resmen iş yerindeyim ve gözlerim dolu dolu oldu...dün akşam eski resimlere bakarken aynı duyguları bende hissettim...zamana karşı duramıyoruz maalesef,,daha dün gibi bebekliği şimdi genç kız olma yolunda ve ben kızımın adına bu hayattan korkar oldum..allahıma her zaman dua ediyorum..karşısına hayırlı insanlar çıkarması,doğru yoldan ayırmaması için..tabiki allah kısmet ederse belli bir zaman sonra onlarda yuvalarını kuracaklar ama bizden belki çok uzaklarda bizler nasıl dayanıcaz bilemiyorum ama istiyoruzki hep dizimizin dibinden ayrılmasınlar.tek tesellimiz onların mutluluğu bizlerin mutluluğu olsun....işte böyle aslında bu konuda çok doluyum herşeyin hayırlısı olsun bitanem...
evet çocuklarımızın dizimizin dibinde oldukları günler çok güzeldi bende özlemiyorum dersem yalan söylemiş olurum ama bu daha dingin ortamıda seviyorum onların uzaklarda olduklarını bilsem çok özlesemde iyi olduklarını mutlu olduklarını bilmek bana yetiyor bende hayatımda ilk defa birazda kendim için yaşadığımı hissediyorum kendime hobilerime vakit ayırıyor eşimle geçirdiğim her anın tadını çıkarıyorum yeşilim senin bu güzel duygularını evden kuşlarına uçmayı öğretip uçurmuş olan bütün annelerin çok iyi anladığınıda biliyorum sevgiler güzel yüreğine
çok hoş bir yazıydı bayıldım..
Teşkkurler yesılım..