Canim su an 8 aylik evliyim senin yasadigin seyin aynisini ben de yasadim nisanlilik doneminde. Ustelik senin nisanlinin ailesi 16saat uzaktaymis, benim esimin ailesi 1 saat mesafeden ne geldiler ne gittiler ne aradilar ne sordular. Senin de dedigin gibi bir ihtiyaciniz var mi ya da neler yapilmasi lazim hiiic karismadilar her seyi esim halletti. Annem babam cok bozulur ve sinirlenirlerdi bu duruma biz kizimizi veriyoruz bu aileye ama bir arayip sormuyorlar diye ve bence cok da hakliydilar ben de cok kizardim. Hatta annem bula bula bunlari mi buldun demisti bana cok aglamistim evlenene kadar bu laf hep kulagimda cinladi. Fakat canim evlendikten sonra hepsi unutulup gitti. Esimin ailesi hala hicbir seye karismaz cok gelmez gitmezler ogullarinin evi bile olsa. 1-2 ayda bir gelirler. Benim hatta hic telefonda konusmuslugum bile yok sadece 2 haftada bir ziyaretlerine gideriz. Ailemle de ara sira telefonda konusurlar. Ama inan ki boyle olmasindan cok daha memnunum ben. Evliligimi sadece esimle yasiyorum ailelerin her isin icinde olmamasi buyuk bir huzur. Sana tavsiyem eger nisanlinla cok buyuk problemleriniz yoksa ailesinin arayip sormamasini dert etmemen. Umarim siz evlendikten sonra da bu tutumlarini surdurup evliliginize mudahale etmezler:)) mutlu ve hayirli bir evlilik diliyorum simdiden
Amannn bunu mu takıyorsun kafana, boş ver gitsin. Benim kayıvalidem de böyleydi. Söz kestik, nişan yapıcaz eşimle konuştuk şu tarihte yapalım diye. Ben eve geldim aileme sordum bu tarih uygun mu diye, eşim gitti ailesine sordu karar verdik. Aramadı bile kayıvalidem, hani "ne yapılması gerekiyor, üzerimize düşenler nedir" diye. Herşeyi biz eşimizle yaptık. Düğün tarihin de aynen böyle karar verdik. Kayınvalidem yine aramıyor "hani düğüne kalktık neler yapılacak vs " falan yok. Biz yine her işi kendimiz yaptık. Annemler söyledi, "işte hiç aramıyorlar, ne ilgisizler, sanki komşunun oğlu evleniyor" vs vs vs.... Hatta olayı abarttı, çeyiz almaya benim de gelmem gerekiyor mu? gibi saçma bir soru bile sordu.
Bende konuştum kendisiyle." annecim, biz bir aile oluyoruz, sizi hazırlıklar aşamasında aramızda görmek istiyoruz. Ben çeyiz almaya gelmem gerekiyor mu sorunuza çok üzüldüm...." gibi bir konuşma yaptım. Meğer bakış açısı farklıymış. "herkes bana, sakın fazla samimi olmayın sonra cılkı çıkar , dedi bende uzak kalmak istedim" dedi. "Hazırlıklara bende katılmak istedim ama , bu sefer de kaynana değil mi herşeye karışıyor demenizden korktum" diye açıklama yaptı.
Düğünden sonra, sık sık annemleri arıyormuş kayınvalidem, "nasılsınız, iyi misiniz?" falan diye. Annem de bana "ben kayınvalideni çözüm, art niyeti yok kötü olmak istemiyor" dedi. Şimdi herşey yolunda.
O yüzden düğüne kadar, bu tarz şeyleri kafana takmamaya çalış. Bu dönemlerde etrafından hep bir memnuniyetsiz belirtileri duyacaksın. Herkesi memnun etmeniz imkansız. Ayrıca, herkesin kişiliği farklı. Kimi insan sıkılgan oluyor. "arayıp ne konuşacağım" diye düşünüyor olabilir.
