Merhaba, Allahin en sevdiği kulları peygamberleridir. Onlara bile çok çok acılar vermişse elbet vardir bir bildigi. Allah insanlari sinar. Ve sevdiklerine acilar verir. 1 yil icinde yasadiklarim ki o zamanla 5.sinifa gececektim.. Abim askerde kaza geçirdi boynu kirildi Gata da yatti cok sukur uzun mudahaleler sonucu, mucize eseri Rabbim onu bize bagisladi. Sapasaglam bize bakti, abim eve saglam gelince en değerli erkegim olan babam kurban kesti sukur icin ve bir kac ay sonra babam birden vefat etti. Sabah namazinda namazini kildi, kuranini okudu ve oruclu bir halde evden cikti ve bir daha da donmedi arkasindan cok sevdigi insanlari birakti Allah ondan bin kat razi olsun derken kendimizi azicik da olsun topladiktan 6 ay sonra annemin ilk göz agrisi, bir çocuk babasi, aşkım kahramanim her seyim olan abim feci sekilde can verdi, daha sonra kuzenim havuzda bogularak vefat etti, 1 yil sonra da dedem vefat etti... Bakin biz sukrettik, acı çok cektik ama asla isyan etmedik, sonra iflas ettik, herkes kolunu cekti ve bizi kendi halimize biraktilar. Allah sevdigine dert verirmis.. Oyle olmasaydi bizim aziz Peygamberimiz aleyhisselam dogmadan babasini, 6 yasinda anacigini, en ihtiyaci oldugu anda ona sahip cikan amcasini, savaşlarda diger amcasini, ve en acisi fatima annemiz hariç diger evlatlarini ve eşini kaybeder miydi? Allah Peygamberleri bize örnek olarak gonderdi. Onlari suphesiz bizden daha cok seviyordu ve daha cok acilari oldu.. Allah sevdigine dert verir. Buyuk imamlardan biri bi sure kendine bela isabet etmeyince Allahu teala beni unuttu mu artik sevmiyor mu diye aglamaya baslamis. Gerisini siz düşünün. Biz onlar gibi olamayiz tabiki, dertleri kaldiramayiz ama SABIRDAN BASKA BIR ILACIMIZ VE DUADAN BASKA BIR KALKANIMIZ da yok..
Selametle