• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Bebek Beslenmesi Oğlum Beni Verem Edicek....

Bebek Beslenmesi, Ek Besin Önerileri, Mamalar, Anne Sütü, 3 yaştan büyük çocukların çok yeme ya da yememe, obezlik, iştahsızlık, okulda beslenme, beslenirken dikkat edilecek konuların yani her türlü yeme problemlerinin paylaşıldığı alan.
valla bende oğluma bağımlıyım bir an olsun yanımdan ayırmadım ağlamadan kucağıma aldım ikiz gibi dolaşıyoruz evde. psikiyatriye gitmek zorunda kaldım çünkü anneme bile güvenip bırakamıyordum şimdi evimin altındaki markete gidebiliyorum çok büyük bir gelişme benim için. Ama eşimle baş başa bir yere gitmek 1-2 saat oğlumsuz vakit geçirmek henüz benim için hayal..
 
Ben mi anormalim yaa...
Çalışıyorum ondan mı bilmiyorum ama ne bende ne oğlumda öyle bir bağımlılık yok. onu seviyorum ama işe girdeken ya da bi yere giderken gayet rahat bırakıyorum o da arkamdan falan ağlamıyor öyle.Kendimi çok kötü hisettim şimdi. Acaba gelişiminde sorun mu var ki ???
 
canım bu durumdan aslında bende pek memnun değilim insan kendi annesine bile güvenmez mi? Sen çalıştığın için tabi alışmışsındır senin ki normal üzme kendini benim ki anormal:)
 
valla bende oğluma bağımlıyım bir an olsun yanımdan ayırmadım ağlamadan kucağıma aldım ikiz gibi dolaşıyoruz evde. psikiyatriye gitmek zorunda kaldım çünkü anneme bile güvenip bırakamıyordum şimdi evimin altındaki markete gidebiliyorum çok büyük bir gelişme benim için. Ama eşimle baş başa bir yere gitmek 1-2 saat oğlumsuz vakit geçirmek henüz benim için hayal..

peki psiyatristin faydasını gördün mü, birine bıraktığın zaman oğluna iyi bakamayacaklarınımı düşünüyorsun başına bir kaza falan geleceğinimi.Bu durumun çocuk için kötü bir durum olduğunun mutlaka farkındasındır hem senin için hem çocuk için.
Bende küçükken ablam ve eşim dışında kimseye bırakamazdım ama şimdi akrabalarıma bırakıyorum tabi oğlum durmuyorki
 
Ben mi anormalim yaa...
Çalışıyorum ondan mı bilmiyorum ama ne bende ne oğlumda öyle bir bağımlılık yok. onu seviyorum ama işe girdeken ya da bi yere giderken gayet rahat bırakıyorum o da arkamdan falan ağlamıyor öyle.Kendimi çok kötü hisettim şimdi. Acaba gelişiminde sorun mu var ki ???

valla yok, ben de kendimi anormal hissettim.. 2 oğlum var hafta sonları annanelerinde kalmak isterler ve kalırlar.. onlar benim ömrüm, herşeyim.. onları annanesine bırakıp yurtdışına çıkıyorum ve ağlamıyorlar.. el sallarlar, "bize araba al" der büyük oğlum.. annanelerinde harika vakit geçirirler üstelik.. alışverişe de giderim, yemeğe de.. gelişiminde bir sorun olduğunu düşünmüyorum.. sürekli fikir aldığım pedagoglarım, çocuk gelişimi uzmanı arkadaşlarım var.. hepsinin ortak fikri "mutlu anne-mutlu bebek".. bilmiyorum ama ben haftada birkaç saat ayırmazsam kendime, buhran geçiririm herhalde.. bilmiyorumkismile
 
peki psiyatristin faydasını gördün mü, birine bıraktığın zaman oğluna iyi bakamayacaklarınımı düşünüyorsun başına bir kaza falan geleceğinimi.Bu durumun çocuk için kötü bir durum olduğunun mutlaka farkındasındır hem senin için hem çocuk için.
Bende küçükken ablam ve eşim dışında kimseye bırakamazdım ama şimdi akrabalarıma bırakıyorum tabi oğlum durmuyorki

