Obsesif Komplsif olanlar...

mrb bende aynı dertten çekiyorum,yıllar oldu ama artık kendimi biraz daha kontrol edebiliyorum.Bence bununla yaşamayı öğrenmeliyiz.

herkesin allah şifasını versin,gerçekten zor bi hastalık çok şükür ben yaşamadım ama yakın bi arkadaşım bu durumdaydı şimdi çok daha iyi olduğunu söylüyor.bir sürü ağır ilaçlar falan çok zor günler geçirdi.durumuna yakından şahit oldum ve halime çoğu kereler şükrettim.arkadaşımdan gördüğüm kadarıyla doğru dr ve doğru tedavi çok önemli.yanlış tedaviler ve ağır ilaçlar nedeniyle intihara bile kalkıştığı olduğunu söylemişti.maşallah iyi şu sıralar ama umarım herkes bu hastalığı atlatır ve sağlığına kavuşur.kendinize iyi bakın ve dikkat edin .SAĞLICAKLA.

merhaba kızlar bende sizlerdenim, yani obsesif kompülsif bozukluk yaşadım. daha önce açtığım topikleri takip eden varsa bu kızında amma çok derdi varmış dicekler eminim :))çok kötü bir rahatsızlık bu. dünyam karardı resmen. bende de kanser oldum yada beynimde tümör var gibi hastalık takıntıları vardı. eğer hiçbiri deilse de mutlaka vücudumun biyerinde önemli bişi var korkusu oluyodu. bunun verdii sıkıntıyı acıyı anlatamam. tabi tetikleyen olaylarda oldu. eski sevgilimle yaşadığım bir takım sorunlar sıkıntılar bunu tetikliyordu. hergün mide bulantıları yaşamaya başladım. bu bulantılar oldukça beynimde tümör var düşüncesi gelişti. doktor doktor geziyordum. hepsi birbirini tetikliyordu anlıycağınız. ama Psikiyatrist Doktor Mesut Kayalı sayesinde bu illeti sanırım aştım. 4yıldır hastasıyım kendisinin. büyük bi sabırla ve çabayla bunu yenmemi sağladı sanırım. hala terapiye gidiyorum, hala ilaç kullanıyorm,hastalık takıntım kalmadı ama hayatla ilgili danışma ihtiyacı duyduğum çok şey oluyor. Eğer ankarada yaşıyorsanız ve siz de bu illetten muzdaripseniz doktor mesut kayalıya ulaşın derim. tabi ki kendisine dünya tatlısı sekreteri hülya hanım aracılğıyla ulaşacaksınız:)) şu anda hastalığım açısından çok rahatım. arada sırada küçük takıntılar yaşıyorum ama eskisi gibi hayatı karartmıyor.a.s.

Merhaba arkadaşlar, cidden zor bir hastalık..Hepinize allah şifa versin inşallah.. ben bu hastalığı maalesef eşimle tanıdım... Evlendikten 3 ay sonra eşim çok sevdiği bir yakınını kaybetti ve ağır psikolojik sorunlar yaşadı. Doktora gittiğimizde OKB teşhisi koydular. Onda anlamsız takıntılar var. Olur olmaz ve mantıksızca takıntılar.. Tekbir konu değil, farklı konularda takıntıları var. Aslında mantıksız olduğunu o da biliyor ama ne yapsın zannedersem elinde değil.. Yaklaşık 8 ay depresan ilaç kullandı sanki biraz iyi geldi ki ilaçları bıraktı. Sonra zamanla yine nüksetti bu hastalık. Şimdilerde yine kötü..

Çok üzülüyorum bibilseniz.. Bu hastalığı yaşamak eminim çok zordur.. Ama yaşayan biriyle yaşamak ve sevdiğiniz birinin bu anlamsız takıntılarını ve hayatını kendine ve sevdiklerine böylesine zehrettiğini görmek inanın çok zor ve acı..

Sizden biraz daha güçlü olmanızı ve takıntılarınızın anlamsızlığını kabul etmeye çalışmanızı istiyorum. Lütfen biraz savaşın o takıntılarla.. Onların gerçek olmadığına lütfen inanın , üzerine gidin ve yenmeye gayret edin.. Kendiniz için ve sevdikleriniz için en önemlisi de HAYATINIZ İÇİN lütfen mücadele edin...

