Bebek Beslenmesi Oğlum Beni Verem Edicek....

kızım 1,5 yaşında evin içinde ben nereye gitsem oda benimle oraya gelir ,mutfaktaysam ayağımın dibine oturur ,bişeylerle oynar ,çekmeceleri boşaltır ,yerleri ıslatır biberonuyla ,tuvalete gitsem direk dalar ,asla kapıyı yüzüne kapatamam hemen başlar ağlamaya ,ben tuvaletimi yaparken o dolapları boşaltır :))
oturma odasındaysak o yerde oynarken yada koşarken ben pc başında takılırım ,tv izlerim ,babası gelince beni bir an unutur ama sonra gene tepeme çıkar ,en çok anneme güvenirim ,ona bırakırım ,gece de kalır onda ,annemle babamın ortasında yatar :)) benimkinin sorunu evde beni izlemesi ,benim olmadığım ortamda beni aramaz ,ama kapı aralığından görsün kudurur gelmek için..
zor süreçlerden geçtik geçiyoruz ,biraz sabır ,zaten sonra hayatın içine dalınca unutacaklar bizi ,çok değil şurda 1-2 yıl sonra kendi başlarına oynayabilecek ,arkadaşları olacak ,dertlerini anlatabilecek ,bizi anlayabilecekler ,o yüzden hiçbişey demiyorum ,bağırmıyorum ,adı üstünde bebek o anlamıyorki ,anlasa eminim en son üzmek isteyecekleri kişi biz olurduk ..

Her bebeğin huyu suyu bir değil tabi. Benim kızımda bana çok düşkün değil, olmazsam yokluğumu hissetmez gibi geliyor. Bir ara baya bii üzülmüştüm, bana hiç düşkün değil diye. Beni sevmiyor mu acaba diye. Emmeyi de bıraktı. Sütüm azalmıştı. Bağı iyice kopardı benle ;((((
Çalışıyorum, bütün gün ananesiyle. Akşamdan akşama 2-3 saat görüyorum kuşumu. Bi de hafta sonları full görüyorum. Mutlu huzurlu bir evimiz var, bebeğimde çok mutlu. Allah bozmasın. Çok düşkün olması da iyi değil diyorlar. Büyünce anlar sarılır herhalde bol bol

Arkadaşlar yazdıklarınızı okuyunca benim oğlum mu tuhaf diye düşünmeye başladım. Bizimkinin bana düşkünlüğü yok. Ben çalışıyorum annem bakıyor ona. Annemle gayet iyiler. Ama benim izin günlerimde bana eziyet ediyor bir yandan da.. Canı isterse gayet güzel oyun oynuyor benimle ama sıkıldığında ne yapsam durmuyor. Bizimkide öyle kendi kendine oynamıyor tv bile izlese bir yanında olacak ilaa ama o kişi ben olmasamda fark etmiyor.Şimdi benimki beni parçası olarak görmüyor demek ki..Acaba ne zaman başlıyorlar böyle davranmaya.. Yada çocuktan çocuğa değişir mi ?Walla korktum şimdi zaten zor bir çocuk benimde hayatım hiç kolay değil. Daha zorlaşmaz inşallah...

Aşk Kırıntısı .!.:

Bakıcı tutmak çözüm olmazki, bebeğin seni görünce onada gitmiycek boşuna para ödemiş olucaksınız, ev işleri için birini bulabilirsiniz ona vereceğiniz paraya. Bir arkadaşımın oğluda 13 aylık biraz önce görüştüm 18 ayda bitiyormuş bu huyları.
Bende kitapta okudum 1 yaşında iken annesinden ayrı olduğunun farkına varırlarmış ama kızdıklarını falan ilk senden duyuyuroum. Benimki babaya çok düşkün o olunca beni aramaz anca acıkırsa ister.
Canım zaten bizde oğlumuz yüzünden problemliyiz. O doğunca birbirimizi unuttuk hayatımızı ona adadık eskisi gibi birbirimize ilgi gösteremedik haliyle, yakın zamanda bir hastalık geçirdi oğlum ve ikimizde çok gergindik o hasta diye sonra büyük bir kavga ettik ben konuşmuyorum o konuşmak istiyor ama iyice pişman olmasını istiyorum. Kayınvalidemde bizdeydi oğlum hiç rahat durmuyor hepimiz birbirimize girdik, çok yıprandım artık.

