• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Nişanlımın ailesinin ilgisizliği. Fikrinize ihtiyacım var

Evlenirken alınan eşyaları isteyen aile alır, istemeyen aile almaz. İşin o kısmı onların bileceği iş. Hayatı paylaşmayı kafaya koyduysanız evinizi barkınızı döşemeniz lazım.
Ama nasıl bir aileye gelin gidiyorum derseniz, yol yordam bilmeyen bir aile derim. İnsan konuşur, anlatır durumunu. Nasıl yapalım der, eşyaları aldınız mı az zaman kaldı der. İlgisizler, görgüsüzler..
 
her şeyi kendisi yapmaya çalışıyor. Çok ödeyemeyecek durumda değiliz. Bir süre sıkıntı yaşayarak halledebiliriz. Sorun ailesinin bir kere bile nasıl olacak diye sormaması ve benim ailemle hiç konuşmaması.

ne konuşacaklar anlamadım ki..
20 yaşında çocuk evlendirmiyorlar 30 yaşında iki yetişkin insan evleniyor. nasıl olacak diye nesini sorsunlar istiyorsunuz?
koca insanlar evlenmeye karar verdiyse nasıl olacağını da bilmeliler.
 
Sonuna kadar zorunda. Sirf anne baba olma duygusunu tatmak icin dunyaya getiriyorsa her kosulda yaninda olmak zorunda. Devir eski devir degil memur maaşıyla dört başı mamur düğün yapamıyorsun. Herkes kredi cekiyor. Kredinin altinda cocuklar mi ezilsin? Anne babalar uzerine düşen sorumluluğu almalilar. Buna mecburlar. Maddu durumu olmayan nikah kiysin sadece diyeceksiniz. Bence de haklisiniz. Ama esyalar, ev tutmak depozito emlakçı her sey para. Damatlik gelinlik para. Esine bir hediye almak istemezler mi? Ben keyfi sekilse dunyaya cocuk getireyim. Sevmesi öpmesi bana olsun kendi evlensin kendi kursun hayatini. Oh ne âlâ memleket. Herkes uzerine duseni yapmak zorunda.
Ne kadar güzel söylemişsin öpesşm geldi ama korona var :KK70:
 
Herkes maddi açıdan değerlendirmiş tek sorun bu değil arkadaşlar. Bir şekilde o yola girdik kendi başımızın çaresine bakmaya çalışıyoruz. Ama ailesinin bir kere bile ailemle bunları konuşmaması normal mi? Bu konuda nasıl bir yol izleyeceğim onu öğrenmek istiyorum ben. Bu daha üzücü şu an.
Merhabalar. Günlerdir içim içimi yiyor. Sonunda sizlere içimi dökmek için üye oldum.

Biraz detaylı anlatıcam umarım sıkılmazsınız bana bir yol gösterirsiniz. Ama lütfen kırıcı olmayın hatalı olduğumun farkındayım. Bundan sonra ne yapabilirim ona odaklanmak istiyorum artık.

31 yaşındayım. 9 ay önce nişanlandım. Nişanlım da ben de özel sektörde çalışıyoruz ama çok iyi maaşlar almıyoruz. İkimizin toplam kazancı 5-6 bin civarı oluyor. Nişan öncesi kendisi uzun bi süre işsiz kaldı nişana çok yakın bi zamanda iş buldu. Bulduğu iş 6 ay sözleşmeliydi, kadroya geçme ihtimali vardı ama kimseyi kadroya almadılar. Süre dolunca işten çıktı ve yeni iş bulana kadar yine 1-2 ay işsiz kaldı. Haliyle kenarda bir birikimi falan yok. Daha da kötüsü bedelli askerlik için bir yakınından borç almış henüz onu bile ödememiş.

