- 11 Şubat 2008
- 13.347
- 317
telefonda daha kolay
direkt suratına cankk diye kapatıcan
bu arada surata telefon kapatılmasından nefret eden biri olarak
önceden haber ver suratına kapatıyorum diye
Sorma ben de dün akşam eşeklik ettim adamı dövücem resmen o hayatım diyo ben resmen hakaret, bide pis bi inadım var o yazana kadar yazmıyorum da. benim eşim de sakindir, adamın bi sürü stresi var bide ben uğraştırıyorum salak kafa :18:
yav diyorum tamam sus git yat konuşmak istemiyorum senle diye sonra o bişey diyo ben gene başlıyorum saydırmaya tartışma gidiyo da gidiyo, bide yüzyüze olsak daha kolay oluyo sanki tartışmak,barışmak böyle daha bi pisleşiyorum.
benn pıçaklık olmadım dahatelefonda kavga ediyosam hangi olay yerini terk edicem :26:
ben de öyleyim..
çok çabuk sinirleniyorum.. yavaş giden dolmuş şöförüne, sürekli korna çalan sürücülere, acelem varken önümde ağır ağır yürüyen insanlara.. öfkeleniyorum ve bastırmaya çalışıyorum.. olmuyor gün geçtikçe çok çabuk sinirlendiğim yeni yeni şeyler ekleniyor sürekli... balkonumun altında korna çalarak ya da yüksek sesle müzüik çalan arabaların üstüne domates fırlatmamak için zor tutuyorum kendimi...
napacam bilmiorum...
eşim ile tartışırkende onun o sakin tavırları, ben ne kadar sinirlenmesde umurunda olmayan tavırları çileden çıkarıyor beni..
telefonda daha kolay
direkt suratına cankk diye kapatıcan
bu arada surata telefon kapatılmasından nefret eden biri olarak
önceden haber ver suratına kapatıyorum diye
Arkadaşlar, benim ciddi öfke kontrolü sorunum var, sinirlendiğim zaman başka bi insan oluyorum bağırıyorum küfür olmasa da iş küfretmeden hakaret etmeye kadar gidiyo. Sinirlenince gözüm dönüyo, kulaklarım uğulduyo elimde olsa karşımdakini döverim öyle manyak oluyorum.
Karşımdaki insan en sevdiğim de olsa kırıyorum. Ki eşim de bundan çok şikayetçi. Öfkenizle baş etmeyi nasıl öğrendiniz ?
Önce şeker ve tiroit taraması öneririm...bu ani sinir patlamaları burdan geliyor olabilir mi?
algı antenlerini kapatmayı deniyorum çoğu kez.
karşımdaki bakıyorum anlamayacak-anlatamayacagım-kavga etsem ben seviyemi düşürmek zorundayım-alıp ceketimi çıkıyorum o kişinin hayatından...
kafam dinç ,sinirlerim sağlam kalıyor.
HAA bende istemiyormuyum zaman zaman şöyle saçlarını elime dolayıp evire çevire ...(Onu da Allah yarattı deyip vazgeçiyorum...)
hak eden o kadar çok kişi var ki hele bu ara...ama diyorum ki değmez.
sakin...
bende böyleyım.
bu eşimle aramızdakı iletişimi de etkiliyo.
esimin sonuna kadar hatali olduğu zamanlarda bile öyle kontrolu kaybediyorum ki bi bakıyorum ben hatalı olmusum.
bendede vardı ve bu sinirim yüzünden çok yalnız kaldım,başka psikolojik rahatsızlığımda vardı ilaçla tedavi gördüm,ilk zamanlar sağırdım,kördüm herşeye,ruh gibiydim,sonra sanırım bünyem alıştı ve çok iyi gelmeye başladı ilaçlar,artık ilaçta kullanmıyorum ve son derece mutlu ve mantıklı düşünebiliyorum,öfkem mantığımın önüne geçmiyor artık,sıkıntılar anında kendimi karşımdakinin yerine koymayı başarabiliyorum bu yüzden de çok mutluyum,psikiyatriye yada psikoloğa gitmenizi önemle tavsiye ediyorum,işe yaramadı diyenlerede şu dipnotu geçiyorum:verilen ilaçç yada tavsiyeleri düzenli olarak sabırla kullanmazsanız hiçbir doktorun faydası olmaz size...bıçak değil hemen kessin,sabır şart...