Genişletmek için tıkla...

bakıcı tutmak beni de geren bir mevzu benim de iznim bitiyor annem bakacak gelip bizde kalacaklar babamla beraber.
ben bebeklerin soyut durumları anlayamadığını okumuştum yani yok olan bir şey yoktur:) anne birden odadan çıktığında onun yok olduğunu sanıp korkuyorlarmış ondan ağlıyorlarmış bana mantıklı gelmişti o yüzden bebeklerle ceeee eee oyununu sık sık oynayın diyorlar. bizimki de babasını çok özlüyor onunla oynuyor ama ben sürekli evde olunca bana da çok düştü. bakalım en büyük korkum işe başlayınca ne tepki verecek...
bence birbirinizi sakın unutmayın ben bikaç saat az uyuyorum ama eşime muhakkak zaman ayırıyorum tamam onlar da baba oluyorlar ama bizim annelik duygularımız acayip güçlü onlarla kıyaslanamaz bile. o yüzden babalardan çok da anlayışlı olmalarını beklemem ben. valla ben oğluma adamıyorum hayatımı, tüm zamanım onunla geçiyor ama akşamları 9-10 arası mutlaka uyutuyorum bizim yatmamız bazen 1-2 oluyor o arada da eşimle zamn geçiriyoruz muhabbet ediyoruz hatta müzik açıp dans bile ediyoruz. bence eşine yaklaş uzak durdukça aranıza soğukluk girer her ne olursa olsun ben yatağa küs girmem annemin tembihidir bu ne kadar kızarsam kızayım mutlaka sarılırım öyle uyurum cnm bana düşmez byle söylemek belki ama bence en kısa zamanda eşinle biraz bir iki saat baş başa güzel zamn geçirin ikinizin de buna ihtiyacı var tamam bebeklerimiz her şeyimiz ama kocamız olmasa bebeğimiz de olmazdı dimi:)

Aşk Kırıntısı .!.:

Oğlumdan 1 gün büyük bir akrabamın oğlu var ve hiç annesin aramıyor. Annesi giidiyor onun hiç aklına bile gelmiyor. Onlar nasıl duruyorda bizimkiler durmuyor, büyütürken hatamı yaptık diye düşünüyorum. Çocuk oturuyor annesi dantel örüyor.

Genişletmek için tıkla...

benim yeğenlerim de anneleri gidince aramaz arkasından ağlamazlardı ama ablama hiç düşkün değiller hala. bazen bu ne kadar sağlıklı diye düşünüyorum bazen de anneye bağımlı bireyler olarak yetişmemeleri daha mı doğru acaba diyorum kafam karışıyor.
ama bazı bebekler de öyle işte. benm bi arkadaşımın iki ay büyük oğlu bizimkinden; çocuğu yatırıyor ana kucağına orda bütün gün duruyor çocuk o da işini yapıyor :) bizimki 4 aylıktan itibaren beşiğine geçti öyle hareketli ki ama arkadaşım geçen aya kadar ana kucağında uyuttu geceleri bile şaştım kaldım hiç kıpırdamayan sakin bir bebek arkadaşım çok uslu diyor ama bana garip geliyor bebek dediğin öyle yatıp durmamalı.. hareketli bebek iyidir diyor herkes. valla ben hata yaptığımı düşünmüyorum onun ruh sağlığı için sık sık sarıldım kucakladım en doğrusu bu uzun vadede çocuğumu düşündüm ben kendimi düşünmedim.

nilim .!.:

valla hayretle okudum yazdiklarini ben kizimi mecbur olmadigim surece kimseye emanet edemem heleki tatile cikmak aslaaa onsuz bir hayat dusunemiyorum benden baskasi ona iyi bakamayacak gibi geliyor bu konuda cok hassasim

Genişletmek için tıkla...

ben de bir kez komşuya bıraktım aklım sürekli oğlumdaydı bir saatliğine resmi bi işim vardı oğlum komşumu çok sever onun kucağındaydı almaya gittim gayet mutluydu çok gücüme gitti:) demek beni aramıcak dedim hiç ağlamamış arkamdan moralim bozuldu valla... :) bencillik mi bu acaba....
bence de en iyi anne bakar. katılıyorum sana... tatile çıkmayı ondan bi akşam bile ayrı kalmayı hayal dahi edemiyorum allahım ayrılmaya mecbur etmesin.