Ben bunları bile bile hiç mantıklı düşünemeden her şeyi hallederiz sandım. Açıkçası ailesinin bu kadar ilgisiz olacağını tahmin etmedim. Benim ailem de onun ailesi de destek olursa çok borcumuz olmaz diye düşündüm. O dönemde kendisi yeni işe girdiği için nişan alışverişi bile istemedim, bohça istemedim. Boşa masraf olmasın dedim. Gereksiz buluyorum zaten. Annesine de demiştim boşuna masraf olmasın alışverişe gerek yok diye. Ama bazı şeylerin de aileler arasında karşılıklı konuşulması gerekirdi. Hiç öyle bir konuşma olmadı. Yani sizde nasıl olur ne alınır ne yapılır falan hiç sormadılar. Zaten ailem bir şey istemezdi altın falan konuşmaktan bahsetmiyorum. Eşya anlamında ne alırız ne yaparız hiç sorulmadı. Düğüne 2 ay kaldı kendi başımıza bir şeyler yapmaya çalışıyoruz. Ama nişanlım işe yeni girdiği için şu an asgari ücret alıyor. Ancak beyaz eşyaları halledebildi. Nişanda da 2 bilezik takmıştı kredi kartıyla alarak. Alma demiştim bizde öyle nişanda şu takılır bu takılır diye bir şey yok zaten. Alayım da düğüne kadar Ödenmiş olur işime gelir demişti.

Yani sonuç olarak iki farklı sorunum var aslında. Birincisi ailesinin bize maddi anlamda hiç destek olmaması. İkincisi ise hiçbir şekilde ailemle bunları konuşmaya gelmemeleri. Birkaç defa onlar bizi davet etti gittik. Sonra biz de onları davet ettik geldiler. Ama hiçbir şekilde düğüne dair tek kelime konuşulmadı. Babası zaten inanılmaz suratsız ve soğuk bir adam. Hep babam sohbet konusu açtı öyle ilerledi. Ve babamın numarasını bile almadı. 9 aydır bir kere bile aramadı. Babam kendisinden büyük yaşça. Annesi beni de annemi de arada arıyor hal hatır soruyor ama o da düğünle ilgili eşyalarla ilgili tek kelime etmiyor.

Beni istemediklerini düşünüyorum. Nişanlımla da açıkça konuştum. Öyle bir şey ben hiç hissetmedim diyor. Annesi de bana ve aileme çok yakın davranıyor. İşin içinden çıkamadım. Nişanlım altınları da kendisi alacaktı 5 bilezik set ve saat alacağım demişti. Şimdi düşünüyorum da onları düğünde annesi babası kendisi almış gibi takacak ama düğünden sonra ben borç ödemeye devam edeceğim. Diyorum ki hiç altın falan almasın nişanlım. 2 tane aldığı yeter en azından borç ödemem. Aileme karşı da kendimi kötü hissediyorum. Onlar düğünden sonra borç ödemeyeyim diye ellerinden geleni yapmaya çalışıyorlar. Biz de orta halli insanlarız ama babam istiyor ki düğünden sonra sıkıntı çekmeyeyim taksit ödemeyeyim diye yatak odasını falan alacaktı. Her şeyden çok insan yerine koyup da nasıl olacak ne yapılacak diye sormadıkları için üzülüyorlar. Sanki kızımızı zorla vermişiz gibi davranıyorlar diyorlar. Onlar üzülüyor olmasa ben takmayacağım ama şu an nasıl bir yol izlemem gerektiğini bilemiyorum. Lütfen bana fikir verir misiniz? Okuduğunuz için teşekkürler.
Benim edimin aileside öyle idi herseyi ikimiz yaptık hic bir şeye karismadilar.
 