Aslında psikiyatristin faydasını görmedim ilaçlar verdi emzirdiğim için kullanamıyorum zaten ama şimdi terapiye başladım belki onun faydasını görürüm..
Evet bir şey olacak diye çok korkuyorum oğlum çok hareketli zaten ilgilenemezler başına birşey gelir diye endişe ediyorum.. 3 günlükken küvezde kaldı oğlum o günden beri inanılmaz bir kaybetme korkusu yaşıyorum. Aslına bakarsan çocuk için kötü bir durum olduğunu düşünmüyorum annesiyle beraber gayet de mutlu,tabi ki sosyal ortamlara giriyoruz yaşıt arkadaşları var oynuyor sosyal de bir bebek zaten.. Sorun şimdi değil de daha sonraları oluşabilir zaten o yüzden terapiye başaldım.. En azından 3 yasında kreşe falan verebileyim diye..
 
sabihanın hangtabını okudun canım, ben çocuklarala doğru iletişimi okudum ama örneği hatırlayamadım. Sabihaya göre evet çocuk ne isterse yapılmalı ama başka bir yazara göre sokakta istediği olmadığı için tepinen çocuğa umursamıyormuş gibi görünürsen çocuk vazgeçermiş, düşündüğün zaman doğru ama sabihaya göre çocuğun her istediği yapılacak bana çocuk zıvanadan çıkar gibi geliyor.

"Anne İş'te" kitabından bu örnek. Ayrıca ben doktorum programında senin bahsettiğin örneğe Sabiha hanım'ın dediğin şekilde cevap verdiğini hatırlıyorum. Çocuk zıvanadan çıkıp bağırıp çağırdığında umursamayacakmışsın. Öyle demişti. Dikkat çekmek için yaparmış en büyük ve etkili ceza da ilgilenmemekmiş
 
Oğlum 4 yıl olacak neredeyse beni verem etmediyse seni de oğlun etmez merak etme...
Bizim doğduğundan beri hayatımız etrafında dönüyor. Kendine özgüveni olan ben oğlumdan sonra bunu kaybettim çünkü çok çaresiz kalıyorum. Anneliği beceremedim diye sürekli kendimi suçluyorum. Eşimle birbirimize giriyoruz bizde. Aile de herkes seferber oluyor birbirine giriyor niye böyle diye. Öyle bir çocuk ki yemesi çıkarması her şeyi sorun bu kadar olur yani. Dr dr gezmekten iflahımız kesildi artık hele son 1 yılda hiç gitmediğimiz kadar dr yollarına düştük. Bebekliğinde koliği yüzünden dr dr gezdik şimdi kabızlığı, beslenmesi ve huysuzlukları yüzünden. Kendi haline bıraktık dünyanın en acayip yemek seçen çocuğu oldu çıktı. Hani dr lar diyor ya zorlamayın acıkınca yer diye zorla yedirenlerin çocukları şimdi her şeyi yiyor benim ki istediği yoksa aç geziyor üstelik şiddetli kabızlığımızda cabası. Allah tan geçen seneye göre huysuzluğu yok ama kabızlığı bizi mahvetti.

Öyle bana çok düşkünlüğü yoktu seviniyordum rahat rahat anneannesine bırakırdım ama bu sene bana çok düşkün aynı şekilde babaya. 2 saat sonra beni arıyor hemen. Ben olmadan asla uyumaz gece kalkınca beni çağırırda babası giderse kıyametleri koparır hala. Ben de çok doluyum valla verem değil de ben yakında Bakırköylük olmazsam iyidir. Sana da Allah sabır versin. Geçecek bugünler diyorlar bana da bende sana diyeyim bari...
 
