- 15 Ağustos 2013
- 1.195
- 2.212
-
- Konu Sahibi belkibircozumuvardir
- #21
Öğrenme güçlüğüne daha çok benziyor anlattıklarınız. Bir de dikkat eksikliğinin birçok farklı nedeni olabilir. Dehbyi herhangi bir odaklanma sorunundan ayırt etmek için bakabileceğiniz belirtiler şunlar olabilir; hiperfokus, duyusal farklılıklar, duyguları regüle edememek, kısa süreli hafızanın kötü olması ve bunun planlama becerilerini etkilemesi. Bir de dehb ilaçlarını kullanınca işe yaramadığını söylemişsiniz, dehb olsaydı ilaçların faydasını görürdünüz diye düşünüyorum. Ben otistiğim ve dehbli de olduğumu öğrendim, şimdiye kadar etkisini gördüğüm tek ilaç dehb ilaçları oldu. Diğer bütün ilaçların sadece yan etkileri çalışıyordu bende
Bence öğrenme güçlüklerini de detaylıca araştırın. Mümkünse ingilizce kaynaklara bakın hatta
Merhaba ;Ben de sizin söylediginiz sorunlardan muzdaribim.Ve bu konuda baya araştirma yaptım.Tek tek Güzel ifade etmişsiniz.Ben de 38 yaşindayım .Bizdeki sorun dikkat eksikligı bir parça da takintı.Bu konudanki ilaçlari araştırdım hepsi de uzun vadede bağımlilık yapıyor iyi degil yani.Belli yaşa kadar davranıssal terapi belki ise yarar .Ben de mesela ehliyetim var ama dikkatsizlik ve odaklanma sorunu yüzünden bir türlu ögrenemdim korkuyorum , dalıyorum .Cok zor bir durum gercekten.İnsanin kendine olan özgüvenini göturüyor.Benimle ayni seyleri yasayan birilerini insani rahatlatiyor.Keşke size yardimci olabilseydim.Merhabalar 23 Yaşındayım mühendislik öğrencisiyim.
En ufak bir işi planlayıp gerçekleştirmekte dahi zorlanıyor, kararsız kalıyorum örnek olarak dışarı çıkıp yürüyüş yapmak (istiyorum ama düşünüyorum), duşa girmek gibi.
Bir işi yaparken aklıma alakasız bir sürü şey geliyor o işi yaparken zihnimde, hayatıma dahil olan insanlarla diyaloglar kuruyor, onlarla konuşuyor ve cevap veriyorum. Burada önemli olabilecek nokta zihnimde kurduğum bu konuşmalarda konuştuğum insanın bana hak vermesini ve takdir etmesini gerektirecek diyaloglar kuruyor tasarlıyorum.
Beynim bir düşünce üzerinde duramıyor düşünceden düşünceye atlıyor.
Bir işi öğrenebileceğime olan inancımı kaybetmiş durumdayım mesela bir dans kursuna gidip dans öğrenebileceğime inanmıyorum yapamam gibi geliyor,bir müzik aleti çalamam gibi geliyor burada bahsettiğim şey bu işlerde mükemmel olmak değil sadece temel seviyede öğrenmek. Çünkü daha önce girdiğim işte patronumun bana gösterdiği işleri öğrenmede zorluk yaşıyordum, öğreniyordum ama çok geç öğreniyordum o bana işi anlatırken tüm dikkatimi ona o anda veremiyordum hatta yine böyle olan bir gün bu sorunu fark etti “ işe başladığın zamandan beri sana bir şeyler anlatıyorum ama sanki beni dinlemiyor kendini işe vermiyor gibisin” dedi bende ona o gün konuyu izah ettim “kendimi işe ve sizin anlattıklarınıza tam olarak veremiyorum odaklanamıyorum” dedim bu konunun üzerine gitmem gerektiğini söyledi ve konu bir süre kapandı. 6 aylık bir deneme işiydi bu şekilde düşe kalka sorunlar yaşaya yaşaya bu dönemi bitirdim. Daha sonra bir kaç iş ve staj dönemim oldu onlarda benzer şekilde sonuçlandı.
Çocukluğum da da ip atlamakta, flüt çalmakta, beden eğitimi dersinde öğretmenin gösterdiği ve aynı anda yapmamızı istediği hareketleri yapmakta zorlanırdım özellikle kolumuzu başımızın arkasına koyup elimizle destek verdiğimiz bir hareketti o gördüğüm hareketi tam yapamazdım 2-3 saniyelik bir hareketti umarım benim yanlış yaptığımı fark etmez diye düşünürdüm. Uygun adım yürüyüşte de zorlandığımı fark etmiştim aynı şekilde hoca da fark etmişti ama çok üstüne gitmemişti.