20 yaşındayım aramızda 11 yaş fark var, geçtiğimiz sene kasım ayında evlendim. Hemen hemen aynı şeyleri yaşamış biri olarak söylüyorum. Evlendikten sonra hiçbiri hatırlanmıyo. Içiniz yapamadıklarınız için buruk kalıyor bu doğru ama aranızdaki sevgi bunu ört bas ediyor. Yani demem o ki oluruna bırakın sıkıntı etmeden. Inanin dopdolu bir evdense 2 odali 2 koltuklu ama huzurlu bir ev ilerisi icin cok daha iyi ❤ Rabbim yardimciniz olsun
 
Eskiden çoğu kişi üni okumuyormuş ama şimdi çoğu alile senelerce kendi ihtiyaçlarından kısıp çocuklarını okutuyor okutmuşlar meslek sahibi etmişler siz rahat edeceksiniz onların yaşı geçiyor onlar ne zaman rahat edecekler
Ülkenin ekonomik durumundan haberiniz yokherhalde. Kim mezun oldugu bolumde calisabiliyor kim atanabiliyor kim rahat rahat gecinecek para kazaniyor. Sadece askeri personel ve emniyet personelleri. Kac genc işsizlikten intihar etti. Yapmayin Allah askina. Herkes bakabileceği kadar cocuk dunyaya getirsin. Evlendirene kadar yükümlüler her seyinden. Ayrica siz saniyor musunuz her aile disinden tirnagindan arttirip okusun diye para yolluyor. Çoğu genc bursla geciniyor. Ya da çalışıyor. Benim de cevremde rahat yasayan insanlar vardi. Ben onlardan olmadim. Bursla gecindim. Annem bir basina uzerine dusen her seyi yaptı. Çocuğum kredi cekip binlerce liranin altina borca girecek. Ben de ayaklarimu uzatıp elimde çayım rahatrahat oturabilcem oyle mi? Nerde kaldi benim anneligim?
 
Sorun tam olarak bunlar işte. İletişim kurmuyor olmaları. Borç ödeyerek alacağımız altın ve yapacağımız düğünü kendileri yapmış gibi görünecek olmaları. Üstelik de gelinlik bekliyorlar. Kadın daha nişan olur olmaz bana neden anne demiyor diyip durdu.
Hiç alttan alıp, çok anlayışlı davranmayın. İstemediğiniz veya istediğiniz şeyleri net bir şekilde dile getirin. Ben borç ödemek istemiyorum. Ya da illa sen almak zorundaysan, ailen bir katkı sağlamayacaksa, şunları şunları yapmayalım. Ya da düğünü erteleyelim diyebilmelisiniz. Aileniz hatta ailesini çağırıp, konuyu onlar açsın yani. Böyle geri geri durmakla olmaz. Düğün yapılmasını isteyen, çocuğunun durumunu bilmiyor mu? Hem el aleme karşı düğün yapmış görünmek için ısrar et, hemde hiç oralı olma. Ne güzel dünya valla.
Şimdi konuşamadığınız herşey, sonra karşınıza sorun olarak çıkıyor. Tamam biz şunu bunu istiyoruz falan demiyoruz. Ama, insan hiç mi birşey sormaz veya konuşmaz nedir yani, diye bilmelisiniz.
 
Sonra da gelinden ilgi alaka hizmet beklerler. Yarın öbür gün yatılıya gelecez derler. Torun olsa gelinin lohusalığının burnundan getirir gram yardımcı olmaz. Erkek de ailesinin bu yaptıklarını unutur, gider eşiyle kavga eder. Ailesi kıymetli olur. Ay içim şişti valla
Cok sukur esim ailesini hakli görmüyor. Cok adil allah razi olsun ondan. Eziliyor onlarin altinda. Görümcelerimden her seyi bekliyorum kv pasif zaten. Kendi evinde bile evin kadini gini davranmiyor. Etkisiz eleman oyle.
 
