Allah yardımcınız olsun
Fikrinize saygı duyuyorum ama size şu noktada katılmıyorum.
Sizde hakli olabilirsiniz ama Benim yapim bu çocuk denildimi ben herseyden vazgeçerim ki vazgectimde
Çocuklar sözkonusu olduğunda aynı duyguları paylaşıyoruz.
Yapım bu maalesef bırak başkalarını kendi anneme babama bile izin vermiyorum çocuklarıma kizmasina yanlış dogru bilemem ama kendimi bu saatten sonra degistiremem geçen okulda bir çocuğun amcasi kızıma kızmış ben o gunu nasıl geçirdim bilemedim ogretmenine söyledim cagirtmis kızmış ona sonra rahatladım keşke biraz umursamaz olsam diyorum yapamıyorum işte işim gücüm onlar oldu anlayacağınız konu sahibine inş atlatır bu durumu
Çocuğunuzla konuşun. Ona basit bir dille durumu anlatın. Onu çok sevdiğinizi ve hatta onu çok sevdiğiniz için bu sınava hazırlandığınızı anlatın. Kreşe onu çok sevdiğiniz için gönderdiğinizi çünkü gelişimi için faydalı olduğunu anlatın. Anlamaz demeyin çünkü anlıyorlar. Ve bütün boş zamanlarinizi onunla değerlendirin.merhaba kk
2,5 yaşındaki oğlum 1,5 ay önce kreşe başladı ben de çalışmaya ve akşamları da ders çalışmam gerekiyor( onun öncesinde gece gündüz birlikte dolu dolu 2 yılı aşkın bir zaman geçirdik şükür ama şu 1 aydır oğlumla pek vakit geçiremiyorum.. gündüz babası kreşe bırakıyor o alıyor sonra ben işten gel biraz oyna tekrar ders çalış,gerçekten o kadar az görüyoruz ki birbirimizi.. eşim beni ben oğlumu ihmal ediyorum ve bu hiç adil değil..
bu sabah üzerini değiştirmemi istemedi yanına gelmemi istemedi,onu istemediğimi ya da sevmediğimi mi düşünüyor bilmiyorum hep itti beni..
Herşey o kadar arap saçına döndü ki ne kendime ne oğluma vakit ayırabiliyorum ne de hakkıyla ders çalışabiliyorum.. ağlamakla ğeçiyor oğlumu kendimden uzaklaştırıq ders çalışmam gereken zamanlar da.. ve bu daha 1 ay böyle olmak zorunda.. çok üzülüyorum onun psikolojisini bozduğumu düşünüyorum ğece boyunca anne anne.. yanından gitmemi istemiyor ama uyandığı zamandan itibaren beni itiyor..
Evliliğim sıfır etkileşim sıfır iletişim değişik bir hal aldı.. ben kendimi tamamen saldım bir sürü kilo aldım hantallaştım her yerim ağrıyarak uyanıyorum.. kendim için çıkıp bi yürüyüş yapmak vicdan azabına dönüşüyor oğlumla vakit geçirmek varken niye bu diyorum.. oğluma da kendimiyüzde yüz veremiyorum aklım sınavda,çünkü çok hayati meslek hayatım buna bağlı, kendime bakmak gelmiyor içimden, verdiğim değil alabileçegim ilişkiler istiyorum örneğin eş ilişkisi,bir sohbet biraz anlaşılmak o da yok,derdimi anlattığımda dinleyeçek anlayacak bir annem de yok,o hep dertlidir sormaz bile,anne olunca annemi anlayacağım yerde ona daha da çok kızıyorum içimde eşime ve anneme büyük bir öfkem var dinmiyor..
Bütün bu fedakarlıkların oğluma yansıması da herşeyin tuzu biberi oldu.. herşeyin üstesinden nasıl geleceğim nasıl oğlumla ilişkimi düzenleyeçeğim bilmiyorum,değerli yorumlarınıza ihtiyacım var mutlaka benzer şeyler yaşıyoruzdur.. sağlıcakla kalın
Ne kadar da yapıcı kusursuz bir anne allah ayağınıza taş değdirmesin!
Annelerde gelenek galiba’gel buraya bakayım’ demek.. gittiğim de oldu ben pişman evime döndüm ama benim anneme sorsan kusursuzdur
Müfettiş yardımcısıyım şimdi yeterlilik sınavım var müfettiş olabilmek için..