Zorlandığım uygulamaya benzer bir uygulama.
Onun dışında diğer derslerinde başarılı sınıfında başarılı öğrenciler öğrenciler arasındaydım.
Şimdi de spor salonuna gitmeye çekiniyorum. Sanırım lise zamanıydı spor aletinin doğru kullanış şekli konusunda spor hocası bir şey söylemişti ne kadar tekrar etsemde kendimi düzeltememiştim bırakıp gitmişti sanırım elin kolun duruş pozisyonu yanlıştı. Yüzme dersine gittiğim süreçte ise bacak ve ayak açısı konusunda hocadan düzeltirsen daha rahat hızlı yüzersin diye bir geri dönüş almış istediği şekilde ayağımı bacağımı o pozisyona getirememiştim. Gerçekten idrak etmede bir sorunum mu var yoksa çocukluktan bu yana getirdiğim bir kuruntu mu merak ediyorum.
Hayatında buna benzer bir problem ile karşılaşan var mı ? Dikkat attırma özelliği olan bir kaç antidepresan ilaç yazıldı umursamaz yapmadı dışında faydasını pek gördüğüm söylenemez. Yaptığım araştırmalarım sonucu DEHB’den şüphelendim son olarak ise çok kısa bir süre Ritalin kullandım ilaç serüveninden sıkıldığım ve yan etkilerden korktuğun için ilaç kullanmayı bıraktım.
Bu tarz şeyler yaşayan ve bir sonuca varan bir arkadaş varsa yardımcı olabilirse minnettar olurum herkese sağlıklı güzel günler diliyorum.
Peki bu sekilde yasamanin yolu nedir ?buldum demişsiniz de merak ettim.Ben de aynı sorun var da.Bunun testleri var psikiyatristler yapıyor. Bende 30 yaşından sonra öğrendim. Ama bu şekilde yaşamanın yolunu bulduğum için ilaç kullanmadım:)
Acıkcası bende de dikkat problemi vardı, çok ileri seviye değildi fakat bende odaklanmakta , yaptığım işi devam ettirmekte , yada bir iş yaparken başka bir işe gecmemekte zorlaniyordum. Sürekli yarim kalan işlerim, ani kararlarım yüzünden bocalamalarım bazen koca gün kararsız kaldığım icin bütün planlarimi ertelemem beni cok yoruyordu. Hatta o kadar kararsız kaldıgım zamanlar oluyordu ki oturup ağlıyordum o gun . Ve yine boş geçiyordu günüm. Ertesi gün ise pişmanlığını yaşıyordum. Sonra bir işe girdim ve bu daha da ilerledi. Her şeyi mükemmelliyetci bir şekilde yapma cabasina girdim. Bu sefer gün içinde 2 işim yarim kalmiyordu 5-6 isim ayni anda yarim kalıyordu. Bende kendime bir plan yaptim. Kararsiz kalmamak için. Odaklanabilmek icin. Her gunumu her saatimi yazdim bir gun onceden. Ne yapacagim. Ne giyecegim. Kiminle gorusecegim. Kac saat uyuyacagim. İnan bana uykuda odaklanmak konusunda inanilmaz büyük bir etken. Kendime bir saat belirledim ve o saatte uyandigimda ne fazla uyuyordum ne erken uyaniyordum. Belirledigim saatte kalktığımda her sey sanki daha rayina oturmaya başlamıştı. Sonra baktim az bir şey ise yarıyor. Giyecegim kiyafetleri planladim. Yapacagim isleri yemekleri gidecegim yerleri planladim. Okuyacagim kitaplari planladim. Ama her gun kendime , kendimi dinlemek icin 2 saat zaman verdim. Ben mesela kulaklikla muzik dinlemeye bayiliyorum. Kapadım gözlerimi. Açtım müziğimi ilk once zorlandim ama sonra 1 saat muzik dinledim kendimi muzige kaptırarak sonraki 1 saat ise hem muzik dinledim hem kendimi olumladim. Kimse icin mukkemmelliyetci olmak zorunda degilim. Yaptigim iş bitmiyorsa bu sorun degil. Öğrenmeye calistigim şeyi öğrenemiyorsam , ogrenebilecegim ve bundan keyif alabilecegim seyleri bulana kadar arastirir yeni seylere atılırım herkes herşeyi yapmak zorun da degil mesela herkes dans etmek , sarki soylemek zorunda degil gibi gibi gibi. Yani aslında oturdum kendimi kendime ikna etmeye başladım. Ve başardım. Kendi hobimi ve becerimi buldum. Mesela aslında ben yemek yapmayi cok seviyormusum ve siir yazabiliyormusum. Bu cok güzel bir duygu. Fazla uzattim ama anliycan ilk önce kendine kendini ikna etmek zorundasın. Plan program yap sonra yavas yavas bundan uzaklaş inan bana işe yaracak. Çok geçmiş olsun bir hastalik degil bu ama yorucu gecirilen bir dönem diyelim. Kendi kendine iyi geleceğine inanıyorumMerhabalar 23 Yaşındayım mühendislik öğrencisiyim.