Bir de, nişanlınızın ablasını size aktarması bana çok tuhaf geldi. İleri de yaşanabilecek sorunlarda pek idare edemeyecek gibi görünüyor. Çünkü erkeğe çok iş düşer. Ne kendi ailesini size, ne de sizinle ilgili bir durumu kendi ailesine anlatmaması gerekiyor. Bu çok yanlış.
Selam Kızlar;
Uzun zamandır sizleri takip etmekteyim, ancak yeni yazma fırsatı buldum.. Hepinizden ricam,bana düşüncelerinizi söylerseniz benimde aklımda değişik fikirler oluşsun istiyorum.. Bu arada Elmayra( İsmini yanlış yazmamışımdır inşallah..:97:) umarım burdasındır seninde fikirlerini çok beğeniyorum ve yorum bekliyorum.. İnanın nasıl bir yol izleyeceğimi bilmiyorum yanlış bir hareket sergilememek için insanlardan fikir almam lazım..
Evet arkadaşlar ben nişanlanalı 4.5 ay gibi bir süre oldu. Nişanlım çok anlayışlı, çok sakin uysal bir yapıya sahip. Kimse dört dörtlük değildir ancak çok uyumlu bir çift olduğumuzu söyleyebilirim. Benim problemim nişanlımın ailesi ile ilgili.. Tam olarak çözemediğimailede bir kopukluk var, tamam herkes çok samimi olacak diye bir kaide yok ancak değişik birşey çözemedim.. Mesela küçük aklıma gelen bir örnek; Amca yeğenini çocuğunu görmeye 1.5 ay sonra gidiyor..
Şimdi benim sıkıntım onların kendi içinde ki kopukluğu değil tabi ki, bu kopukluğu benim ailemde de aynı şekilde sürdürmeleri.. Kızlar ailem ve nişanlımın ailesi 16-17 saat uzaklıkta oturuyorlar. Dolayısı ile gel git yapamıyoruz , ancak ailesinin bizim yaşadığımız şehirde çok samimi akrabaları var.. Nişan olmadan önce Haziran 2013 de tanışma oldu, nişanımda Eylül 2013 de oldu. . Yani haziran ayından bu yana tam 6 aydır annemi ve babamı aradıkları 5 parmağı geçmez..
Yanlız sıkıntı şudur ki nişanlımın babası çok erken yaşlarda vefat etmiş, annesi ise köy kadını onu asla suçlamıyorum hep bilmiyordur diye düşünüyorum.. Tanışmada ve nişanda anne görevini abla , baba görevini amca ve ablanın eşi enişte aldı.. Ancak bu kişilerin annemle ve babamla ilgisi alakası yok .. Nişanlımı çok severler ancak babam nişanlımın ailesine çok kızgın, isteme oldu bitti ne ses var ne seda .. hazirandan beri... Kopuklar hemde çok bende bunu sindiremiyorum ailemin sayılmadığını düşünüyorum.. İşte asıl problemim bu kızlar lütfen bu konuda bana yardımcı olun ablasına ve eniştesine ve amcasına nasıl ailemi saydırabilirim bu yaptıkları çok ağrıma gidiyor artık buna bir akıl lütfen...
Bugün nişanlım aradı ablamla eniştemle konuştum dedi, işte ablasının söyledikleri " ben ailesini annesini çok seviyorum. Aklımda aslında ancak arayınca yanlış bir ifade kullanırım farketmeden ondan korkuyorum" demiş.. Allah aşkı için bu cevap doğrumu ben mi konuşayım ne yapayım? Bende nişanlım böyle deyince bi sinirlendim.. Ne alaka ya diye söylendim. Ben sininrlenince o da sinirlendi kapattık telefonu.. Ne yapayım kızlar..
Not: Ailesinde art niyet asla yok çok iyi insanlar ama bu kadar düşüncesizliğe gelemiyorum kızlar.. Birde ablası beni çok fazla kıskanıyor nişanlımın söylediğine göre bilmiyorum ne derece etkisi vardır..
