ayy yapmayın o otizm araştırması batağına ben de düştüm birkaç hafta önce, neyse ki uzmanlara danıştım çocuğumla daha fazla ilgilenip gözlemledim o aralar başbaşa zaman geçiremiyorduk işlerimin yoğunluğundan
yok öyle bir durum hem uzman da demiş kesinlikle değil diye atın bunu kafanızdan. biz bugün @afra tafra ile bir konuda epey yazıştık aynı durumdayız çözüm yolu sık sık konuşmak sosyalleştirmek ve televizyonu minimuma indirmek hatta ortadan kaldırmak...
kk da uzman bir öğretmenin mesajını okumuştum: aslında otizm belirtileri her çocuğa özgü belirtilerdir fakat tekrarlanma sıklığı ve süresi ayırt edici faktördür. ayrıca televizyonun çocuğa zararlarını açın otizm belirtileri ile ne kadar örtüştüğünü görürsünüz.
objektif bakmaya çalışın herşeyi bu belirtilere yormayın bir de karakter diye birşey var mesela benim kızım birkaç aylıkken bile inatçı sayılabilecek bir çocuktu. kendisine seslen bağır hatta kendini parçala birşeyle ilgileniyorsa asla dönüp bakmaz ben bunu otizm belirtisi sanarken bir baktım çocuğun karakteri bu, birşeyle ilgileniyorsa sana tepki vermiyor. üstelersen hırçınlaşıyor. ama onun dışında çok sosyal göz teması ten teması bi sorun yok. asosyal değil yani. bak sizin çocuğunuz kreş dışında çocuklarla oynuyormuş bizimki biraz soğuk durur bir arkadaşına sarıldığını gördüm sadece bugüne kadar karşı karşıya getirdiğim diğer çocuklara soğuk davrandı mesela ama bu bir huy bence...
şartları da düşünün siz evde tek bu yaş çocuğuna yetemiyor olabilirsiniz tam tersi şekilde benimki de aile büyükleri ve bizim ev üç ayrı evde büyüyor kurallar düzenler çok değişken avantajları da olsa o da bir sorun bana göre bu yaşta çocuklar tekdüzeliğe de gelemiyor çok karışık ortama da...
siz de benim gibi paranoyak annesiniz sanırımben artık çok kurcalamamaya karar verdim. 3-4 aylıkken uykuda sıçrardı çok doğal bir durummuş bu ama ben ne yaptım deli gibi araştırdım ve sonuç beni epilepsi belirtilerine götürdü. bazen çok abartıyoruz bu araştırma işini...
ayy yapmayın o otizm araştırması batağına ben de düştüm birkaç hafta önce, neyse ki uzmanlara danıştım çocuğumla daha fazla ilgilenip gözlemledim o aralar başbaşa zaman geçiremiyorduk işlerimin yoğunluğundan
yok öyle bir durum hem uzman da demiş kesinlikle değil diye atın bunu kafanızdan. biz bugün @afra tafra ile bir konuda epey yazıştık aynı durumdayız çözüm yolu sık sık konuşmak sosyalleştirmek ve televizyonu minimuma indirmek hatta ortadan kaldırmak...
kk da uzman bir öğretmenin mesajını okumuştum: aslında otizm belirtileri her çocuğa özgü belirtilerdir fakat tekrarlanma sıklığı ve süresi ayırt edici faktördür. ayrıca televizyonun çocuğa zararlarını açın otizm belirtileri ile ne kadar örtüştüğünü görürsünüz.
objektif bakmaya çalışın herşeyi bu belirtilere yormayın bir de karakter diye birşey var mesela benim kızım birkaç aylıkken bile inatçı sayılabilecek bir çocuktu. kendisine seslen bağır hatta kendini parçala birşeyle ilgileniyorsa asla dönüp bakmaz ben bunu otizm belirtisi sanarken bir baktım çocuğun karakteri bu, birşeyle ilgileniyorsa sana tepki vermiyor. üstelersen hırçınlaşıyor. ama onun dışında çok sosyal göz teması ten teması bi sorun yok. asosyal değil yani. bak sizin çocuğunuz kreş dışında çocuklarla oynuyormuş bizimki biraz soğuk durur bir arkadaşına sarıldığını gördüm sadece bugüne kadar karşı karşıya getirdiğim diğer çocuklara soğuk davrandı mesela ama bu bir huy bence...
