İyiler ama biraz sorumsuzlar sadece maddi olarak demiyorum bunu. Mesela nişandan sonra bize gelip düğünü konuşma teklifinde bulunmadılar. Ailemle sık sık konuşuyorlar ama bu tarz konuları akıl mı edemiyorlar ya da umurlarına mı gelmiyor bilemiyorum orasını
Ama bekleme sebebim borçlardı, bu durumdan etkilendiğim için bunu kendi içimde sorgulamam bana normal geliyorEvlilik konusunda ben de boniva gibi düşünüyorum. Eğer yeterli maddi güce sahip değilseniz kredi çekebilirsiniz ya da bir süre bekleyip para biriktirebilirsiniz.
Buna ek olarak, eğer aileden beklentiniz varsa bunu nişanlınla ve nişanlının ailesiyle oturup, açık ve dürüst bir şekilde konuşmalısın. Senin ailen mesela size 50 bin lira destek olacaksa, nişanlının ailesi de 50 bin lira destek olsun.
Ama evlilik ve nişanlılık öncesi,yok borçlarını ödedi şimdi yardım etmiyorlar bu nasıl aile gibi konuları eleştirmen doğru değil.
Kim mutlu olmaz ki. Herşey gönlünüzce olur inşallah.Kesinlikle. Çok şükür ikimiz de çalışıyoruz ama küçük bir yardım bile görsek mutlu olurduk, bu gayet normal bir beklenti. Nedense bazı insanlar tarafından yanlış anlaşılıyor.
Evlilik öncesi herkes kendi ailesiyle değil mi zaten ,o haneye harcanan para her iki tarafı neden ilgilendirsin,kadın tarafı da bekarken kendi ailesi için hiç mi para harcamıyorAma evlilik ve nişanlılık öncesi,yok borçlarını ödedi şimdi yardım etmiyorlar bu nasıl aile gibi konuları eleştirmen doğru değil.
Ne alakası var borçlarla? Nişanlınla konuşsaydın keşke, bak borçlarını ödeme biz evlenelim deseydin. Hem diyorsun paraları var, bir süre sıkışırlardı sonra o gelen parayla öderlerdi. Nişanlından kaynaklı bu bekleme nedeni, ailesinden değil.Ama bekleme sebebim borçlardı, bu durumdan etkilendiğim için bunu kendi içimde sorgulamam bana normal geliyor
Kötü olduğumuz için değil farklı olduğumuz için. Kimisi 30 yaşında da aileden beklentisi olur kimisi 18 yaşından sonra beklenti duymaz.Nedense bazı insanlar tarafından yanlış anlaşılıyor.
yani bence bunlara takilip o konularda donup durmanin kimseye faydasi yok .zorla yardim ettiremezsiniz esinizle de gerilmek uzun vadede evliliginizi yipratir.kendinizi doldurmayin gucunuz yettigince yapip biran once iki kisilik hayata gecis yapin .İyiler ama biraz sorumsuzlar sadece maddi olarak demiyorum bunu. Mesela nişandan sonra bize gelip düğünü konuşma teklifinde bulunmadılar. Ailemle sık sık konuşuyorlar ama bu tarz konuları akıl mı edemiyorlar ya da umurlarına mı gelmiyor bilemiyorum orasını
İki yetişkin evlenmeye karar verdiyse maddi güçlerini birleştirecek, öyle yapacak düğününü derneğini. Kimse yardım etmek zorunda değil, yapsalar güzel olur tabi ama yapmıyorlar diye kızmak, kırılmak doğru değil.Merhaba hanımlar, uzun süredir canımı sıkan konular var akıl verirseniz çok sevinirim. Kısaca anlatmam gerekirse, üniversite 4. sınıfta tanışıp aşık olduğum çocuk ile 3 yıl sonra nişanlandık. Mezun olduktan sonra o güzel bir işe girdi ben de öğretmen olarak atandım. Sonrasında onun para biriktirmesini bekledim