Ben eşimin bu hastalıktan kurtulması için neler vermezdim bibilseniz.. Yaşadığınız üzüntüleri ve hayatın çekilmezliğini biliyorum.... Lütfen hayatınızı geri alın... Sevgilerimle...

benim de bi tanıdgımda bu hastalık vardı ünlü bi dokrota gitti istanbulda şimdi iyi
dr ismi isteyen olursa özel msjla söleyebilirim
herkese acil şifalar

kızlar bendede wardı elhamdülilllah geçti 1.5 sene psikiyatr ilacı kullundım şimdi iyiyim. bazen evi 1 2 kez süpürürdüm hiç temizlenmiyomuş gibi gelirdi bana yattığm zaman aynanın önünde sadece telim vede tokam olurdu diğer ne warsa her şeyi yerine koymadan uyumazdım evi toplar gırgırlar öleyatardım hatta ooff gene yemek yiycez we hr yer kırıntı olcak diye aç kaldığımı bilirim. we bunları 3 çocukluyken yapıyordum



TEDAVİSİ:


TAKMAYIN KARDEŞİM
ÜSTÜNE GİDİN
AKLINIZA TAKILAN ŞEYLERİ BOŞWERİN
EN ÖNEMLİSİ RELAX OLUN
BAKIN NASI ÇÖZÜYOSUNUZ

dr bana ööle dedi çünkü ewin dağınık olsun we sen orda otur o dagınıklığa bak alıştır kendini demişti çok şükür iyiyim....... hayırlı şifalar diliyorum kendinizi başka şeylere odaklayın korkunun üstüne gidin

bende uyuyamazdım şimdi biri gelcek beni kescek diye hatta kabus görüp ağlayarak kalkardım






TEKRARA EDİYORUM ÜSTÜNE GİDİN TAKMAYIN

bende de gece yatarken ocağı kontrol etme takıntısı var, 10 larca defa yatağımdan kalkıyorum, bidaha bidaha bakıyorum halbuki saatlerce ocağı açmamış oluyorum ama genede defalarca kalkıp kontrol ediyorum.Her seferinde tamam bitti bi daha bakmıcam diyorum ama daha koridordayken geri dönüyorum.emzirmem bitsin dra gidicem.

dilek4 .!.:

bende senelerdir okb hastasiyim.benim dinle ilgili aklima sürekli sübheler geliyor.aslinda ögrendigim seyler ve emin oldugum seyler oldugu halde sürekli sübhe veriyor.allah ile ilgili vesvese ve sübhe geliyor ,hasa allah yok gibi düsünceler gelior ve bende bu sübheleri def etmek icin bütün zamanimi tefekkürle geciriyorum ,tam sübheyi yok ettim derken ayni sübhe tekrar tekrar geliyor ve ben imanimi kaybedecegim korkusuyla büyük bir panik yasiyor ve agliyorum.icim rahatlayana kadar tefekkür etmeye calisiyorum ve de acaba ben inancsizmiyim diye gün boyu aglayip üzülüyorum artik eve felan neredeyse bakamaz oldum.cok kötü gercekten.sizdede buna benzer birsey var mi.bana biri lütfen yardimci olabilir mi?

Genişletmek için tıkla...

Dilekçim öncelikle korkma, bu sorunun aynısını yaşadım yıllar önce ve çok şükür iyileştim. Aklına dine aykırı düşünceler, sorular vb. geldiği zaman içinden bu benim düşüncem değil de. Çünkü bu gerçekten de senin düşüncen değil, hastalığın sonucu ortaya çıkan birşey. Bunu bana psikiyatristim söylemişti. Senin hiçbir suçun sorumluluğun yok bu sorularda ve düşüncelerde. Bu arada eğer bu düşünceler aklına gelirse kesinlikle tövbe etmene de gerek yok çünkü sorumlu değilsin. Zaten tövbe etmeyi kesince düşüncelerin de zayıflayıp yok olduğunu göreceksin inşallah Allah'ın izniyle.

Unutma tövbe etme ve benim düşüncelerim değil bunlar de.