Oğlum 4 yıl olacak neredeyse beni verem etmediyse seni de oğlun etmez merak etme...
Bizim doğduğundan beri hayatımız etrafında dönüyor. Kendine özgüveni olan ben oğlumdan sonra bunu kaybettim çünkü çok çaresiz kalıyorum. Anneliği beceremedim diye sürekli kendimi suçluyorum. Eşimle birbirimize giriyoruz bizde. Aile de herkes seferber oluyor birbirine giriyor niye böyle diye. Öyle bir çocuk ki yemesi çıkarması her şeyi sorun bu kadar olur yani. Dr dr gezmekten iflahımız kesildi artık hele son 1 yılda hiç gitmediğimiz kadar dr yollarına düştük. Bebekliğinde koliği yüzünden dr dr gezdik şimdi kabızlığı, beslenmesi ve huysuzlukları yüzünden. Kendi haline bıraktık dünyanın en acayip yemek seçen çocuğu oldu çıktı. Hani dr lar diyor ya zorlamayın acıkınca yer diye zorla yedirenlerin çocukları şimdi her şeyi yiyor benim ki istediği yoksa aç geziyor üstelik şiddetli kabızlığımızda cabası. Allah tan geçen seneye göre huysuzluğu yok ama kabızlığı bizi mahvetti.

Öyle bana çok düşkünlüğü yoktu seviniyordum rahat rahat anneannesine bırakırdım ama bu sene bana çok düşkün aynı şekilde babaya. 2 saat sonra beni arıyor hemen. Ben olmadan asla uyumaz gece kalkınca beni çağırırda babası giderse kıyametleri koparır hala. Ben de çok doluyum valla verem değil de ben yakında Bakırköylük olmazsam iyidir. Sana da Allah sabır versin. Geçecek bugünler diyorlar bana da bende sana diyeyim bari...

Sizinki daha kötüymüş, kabızlık bir dönem bizimkindede oldu 1 ay kaddar, kakasını yaptığında neredeyse zil takıp oynayacaktık :) sonra düzene girdi. Sizinki yıllar sürüyorsa sanırım kronik.
Ben 1 kez yaramazlığı yüzünden gittim doktora ama doktor bişey demedi, sonrada bıraktım kendi haline. Şimdi biraz akıllandı sanki ama istediği bişey olmadığı zaman ağlama huyu başladı bişei elinden alınca ateşe düşmüş gibi ağlıyor.
Bugünler geçecek deniyor ama ben hiç teselli olamıyorum. İçinde bulunduğu durumu kişi ancak kendisi bilir.
 
Sizinki daha kötüymüş, kabızlık bir dönem bizimkindede oldu 1 ay kaddar, kakasını yaptığında neredeyse zil takıp oynayacaktık :) sonra düzene girdi. Sizinki yıllar sürüyorsa sanırım kronik.
Ben 1 kez yaramazlığı yüzünden gittim doktora ama doktor bişey demedi, sonrada bıraktım kendi haline. Şimdi biraz akıllandı sanki ama istediği bişey olmadığı zaman ağlama huyu başladı bişei elinden alınca ateşe düşmüş gibi ağlıyor.
Bugünler geçecek deniyor ama ben hiç teselli olamıyorum. İçinde bulunduğu durumu kişi ancak kendisi bilir.

olmamak ta haklısın aslında. çünkü geçmiyor.. sadece zamanla mutasyona uğrayıp farklı sorun olarak çıkıyor karşımıza.. önce süt emdi-emmedi, sonra aman emekledi, sonra 3 yaş sendromu, sonra okul sendromu v.s..

kim ne derse dedin anne olmak 20 sene öncesine göre artık kat kat zor.. allah işimizi kolay getirsin.. bilmiyorumkismile
 
galiba çalışan annelerle evde bebekleriyle olan anneler arasında biraz fark var. ben buna bağlıyorum fikir ayrılıklarını diğer çalışan anneler gibi bende burayı okuyunca kendime koca bi yuhh çektim . bende çocukları rahatlıkla bırakıp bi yerlere gidebiliyorum , evdede gözlerim hep üstünde ama sürekli onların içinde kalmıyorum kendi işlerimede bakıyorum, sabiha pektunayı çok mantıklı bulmuyorum hele bana hiç uymuyor zaten 3 çocukla her dediklerini yapıp ağlatmadan yaşamam mümkün değil üstelik ne zamanki çocuklarımı ağlayarakda olsa kendi kendine uyumaya alıştırdım o günden sonra hem onlar hem ben daha mutluyuz
 