nilim .!.:

valla nekdar yapisik gezecekki bize en fazla 2.5 yasina kadar bidaha bizi begenmezler arkadaslarini tercih ederler. ilk bebegim oldugu icin olabilir ama hamileyken anlamamistim bu kadar ona baglanacagimi kizim 9 aylik olacak biri kucagina alsa kiskaniyorum valla :kedi:

Genişletmek için tıkla...

aynen:) başkasına gülünce kıskanıyorum ben. geçen memlekete gittik anneme babama bir gün sonra alıştı onlara gitti oynadı güldü ay nası kıskandım:)

bidaha bu gunlere donemeyecegiz valla onu hic uzmeden buyutmek istiyorum noralde odasi ayri hep odasinda yatar ama gece uyanir bazen yanimda yat,ak ister alirim simdi gece 1 yada 2 de uyaniyo yanimda yatmak istiyo saclarimi seve seve uyuyor kuzum sabahta cok mutlu uyaniyor cok cabuk buyuyolar ya hastaneden eve geldigimiz gun sanki dundu hep mutlu bebek olsun istiyorum

Ilk aylar cok önemlidir...cok fazla üstüne düstügün zaman cocuk gercektende anneden baska kimseyi istemiyor....

Bende büyük kizimda öyleydim....biraz mirildansin hemen kosardim, aglamdan kucagima alirdim, gik dedirtmezdim....ve gercektende bensiz durmazdi, annemi kardeslerimi her gün görüdügü halde bir isim oldugu zaman zar zor birakabiliyordum.

Rahmetli annem kizardi, yapma kizim cok fazla üstüne düsme, bak sensiz durmuyor, biraz birazda bizde kalsin aglasada birsey olmaz alisir diye....ama ben dayanamazdim.

Ne oldu? Kendime yaptim....3 sene elim kolum bagli gibi yasadim, sosyal hayatim kalmamisti dogru düzgün.

Ikinci kizimda tamamen farkli oldum, yeri geldigi zaman yatagina koydum mirildansada hemen almadim, karni tok alti temiz hasta falanda degil dedim ve baktim isime gücüme....esimi ailemi cevremi bir cok kisiyi bakimina dahil ettim, yardim istemekten cekinmedim.....öylelikle cok daha rahat gecirdim bu süreci.

Süperwomen degiliz arkadaslar...yardim istemekten cekinmeyin....1-2 saat bile olsa birine birakip cikin bir carsi pazara.....biz anneler iyi olmamiz gerek ki cocuklarimizada iyi bakabilelim....yorgunluktan uygusuzluktan stressten yipranmis bir annenin hic kimseye faydasi olmaz.....

herkesin cocuguna yaklasimi ve dusuncesi baskadir 5 tanede cocugum olsa ayni olacagim ben

ben de asla bebeğimsiz duramam başkasının kucağında fazla kalsın dayanamam.ne bileyim ben bebeğime yapışık ikiz gibiyim.benimki daha 4.5 aylık beni ve babasını ayırt ediyor benim sesimi duyduğunda heyecanlanıyor başkası kucağına alınca dudaklarını büzüp ağlıyor.ben bitiyorum bu duruma.hep bana yapışık olsun istiyorum aslında bennn :kedi: belki haklısınız nefes alamayacaksınız kendinize vaktiniz kalmayacak ama ne bileyim hayat onla güzel zaten varsın bana yapışık yaşasın bu beni çok mutlu eder. opuyorumnanaktan

specialx .!.:

ben de asla bebeğimsiz duramam başkasının kucağında fazla kalsın dayanamam.ne bileyim ben bebeğime yapışık ikiz gibiyim.benimki daha 4.5 aylık beni ve babasını ayırt ediyor benim sesimi duyduğunda heyecanlanıyor başkası kucağına alınca dudaklarını büzüp ağlıyor.ben bitiyorum bu duruma.hep bana yapışık olsun istiyorum aslında bennn :kedi: belki haklısınız nefes alamayacaksınız kendinize vaktiniz kalmayacak ama ne bileyim hayat onla güzel zaten varsın bana yapışık yaşasın bu beni çok mutlu eder. opuyorumnanaktan

Genişletmek için tıkla...