20 yaşındayım aramızda 11 yaş fark var, geçtiğimiz sene kasım ayında evlendim. Hemen hemen aynı şeyleri yaşamış biri olarak söylüyorum. Evlendikten sonra hiçbiri hatırlanmıyo. Içiniz yapamadıklarınız için buruk kalıyor bu doğru ama aranızdaki sevgi bunu ört bas ediyor. Yani demem o ki oluruna bırakın sıkıntı etmeden. Inanin dopdolu bir evdense 2 odali 2 koltuklu ama huzurlu bir ev ilerisi icin cok daha iyi ❤ Rabbim yardimciniz olsun

Ne güzel ne mutlu size. Umarım biz de bunu başarabiliriz. Rabbim hepimizin yardımcısı olsun inşallah 💓
 
Herkes maddi açıdan değerlendirmiş tek sorun bu değil arkadaşlar. Bir şekilde o yola girdik kendi başımızın çaresine bakmaya çalışıyoruz. Ama ailesinin bir kere bile ailemle bunları konuşmaması normal mi? Bu konuda nasıl bir yol izleyeceğim onu öğrenmek istiyorum ben. Bu daha üzücü şu an.
Merhabalar. Günlerdir içim içimi yiyor. Sonunda sizlere içimi dökmek için üye oldum.

Biraz detaylı anlatıcam umarım sıkılmazsınız bana bir yol gösterirsiniz. Ama lütfen kırıcı olmayın hatalı olduğumun farkındayım. Bundan sonra ne yapabilirim ona odaklanmak istiyorum artık.

31 yaşındayım. 9 ay önce nişanlandım. Nişanlım da ben de özel sektörde çalışıyoruz ama çok iyi maaşlar almıyoruz. İkimizin toplam kazancı 5-6 bin civarı oluyor. Nişan öncesi kendisi uzun bi süre işsiz kaldı nişana çok yakın bi zamanda iş buldu. Bulduğu iş 6 ay sözleşmeliydi, kadroya geçme ihtimali vardı ama kimseyi kadroya almadılar. Süre dolunca işten çıktı ve yeni iş bulana kadar yine 1-2 ay işsiz kaldı. Haliyle kenarda bir birikimi falan yok. Daha da kötüsü bedelli askerlik için bir yakınından borç almış henüz onu bile ödememiş.

Ben bunları bile bile hiç mantıklı düşünemeden her şeyi hallederiz sandım. Açıkçası ailesinin bu kadar ilgisiz olacağını tahmin etmedim. Benim ailem de onun ailesi de destek olursa çok borcumuz olmaz diye düşündüm. O dönemde kendisi yeni işe girdiği için nişan alışverişi bile istemedim, bohça istemedim. Boşa masraf olmasın dedim. Gereksiz buluyorum zaten. Annesine de demiştim boşuna masraf olmasın alışverişe gerek yok diye. Ama bazı şeylerin de aileler arasında karşılıklı konuşulması gerekirdi. Hiç öyle bir konuşma olmadı. Yani sizde nasıl olur ne alınır ne yapılır falan hiç sormadılar. Zaten ailem bir şey istemezdi altın falan konuşmaktan bahsetmiyorum. Eşya anlamında ne alırız ne yaparız hiç sorulmadı. Düğüne 2 ay kaldı kendi başımıza bir şeyler yapmaya çalışıyoruz. Ama nişanlım işe yeni girdiği için şu an asgari ücret alıyor. Ancak beyaz eşyaları halledebildi. Nişanda da 2 bilezik takmıştı kredi kartıyla alarak. Alma demiştim bizde öyle nişanda şu takılır bu takılır diye bir şey yok zaten. Alayım da düğüne kadar Ödenmiş olur işime gelir demişti.

Yani sonuç olarak iki farklı sorunum var aslında. Birincisi ailesinin bize maddi anlamda hiç destek olmaması. İkincisi ise hiçbir şekilde ailemle bunları konuşmaya gelmemeleri. Birkaç defa onlar bizi davet etti gittik. Sonra biz de onları davet ettik geldiler. Ama hiçbir şekilde düğüne dair tek kelime konuşulmadı. Babası zaten inanılmaz suratsız ve soğuk bir adam. Hep babam sohbet konusu açtı öyle ilerledi. Ve babamın numarasını bile almadı. 9 aydır bir kere bile aramadı. Babam kendisinden büyük yaşça. Annesi beni de annemi de arada arıyor hal hatır soruyor ama o da düğünle ilgili eşyalarla ilgili tek kelime etmiyor.