Sizinki daha kötüymüş, kabızlık bir dönem bizimkindede oldu 1 ay kaddar, kakasını yaptığında neredeyse zil takıp oynayacaktık :) sonra düzene girdi. Sizinki yıllar sürüyorsa sanırım kronik.
Ben 1 kez yaramazlığı yüzünden gittim doktora ama doktor bişey demedi, sonrada bıraktım kendi haline. Şimdi biraz akıllandı sanki ama istediği bişey olmadığı zaman ağlama huyu başladı bişei elinden alınca ateşe düşmüş gibi ağlıyor.
Bugünler geçecek deniyor ama ben hiç teselli olamıyorum. İçinde bulunduğu durumu kişi ancak kendisi bilir.


Zaten daha çok küçük 2-2.5 yaşı beklemek gerekiyor huysuzlukları için diş ti 2 yaş sendromu falandı çocuklar terör estiriyor. Bizim gittiğimiz dr ların hepsinin aynı görüşü olmuştur " sorununun yanında mizaç olarak da huysuz bir çocuk"
Evet şu an kronik kabızlığımız var 1 yıldır anamdan emdiğim süt burnumdan geldi diyebilirim. kolikli zamanlarını arar oldum. Umarım büyüyünce unutturur hepsini. İnş. sende ne günlerdi deyip gülersin...

olmamak ta haklısın aslında. çünkü geçmiyor.. sadece zamanla mutasyona uğrayıp farklı sorun olarak çıkıyor karşımıza.. önce süt emdi-emmedi, sonra aman emekledi, sonra 3 yaş sendromu, sonra okul sendromu v.s..

kim ne derse dedin anne olmak 20 sene öncesine göre artık kat kat zor.. allah işimizi kolay getirsin.. bilmiyorumkismile

Aynen Ofisim eskiden çocuk büyütmek çok kolaymışş şimdi ki çocukların hallerine tecrübeli büyükanne dedeler bile hayret ediyor
 
peki ne değiştide şimdi 1 çocuğa bakmak bile çok zor oldu. Eskiden 4-5 çocuk yaparmış herkes. Bizmi rahata alışığız, yoksa çocuklarmı değişik.
 
peki ne değiştide şimdi 1 çocuğa bakmak bile çok zor oldu. Eskiden 4-5 çocuk yaparmış herkes. Bizmi rahata alışığız, yoksa çocuklarmı değişik.

hayat standartlarımız değişti sevgili Kırıntı.. eskiden "olmasa da olur" larımız şimdi "olmazsa olmaz"lara döndü.. hem ev- hem iş- hem çevre dırdırı derken bizde de dayanma gücü kalmadı..

zaten şimdiki çocuklar elinde cep telefonu ve laptop ile doğuyor, bu da onları daha da bilmiş yapar oldu.. eskiden "hıı ellenmez, cıss" dedikleri zaman korkarak geri çekilirdik, şimdi "ben elleyeyim de gör" diyor çocuklarımız.. üstelik bu duruma çaresiz kalan bizler de "2 yaş sendromu", "kardeş psikolojisi" gibi tanımlar getirerek kendimizce minimalize ediyoruz durumumuzu.. işimiz çok zor çoookkk :bbo:
 
Zaten daha çok küçük 2-2.5 yaşı beklemek gerekiyor huysuzlukları için diş ti 2 yaş sendromu falandı çocuklar terör estiriyor. Bizim gittiğimiz dr ların hepsinin aynı görüşü olmuştur " sorununun yanında mizaç olarak da huysuz bir çocuk"
Evet şu an kronik kabızlığımız var 1 yıldır anamdan emdiğim süt burnumdan geldi diyebilirim. kolikli zamanlarını arar oldum. Umarım büyüyünce unutturur hepsini. İnş. sende ne günlerdi deyip gülersin...