Bunu yapıyorum sabah yarım saat akşam 1 saatim onunla geçiyor ve gece de birlikte uyuyoruz ama önceden 24 saat birlikteydik
(
Bi akşam elinize pipet alın , köpük yapın suya :)merhaba kk
2,5 yaşındaki oğlum 1,5 ay önce kreşe başladı ben de çalışmaya ve akşamları da ders çalışmam gerekiyor
bu sabah üzerini değiştirmemi istemedi yanına gelmemi istemedi,onu istemediğimi ya da sevmediğimi mi düşünüyor bilmiyorum hep itti beni..
Herşey o kadar arap saçına döndü ki ne kendime ne oğluma vakit ayırabiliyorum ne de hakkıyla ders çalışabiliyorum.. ağlamakla ğeçiyor oğlumu kendimden uzaklaştırıq ders çalışmam gereken zamanlar da.. ve bu daha 1 ay böyle olmak zorunda.. çok üzülüyorum onun psikolojisini bozduğumu düşünüyorum ğece boyunca anne anne.. yanından gitmemi istemiyor ama uyandığı zamandan itibaren beni itiyor..
Evliliğim sıfır etkileşim sıfır iletişim değişik bir hal aldı.. ben kendimi tamamen saldım bir sürü kilo aldım hantallaştım her yerim ağrıyarak uyanıyorum.. kendim için çıkıp bi yürüyüş yapmak vicdan azabına dönüşüyor oğlumla vakit geçirmek varken niye bu diyorum.. oğluma da kendimiyüzde yüz veremiyorum aklım sınavda,çünkü çok hayati meslek hayatım buna bağlı, kendime bakmak gelmiyor içimden, verdiğim değil alabileçegim ilişkiler istiyorum örneğin eş ilişkisi,bir sohbet biraz anlaşılmak o da yok,derdimi anlattığımda dinleyeçek anlayacak bir annem de yok,o hep dertlidir sormaz bile,anne olunca annemi anlayacağım yerde ona daha da çok kızıyorum içimde eşime ve anneme büyük bir öfkem var dinmiyor..
Bütün bu fedakarlıkların oğluma yansıması da herşeyin tuzu biberi oldu.. herşeyin üstesinden nasıl geleceğim nasıl oğlumla ilişkimi düzenleyeçeğim bilmiyorum,değerli yorumlarınıza ihtiyacım var mutlaka benzer şeyler yaşıyoruzdur.. sağlıcakla kalın
Kreşten önce kendi başına odasına ğidip 9 a doğru yatardı şimdi daha çok vakit geçirmek icin mi orda yorulamadığından mı bilmiyorum herşey mahvoldu10 bucuktami uyuyor??? 2 bucuk yaşindaki cocuk??
Lütfen bu sinavdan sonra cocugunuza uyku eğitimi verin. 10 bucuk o yaştaki cocuk için cok gec. Ve sizsiz gayet uyuyabiliyor. Milyonlarca cocuk bunu yapiyor. Siz onun duygu sömürüsüne inaniyorsunuz. Pedagog desteği ile hepsini yapabilirsiniz.
Gelelim şimdiki probleme. Uzmanlar zamanin niceliği değil, niteliği önemli olduğunu söylüyorlar. Yani siz oğlunuz ile yarim saat olsa bile dolu dolu geçirirseniz bu bile yeter olur.
Ve sadece 1 ay kalmiş daha. Bu sitede 2 aylik bebek ile çalişanlar var. Çocuk bunu ilerde unutacak gidecek. Herşeyi dramatikleştirmeye gerek yok. O sinava odaklanin siz. Ülkenin durumu malum. Oğlunuz bunu atlatacak fakat bu sinav ile siz geleceğini maddi anlamda değistirebilirsiniz.
Sikin biraz dişinizi. Ağlamayin. Gerekirse annenlere gidin ders çalişmak için. Sinavdan sonra gerekirse 1-2 gün tatil alin ve oğlunuz ile gezin. Kendinizide bu şekilde ödüllendirmiş olursunuz.
Kilonuzuda şimdi hiç kafaya takmayin. Verirsiniz siz daha. Sinava odaklanin sonrasi çorap sökügü gibi gelir zaten.
( eller gitti mersine biz de döndük tersine yaniBen annesi olarak üzülmüyorum siz üzülüyorsunuz ne kadar düşüncelisiniz..