Beni istemediklerini düşünüyorum. Nişanlımla da açıkça konuştum. Öyle bir şey ben hiç hissetmedim diyor. Annesi de bana ve aileme çok yakın davranıyor. İşin içinden çıkamadım. Nişanlım altınları da kendisi alacaktı 5 bilezik set ve saat alacağım demişti. Şimdi düşünüyorum da onları düğünde annesi babası kendisi almış gibi takacak ama düğünden sonra ben borç ödemeye devam edeceğim. Diyorum ki hiç altın falan almasın nişanlım. 2 tane aldığı yeter en azından borç ödemem. Aileme karşı da kendimi kötü hissediyorum. Onlar düğünden sonra borç ödemeyeyim diye ellerinden geleni yapmaya çalışıyorlar. Biz de orta halli insanlarız ama babam istiyor ki düğünden sonra sıkıntı çekmeyeyim taksit ödemeyeyim diye yatak odasını falan alacaktı. Her şeyden çok insan yerine koyup da nasıl olacak ne yapılacak diye sormadıkları için üzülüyorlar. Sanki kızımızı zorla vermişiz gibi davranıyorlar diyorlar. Onlar üzülüyor olmasa ben takmayacağım ama şu an nasıl bir yol izlemem gerektiğini bilemiyorum. Lütfen bana fikir verir misiniz? Okuduğunuz için teşekkürler.
1.si 30 küsür yaşında insanlarsınız , bu yaşa kadar kendinize birikim yapmanız gerekiyordu hele ki evlenme niyetiniz varsa, kimse size yardım etmek zorunda değil.
2.si düğün sizin evlilik sizin , eşyalarınızı niye onlar konuşsun nişanlınla konuşup kararlaştırıcaksınız bunu.zaten 1. maddedeki gibi bunları da aileden beklemeyi yanlış buluyorum.içlerinden gelirse ne ala, ama zorunluluk yok.
düğünü ben istemedim onlar istedi ama borcunu biz ödiycez demişsiniz, söyleyecektiniz böyleyken böyle nakitiniz varsa alın yanınıza gidip tutalım yoksa bizim durumumuz ortada borç ödeyemeyiz diye.
 
Annem babam da konuşmaz. Kafa dengi değiller Farklı kültürdeler. Ben rahatsız olmuyorum. Olmadım da. Neden arasınlar ki? Bağlantısı olan benim.
Ben de eşimin ailesini bayram, doğumgünü hariç aramam. Gereksiz samiyete gerek duymuyorum. Asıl sorun bu aşırı samimiyetten oluyor.
Şimdi de oğlum var. 25 sene sonra evleneceğim diye gelirse saygı duyarım. Ama dünürlerimi aramam. Kendi oğlumu her gün arar sorarım aramam gereken bir durum olursa (cenaze, düğün, tebrik) o söyler o zaman ararım. Onun dışında gereksiz samimiyete de girmem. Bu nedenle bana bilenecek gelin de kendi bilir. Ha hem düğün hem ev düzme, hem balayı varımı yoğumu da harcamam. O yaşa getirene kadar zaten harcamışım, meslek edindirmişim. Kendileri halletsinler isterim. Bütçem neyse söylerm veririm ellerine k paraya be yapıyorlarsa yapsınlar. Ötesine de karışmam
 
Herkes maddi açıdan değerlendirmiş tek sorun bu değil arkadaşlar. Bir şekilde o yola girdik kendi başımızın çaresine bakmaya çalışıyoruz. Ama ailesinin bir kere bile ailemle bunları konuşmaması normal mi? Bu konuda nasıl bir yol izleyeceğim onu öğrenmek istiyorum ben. Bu daha üzücü şu an.
Merhabalar. Günlerdir içim içimi yiyor. Sonunda sizlere içimi dökmek için üye oldum.

