Bu filmi her 2 kadından biri yaşıyor sanırım.
Eğer erken evlenirseniz, her ne kadar bunun çocuğunuzla aranızda çok fazla yaş farkı olmama gibi bir avantajı olsada erkek açısından genelde çok kötü sonuçlar doğuruyor.
Ben sizi yakınen tanımıyorum elbette, ama bana göre dışardaki hayatın ışıltısına özenmiş nişanlınız ve kızmayın bana ama haklıda. Yani 22 23 yaşında insanlar zaten ortalama ünv. bitirmiş askere gidip gelmiş daha (bana göre hayatı daha yaşayamamış erkekler oluyor) Yani bir iş hayatına atılması, 2 3 sene işini sağlamlaştırması, hatta bekarlıktan sıkılması o erkeğin kadına daha fazla değer vermesine sebep oluyor diye düşünüyorum.
Aslında bayanlarda da bu böyle ama biz sevgi ev diyince, hele de çocukluğumuzdan beri evcilik oyunlarında annelik eşlik gibi kavramlarla büyüdüğümüz için asla bırakıp gitmek yada özgür olmak ifadesini çogumuz benimseyemiyoruz.
Ne diyebilirim nişanlınıza bilmiyorum, ancak bana kalırsa yaşayacağını yaşasa, görse o insanları yarınına taşıyamayacağını, asıl önemli olan sevdiği insanla beraberlik olduğunu anladığında evlilik yapsa her 2 taraf içinde çok daha sağlıklı bir evlilik olacağını düşünüyorum.
Çünkü şu an evlenseniz dahi bu 10 ay kadar sabretseniz, bundan sonraki süreçtede sabredeceksiniz. Bu sefer işten eve gelmemeler arkadaşlarla bir izin gününde gezmeler evde yalnız kalmalarınız başlayacak. Bunları bile bile evlenirseniz, kızmayın bana ama kendi düşen ağlamaz durumuna düşersiniz.
Çünkü bazı şeyleri insanlara anlatmayla öğretemezsiniz. Bazen tecrübe en iyi öğretmendir. Siz kendinizi ondan ayırrarak, bağırarak ( sizin için değil genel anlamda örnek veriyorum) , kısıtlayarak, nişan atacağınızı söyleyerek ancak onun duygularına bir kaç hafta gem vurmasını sağlarsınız, sonra adamda bu dürtüler ortaya çıktığında yapacağınız hiçbirşey kalmaz.
Aslında yapmanız gereken şey onunla büyümeden evlenmemek ama, karar sizin
Eğer erken evlenirseniz, her ne kadar bunun çocuğunuzla aranızda çok fazla yaş farkı olmama gibi bir avantajı olsada erkek açısından genelde çok kötü sonuçlar doğuruyor.
Ben sizi yakınen tanımıyorum elbette, ama bana göre dışardaki hayatın ışıltısına özenmiş nişanlınız ve kızmayın bana ama haklıda. Yani 22 23 yaşında insanlar zaten ortalama ünv. bitirmiş askere gidip gelmiş daha (bana göre hayatı daha yaşayamamış erkekler oluyor) Yani bir iş hayatına atılması, 2 3 sene işini sağlamlaştırması, hatta bekarlıktan sıkılması o erkeğin kadına daha fazla değer vermesine sebep oluyor diye düşünüyorum.
Aslında bayanlarda da bu böyle ama biz sevgi ev diyince, hele de çocukluğumuzdan beri evcilik oyunlarında annelik eşlik gibi kavramlarla büyüdüğümüz için asla bırakıp gitmek yada özgür olmak ifadesini çogumuz benimseyemiyoruz.
Ne diyebilirim nişanlınıza bilmiyorum, ancak bana kalırsa yaşayacağını yaşasa, görse o insanları yarınına taşıyamayacağını, asıl önemli olan sevdiği insanla beraberlik olduğunu anladığında evlilik yapsa her 2 taraf içinde çok daha sağlıklı bir evlilik olacağını düşünüyorum.
Çünkü şu an evlenseniz dahi bu 10 ay kadar sabretseniz, bundan sonraki süreçtede sabredeceksiniz. Bu sefer işten eve gelmemeler arkadaşlarla bir izin gününde gezmeler evde yalnız kalmalarınız başlayacak. Bunları bile bile evlenirseniz, kızmayın bana ama kendi düşen ağlamaz durumuna düşersiniz.
Çünkü bazı şeyleri insanlara anlatmayla öğretemezsiniz. Bazen tecrübe en iyi öğretmendir. Siz kendinizi ondan ayırrarak, bağırarak ( sizin için değil genel anlamda örnek veriyorum) , kısıtlayarak, nişan atacağınızı söyleyerek ancak onun duygularına bir kaç hafta gem vurmasını sağlarsınız, sonra adamda bu dürtüler ortaya çıktığında yapacağınız hiçbirşey kalmaz.
Aslında yapmanız gereken şey onunla büyümeden evlenmemek ama, karar sizin
).
... Artık aman kaç saat oldu mesaj atmadı, aramadı, önemsemedi, sesi niye öyleydiler geride kaldı. Lütfen ama lütfen "BİZ" derken "BEN"İ sakın önemsizleştirme, yitip gitmesin ki mutsuz olma. Uzun oldu ama yazdıkça yazasım geldi. Allah hakkında en hayırlısını versin, tez zamanda yüzün gülsün inş arkadaşım.