fakat bu süreç biraz sancılı geçti çünkü bir yandan da babasının borcunu ödüyordu haliyle nişanlanma sürecimiz uzadı. Bu olay beni üzse de ailesi olduğu için elbette yardım etmeli şeklinde düşünüp onu bekledim. Dediğim gibi 3 yılın ardından nişanlandık. Ama ailesi hem sorumsuz hem de hiçbir konuda yardım etmiyor. Durumları iyi sayılır, borçları bitti hatta ellerine sonrasında bir yerden hatrı sayılır bir para geçti. Yıllarca nişanlım onların borçlarına yardım etmesine rağmen inanın “100 liralık” bile olsa ne bir yardımlarını ne katkılarını görmedik. (Yemin ederim abartmıyorum) Beyaz eşya almaya gittiğimizde nişanlımın ailesi de geldi ve inanın bir tanesini de biz alalım ya da bir taksiti de biz ödeyelim demediler. Yine eşya aldığımda da aynı şey oldu. Takıları, düğün salonunu aklınıza ne gelirse nişanlım ve ben borç altına girerek yapmaya çalıştık. Her şeyin en uygununu istedim sırf nişanlım kendini eksik hissetmesin diye. Fakat nişanlım ailesinin borcuna yardım etmesinden dolayı çalıştığı ilk dönemler pek birikim yapamadı. Ailesinin düğün için yardım edeceğini düşündü haliyle ben de aynı şeyi düşünmüştüm. Çok büyük bir hayal kırıklığına uğradım. Bir kere bile siz bu kadar şeyi nasıl yapacaksınız, bizde size yardım edelim demediler. İçim onlara karşı çok buruk. Ama annesi sözde beni çok seviyor. Benim ailem ise ellerinden geleni yapıyor, her konuda bize destek olmaya çalışıyorlar.
Arkadaşlar ben ne yapmalıyım, nasıl bir tavır içinde olmalıyım? İçimde büyük bir kırgınlık var bu konular yüzünden çoğu zaman nişanlımla tartışıyoruz bazen onun üstüne gittiğimi farkedip pişman oluyorum. Ama ailesine ısınamıyorum, git gide içimde onlara karşı mesafe hissediyorum. Mutsuzum.
Bunu söyleme haddini kendimde göremedim açıkçası…Ne alakası var borçlarla? Nişanlınla konuşsaydın keşke, bak borçlarını ödeme biz evlenelim deseydin. Hem diyorsun paraları var, bir süre sıkışırlardı sonra o gelen parayla öderlerdi. Nişanlından kaynaklı bu bekleme nedeni, ailesinden değil.
Kırılmıyorum merak etmeyin. Haklısınız tamamen beklenti ile alakalı :) Ben sizden çok daha farklı düşünüyorum sadece problem yokKötü olduğumuz için değil farklı olduğumuz için. Kimisi 30 yaşında da aileden beklentisi olur kimisi 18 yaşından sonra beklenti duymaz.
Yorumlarıma kırılmayın lütfen
Bunu söyleme haddini kendimde göremedim açıkçası…
O dönemde biz sadece sevgiliydik haliyle benim aile ile hiçbir bağım yoktu. Kalkıp nişanlıma “borç ödeme” diyemezdim bu benim için maalesef hadsizlik olurdu. Ve evet geleneksel bir insanım “bence” bir aile çocuğuna maddi ve manevi karınca kararınca destek olmalı şeklinde düşünüyorumBu hadle alakalı bir şey değil. Siz evlenme kararı alıyorsunuz. Sen de anladığım kadarıyla geleneksel bir insansın. Bence bir insan nişanlı olmasa bile sevgilisi ile bu konuları konuşmaktan çekinmemeli.
Ya oturacaksınız ailelerle konuşacaksınız, hem senin ailen hem nişanlının ailesi 50 bin 100 bin eşit miktarda size yardım edecekler. Ya da her ikisi de yardım etmeyecekler.