vereliniortak beni anlattin valla aynen herseyim o hep yapisik olalim :ecrin_bebek:

specialx .!.:

ben de asla bebeğimsiz duramam başkasının kucağında fazla kalsın dayanamam.ne bileyim ben bebeğime yapışık ikiz gibiyim.benimki daha 4.5 aylık beni ve babasını ayırt ediyor benim sesimi duyduğunda heyecanlanıyor başkası kucağına alınca dudaklarını büzüp ağlıyor.ben bitiyorum bu duruma.hep bana yapışık olsun istiyorum aslında bennn :kedi: belki haklısınız nefes alamayacaksınız kendinize vaktiniz kalmayacak ama ne bileyim hayat onla güzel zaten varsın bana yapışık yaşasın bu beni çok mutlu eder. opuyorumnanaktan

Genişletmek için tıkla...

nilim .!.:

vereliniortak beni anlattin valla aynen herseyim o hep yapisik olalim :ecrin_bebek:

Genişletmek için tıkla...

Arkadaslar lüften yanlis anlamayin ama bence bu ne sizin icin nede bebegin gelisimi icin faydali degilki....

Bakin sürekli annesine yapisik sürekli annesine adapte olan bir bebek yarin öbür günde annesi olmadan sorunlarini cözmeyen bir yetiskin olur.

Benim büyük kizim hala daha cogu seyde benden yardim ister, anne nasil yapicam bunu, bana yardim et ben tek basina yapamam der, kendine güvensizdir ...8 yasinda....tamam tabikide ben her zaman annesi olarak yanindayim, tabikide onun icin canimi veririm....ama genc bir kiz evli bir kadin oldugu zaman yaninda olamicam....her probleminde kosamicam belki.....

Kücügü 3 yasinda, ve simdiden ben yapicam diyor, boyundan büyük seylerde bile benim yardimimi istemiyor, o kadar kendinden emin o kadar kendine güvenen bir cocuk ki inanin cevrem hayret ediyor....

Bir cocuk ne kadar genis bir cevre ile büyürse o kadar genis bir kapasitesi oluyor.....ben bunu anladim....

Ilk cocugun verdigi tecrübesizlikten dolayi cogu kadin böyle bebegini 24 saat yanindan ayirmayarak kimseyi bakimina dahil etmeyerek iyi birsey yaptigni saniyor, ama inaninki ilerde cocugnuzda ve kendinizde bunun hicte öyle cok iyi birsey olmadigni anliyorsunuz...

Umarim beni yanlis anlamasiniz.....sevgiler

Gülsüm Sultan .!.:

Arkadaslar lüften yanlis anlamayin ama bence bu ne sizin icin nede bebegin gelisimi icin faydali degilki....

Bakin sürekli annesine yapisik sürekli annesine adapte olan bir bebek yarin öbür günde annesi olmadan sorunlarini cözmeyen bir yetiskin olur.

Benim büyük kizim hala daha cogu seyde benden yardim ister, anne nasil yapicam bunu, bana yardim et ben tek basina yapamam der, kendine güvensizdir ...8 yasinda....tamam tabikide ben her zaman annesi olarak yanindayim, tabikide onun icin canimi veririm....ama genc bir kiz evli bir kadin oldugu zaman yaninda olamicam....her probleminde kosamicam belki.....

Kücügü 3 yasinda, ve simdiden ben yapicam diyor, boyundan büyük seylerde bile benim yardimimi istemiyor, o kadar kendinden emin o kadar kendine güvenen bir cocuk ki inanin cevrem hayret ediyor....

Bir cocuk ne kadar genis bir cevre ile büyürse o kadar genis bir kapasitesi oluyor.....ben bunu anladim....

Ilk cocugun verdigi tecrübesizlikten dolayi cogu kadin böyle bebegini 24 saat yanindan ayirmayarak kimseyi bakimina dahil etmeyerek iyi birsey yaptigni saniyor, ama inaninki ilerde cocugnuzda ve kendinizde bunun hicte öyle cok iyi birsey olmadigni anliyorsunuz...