Selam Kızlar;
Uzun zamandır sizleri takip etmekteyim, ancak yeni yazma fırsatı buldum.. Hepinizden ricam,bana düşüncelerinizi söylerseniz benimde aklımda değişik fikirler oluşsun istiyorum.. Bu arada Elmayra( İsmini yanlış yazmamışımdır inşallah..:97:) umarım burdasındır seninde fikirlerini çok beğeniyorum ve yorum bekliyorum.. İnanın nasıl bir yol izleyeceğimi bilmiyorum yanlış bir hareket sergilememek için insanlardan fikir almam lazım..
Evet arkadaşlar ben nişanlanalı 4.5 ay gibi bir süre oldu. Nişanlım çok anlayışlı, çok sakin uysal bir yapıya sahip. Kimse dört dörtlük değildir ancak çok uyumlu bir çift olduğumuzu söyleyebilirim. Benim problemim nişanlımın ailesi ile ilgili.. Tam olarak çözemediğimailede bir kopukluk var, tamam herkes çok samimi olacak diye bir kaide yok ancak değişik birşey çözemedim.. Mesela küçük aklıma gelen bir örnek; Amca yeğenini çocuğunu görmeye 1.5 ay sonra gidiyor..
Şimdi benim sıkıntım onların kendi içinde ki kopukluğu değil tabi ki, bu kopukluğu benim ailemde de aynı şekilde sürdürmeleri.. Kızlar ailem ve nişanlımın ailesi 16-17 saat uzaklıkta oturuyorlar. Dolayısı ile gel git yapamıyoruz , ancak ailesinin bizim yaşadığımız şehirde çok samimi akrabaları var.. Nişan olmadan önce Haziran 2013 de tanışma oldu, nişanımda Eylül 2013 de oldu. . Yani haziran ayından bu yana tam 6 aydır annemi ve babamı aradıkları 5 parmağı geçmez..
Yanlız sıkıntı şudur ki nişanlımın babası çok erken yaşlarda vefat etmiş, annesi ise köy kadını onu asla suçlamıyorum hep bilmiyordur diye düşünüyorum.. Tanışmada ve nişanda anne görevini abla , baba görevini amca ve ablanın eşi enişte aldı.. Ancak bu kişilerin annemle ve babamla ilgisi alakası yok .. Nişanlımı çok severler ancak babam nişanlımın ailesine çok kızgın, isteme oldu bitti ne ses var ne seda .. hazirandan beri... Kopuklar hemde çok bende bunu sindiremiyorum ailemin sayılmadığını düşünüyorum.. İşte asıl problemim bu kızlar lütfen bu konuda bana yardımcı olun ablasına ve eniştesine ve amcasına nasıl ailemi saydırabilirim bu yaptıkları çok ağrıma gidiyor artık buna bir akıl lütfen...
Bugün nişanlım aradı ablamla eniştemle konuştum dedi, işte ablasının söyledikleri " ben ailesini annesini çok seviyorum. Aklımda aslında ancak arayınca yanlış bir ifade kullanırım farketmeden ondan korkuyorum" demiş.. Allah aşkı için bu cevap doğrumu ben mi konuşayım ne yapayım? Bende nişanlım böyle deyince bi sinirlendim.. Ne alaka ya diye söylendim. Ben sininrlenince o da sinirlendi kapattık telefonu.. Ne yapayım kızlar..
Not: Ailesinde art niyet asla yok çok iyi insanlar ama bu kadar düşüncesizliğe gelemiyorum kızlar.. Birde ablası beni çok fazla kıskanıyor nişanlımın söylediğine göre bilmiyorum ne derece etkisi vardır..
Selam Kızlar;
Uzun zamandır sizleri takip etmekteyim, ancak yeni yazma fırsatı buldum.. Hepinizden ricam,bana düşüncelerinizi söylerseniz benimde aklımda değişik fikirler oluşsun istiyorum.. Bu arada Elmayra( İsmini yanlış yazmamışımdır inşallah..:97:) umarım burdasındır seninde fikirlerini çok beğeniyorum ve yorum bekliyorum.. İnanın nasıl bir yol izleyeceğimi bilmiyorum yanlış bir hareket sergilememek için insanlardan fikir almam lazım..
