- 22 Kasım 2014
- 3.148
- 3.140
- 248
- 31
- Konu Sahibi kurk mantolu madonna
-
- #1
Merhabalar herkese,
En son açtığım konuda, yeni başlayan ilişkimden ve sorunlardan bahsetmiştim. Nitekim konuyu açtığım gün bitti hersey. Biraz özet geçeyim, daha iyi anlatmak için kendisi komşumuzun oğluydu, evin hemen arkasinda yazılım firmasında calisiyor. Ben de çağrı merkezi departmaninda calistim iki gün onun aracılığıyla sonra iş benlik olmadığı için bıraktım. Tanışmamiza annem vesile oldu, apartman yöneticisi annem ona söylemiş benim iş durumumu o şekilde gorustuk ve tanıştık. O iki gün baya sohbet etme imkanı da bulduk aralarda, telefon numaramı aldı ama benim aklımda hiç öyle bir durum yok, arkadaşça bakıyordum. Neyse baktım ben çıkmama rağmen mesajlar devam ediyor, ilgisi alakası hoşuma gitti sahilde görüştük bir buçuk saat falan. Yakınlaşmaya calismalar, ilkten noluyoruz dedim. Sonra birden ne olduysa elimi tuttu sarıldı falan. Şaşkındım tepki bile veremedim. Bu arada kendisi inanılmaz bir egoya sahip. Neyse sonrasinda eve doğru ayrilcekken öpmeye çalıştı ittiğim halde hem de üç kez. Bunu yapması çok moralimi bozmuştu. Sonraki görüşmelerde evde görüşmeyi teklif etti neymiş daha rahat olurmusuz. Kabul etmedim. İyice kafamda soru işaretleri oluşmuştu ama ilgisi şefkati bambaskaydi yani öyle gibiydi. Yanılmışım.
Sonrasında iki kez daha görüştük yirmi dk falan. Ben kurstan çıkıyorum o işten haftaici zamanımız olmuyordu. Haftasonu da genelde firmalarla gorusmek için karsiya geçiyordu zamanimiz olmuyordu. Sitem ettim bu yüzden. Çok umursamadi. Zaten sonralarda doğru duzgun yazmıyordu bile. Bir yere gidiyor saatler sonra mesajlara cevap veriyor. Özellikle eve geldiğinde falan. Sanki iki ayrı dünyası var ben bir köşesinde gibiydim. Canımı yakıyordu bu durum. Bu konuda uyardım onu dikkat edeceğim dedi. Ama yine ayniydi yani ben yazmadan saatlerce yazmıyordu. 14 Şubat'ta benimle buluşmayı ertelemesi ve o gün için bir açıklama yapıp eve gelmemesi, o gün için ağzından laf almaya calistigimda cevap verememesi.. kafamda çok soru işareti vardı, ve üzerine ilgisizlik tuz biber olmuştu.
Tam üç hafta önce pazar günü için gorusebiliriz isim olmazsa deyip, yine cevapsız bir şekilde beni ekmisti. Ben de konuşmak istemiştim onunla. Evde değilim, arkadaşlardayim telefonda konuşalım dedi. Tamam dedim, müsait olunca yaz arayim dedi. İlgi konusunu açtım biraz, ben eski kız arkadaşlarıma da böyleydim sevgilim işteki başarım burdan geliyor bana zaman ver demez mı alışmam için.. seninle ciddi konuşmak istiyorum aramanı bekliyorum yazdım. Bekledim bekledim yok. Yazan yok arayan yok ben arıyorum açmıyor. O kadar dokundu ki gururuma.. akşama görmüş mesajları cevap yok. Engelledim ben de. Hiçbir şekilde ulaşmadı bana bu kadar yakınken. Ben sevdim. Ego yapmadan, gurur yapmadan açık ve net bir şekilde..
Beş gün sonra o engeli kaldırdım ve ona olan sevgim, hislerim için olan pismanligim ve onun korkakligiyla ilgili mesaj yazdım. Herşey yalanmış ve korkmadan söylüyorum bak bitti dedim. Onu da gördü yazmadı. Birşey yapmadım tabiki o saatten sonra bir daha. Çok canım yandı.
Gelelim şimdiye. Ablası benimle iletişime geçti ve kendi yeni bir çağrı merkezinde başlıyormuş bana gel gidip goruselim dedi. Bizdeyken konu kardeşinden açıldı falan, tesettürlü bir kızla görüştüğünü (ben de öyleyim), kızın karşıda oturduğunu ama sonrasında kizin mesaj yazmadığını söyledi o gun. Kafamdaki sorular iyice büyüdü tabi. Annemin birseyden haberi yok bu arada. Annem ısrar edince tamam dedim, iş de hoşuma gitti kabul ettim. Ablası sürekli laf çarpıyor bana, bana övgüler methiyeler, keşke kardeşim senin gibi biriyle gorusse demeler. Bir anlam veremedim. Annem bugün De laptopu ona indirmiş sormadan bize format atması için. Bir alt kat aşağıda oturuyor ve ben yoruldum bu durumdan. Sürekli bir haber sirkülasyonu var. Canım yanıyor. Sevdim sadece. Böyle bir bitirilisi haketmedim..