Biraz detaylı anlatıcam umarım sıkılmazsınız bana bir yol gösterirsiniz. Ama lütfen kırıcı olmayın hatalı olduğumun farkındayım. Bundan sonra ne yapabilirim ona odaklanmak istiyorum artık.

31 yaşındayım. 9 ay önce nişanlandım. Nişanlım da ben de özel sektörde çalışıyoruz ama çok iyi maaşlar almıyoruz. İkimizin toplam kazancı 5-6 bin civarı oluyor. Nişan öncesi kendisi uzun bi süre işsiz kaldı nişana çok yakın bi zamanda iş buldu. Bulduğu iş 6 ay sözleşmeliydi, kadroya geçme ihtimali vardı ama kimseyi kadroya almadılar. Süre dolunca işten çıktı ve yeni iş bulana kadar yine 1-2 ay işsiz kaldı. Haliyle kenarda bir birikimi falan yok. Daha da kötüsü bedelli askerlik için bir yakınından borç almış henüz onu bile ödememiş.

Ben bunları bile bile hiç mantıklı düşünemeden her şeyi hallederiz sandım. Açıkçası ailesinin bu kadar ilgisiz olacağını tahmin etmedim. Benim ailem de onun ailesi de destek olursa çok borcumuz olmaz diye düşündüm. O dönemde kendisi yeni işe girdiği için nişan alışverişi bile istemedim, bohça istemedim. Boşa masraf olmasın dedim. Gereksiz buluyorum zaten. Annesine de demiştim boşuna masraf olmasın alışverişe gerek yok diye. Ama bazı şeylerin de aileler arasında karşılıklı konuşulması gerekirdi. Hiç öyle bir konuşma olmadı. Yani sizde nasıl olur ne alınır ne yapılır falan hiç sormadılar. Zaten ailem bir şey istemezdi altın falan konuşmaktan bahsetmiyorum. Eşya anlamında ne alırız ne yaparız hiç sorulmadı. Düğüne 2 ay kaldı kendi başımıza bir şeyler yapmaya çalışıyoruz. Ama nişanlım işe yeni girdiği için şu an asgari ücret alıyor. Ancak beyaz eşyaları halledebildi. Nişanda da 2 bilezik takmıştı kredi kartıyla alarak. Alma demiştim bizde öyle nişanda şu takılır bu takılır diye bir şey yok zaten. Alayım da düğüne kadar Ödenmiş olur işime gelir demişti.

Yani sonuç olarak iki farklı sorunum var aslında. Birincisi ailesinin bize maddi anlamda hiç destek olmaması. İkincisi ise hiçbir şekilde ailemle bunları konuşmaya gelmemeleri. Birkaç defa onlar bizi davet etti gittik. Sonra biz de onları davet ettik geldiler. Ama hiçbir şekilde düğüne dair tek kelime konuşulmadı. Babası zaten inanılmaz suratsız ve soğuk bir adam. Hep babam sohbet konusu açtı öyle ilerledi. Ve babamın numarasını bile almadı. 9 aydır bir kere bile aramadı. Babam kendisinden büyük yaşça. Annesi beni de annemi de arada arıyor hal hatır soruyor ama o da düğünle ilgili eşyalarla ilgili tek kelime etmiyor.