Sevgiler:)

arkadaşlar, hepinize şifalar diliyorum. aslında hepimizin küçük çaplı böyle saplantıları oluyor. bu akşam uzmantv nin sitesinde dolanırken NLP diye bir yönteme rastladım. bu yöntem bilincimize ve bilinçaltımıza hükmetmemizle alakalı bir yöntem.. bir araştırsanıza sizde. şimdi düşününce sanki faydalı bir sistemmiş gibi geliyor bana..
hepinize sağlıklı günler diliyorum..

canım bende bu rahatsızlıktan dolayı tedavi gördüm ve ilaç kullandım.ilaçlarını düzenli alırsan hastalığın büyük bir bölümünü atlattın demektir.diğer kalanınıda atlatmanın yolu ise beynini sürekli başka şeylerler meşgul etmenle olabiliyor.ben mesela işe girmiştim sırf bu yüzden.bu rahatsızlık birazda boşlukta kalmaktan oluyor.şimdi 7,5 aylık hamileyim çalışamıyorum ama kendimi dantel örgü vb. şeylere verdim.sende deneyebilirsin.geçmiş olsun sana.durumundan haberdar olmak isterim...

kızlar bende de bu hastalık vardı..4-5 yıl önce.bazen delireceğimi bile düşünürdüm.ve delirmekten korkardım.
garip takıntılarım vardı..birşeyi 3-5 tekrarlamasam sanki sevdiklerimden biri ölecek gibi..
hayatı zindan etmiştim
birşeyi tekrarlar dururdum..3 kez daha yapayım yoksa kötü bişey olacak derdim...
ama sanırım bunu üniversiteyi başka bir şehri kazanmakla ve yurt ortamında kalmakla aştım..büyüdüm sanırım..
şimdi hatırlayınca yine çok üzülüyorum..
ne olur kızlar bunu yenebileceğinizi düşünün.
ve kendinizi başka şeyler düşünmeye iten kurslara yada etkinliklere yönlendirin..
kitap okuyun,spor yapın...
ben yenebildiysem herkes yener kızlar...
gerçekten...

mrb arkadaşlar benimde böyle bir rahatsızlığım var ama şu ana kadar hiç doktora gitmedim..bende de 2 senedir çok çeşitli takıntılar var ve üniversiteye geçen sene başladım biraz düzelir gibi olmuştum ama hala devam ediyo..çok abartılı derecede takıntım olmuor ama yinede rahatsız edici şekilde..mesela hiç bişeye elimi yıkamadan dokunamıorum..kafama herşeyi çok takıyorum ve taktığım zamanda çok komik gelicek size biliorum ama beyin hücrelerimin öldüğünü zannediorum..aptalca bişey aslında ama cidden çok bunaltıyo beni..son zamanlarda unutkanlık da olmaya başladı..sabah kalktığımda yüzümü yıkamadan önce ellerimi en az 3 kere sabunlamassam içim rahat etmioo..bunlar takıntılarımdan sadece bikaçı..daha fazla ilerletmek de hiç istemiorum açıkçası..sanırım bi doktara görünmem lazım..

bnde dr.a gitmedim ama bnmde çeşitli takıntılarım var.. snaırım gitsem ii olacak.. ama gitmeyi hiç istemiorum.. arkadaşlarım hep gidelim dior, ama ben gitmiorum...

canım ben bir süre önce psikiyatri hastanesinde çalışıyordum.bu hastane bence konusunda en iyilerle çalışıyor.sana bir dr tavsiye etmek isterim ama bunun doğru olup olmadığını bilmiyorum.yani sitede yeniyim dr adı vermemin bir sakıncası var mı bilmiyorum.

merhaba arkadaşlar ben damla yeni üyeyim ve bende okb rahatsızlığı yaşıyorum. Aslında geçtiğimiz yıllara nazaran çok daha iyiyim artık. Bendeki takıntı temizlik değil sevdiklerimi kaybetme korkusu. kafamın içinde saçma sapan senaryolar oluşturup sonra ona inanır ve inanılmaz zorluklar yaşardım. Geçen yıl hastalığımın ciddi aşamasındayken psikiyatriste giderek tadavi oldum 6 aydan fazla zaman ilaç kullandım sonra azaltarak bıraktım. şimdi o dönemlere nazaran çoook daha iyiyim, telkin yoluyla kendimi kontrol etmeyi öğrendim. malesef bu hastalık tam olarak iyileşmiyor ama günlük hayatınızı rahat geçirebileceğiniz aşamaya getirmek mümkün. Yeterki isteyin ve mutlaka bir uzmandan yardım alın. Hepinize sağlıklı günler...