En ufak bir işi planlayıp gerçekleştirmekte dahi zorlanıyor, kararsız kalıyorum örnek olarak dışarı çıkıp yürüyüş yapmak (istiyorum ama düşünüyorum), duşa girmek gibi.
Bir işi yaparken aklıma alakasız bir sürü şey geliyor o işi yaparken zihnimde, hayatıma dahil olan insanlarla diyaloglar kuruyor, onlarla konuşuyor ve cevap veriyorum. Burada önemli olabilecek nokta zihnimde kurduğum bu konuşmalarda konuştuğum insanın bana hak vermesini ve takdir etmesini gerektirecek diyaloglar kuruyor tasarlıyorum.
Beynim bir düşünce üzerinde duramıyor düşünceden düşünceye atlıyor.
Bir işi öğrenebileceğime olan inancımı kaybetmiş durumdayım mesela bir dans kursuna gidip dans öğrenebileceğime inanmıyorum yapamam gibi geliyor,bir müzik aleti çalamam gibi geliyor burada bahsettiğim şey bu işlerde mükemmel olmak değil sadece temel seviyede öğrenmek. Çünkü daha önce girdiğim işte patronumun bana gösterdiği işleri öğrenmede zorluk yaşıyordum, öğreniyordum ama çok geç öğreniyordum o bana işi anlatırken tüm dikkatimi ona o anda veremiyordum hatta yine böyle olan bir gün bu sorunu fark etti “ işe başladığın zamandan beri sana bir şeyler anlatıyorum ama sanki beni dinlemiyor kendini işe vermiyor gibisin” dedi bende ona o gün konuyu izah ettim “kendimi işe ve sizin anlattıklarınıza tam olarak veremiyorum odaklanamıyorum” dedim bu konunun üzerine gitmem gerektiğini söyledi ve konu bir süre kapandı. 6 aylık bir deneme işiydi bu şekilde düşe kalka sorunlar yaşaya yaşaya bu dönemi bitirdim. Daha sonra bir kaç iş ve staj dönemim oldu onlarda benzer şekilde sonuçlandı.
Çocukluğum da da ip atlamakta, flüt çalmakta, beden eğitimi dersinde öğretmenin gösterdiği ve aynı anda yapmamızı istediği hareketleri yapmakta zorlanırdım özellikle kolumuzu başımızın arkasına koyup elimizle destek verdiğimiz bir hareketti o gördüğüm hareketi tam yapamazdım 2-3 saniyelik bir hareketti umarım benim yanlış yaptığımı fark etmez diye düşünürdüm. Uygun adım yürüyüşte de zorlandığımı fark etmiştim aynı şekilde hoca da fark etmişti ama çok üstüne gitmemişti.
Zorlandığım uygulamaya benzer bir uygulama.
Onun dışında diğer derslerinde başarılı sınıfında başarılı öğrenciler öğrenciler arasındaydım.
Şimdi de spor salonuna gitmeye çekiniyorum. Sanırım lise zamanıydı spor aletinin doğru kullanış şekli konusunda spor hocası bir şey söylemişti ne kadar tekrar etsemde kendimi düzeltememiştim bırakıp gitmişti sanırım elin kolun duruş pozisyonu yanlıştı. Yüzme dersine gittiğim süreçte ise bacak ve ayak açısı konusunda hocadan düzeltirsen daha rahat hızlı yüzersin diye bir geri dönüş almış istediği şekilde ayağımı bacağımı o pozisyona getirememiştim. Gerçekten idrak etmede bir sorunum mu var yoksa çocukluktan bu yana getirdiğim bir kuruntu mu merak ediyorum.
Hayatında buna benzer bir problem ile karşılaşan var mı ? Dikkat attırma özelliği olan bir kaç antidepresan ilaç yazıldı umursamaz yapmadı dışında faydasını pek gördüğüm söylenemez. Yaptığım araştırmalarım sonucu DEHB’den şüphelendim son olarak ise çok kısa bir süre Ritalin kullandım ilaç serüveninden sıkıldığım ve yan etkilerden korktuğun için ilaç kullanmayı bıraktım.
Bu tarz şeyler yaşayan ve bir sonuca varan bir arkadaş varsa yardımcı olabilirse minnettar olurum herkese sağlıklı güzel günler diliyorum.