şeker tiroid açısından sorun yok, sakin diye diye sakinleşicem inşallah.
ben eşimin çok üstüne gidiyorum ufak bişey nasıl büyüyo anlamıyorum bakıyorum incir çekirdeğini doldurmayacak sebepten beynini yemişim. çok tahammülsüzüm artık , niye bilmiyorum.
kullandiğin herhangi bir ilaç varsa onun yan etkisi olabilir.benım durumum öyle çünkü.ben oks kullandiğim için cok gergin ve sinirliyim.
son zamanlarda bu dahada arttı.benım esimde tıpkı senınkı gibi cok yoğun calısan ve bir okadarda sakın bır adamdır.ben de sınırlı değil yumusak huylu olabılsem hersey güllük gülistanlık olcak ama yok hep gerginim.ben bile kendimden sıkıldım.esim daha ne kadar dayanacak bilmiyorum.
sende benım gibi hatanın kaynağını biliyosun ve çözemiyosun.az önce yıne hiç olmayacak bir seyden tartısma çıkarıverdim ve bunun için nedense hiç zorlanmadım.....:26:
benn pıçaklık olmadım dahatelefonda kavga ediyosam hangi olay yerini terk edicem :26:
Arkadaşlar, benim ciddi öfke kontrolü sorunum var, sinirlendiğim zaman başka bi insan oluyorum bağırıyorum küfür olmasa da iş küfretmeden hakaret etmeye kadar gidiyo. Sinirlenince gözüm dönüyo, kulaklarım uğulduyo elimde olsa karşımdakini döverim öyle manyak oluyorum.
Karşımdaki insan en sevdiğim de olsa kırıyorum. Ki eşim de bundan çok şikayetçi. Öfkenizle baş etmeyi nasıl öğrendiniz ?
maalesefg bende böyleyim hele hamile kaldığımdan beri resmen teror estirir oldum öyle bağırıp çağırmıyorum ama kendimi de kontrol edemiyorum elime geçen ilk şeyi fırlatasım geliyo yada kendimi bi yerelere vurasım gelyio ben henuz kontrol altına alabilmiş değilim kendimi ama gözüm dönüyo resmen napcam bende bilmiyorum....
bende de hamilelikle birlikte ani çıkışlar başladı öncedende sakin biri değildim, bulunduğum mekanı terk ederim genelde ama diyeceklerimi dedikten sonra
bence n gzel terapi yöntemi kafamızı dağıtmak. çünkü öfkeli anımızdan ve sonrasında düşündüklerimiz birbirini tutmuyor. ani kararlar daha çok yanlış yapmamıza sebep oluyor. ben beni sinir eden bir durumda hemen açıyorum ilhan irem-boşver arkadaş, ajda pekkan-hür doğdum. hem oynuyorum hem söylüyorum hemde karşımdakini sinir ediyorum
eşimi daha da mı sinir ediyim
Sayı say,niye sinirlendiğini düşün,karşındakine sorular sor,hakaret etme,sesini yükseltme,derin nefes al,gezmeye çık.
Allah aşkına eli boş olanlardan mısınız yoksa dalga mı geçiyorsunuz?
Küçük bir bebeğiniz var 45dkdır ağlıyor ve kopma noktasını çoktaaan aşmışsınız.Onu evde tek başına bırakıp hava almaya mı çıkacağım(!)?
Çalışıyorum,telefonlar susmuyor,istekler bitmiyor.Fişleri çekip 10a kadar mı sayacağım?
Manyağın biri sırf kadın sürücü diye sıkıştırıyor,camı açıp "Güzel kardeşim neden yapıyorsun aaa çok ayıp" mı diyeceğim kısık bir sesle.
Bunları yazan arkadaşlardan cevap bekliyorum şiddetle.Bu yazdıklarınızı okurken bile sinir katsayım yükseliyor.
Bu konuda zaman zaman kendime zarar verebilecek raddeye geliyorum ben.Netten araştırıyorum,kitaplar okuyorum,bitki çayları içiyorum,kendim okuyup üfleyip okunmuş sular içiyorum,hocalara gidiyorum nazarmıdır büyümüdür diye,hobiler ediniyorum,hava almaya çıkıyorum sık sık,kendime zaman ayırmaya çalışıyorum,derin nefes egzersizleri öğrendim,bebeğim ağlarken onun bana yardım etmem için yalvardığını,başka dil konuştuğunu falan düşünüyorum.uykusuzluktan-ağlamaktan-stresten sabahlamışken bile gezip tozmaya çalışıyorum.Sevdiğim insanlarla sohbet ederek rahatlamaya çalışıyorum.Beni strese sokanlardan uzaklaşıyorum,içimden gelen herşeyi yazıp rahatlamaya çalışıyorum,uyuyorum,suya giriyorum vs vs vs vs vs...... Bu liste o kadar uzunki...
4 yıl önce ağır depresyon geçirip tedavi gördüm 8 ay.Verdikleri ilaçların yan etkisi unutkanlık oldu.İlaç verecek değil benim gözümü açacak,teselli etmeyecek,polyanacılık oynamamı sağlamayacak gerçek bir dra ihtiyacım var.Her gidişte özel muayene parası ödeyecek gücüm olmadığından devlet hastanesi psikiyatrlarının ilaçlarına düşmek istemiyorum.
Her gerilimin sonu saatler hatta günler (migren) süren başağrıları,kırdığım insanların bana acıyan ve beni daha çok geren bakışları,o anları yaşadığım için kendimden duyduğum utanç,ve beni o raddeye getirenlere duyduğum kinin devselleşmesi....
Şimdi bana gerçekten yardım edecek dr tavsiyeniz varmı?????