şartları da düşünün siz evde tek bu yaş çocuğuna yetemiyor olabilirsiniz tam tersi şekilde benimki de aile büyükleri ve bizim ev üç ayrı evde büyüyor kurallar düzenler çok değişken avantajları da olsa o da bir sorun bana göre bu yaşta çocuklar tekdüzeliğe de gelemiyor çok karışık ortama da...
siz de benim gibi paranoyak annesiniz sanırımben artık çok kurcalamamaya karar verdim. 3-4 aylıkken uykuda sıçrardı çok doğal bir durummuş bu ama ben ne yaptım deli gibi araştırdım ve sonuç beni epilepsi belirtilerine götürdü. bazen çok abartıyoruz bu araştırma işini...
ayy yapmayın o otizm araştırması batağına ben de düştüm birkaç hafta önce, neyse ki uzmanlara danıştım çocuğumla daha fazla ilgilenip gözlemledim o aralar başbaşa zaman geçiremiyorduk işlerimin yoğunluğundan
yok öyle bir durum hem uzman da demiş kesinlikle değil diye atın bunu kafanızdan. biz bugün @afra tafra ile bir konuda epey yazıştık aynı durumdayız çözüm yolu sık sık konuşmak sosyalleştirmek ve televizyonu minimuma indirmek hatta ortadan kaldırmak...
kk da uzman bir öğretmenin mesajını okumuştum: aslında otizm belirtileri her çocuğa özgü belirtilerdir fakat tekrarlanma sıklığı ve süresi ayırt edici faktördür. ayrıca televizyonun çocuğa zararlarını açın otizm belirtileri ile ne kadar örtüştüğünü görürsünüz.
objektif bakmaya çalışın herşeyi bu belirtilere yormayın bir de karakter diye birşey var mesela benim kızım birkaç aylıkken bile inatçı sayılabilecek bir çocuktu. kendisine seslen bağır hatta kendini parçala birşeyle ilgileniyorsa asla dönüp bakmaz ben bunu otizm belirtisi sanarken bir baktım çocuğun karakteri bu, birşeyle ilgileniyorsa sana tepki vermiyor. üstelersen hırçınlaşıyor. ama onun dışında çok sosyal göz teması ten teması bi sorun yok. asosyal değil yani. bak sizin çocuğunuz kreş dışında çocuklarla oynuyormuş bizimki biraz soğuk durur bir arkadaşına sarıldığını gördüm sadece bugüne kadar karşı karşıya getirdiğim diğer çocuklara soğuk davrandı mesela ama bu bir huy bence...
şartları da düşünün siz evde tek bu yaş çocuğuna yetemiyor olabilirsiniz tam tersi şekilde benimki de aile büyükleri ve bizim ev üç ayrı evde büyüyor kurallar düzenler çok değişken avantajları da olsa o da bir sorun bana göre bu yaşta çocuklar tekdüzeliğe de gelemiyor çok karışık ortama da...
siz de benim gibi paranoyak annesiniz sanırımben artık çok kurcalamamaya karar verdim. 3-4 aylıkken uykuda sıçrardı çok doğal bir durummuş bu ama ben ne yaptım deli gibi araştırdım ve sonuç beni epilepsi belirtilerine götürdü. bazen çok abartıyoruz bu araştırma işini...
Oglum 3 yaşında. Çocuk gelişim uzmanina götürdüm 2 farklı kişiye hiçbir problem yok internetten araştırmayı bırakmalısınız dedi.
Genetik olabilir dedi.
çok zeki ve akıllı bir çocuk dedi ki 2 saat kaldık bir sürü faaliyet yaptırdı hepsinde en profesyonel şekilde yaptı. Uzman bunun yaşında kiler bunları yapamaz çok iyi becerileri algılaması anlaması dedi.
tek problem konusamamasi oda genetik olabilir dedi.
krese yazılın konuşmaya başlar dedi.
ama krese 1 gun gittik yarım saat kapıda bekledik içeri girmedi.
Tanımadığı insanlara çocuklara karşı soğuk bir çocuk Alişan kadar muhatab olmamaya tercih ediyor. Alistikdan sonra da abla abi bebek diye oynamak istiyor is alsana kadar.
