Sana özelden yazdıklarımı buradan da yazmak istiyorum. Biliyorum sessizce burayı takip eden bizi okuyan/ okuyacak olanlar var.
Olur mu hiç… İnfertilite psikolojisi aynı bir yakınını kaybettiğin zaman yaşadığın acıları duyguları yaşatır insana. Bütün gücümüzü maddi manevi buna bağlıyoruz. Her ay yeniden ayağa kalkıp güçlenip test yapıyoruz deneme yapıyoruz. Sonuç hüsran olunca yaşadığımız hayal kırıklığı, kayıp, çevre baskısı insanların sana acıyan gözle bakması, hatta bazılarının senden gebe olduğunu saklaması ve hatta çocuğunu göstermemesi kıskanır nazar edersin diye. Eşinle yaşadığın gerginlikler huzursuzluklar, öfkeni ona yansıtman…hepsi başlı başına çok ağır. Acını doya doya yaşa. Ama rabbimden asla ümidini kesme. Bu da bizim sınavımız, kabul edelim buna da şükredelim. İsyan etmeden sınavımızı verelim inşallah