Ben gerçekten aile olmayı başarmış ailelerin destek vermesi gerektiğini düşünüyorum. Çünkü bu devirde her şey ateş pahası olmuş, haydi düğün yapmayalım diyelim ev tutması ev dizmesi de çok fazla tutuyor. Bir öğretmen maaşı ve ortalama bir gelirle bunları karşılamak çok zor. Eski zamanlarda değiliz. Eskiden iki yetişkin maaşlarıyla düğün de yaparmış ev de dizermiş ama artık pek mümkün değil.Merhaba hanımlar, uzun süredir canımı sıkan konular var akıl verirseniz çok sevinirim. Kısaca anlatmam gerekirse, üniversite 4. sınıfta tanışıp aşık olduğum çocuk ile 3 yıl sonra nişanlandık. Mezun olduktan sonra o güzel bir işe girdi ben de öğretmen olarak atandım. Sonrasında onun para biriktirmesini bekledim fakat bu süreç biraz sancılı geçti çünkü bir yandan da babasının borcunu ödüyordu haliyle nişanlanma sürecimiz uzadı. Bu olay beni üzse de ailesi olduğu için elbette yardım etmeli şeklinde düşünüp onu bekledim. Dediğim gibi 3 yılın ardından nişanlandık. Ama ailesi hem sorumsuz hem de hiçbir konuda yardım etmiyor. Durumları iyi sayılır, borçları bitti hatta ellerine sonrasında bir yerden hatrı sayılır bir para geçti. Yıllarca nişanlım onların borçlarına yardım etmesine rağmen inanın “100 liralık” bile olsa ne bir yardımlarını ne katkılarını görmedik. (Yemin ederim abartmıyorum) Beyaz eşya almaya gittiğimizde nişanlımın ailesi de geldi ve inanın bir tanesini de biz alalım ya da bir taksiti de biz ödeyelim demediler. Yine eşya aldığımda da aynı şey oldu. Takıları, düğün salonunu aklınıza ne gelirse nişanlım ve ben borç altına girerek yapmaya çalıştık. Her şeyin en uygununu istedim sırf nişanlım kendini eksik hissetmesin diye. Fakat nişanlım ailesinin borcuna yardım etmesinden dolayı çalıştığı ilk dönemler pek birikim yapamadı. Ailesinin düğün için yardım edeceğini düşündü haliyle ben de aynı şeyi düşünmüştüm. Çok büyük bir hayal kırıklığına uğradım. Bir kere bile siz bu kadar şeyi nasıl yapacaksınız, bizde size yardım edelim demediler. İçim onlara karşı çok buruk. Ama annesi sözde beni çok seviyor. Benim ailem ise ellerinden geleni yapıyor, her konuda bize destek olmaya çalışıyorlar.
Arkadaşlar ben ne yapmalıyım, nasıl bir tavır içinde olmalıyım? İçimde büyük bir kırgınlık var bu konular yüzünden çoğu zaman nişanlımla tartışıyoruz bazen onun üstüne gittiğimi farkedip pişman oluyorum. Ama ailesine ısınamıyorum, git gide içimde onlara karşı mesafe hissediyorum. Mutsuzum.
Kesinlikle yaHayatınıza dahil ederken onların sizin malınızda/paranızda lafı geçmeyecek şekilde ayarlayın.
Bu konuda kendinizi kısıtlamayın.
Eğer nişanlınız onların borçları var desteğe ihtiyaçları var diye düzenli yardımda bulunacak içinize daha çok batacak.
Mesela kendi ödediğiniz eşyaları niye gelip birlikte seçiyorsunuz. Sevgilinizle dışarı çıktığınız bir gün seçin.
Sitedeki pek çok arkadaşın aksine düşünsem de söyleyeceğim.
Aileler çocukları evlenirken destek olmalı. Herkesin bütçesi nedir ne değildir bilemem ama bizim toplumumuzda düğün yapan eşe, dosta, akrabaya bile yardımcı olunurken ailenin bir çay kaşığının bile bulunmaması vicdansızca geliyor.
Ailenin elinde avucunda hiç yoktur evladını güçlükle okutmuştur o zaman anlarım.
Evet sanırım bundan sonrasında bu konularda daha net olup boş yere kendimi üzmemeliyim. Çok şükür başka bir problemiz yokNişanlınla başka bir problem yoksa bu sebepten tartışman mantıklı değil.
İki yetişkin insan evleniyorsunuz.
Böyle bir talebin vardıysa ailesi borçlu değil zengin birini bulman gerekirdi. Zaten en başından yüzlerini göstermişler.
Bundan sonra ailesine bir kuruş bile destek olunmasına izin vermeyebilirsin. Bu yüzden kavga edebilirsin. Hakkındır.
Ama bize yardım etmiyorlar diye edemezsin. Boşu boşuna huzurunu kaçırma.