Umarim beni yanlis anlamasiniz.....sevgiler

Genişletmek için tıkla...

ama bu cocuktan cocuga degisir ki her cocuk ayni olmaz ornegi cok yakinimda teyzemin ikizleri vardi anneannem buyuttu annesi cok az ilgilenmistir hic annesini aramazlardi herkesler kalir oynarlardi ne olduysa ilkokul doneminde oldu annesi okula goturdu getirdi onlarin yanliz basina bisey yapmalarini engelledi hep sonra neoldu 1 tanesi anneci universite bile okuyamadi annesi olmadan digeri 20 saatlik yolda tek basina universite okoyor ve cok sosyal bir cocuk bebeklik cok onemli bence kendini hep guvende hissetmeli bu guvende annede gizli bence ayrica buyudugunde yani bana gore 2. 3 yastir bebegin donum noktasi kendi kendine biseyler yapmasina izin vermek onu yonlendirmek arkadas ortami yaratmak bunlar olduktan sonra kendine guvenen bireyler yetirstiririz bence en azindan ben oyle dusunuyorum her cocuk ayni deildir unutmayalim lutfen

Gülsüm Sultan .!.:

Arkadaslar lüften yanlis anlamayin ama bence bu ne sizin icin nede bebegin gelisimi icin faydali degilki....

Bakin sürekli annesine yapisik sürekli annesine adapte olan bir bebek yarin öbür günde annesi olmadan sorunlarini cözmeyen bir yetiskin olur.

Benim büyük kizim hala daha cogu seyde benden yardim ister, anne nasil yapicam bunu, bana yardim et ben tek basina yapamam der, kendine güvensizdir ...8 yasinda....tamam tabikide ben her zaman annesi olarak yanindayim, tabikide onun icin canimi veririm....ama genc bir kiz evli bir kadin oldugu zaman yaninda olamicam....her probleminde kosamicam belki.....

Kücügü 3 yasinda, ve simdiden ben yapicam diyor, boyundan büyük seylerde bile benim yardimimi istemiyor, o kadar kendinden emin o kadar kendine güvenen bir cocuk ki inanin cevrem hayret ediyor....

Bir cocuk ne kadar genis bir cevre ile büyürse o kadar genis bir kapasitesi oluyor.....ben bunu anladim....

Ilk cocugun verdigi tecrübesizlikten dolayi cogu kadin böyle bebegini 24 saat yanindan ayirmayarak kimseyi bakimina dahil etmeyerek iyi birsey yaptigni saniyor, ama inaninki ilerde cocugnuzda ve kendinizde bunun hicte öyle cok iyi birsey olmadigni anliyorsunuz...

Umarim beni yanlis anlamasiniz.....sevgiler

Genişletmek için tıkla...

ben ilerde böyle bir problem olacağını düşünmüyorum.zaten uzmanların dediği de bebeğin belli bir yaşa kadar anne güvenini kazanması yönünde.bununla ilgili kitaplar da okuyorum.kucağa alma alışır her ağladığında koşma seni kullanır gibi laflar kesinlikle yanlış.bebek tanımadığı bir dünyaya gözlerini açtı ve 9 ay boyunca tek tanıdığı annesiydi çünkü onun bir parçasıydı.eh şimdi onu bundan mahrum etmeye hakkımız yok diye düşünüyorum.ayrıca arkadaşımın çocuğuna bakıcısı bakıyor ama annesi eve gelince yine yapışık ikiz gibiler.çünkü çocuk annesinin yanında en çok mutlu oluyor e haklı da.
elbette ben de yeni çevrelere de sokuyorum onu.anneannesi ve dedesiyle çok mutlu .yabancıları ilk başta yadırgayıp ağlıyor sonra alışınca onlara da gülücük atıyor.ama annesini tanımalı onun yanında olduğunu bilmeli diye düşünüyorum.
seni tabiki de yanlış anlamıyorum bu konuda herkesin fikri ayrıdır hepimiz aynı şekilde büyütemeyiz bebeklerimizi çünkü doğrularımız farklıdır.bu bir tercih meselesi ben böyle olmaktan memnunum.bebeklerimiz sağlıkla mutlu bir şekilde büyüsünler inşallah.
sevgiler.

ayşecim zamanla düzleckltir canım sıkma canını sabret.. annelik zor bişey ne yapalım..

canlar her bebek farklıdır.......ben oğlumda aşama aşama değişik hal ve hareketler yaşadım.zaman zaman değişik huylar çıkacak..şu an 5 buçuk yaşında ve yeni oturdu karakteriii.biraz sabır.bunlar geçici buna emin olun..çocuklar her yaş döneminde değişik şeyler yaşıyorlar ,ergen psikolojisi gibi bebeklerinde bu tarz dönemleri var.........