Beni istemediklerini düşünüyorum. Nişanlımla da açıkça konuştum. Öyle bir şey ben hiç hissetmedim diyor. Annesi de bana ve aileme çok yakın davranıyor. İşin içinden çıkamadım. Nişanlım altınları da kendisi alacaktı 5 bilezik set ve saat alacağım demişti. Şimdi düşünüyorum da onları düğünde annesi babası kendisi almış gibi takacak ama düğünden sonra ben borç ödemeye devam edeceğim. Diyorum ki hiç altın falan almasın nişanlım. 2 tane aldığı yeter en azından borç ödemem. Aileme karşı da kendimi kötü hissediyorum. Onlar düğünden sonra borç ödemeyeyim diye ellerinden geleni yapmaya çalışıyorlar. Biz de orta halli insanlarız ama babam istiyor ki düğünden sonra sıkıntı çekmeyeyim taksit ödemeyeyim diye yatak odasını falan alacaktı. Her şeyden çok insan yerine koyup da nasıl olacak ne yapılacak diye sormadıkları için üzülüyorlar. Sanki kızımızı zorla vermişiz gibi davranıyorlar diyorlar. Onlar üzülüyor olmasa ben takmayacağım ama şu an nasıl bir yol izlemem gerektiğini bilemiyorum. Lütfen bana fikir verir misiniz? Okuduğunuz için teşekkürler.
Almasın bilezik sizde nisam kına ve nikah yapın gelinlginizi giymiş olursunuz.Gercekten durumun yoksa neden düğün altın vs masrafına girilir anlamıyorum.Siz çekeceksiniz sonra.Ayrica ailesi madem böyle uzak davranıyor sizde düğünden sonra oyle uzak davranin.Babanizda üzmesin kendini konuşacak yüzleri yok ondan konuşmuyorlar ziraa 3 5 bilezik yapip düğün yapacakken boyle zorlanan aileye pek kimse kız vermeye gönüllü olmaz onun farkindalardir.
 
Ülkenin ekonomik durumundan haberiniz yokherhalde. Kim mezun oldugu bolumde calisabiliyor kim atanabiliyor kim rahat rahat gecinecek para kazaniyor. Sadece askeri personel ve emniyet personelleri. Kac genc işsizlikten intihar etti. Yapmayin Allah askina. Herkes bakabileceği kadar cocuk dunyaya getirsin. Evlendirene kadar yükümlüler her seyinden. Ayrica siz saniyor musunuz her aile disinden tirnagindan arttirip okusun diye para yolluyor. Çoğu genc bursla geciniyor. Ya da çalışıyor. Benim de cevremde rahat yasayan insanlar vardi. Ben onlardan olmadim. Bursla gecindim. Annem bir basina uzerine dusen her seyi yaptı. Çocuğum kredi cekip binlerce liranin altina borca girecek. Ben de ayaklarimu uzatıp elimde çayım rahatrahat oturabilcem oyle mi? Nerde kaldi benim anneligim?
Sonrada erkekler neden evlenmek istemiyor. Ben de olsam istemem. Adam belki 27-28 yaşında daha yeni atanmış yeni iş bulmuş. Daha kendi parasını harcamadan kendi parasına doyamadan hemen evlenmek için para atacak kenara. Ha bu dediğim de öyle şaşalı düğünler şaşalı gelinlikler elbiseler için geçerli değil. Normal alınacak mobilyalar koltuk takımı tv mutfak eşyası bir de nikahtan sonra verilecek küçük bi kokteyl için geçerli. Görgüsüzce yapılan evlilikleri kastetmiyorum. Hayat inanılmaz pahalı. Çok çok pahalı. Erkeklere de acıyorum valla. Bu devirde aileler yardım etmeden adam da iyi bir miktar kazanmıyorsa evlilik süreci çok stresli geçer
 
