aç kalmayız ama şuank gibi rahat da edemeyiz farkındayım, sizin düşünceniz nedir bana yardımcı olup fikir verebilir misiniz?
Buradaki kadınların (kk bayanları) büyük kısmı iş bırakanı taşlar genellde ben ziraat mühendisiyim oğlum doğunca işi bıraktım sonra kızımıda doğurdum onları büyütüyorum 6 senedir çalışmıyorum kendi annem izmirde pilot bir okulda müdür yardımcısıydı eve hep akşam 20.30 sularında gelirdi babamda öyle .. ben çok çektim bu durumdan çok yalnız kaldım kardeşimle birlikte içimde uhtedir

Paranız varsa eşinizin maaşı ile geçinebiliyorsanız bu bir tercih meselesidir kendim büyütücem dersiniz çalışmazsınız imkanınız varsa .. imkanı olan birçok anne analık duyguları yoğun iise zaten çalışmıyor dediğim gibi imkanı ollanları kastediyorum çalışmak zorunda ise yapacak birşey yok

Bizim sektör yoğun sahalarda alanlarda seralarda dolaşıyoruz sürekli özledim mi özledim ama inanın çalışmak daha kolay 🙈 ama benim vicdan ağır basıyor anneanne babaanne zaten bakamaz o sebeple herkes yolunu bulur okullarına başlarlar bende geri dönerim inşallah kısacası tercih meselesi
 
Aslında sonrasında iş bulmam kolay fakat evden çalışmayı tekrar bulamam, ama artık bu şekilde mutlu olmadığımı düşünüyorum
Sonrasında is bulmaniz kolaysa bence kreş çağına kadar bir mola verin.
Ama o dönem de komple işten kopmayin, mesleğiniz için önemli , sizi geliştirecek şey varsa onların kursuna gidip sertifikasını alin mesela. Bir sonraki iş gorusmesinde size artı sağlayan bir sey olsun. Ya da mesela açıköğretimde iş için katkı sağlayacak bir bölüm varsa onu okuyun,bitirin. Ya da tezsiz yüksek lisansa girmek zor değil, yazılın - gerekirse bir senelik okulu iki senede bitirin. Her dönem sizi yormayacak 2 ders alırsınız, hem kafanız dağılır yeni bir ortama girerek , hem haftada sadece iki gün birkaç saat babaannesi bakar zaten, hem de kendinize bir şey katmış olarak dönersiniz, iş hayatına baslayacakken bir artı olur
 
Merhabalar herkese, ben bir kararsızlık ile mücadele ediyorum:) yaklaşık 10 yıldır aynı iş yerinde çalışıyorum son 3 yıldır da home offis evden çalışıyorum . Oğlum olduktan sonra da bu şekilde çalışmaya devam ettim fakat tam anlamıyla hiç tatmin olamadım oğlumda doya doya ilgilenmedim hep başkaları ile birlikte idare ettik onun bakımını, doğumum depreme denk geldi emzirenedim vs derken hiç anne gibi hissetmedim kendimi, şimdi de evden çalışma sistemimiz bitiyor haftanın birkaç günü gitmem gerekiyor ve tabiki içimden gelmiyor, işi bırakmayı düşünüyorum ve tam anlamıyla oğlumla vakit geçirmeyi istiyrum ama hayat şartları da var tabiki durumumuz kötü değil aç kalmayız ama şuank gibi rahat da edemeyiz farkındayım, sizin düşünceniz nedir bana yardımcı olup fikir verebilir misiniz?
Hangisinin sizi daha iyi hissetireceğini düşünyüosanız onu yapın. Hangisinde mutlu olacaksınız? Siz söyleyin :)
 
her 2 çocuğum da 3,5 aylıkken ( haftanın 6 günü ) çalılma hayatına geri döndüm, zor, yorucu, özlem dolu...
yetememe hissi ya da evde olsam şunu da yapardım bunu da yedirirdim hissi asla bitmez..

benimkilere de babaanneleri baktı ( sağ olsun ) oğlan hala okul çıkışında ona gider mesela..

şimdi geliyorum gerçekler kısmına :) kızım şu an tam bir ergen, ihtiyaçlarını bırakın istekleri bile bitmiyor, asla bitmiyor, mecburi giderleri zaten az çok bilirsiniz, 2 çocuk da okullu hatta büyük olan liseye geçtiğinden artık eğitimi adına özel bir okula verdik, ekonomik olarak zaten ülkece nefes almak bile çok çok zor, işe devam ettiğim için şükür modundayım..

tam 15 senedir aynı tempoyla çalışan bir anne olarak hala eve girdiğim an sevgiyle kucağıma atlarlar, koklaşırız bayaaa, onlarda bu açıdan herhangi bir eksiklik yaratmamak için elimden ne gelirse yaptım, sanırım oldu da, çünkü evet onlara daha ferah bir yaşam sunmak için hala çalışmaktayım...

arada çok çok daraldığımda ( ya da onları stresli gördüğümde ) bir kaç gün izin alıp evde beraber takılıyoruz..


aynı gemideyiz ve durumlar malum, madem güveneceğiniz bir bakanınız var çalışın derim ben...
 