Bende bu tarz seyler yasiyordum, ilk psikologa gittim hiperaktivite bozuklugu cikti (bunun yuzunden ofaklanamiyormusum) sonra psikiyatriste yonlendirdi ona gore ilac verdi ve cidden baya ise yariyor psikiyatriste gorunmeni tavsiye ederimMerhabalar 23 Yaşındayım mühendislik öğrencisiyim.
En ufak bir işi planlayıp gerçekleştirmekte dahi zorlanıyor, kararsız kalıyorum örnek olarak dışarı çıkıp yürüyüş yapmak (istiyorum ama düşünüyorum), duşa girmek gibi.
Bir işi yaparken aklıma alakasız bir sürü şey geliyor o işi yaparken zihnimde, hayatıma dahil olan insanlarla diyaloglar kuruyor, onlarla konuşuyor ve cevap veriyorum. Burada önemli olabilecek nokta zihnimde kurduğum bu konuşmalarda konuştuğum insanın bana hak vermesini ve takdir etmesini gerektirecek diyaloglar kuruyor tasarlıyorum.
Beynim bir düşünce üzerinde duramıyor düşünceden düşünceye atlıyor.
Bir işi öğrenebileceğime olan inancımı kaybetmiş durumdayım mesela bir dans kursuna gidip dans öğrenebileceğime inanmıyorum yapamam gibi geliyor,bir müzik aleti çalamam gibi geliyor burada bahsettiğim şey bu işlerde mükemmel olmak değil sadece temel seviyede öğrenmek. Çünkü daha önce girdiğim işte patronumun bana gösterdiği işleri öğrenmede zorluk yaşıyordum, öğreniyordum ama çok geç öğreniyordum o bana işi anlatırken tüm dikkatimi ona o anda veremiyordum hatta yine böyle olan bir gün bu sorunu fark etti “ işe başladığın zamandan beri sana bir şeyler anlatıyorum ama sanki beni dinlemiyor kendini işe vermiyor gibisin” dedi bende ona o gün konuyu izah ettim “kendimi işe ve sizin anlattıklarınıza tam olarak veremiyorum odaklanamıyorum” dedim bu konunun üzerine gitmem gerektiğini söyledi ve konu bir süre kapandı. 6 aylık bir deneme işiydi bu şekilde düşe kalka sorunlar yaşaya yaşaya bu dönemi bitirdim. Daha sonra bir kaç iş ve staj dönemim oldu onlarda benzer şekilde sonuçlandı.
Çocukluğum da da ip atlamakta, flüt çalmakta, beden eğitimi dersinde öğretmenin gösterdiği ve aynı anda yapmamızı istediği hareketleri yapmakta zorlanırdım özellikle kolumuzu başımızın arkasına koyup elimizle destek verdiğimiz bir hareketti o gördüğüm hareketi tam yapamazdım 2-3 saniyelik bir hareketti umarım benim yanlış yaptığımı fark etmez diye düşünürdüm. Uygun adım yürüyüşte de zorlandığımı fark etmiştim aynı şekilde hoca da fark etmişti ama çok üstüne gitmemişti.
Zorlandığım uygulamaya benzer bir uygulama.
Onun dışında diğer derslerinde başarılı sınıfında başarılı öğrenciler öğrenciler arasındaydım.
Şimdi de spor salonuna gitmeye çekiniyorum. Sanırım lise zamanıydı spor aletinin doğru kullanış şekli konusunda spor hocası bir şey söylemişti ne kadar tekrar etsemde kendimi düzeltememiştim bırakıp gitmişti sanırım elin kolun duruş pozisyonu yanlıştı. Yüzme dersine gittiğim süreçte ise bacak ve ayak açısı konusunda hocadan düzeltirsen daha rahat hızlı yüzersin diye bir geri dönüş almış istediği şekilde ayağımı bacağımı o pozisyona getirememiştim. Gerçekten idrak etmede bir sorunum mu var yoksa çocukluktan bu yana getirdiğim bir kuruntu mu merak ediyorum.
Hayatında buna benzer bir problem ile karşılaşan var mı ? Dikkat attırma özelliği olan bir kaç antidepresan ilaç yazıldı umursamaz yapmadı dışında faydasını pek gördüğüm söylenemez. Yaptığım araştırmalarım sonucu DEHB’den şüphelendim son olarak ise çok kısa bir süre Ritalin kullandım ilaç serüveninden sıkıldığım ve yan etkilerden korktuğun için ilaç kullanmayı bıraktım.
Bu tarz şeyler yaşayan ve bir sonuca varan bir arkadaş varsa yardımcı olabilirse minnettar olurum herkese sağlıklı güzel günler diliyorum.