Çok zor Cute, yaşadıklarım yüzünden boşanmalara çok sıcak bakamıyorum, sen şanslısın ki yeni bir aile kurabildin, konularını okudum daha önce, evladının hayatında onu zorlayacak bir boşluk oluşturmadın. Boşanmak bazen mecburidir ama ben bunun olabildiğince sakin ve medeniyet çerçevesinde olması taraftarıyım, ya bazen küçücük bir söz bile çocuğun aklında yıllarca kalabiliyor. El kadar çocuk için annemin evi, babamın evi kavramı bile çok acayip, kendini yersiz yurtsuz hissediyorsun, tuhaf bir duygu. Rabbim herkese yuvasında huzur versin, konu sahibesine anlatmaya çalıştığım bu işte, sadece huzur; intikamı , parası batsın, bunlar hiç bir şeyi tamir etmiyor. Tabi ki haklı kadıncağız, iki çocukla hayata karşı direnmek çok çok zor, ama benim hatıralarımda hep para hırsıyla didinen annem var, çok iyi baktı bizi ama hep diyorum ki anılarımda annemle parka gitmek olsaydı, bir piknik yapmış olsaydık ya da ben çalışmaya başladığımda anne gidelim diye yalvardığım o tatile gelseydi benimle, güzel anılar biriktirseydik. 9 yıl hastalığı boyunca biriktirdiğim acılar on ömre bedel, keşke onlara direnecek güzel anılarım olsaydı, annem de güzel yaşasaydı, anlatmak istediğim bu aslında, yoksa konu sahibesini haksız buluyor değilim asla