Evet arkadaşlar ben nişanlanalı 4.5 ay gibi bir süre oldu. Nişanlım çok anlayışlı, çok sakin uysal bir yapıya sahip. Kimse dört dörtlük değildir ancak çok uyumlu bir çift olduğumuzu söyleyebilirim. Benim problemim nişanlımın ailesi ile ilgili.. Tam olarak çözemediğimailede bir kopukluk var, tamam herkes çok samimi olacak diye bir kaide yok ancak değişik birşey çözemedim.. Mesela küçük aklıma gelen bir örnek; Amca yeğenini çocuğunu görmeye 1.5 ay sonra gidiyor..
Şimdi benim sıkıntım onların kendi içinde ki kopukluğu değil tabi ki, bu kopukluğu benim ailemde de aynı şekilde sürdürmeleri.. Kızlar ailem ve nişanlımın ailesi 16-17 saat uzaklıkta oturuyorlar. Dolayısı ile gel git yapamıyoruz , ancak ailesinin bizim yaşadığımız şehirde çok samimi akrabaları var.. Nişan olmadan önce Haziran 2013 de tanışma oldu, nişanımda Eylül 2013 de oldu. . Yani haziran ayından bu yana tam 6 aydır annemi ve babamı aradıkları 5 parmağı geçmez..
Yanlız sıkıntı şudur ki nişanlımın babası çok erken yaşlarda vefat etmiş, annesi ise köy kadını onu asla suçlamıyorum hep bilmiyordur diye düşünüyorum.. Tanışmada ve nişanda anne görevini abla , baba görevini amca ve ablanın eşi enişte aldı.. Ancak bu kişilerin annemle ve babamla ilgisi alakası yok .. Nişanlımı çok severler ancak babam nişanlımın ailesine çok kızgın, isteme oldu bitti ne ses var ne seda .. hazirandan beri... Kopuklar hemde çok bende bunu sindiremiyorum ailemin sayılmadığını düşünüyorum.. İşte asıl problemim bu kızlar lütfen bu konuda bana yardımcı olun ablasına ve eniştesine ve amcasına nasıl ailemi saydırabilirim bu yaptıkları çok ağrıma gidiyor artık buna bir akıl lütfen...
Bugün nişanlım aradı ablamla eniştemle konuştum dedi, işte ablasının söyledikleri " ben ailesini annesini çok seviyorum. Aklımda aslında ancak arayınca yanlış bir ifade kullanırım farketmeden ondan korkuyorum" demiş.. Allah aşkı için bu cevap doğrumu ben mi konuşayım ne yapayım? Bende nişanlım böyle deyince bi sinirlendim.. Ne alaka ya diye söylendim. Ben sininrlenince o da sinirlendi kapattık telefonu.. Ne yapayım kızlar..
Not: Ailesinde art niyet asla yok çok iyi insanlar ama bu kadar düşüncesizliğe gelemiyorum kızlar.. Birde ablası beni çok fazla kıskanıyor nişanlımın söylediğine göre bilmiyorum ne derece etkisi vardır..
teşekkür ederim ancak 6 aydır aranan sayı 5 parmağı geçmiyor bunun yarısıda bayramdadır.. ayrıca yemeğe bile çağırmadı akrabalarından hiç kimse nişan sonrası.. normal mi kızlar ya.. Benmi abartıyorum ama babamlarda çok kızgın, ekmek aldılar sanki diyor..
Merhaba bu durumu bende yasamistim cok zor donemdi cok sukur bitti gitti )Yani ne bir telefon , ne de bizim şehir de ki akrabalarını arayıp biz uzaktayız nişandan sonra davet edemedik, bari siz bizim yerimize ağırlayın.. Hiçbir ilgi yok...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?