En son açtığım konuda, yeni başlayan ilişkimden ve sorunlardan bahsetmiştim. Nitekim konuyu açtığım gün bitti hersey. Biraz özet geçeyim, daha iyi anlatmak için kendisi komşumuzun oğluydu, evin hemen arkasinda yazılım firmasında calisiyor. Ben de çağrı merkezi departmaninda calistim iki gün onun aracılığıyla sonra iş benlik olmadığı için bıraktım. Tanışmamiza annem vesile oldu, apartman yöneticisi annem ona söylemiş benim iş durumumu o şekilde gorustuk ve tanıştık. O iki gün baya sohbet etme imkanı da bulduk aralarda, telefon numaramı aldı ama benim aklımda hiç öyle bir durum yok, arkadaşça bakıyordum. Neyse baktım ben çıkmama rağmen mesajlar devam ediyor, ilgisi alakası hoşuma gitti sahilde görüştük bir buçuk saat falan. Yakınlaşmaya calismalar, ilkten noluyoruz dedim. Sonra birden ne olduysa elimi tuttu sarıldı falan. Şaşkındım tepki bile veremedim. Bu arada kendisi inanılmaz bir egoya sahip. Neyse sonrasinda eve doğru ayrilcekken öpmeye çalıştı ittiğim halde hem de üç kez. Bunu yapması çok moralimi bozmuştu. Sonraki görüşmelerde evde görüşmeyi teklif etti neymiş daha rahat olurmusuz. Kabul etmedim. İyice kafamda soru işaretleri oluşmuştu ama ilgisi şefkati bambaskaydi yani öyle gibiydi. Yanılmışım.
Sonrasında iki kez daha görüştük yirmi dk falan. Ben kurstan çıkıyorum o işten haftaici zamanımız olmuyordu. Haftasonu da genelde firmalarla gorusmek için karsiya geçiyordu zamanimiz olmuyordu. Sitem ettim bu yüzden. Çok umursamadi. Zaten sonralarda doğru duzgun yazmıyordu bile. Bir yere gidiyor saatler sonra mesajlara cevap veriyor. Özellikle eve geldiğinde falan. Sanki iki ayrı dünyası var ben bir köşesinde gibiydim. Canımı yakıyordu bu durum. Bu konuda uyardım onu dikkat edeceğim dedi. Ama yine ayniydi yani ben yazmadan saatlerce yazmıyordu. 14 Şubat'ta benimle buluşmayı ertelemesi ve o gün için bir açıklama yapıp eve gelmemesi, o gün için ağzından laf almaya calistigimda cevap verememesi.. kafamda çok soru işareti vardı, ve üzerine ilgisizlik tuz biber olmuştu.
Tam üç hafta önce pazar günü için gorusebiliriz isim olmazsa deyip, yine cevapsız bir şekilde beni ekmisti. Ben de konuşmak istemiştim onunla. Evde değilim, arkadaşlardayim telefonda konuşalım dedi. Tamam dedim, müsait olunca yaz arayim dedi. İlgi konusunu açtım biraz, ben eski kız arkadaşlarıma da böyleydim sevgilim işteki başarım burdan geliyor bana zaman ver demez mı alışmam için.. seninle ciddi konuşmak istiyorum aramanı bekliyorum yazdım. Bekledim bekledim yok. Yazan yok arayan yok ben arıyorum açmıyor. O kadar dokundu ki gururuma.. akşama görmüş mesajları cevap yok. Engelledim ben de. Hiçbir şekilde ulaşmadı bana bu kadar yakınken. Ben sevdim. Ego yapmadan, gurur yapmadan açık ve net bir şekilde..
Beş gün sonra o engeli kaldırdım ve ona olan sevgim, hislerim için olan pismanligim ve onun korkakligiyla ilgili mesaj yazdım. Herşey yalanmış ve korkmadan söylüyorum bak bitti dedim. Onu da gördü yazmadı. Birşey yapmadım tabiki o saatten sonra bir daha. Çok canım yandı.
Gelelim şimdiye. Ablası benimle iletişime geçti ve kendi yeni bir çağrı merkezinde başlıyormuş bana gel gidip goruselim dedi. Bizdeyken konu kardeşinden açıldı falan, tesettürlü bir kızla görüştüğünü (ben de öyleyim), kızın karşıda oturduğunu ama sonrasında kizin mesaj yazmadığını söyledi o gun. Kafamdaki sorular iyice büyüdü tabi. Annemin birseyden haberi yok bu arada. Annem ısrar edince tamam dedim, iş de hoşuma gitti kabul ettim. Ablası sürekli laf çarpıyor bana, bana övgüler methiyeler, keşke kardeşim senin gibi biriyle gorusse demeler. Bir anlam veremedim. Annem bugün De laptopu ona indirmiş sormadan bize format atması için. Bir alt kat aşağıda oturuyor ve ben yoruldum bu durumdan. Sürekli bir haber sirkülasyonu var. Canım yanıyor. Sevdim sadece. Böyle bir bitirilisi haketmedim..