ARMAĞANIM .!.:

ayşecim zamanla düzleckltir canım sıkma canını sabret.. annelik zor bişey ne yapalım..

Genişletmek için tıkla...

o gün o psikolojiiyle açtım bu topiği 2 gündür oğlum çok iyi maşallah. Bu başlığı görende beni cani bir anne sanacak.olumunekankayizsmile

sanırım birazda alıştırmak lazım benim tanıdığım 2 arkadaşım da aynı sorunu
yaşıyor birinin oğlu var 3 yaşında diğernin kızı oda 4 yaşında kızı olan arkadaşım çalışıyor
kreşe ilk verdiğinde depresyona girdi psikolağa filan götürdüler doktor seni kaybetme korkusu yaşıyor demiş
diğer arkadaşımda çok düştü üstüne oğlunun kimseye bırakmadı aman ağlamasın bakamazlar yemek yediremezler dedi şimdi kimseye bırakamıyor heryere birlikte gidiyorlar ben kızım doğduğundan beri
arasıra anneme bıraktım annemin yakın olması benim avantajım tabi 8 aylıkken işe başladım bana düşkünlüğü artttı sadece ama yinede allaha şükür herşeye ağlayan çocuk değil zaten en ufak bir ağlamasıında hemen yanına gitmem alışması lazım diye düşünüyorum
çalışmak olmasada allah korusun hastalık veya başka bir mecburiyet için birine bırakabilirz hayat bu herşey insanlar için ayrıca okul çağı geldiğinde alışması daha kolay olur kendimden biliyorum
okulun ilk günü çok ağlamıştım annem bırakıp gitti diye

Sabiha Paktuna Keskin kitabında anneye bağlanma sürecinin çok normal olduğunu anormal olanın 0-3 yaş arasında anneden uzaklaşmanın umursanmaması olduğunu yazmış. Bununla ilgili de bir örnek var ilk sayfalarda. Anne, çocuğu kendine bağımlı değil diye övünüyormuş annesine yapışık gezen çocukların annelerini eleştiriyormuş falan. Sonra herkesin çocuğu konuşmaya başladığında farketmiş kendi çocuğundaki eksikliği. Çocuk konuşmuyormuş, sürekli kabızlık problemi varmış. Annesinin eve gidip gelmesi onu üzmüyormuş vs... Meğer çocuk- anne ilişkisi problemli olduğu için böyleymiş. Anneye yapışık gezme özellikle 1 yaş civarındaki çocuklar için normal ve olması gerekenmiş.

Aşk Kırıntısı .!.:

o gün o psikolojiiyle açtım bu topiği 2 gündür oğlum çok iyi maşallah. Bu başlığı görende beni cani bir anne sanacak.olumunekankayizsmile

Genişletmek için tıkla...

sen çok iyi bi annesin ayşecim...mert de düzelecek..benimki de yapıyor arasıra...ben 3 aylıkken çalışmaya başladığım halde oluyor...yani sürekli seninle birlikte vakit geçirmesiyle de alakası yok bence...hem havale geçirdi ya zor günler yaşadınız...eşinle olan ilişkinize de yansımıştır...mert tam iyileşsin sizin de aranız düzelir...bizim evliliğimiz de egenin etrafında dönüyor..o iyiyse herşey yolunda o hastaysa mızımızsa ben eşime bağırıyorum o bana...napalım..geçecek bu zor günler...
ayrıca bi kitapta okumuştum...bebeği ilk 18 ay ne zaman ağlasa kucağa almalıymışız..ne istese yapmalıymışız..bu onu şımartmazmış...çünkü bu ilk 18 ay anneye bağlanma dönemiymiş..bu dönemi başarıyla atlatırsak ilerde kendine güvenen evlatlarımız olurmuş...o nedenle ben her ağladığında alıyorum kucağıma, hoşlanmadığı kişilerin kucaklarına vermiyorum, alınırlarsa alınsınlar, istemiyor diyorum, her istediğini de kendine zarar vermeyecek bişeyse yapıyor, ev bark kirlenmiş o dökülmüş bu saçılmış umrumda değil...çocuğumun 1 snlik mutluluğu için değer...tatile çocuğu bırakıp giden de nasıl anne anlamadım ben işe gidince anneme bıraktığım halde özlüyorum..o tatil tatil değil işkence olur herhalde oğlumsuz..