Aynen Ofisim eskiden çocuk büyütmek çok kolaymışş şimdi ki çocukların hallerine tecrübeli büyükanne dedeler bile hayret ediyor

evet Pollaynnam, mesela annem-babam bile benim oğlanlara cevap yetiştiremiyor.. tek söyledikleri "siz böyle değildiniz".. sevineyim mi, üzüleyim mi karıştırdım sempatiksalakcinni neyse allah sağlık versin eksik etmesin yavrularımızı.. biraz büyüyünce geçer sanırım.. inşallah kafamçokkarıştı
 
valla hayretle okudum yazdiklarini ben kizimi mecbur olmadigim surece kimseye emanet edemem heleki tatile cikmak aslaaa onsuz bir hayat dusunemiyorum benden baskasi ona iyi bakamayacak gibi geliyor bu konuda cok hassasim


bende asla emanet edemem bebeklerimi garip ama sanki benden baskasi iyi bakamicak gibi geliyor
 
arkadaşımın kızı 9aylık
1 yıl ücretsiz izin aldı bitmek üzere olduğu için, bakıcısıda bebeğe alışsın diye bakıcısı işe başlayalı 3 ay olacak nerdeyse ve kızını bırakıp heryere gidiyor
kızının gıkı çıkmıyor ya
bakıcısı ile okadar mutluki annesi dişariya çıkarken el saliyor gülücükler atıyor
geçen hafta günü birlik şehir dışına çıktılar eşiylen kızını getirmedi
hiç aramamış annesini
haftayada 3 günlük bi seyahata gidecekler ve kızını yine bırakacak ve eminim çocuk yine hiç ağlayıp sızlamıcak
oda bebek bizimkilerde bebek
o annesini bi parçası sanmıyormu yani
ben bu işin içinden çıkamadım

valla şaştım kaldim böyle anneler bana çokgeniş geliyor ben kızmı asla kimseye emanet edemem..nereye gideceksem oda yanımda olmali..fazlalik gibi görünmemli..o benim can parem..
birde tatil aman aman bir saat ayri kalamam her ne olursa olsun..
sırf ben kendi keyfime iş yapacam diyeçocugumu başklarina asla aslaa emanet etmem
:olmaz:
 
valla şaştım kaldim böyle anneler bana çokgeniş geliyor ben kızmı asla kimseye emanet edemem..nereye gideceksem oda yanımda olmali..fazlalik gibi görünmemli..o benim can parem..
birde tatil aman aman bir saat ayri kalamam her ne olursa olsun..
sırf ben kendi keyfime iş yapacam diyeçocugumu başklarina asla aslaa emanet etmem
:olmaz:

bence birinin anneliğini yargılamak kimseye düşmez
nasılki çocukları ile yapışık ikiz gibi gezen anneler, ki ben öyleyim, daha iyi annedir diyemesek, çocuklarını rahat büyüten, başkalarına kolayca emanet edebilen annelerde geniş veya kötü annedir diyemeyiz
tarz meselesi
bende kızımı birilerine bırakıp tatile gitmeyi düşenemem bile
ne anlarımki öyle tatilden
aklım hep ondayken nasıl tatil yaparım
ama dediğim gibi bu tarz meselesi
herkes nasıl rahat ediyorsa öyle yaşar kimseyede yargılamak düşmez
 
kızım tam 1 yasında ve aynı sıkıntı bendede var yani cevreye cok pozitif biri olmasına ragmen bensiz durmaz annanesine bıraktıgımda beni protesto edercesine yemen yemiyormus uyumuyormus
vee herkezde oldugu gibi uyku problemi 3. ayda bitmişti ama tekrar bas gösterdi ve gecenlerde verdiğim bagırmayacagım sözümü dün yedim
cok mutsuzum böyle olmasından ama bazen dayanamıyorum
 
Back