merhaba. benim de kardeşimde böyle bir durum var. 16 yaşında. tuvaletten her çıkışında ayaklarını yıkıyor idrar sıçramıştır diye. yada dua ederken üç dört kez aynı kelimeyi tekrarlıyor. yada mesela özür diliyor ve " duydun demi "diye tekrar soruyor. ayrıca cinsel konularda da garip düşünceleri oluyor. siteyi gezerken bu konu başlığına tıkladım ve yazanlarda da böyle şeyler olduğunu öğrenince korkmaya başladım. çünkü doktora gidiyor ve ilaç kullanıyorlar. demek ki durum ciddi. kardeşim doktora gitmedi şimdiye kadar.doktora götürmeliyim demek ki. peki ilaç kullandığınızda yan etki yapıyor mu? çünkü kardeşim okula gidiyor ve dikkatinde algılamasında bir değişiklik olur mu diye düşünüyorum. bir de illaki ilaçlamı geçiyor sadece terapi yetmiyor mu ?

gingerr .!.:

merhaba. benim de kardeşimde böyle bir durum var. 16 yaşında. tuvaletten her çıkışında ayaklarını yıkıyor idrar sıçramıştır diye. yada dua ederken üç dört kez aynı kelimeyi tekrarlıyor. yada mesela özür diliyor ve " duydun demi "diye tekrar soruyor. ayrıca cinsel konularda da garip düşünceleri oluyor. siteyi gezerken bu konu başlığına tıkladım ve yazanlarda da böyle şeyler olduğunu öğrenince korkmaya başladım. çünkü doktora gidiyor ve ilaç kullanıyorlar. demek ki durum ciddi. kardeşim doktora gitmedi şimdiye kadar.doktora götürmeliyim demek ki. peki ilaç kullandığınızda yan etki yapıyor mu? çünkü kardeşim okula gidiyor ve dikkatinde algılamasında bir değişiklik olur mu diye düşünüyorum. bir de illaki ilaçlamı geçiyor sadece terapi yetmiyor mu ?

Genişletmek için tıkla...

Sevgili gingerr öncelikle geçmiş olsun.bildiğim kadarıyla bu rahatsızlıkta ilaç kullanmak gerekiyor sadece terapiyle atlatan var mıdır bilemiyorum ama olmasını umut ediyorum çünkü gerçekten ilaçların insanın dengesinde değişiklik yaptığı aşikar. Özellikle 16 yaşında ve eğitim gören bir gencin ilaç kullanmasını ben istemem ancak şunu unutmaman gerekiyor ki tedaviye başlanmazsa rahatsızlık ilerleyebilir. ben ilaç kullandım okb için ama aynı zamanda ağır bir depresyonda geçiriyordum bu yüzden kullandığım ilaçlar da aynı oranda ağırdı. bana kalırsa kardeşini mutlaka bi uzmana götürmen. belki terapiyle atlatılabilecek boyuttadır ya da yaşına ve durumuna uygun daha hafif ilaçlarla atlatıp sağlığına kavuşabilir. Şimdiden geçmiş olsun canım...

okb eğer kişilk bozukluğu boyutunda ise ilaç tedavisi gerekir ama sadece obsesif kopülsif bozukluk ise terapiyle çok kısa bir sürede çözüme kavuşabilirsiniz bunun için psikoloji eğitimi almış ve hipnoterapi eğitimi almış insanlarla çalışmanızı tavsiye ederim.

ayyy:1shok: bılmıodum oylebı takıntı gıbı gelıodu benmkı.bende evden cıktıgım an dusunmeye baslıorum utunun fısını cektım mı tupu kapattım mı bısey unuttum mu mirmirmirmirdıe.hatta 5 gundur yalnızım ve gunes dogmadan uyuyamıorum.yolda okula gıden kucuk bı cocuk gorsem annesı nasıl yalnız gonderebılıo dıe soylenıorum daha anne bıle deılım.bu kadarla kalırmı daha da ılerlermı acaba ne yapmalıyım??

hiç bi şekilde evde yalnız kalamıyorum, karanlıktan korkuyorum, yalnızken hiç bişey yiyemiyorum çünkü boğazım uyuşuyo ve yutkunamıyorum kaç kez boğulma tehlikesi atlattımsenağlama