EgeliFatosh .!.:

sen çok iyi bi annesin ayşecim...mert de düzelecek..benimki de yapıyor arasıra...ben 3 aylıkken çalışmaya başladığım halde oluyor...yani sürekli seninle birlikte vakit geçirmesiyle de alakası yok bence...hem havale geçirdi ya zor günler yaşadınız...eşinle olan ilişkinize de yansımıştır...mert tam iyileşsin sizin de aranız düzelir...bizim evliliğimiz de egenin etrafında dönüyor..o iyiyse herşey yolunda o hastaysa mızımızsa ben eşime bağırıyorum o bana...napalım..geçecek bu zor günler...
ayrıca bi kitapta okumuştum...bebeği ilk 18 ay ne zaman ağlasa kucağa almalıymışız..ne istese yapmalıymışız..bu onu şımartmazmış...çünkü bu ilk 18 ay anneye bağlanma dönemiymiş..bu dönemi başarıyla atlatırsak ilerde kendine güvenen evlatlarımız olurmuş...o nedenle ben her ağladığında alıyorum kucağıma, hoşlanmadığı kişilerin kucaklarına vermiyorum, alınırlarsa alınsınlar, istemiyor diyorum, her istediğini de kendine zarar vermeyecek bişeyse yapıyor, ev bark kirlenmiş o dökülmüş bu saçılmış umrumda değil...çocuğumun 1 snlik mutluluğu için değer...tatile çocuğu bırakıp giden de nasıl anne anlamadım ben işe gidince anneme bıraktığım halde özlüyorum..o tatil tatil değil işkence olur herhalde oğlumsuz..

Genişletmek için tıkla...

Saol canım, o gün çok mızmızlanınca çok sinirlendim uykusuzdum zaten. Şimdi çok akıllı, 3 gündür babasıyla hayret ediyoruz haline. Eşimlede aram düzeldi, o hasta olunca birbirimize bağırdık.
Sabihanın kitaplarını bende okudum 18. aya kadar özgüven önemliymiş, kucaklamak dokunmak çok önemliymiş ama çevremde bakıyorumda herkesin çocukları kendi kendine oynuyor hiç tanımadığı kişilere gidiyor olunca ben de bunaldım, aslında doğru olan yani bilimsel araştırmaara göre benim çocuk gibi olanmış.
Eğer çocuk yabancı biri kucağına aldığında ağlamıyorsa mutlaka araştırılmalıymış.
Tatil olayını bir çok kişi yapıyor, çocukla tatil yapılmaz diye ananeye babaneye bırakan bir çok insan var, ben asla bırakmam, nasıl tadına varırırm ki aklım hep mertte kalır.
olumunekankayizsmile

daisy83 .!.:

Sabiha Paktuna Keskin kitabında anneye bağlanma sürecinin çok normal olduğunu anormal olanın 0-3 yaş arasında anneden uzaklaşmanın umursanmaması olduğunu yazmış. Bununla ilgili de bir örnek var ilk sayfalarda. Anne, çocuğu kendine bağımlı değil diye övünüyormuş annesine yapışık gezen çocukların annelerini eleştiriyormuş falan. Sonra herkesin çocuğu konuşmaya başladığında farketmiş kendi çocuğundaki eksikliği. Çocuk konuşmuyormuş, sürekli kabızlık problemi varmış. Annesinin eve gidip gelmesi onu üzmüyormuş vs... Meğer çocuk- anne ilişkisi problemli olduğu için böyleymiş. Anneye yapışık gezme özellikle 1 yaş civarındaki çocuklar için normal ve olması gerekenmiş.

Genişletmek için tıkla...

sabihanın hangtabını okudun canım, ben çocuklarala doğru iletişimi okudum ama örneği hatırlayamadım. Sabihaya göre evet çocuk ne isterse yapılmalı ama başka bir yazara göre sokakta istediği olmadığı için tepinen çocuğa umursamıyormuş gibi görünürsen çocuk vazgeçermiş, düşündüğün zaman doğru ama sabihaya göre çocuğun her istediği yapılacak bana çocuk zıvanadan çıkar gibi geliyor.