ailelerimiz eşit şartlarda. İkimizin de babaları emekli. Ama onun babası daha yeni emekli oldu 52 yaşında. Ve bir yerden iş teklifi aldı geçtiğimiz günlerde. 6 bin maaş istediği için karşı taraf kabul etmedi. Biraz daha düşük bir rakam söylese işe alacaklardı. Bir baba oğlu için geçici de olsa destek olmak için çalışabilirdi. İş arıyor ama en son çalıştığı yerden 6 bin alıyormuş diye onun altına anlaşmıyor hiçbir yerle.
benim baba 70 yaşında ama şu an bankalar düşük faizle kredi veriyor diye kredi çekip bana destek olmaya çalışıyor. Babam da iki oğlunu evlendirdi gerekirse borç aldı ama yine de üzerine düşeni yaptı. Sorun burda tam olarak maddi destek de değil aslında. Paraları olmayabilir dediğiniz için bu açıklamayı ve kıyaslamayı yaptım. Asıl sorun bir anne baba olarak hiçbir şekilde ne yapacaksanız nasıl olacak diye sormuyor olmaları. Böyle yaparak oğullarına değer vermiyor gibi görünüyorlar benim ailem açısndan bakınca

Çok beklentiniz var.
Ben doğum iznindeyken bileziklerle araba alacaktık paraya ihtiyaç oldu, babasının tarlaları, bankada 300 bin parası olduğu halde vermedi eşime. Eşim istediği halde vermediler. Oğulları da çok gururludur çok zor istemişti biliyorlardı. Ben vardır bir planları boşver dedim benim babam yardım etti.. üstelik oturduğumuz evde babamın hediyesi olduğu halde.
Doğuma babam beşik yaptırdı özel. Cumhuriyet taktılar. Onlar birer çeyrek takıp döndüler.
Ben asla sorun etmedim.
Biz ayrı aile kurduk. Yardım etmeyebilirler. Kendi derdimizi çözmek zorundayız dedim hatta. Çocuk da benim çocuğum takmazlarsa da kendi sorunları dedim.
Asla eşime de tek kelime kurmadım.
Benim annem babam değil. Yapsalar da bana değil oğullarınaydı. Yapmıyorlarsa da vardır gerekçeleri. Beklenti kuramam. Hakkım yok.
Yanlış bakıyorsunuz
 
Çok beklentiniz var.
Ben doğum iznindeyken bileziklerle araba alacaktık paraya ihtiyaç oldu, babasının tarlaları, bankada 300 bin parası olduğu halde vermedi eşime. Eşim istediği halde vermediler. Oğulları da çok gururludur çok zor istemişti biliyorlardı. Ben vardır bir planları boşver dedim benim babam yardım etti.. üstelik oturduğumuz evde babamın hediyesi olduğu halde.
Doğuma babam beşik yaptırdı özel. Cumhuriyet taktılar. Onlar birer çeyrek takıp döndüler.
Ben asla sorun etmedim.
Biz ayrı aile kurduk. Yardım etmeyebilirler. Kendi derdimizi çözmek zorundayız dedim hatta. Çocuk da benim çocuğum takmazlarsa da kendi sorunları dedim.
Asla eşime de tek kelime kurmadım.
Benim annem babam değil. Yapsalar da bana değil oğullarınaydı. Yapmıyorlarsa da vardır gerekçeleri. Beklenti kuramam. Hakkım yok.
Yanlış bakıyorsunuz

bakın kendimiz çözmek zorundayız demişsiniz ama size de hep aileniz destek olmuş. Babanızın hediye ettiği evde yaşıyormuşsunuz. Yani kendiniz çözmemişsiniz aslında. Herkes maddi destek görmek ister ama tek sorun bu değil bunu anlatmaya çalışıyorum. Yoktur anlarım ama ailelerimiz eşit şartlarda. Benim babam kendini zorluyor bir şeyler için ama onlar benim aileme bir telefon etmeyi bile beceremiyor. Bu durumda babamdan da istemiyorum neden kendini zorlasın ki madem kendimiz ödeyeceğiz yatak odasını da ödeyeceğiz artık. Ama karşı tarafın yaptığı bana göre normal değil üzücü olan da bu. Tek derdim maddiyat olsa aman bari babam yatak odasını alıyor der kabul ederim ama derdim bu değil.
 
Back