Travma yaşamadi zaten konuşması ilk kelimesi dede idi sonra baba anne anneanne cis kaka tahta mama gölge karga salça gibi devam etti ama toplamanız 20 kelimeyi geçmez ve yan yana kullanmıyor kelimeleri. Ve kendi dilinde isim takmış durumda bir çok şeye mesela şu lik lik araba düt düt tren allaha gibi.
konuşması içinde çocuk gelişim uzmanının dediğini yapıyorum ki zaten doğduğundan beri yapıyorum hepsini. Yaşar kuru adem günah kadir Tuğcu sürekli okuduğum hocalar .
biraz uzun oldu tek tek alıntı yapmadan cevapladım.
ayy yapmayın o otizm araştırması batağına ben de düştüm birkaç hafta önce, neyse ki uzmanlara danıştım çocuğumla daha fazla ilgilenip gözlemledim o aralar başbaşa zaman geçiremiyorduk işlerimin yoğunluğundan
yok öyle bir durum hem uzman da demiş kesinlikle değil diye atın bunu kafanızdan. biz bugün @afra tafra ile bir konuda epey yazıştık aynı durumdayız çözüm yolu sık sık konuşmak sosyalleştirmek ve televizyonu minimuma indirmek hatta ortadan kaldırmak...
kk da uzman bir öğretmenin mesajını okumuştum: aslında otizm belirtileri her çocuğa özgü belirtilerdir fakat tekrarlanma sıklığı ve süresi ayırt edici faktördür. ayrıca televizyonun çocuğa zararlarını açın otizm belirtileri ile ne kadar örtüştüğünü görürsünüz.
objektif bakmaya çalışın herşeyi bu belirtilere yormayın bir de karakter diye birşey var mesela benim kızım birkaç aylıkken bile inatçı sayılabilecek bir çocuktu. kendisine seslen bağır hatta kendini parçala birşeyle ilgileniyorsa asla dönüp bakmaz ben bunu otizm belirtisi sanarken bir baktım çocuğun karakteri bu, birşeyle ilgileniyorsa sana tepki vermiyor. üstelersen hırçınlaşıyor. ama onun dışında çok sosyal göz teması ten teması bi sorun yok. asosyal değil yani. bak sizin çocuğunuz kreş dışında çocuklarla oynuyormuş bizimki biraz soğuk durur bir arkadaşına sarıldığını gördüm sadece bugüne kadar karşı karşıya getirdiğim diğer çocuklara soğuk davrandı mesela ama bu bir huy bence...
şartları da düşünün siz evde tek bu yaş çocuğuna yetemiyor olabilirsiniz tam tersi şekilde benimki de aile büyükleri ve bizim ev üç ayrı evde büyüyor kurallar düzenler çok değişken avantajları da olsa o da bir sorun bana göre bu yaşta çocuklar tekdüzeliğe de gelemiyor çok karışık ortama da...
siz de benim gibi paranoyak annesiniz sanırımben artık çok kurcalamamaya karar verdim. 3-4 aylıkken uykuda sıçrardı çok doğal bir durummuş bu ama ben ne yaptım deli gibi araştırdım ve sonuç beni epilepsi belirtilerine götürdü. bazen çok abartıyoruz bu araştırma işini...
dogru uzmana gidilmemistir demekkti. insanlar drlari gezmeyi marifet ssaniyor. ama saglik sistemi berbat oldugu icinde hak veriyorum. cocuk gelisimi uzmani otizmli cocugu mutlaka tespit ederdi. bazen bir konusamama problemi sadece konusamama problemidir. evham yapmak yerine uzmanlari dinleyip icgudulerle harmanlayarak cocuga dogru yaklasimda bulunmak gerek. cocugu dibinden ayirmamak yanlis olur. kurallar cercevesinde serbest birakilacakki sosyal iletisim kurulabilsin.