Ay ben asla bırakmazdım. Sağlık vb durumlar olmadığı sürece bakan da varsa işe devam edilmeli. Kadının istihdamdan kopması çok fazla sıkıntılara sebep oluyor. Çalışmaya alışmış biri evde oturmamalı mücbir sebepler olmadıkça.
 
Eğer bırakırsanız sıkıntı yaşarsınız. Öncelikle ülke durumu malum ve hergün fiyatlar almış başını gidiyor. Çocuklar özellikle bir yaşından sonra malesef ki ihtiyaçları ve beslenme giderlerinde maddi durum çok etkili, eşinizde çalışmanızı talep ederken, ilerde maddi yönden kısıtlı hale geldiğinizde bu sefer de malinolarak yetememe hissi yaşayacaksınız, işe geri dönmek isteseniz ki bu durumda evden çalışma bulamam dediğinize göre çocuğunuzdan daha çok ayrı kalmanız gerekecek. Bence anlık karar vermeyin. Sizi tutan birşey yok sonuçta, eğer yapamazsanız o zaman ayrılırsınız.
Kaldı ki tekrar işe dönmek istediğinizde çocuk için iş bırakmanız ve ara vermeniz gelecek de yeni iş bulurken sıkıntı yaşamanıza neden olabilir.
 
Merhabalar herkese, ben bir kararsızlık ile mücadele ediyorum:) yaklaşık 10 yıldır aynı iş yerinde çalışıyorum son 3 yıldır da home offis evden çalışıyorum . Oğlum olduktan sonra da bu şekilde çalışmaya devam ettim fakat tam anlamıyla hiç tatmin olamadım oğlumda doya doya ilgilenmedim hep başkaları ile birlikte idare ettik onun bakımını, doğumum depreme denk geldi emzirenedim vs derken hiç anne gibi hissetmedim kendimi, şimdi de evden çalışma sistemimiz bitiyor haftanın birkaç günü gitmem gerekiyor ve tabiki içimden gelmiyor, işi bırakmayı düşünüyorum ve tam anlamıyla oğlumla vakit geçirmeyi istiyrum ama hayat şartları da var tabiki durumumuz kötü değil aç kalmayız ama şuank gibi rahat da edemeyiz farkındayım, sizin düşünceniz nedir bana yardımcı olup fikir verebilir misiniz?
Haftada kac gün hangi saatler gidiceksiniz? Tek maas bütcenizi sarsacak mi bence bunlarda önemli etkenler. Ben bu hafta basladim 15 aylik cocugum memurum. İşi özlemisim. İşten gelince full konsantre oyun oynatiyorum yemek vs ile ugrasmiyorum.(her sey aksamdan hazir yada 2-3, günlük planli) bugun is yerinde okul cagi cocugu olanlar konusuyodu ozel okul fiyatlarina şok oldum tamam pahali her sey ama bu derecede yuh dedim. Yani 0-3, yasta anne kalsa iyi ama 3+ dönemde maddiyata bakiyor resmen
 
Merhabalar herkese, ben bir kararsızlık ile mücadele ediyorum:) yaklaşık 10 yıldır aynı iş yerinde çalışıyorum son 3 yıldır da home offis evden çalışıyorum . Oğlum olduktan sonra da bu şekilde çalışmaya devam ettim fakat tam anlamıyla hiç tatmin olamadım oğlumda doya doya ilgilenmedim hep başkaları ile birlikte idare ettik onun bakımını, doğumum depreme denk geldi emzirenedim vs derken hiç anne gibi hissetmedim kendimi, şimdi de evden çalışma sistemimiz bitiyor haftanın birkaç günü gitmem gerekiyor ve tabiki içimden gelmiyor, işi bırakmayı düşünüyorum ve tam anlamıyla oğlumla vakit geçirmeyi istiyrum ama hayat şartları da var tabiki durumumuz kötü değil aç kalmayız ama şuank gibi rahat da edemeyiz farkındayım, sizin düşünceniz nedir bana yardımcı olup fikir verebilir misiniz?
Ben de hamilelik ile işi bıraktım bebeğim 6,5 aylık. Bazen çalışmayı çok özlüyorum ama bebeğimin bu günleri geri gelmeyecek diye erteliyorum. Benim çalışmamam maddi olarak bizi çok zorlamıyor ama bebeğim büyüdükçe kreşi okulu vs masraflar artacak . Bu yüzden eşim daha iyi şartları olan iş için çabalamak zorunda hissediyor kendini. Bir sene süre belirledik kendimize. Ben de fırsat buldukça kpss çalışmayı düşünüyorum. Bakalım zaman neyi gösterecek bize de.
 
Back
X