En iyi en dogru dr goturduk proflara cerrahpasada prof ahmet aydin cozdu bu isi siz dr dr gezmeyi marifef sanmiyoruz kimsenin alninda iyi dr yazmiyo hersey paraya bakiyo sartlari zorluyoruz maddi manevi size gore kolay
yeğeniniz için size ve ablanıza kolaylıklar dilerim. ilgili bir ailesiniz inşallah zamanla daha iyi bir boyuta gelir. titizlikle ilgilenince bazen ortadan kalkan bir durum onun dışında otizmli çocuklar özel çocuklar onların gereksinimlerine göre hareket edilince sosyal yaşamla uyum sağlanıyor.
siz de haklısınız kabul ediyorum kişiye özel sağlık tavsiyesi vermeyi ben de çok uygun bulmuyorum ama sebeplerim var.
ama ben arkadaşı yanlış yönlendirdiğimi düşünmüyorum dediğiniz gibi çok araştırdım uzmanlara danıştım bizim durumumuz otizmle alakalı değilmiş ben sadece paranoya yapmışım kimi çocuk erken yürür kimi geç, kimi erken konuşur kimi geç bizimki sadece kişiye özgü bir durummuş kaldı ki iki üç hafta öncesine kadar kızımda çok ciddi ilerleme var öyle cümleler kuruyor öyle anlıyor ki beni boşuna paranoya yapmışım diyorum.
konu sahibi arkadaşa da paranoya yapma dememdeki sebep çocuğunun kendi cümleleri ile birşeyler ifade edebilmesi, akranlarıyla sosyal iletişim kurabilmesi ve ten teması göz teması gibi durumlarda sıkıntı yaşanmaması gibi durumlar yüzünden... siz de takdir edersiniz ki çocuklar ortalama 2 yaş civarı anlamlı cümleler kurmaya başlıyor
benim kızım iki yaşın üç ay üzerinde inşallah yaza doğru daha dili açılacak
üstelik konu sahibi uzmana da götürmüş uzman kesinlikle otizm değil demiş
sadece geç konuşma otizm belirtisi değildir demek istedim ben...
Tesekkur ederim iyi dilekleriniz için evet her çocuk aynı değil tabiki biz iyi ve musluman dinine bagli bi aileyiz inşallah hu rahman bizimkinde ilklerde goz teması seslenince bakmaya kulagina kadar gelip donmuyodu bile el çarpmalarının vs vs ablam cok iyi bir arastirmaco okuyucu ve egitimci bir ilgili bi anne bizimkinde bagirsakta mikrop ve mantar var bunu atabilse sorun cozulucek inşallah ve aldigiilac egitim yetmiyor bile bide her sartta maddi imkansizliklar turkiyede ilac olmamasi yurt disinda oldugu burda pahaliya satilmasi bunlar iyilesmeyi uzatiyor biz 3 yildir ugrasiyoruz bizimki belli otizim ama bende kimseyi yanlis yyönlendirmek istesem her hastalik çocuk farkli biri zamaninda bizi uyarsaydi bu durumda olmazdik geç oldu allah c.c inşallah sifasini tez vericek ben umutluyum her cocuk yer icer oynarken o sdc bi odada oturuyo kendi basina ogretmenle bile oynamiyi istemiyor saatlerce agliyo derdini anlatamiyo bi anne bile diyemiyo nekadar acı allah kimseye yasatmasin bütün cocuklari yüce Rabbim korusun muhafaza etsin inşallah allah yar ve yardımcılari olsun
çok üzüldüm çok... Allah yardımcınız olsun, Allah emeklerinizi boşa çıkarmasın... İnşallah bu günler geride kalacak, tedaviyle eğitimle sorunu en aza indireceksiniz. Dua ediyorum sizin için...
olmayan bir durum için paranoya yapmak ne kadar yanlışsa, ortada olan bir durumu görmezden gelmek üstüne düşmemek de o kadar kötü hatta daha kötü... burada dertlerimizi paylaşıp çözüm önerisi arıyoruz ama haklısınız sağlıkla ilgili konularda daha tedbirli olmak lazım
Teşekkür ederim allah razı olsun Hepimizden inşallah iyi dilekleriniz içinde
Prof. Ahmet Aydın'ın "otizm bir bağırsak hastalığıdır" yazısını okudum. çok mantıklı ve umut verici bir iddiası var. İnşallah yeğeninizin bağırsak problemi çözülünce vücudu gereken maddeleri alacak ve düzelecek...
InsaALLAH bizde ona çok guveniyoduk gecen ay vefat etti bütün cocular ortada kaldi yerine bir dr bakiyo ona gidicez inşallah onun kadar bilgilidir bize bi kapi açar yardim eder bu tedaviye bakan bi dr yok koskoca istanbulda bi o var o da metobolizma uzmani her mikrobu bagarsak aliyo atsa inşallah sikintimiz cogu gidecek düşünceniz icinde ayrıca tesekkurler