Bu kadar iyi ifade edilemezdi
Bu kadar iyi ifade edilemezdiBen gerçekten aile olmayı başarmış ailelerin destek vermesi gerektiğini düşünüyorum. Çünkü bu devirde her şey ateş pahası olmuş, haydi düğün yapmayalım diyelim ev tutması ev dizmesi de çok fazla tutuyor. Bir öğretmen maaşı ve ortalama bir gelirle bunları karşılamak çok zor. Eski zamanlarda değiliz. Eskiden iki yetişkin maaşlarıyla düğün de yaparmış ev de dizermiş ama artık pek mümkün değil.
Kaldı ki sizin durumunuzda aile oğluna borcunu ödetmiş. İki yetişkin insan kendi evliliğini kendi karşılıyorsa anne-babanın da oğluna borcunu ödetmemesi kendilerinin ödemesi lazım ki adam birikim yapabilsin. Hem adamın birikim yapacağı paraya el koymuşlar hem de yardımcı olmuyorlar. Burada aslında nişanlınızın tepkisini ailesine belli etmesi lazım. Sizin yapacağınız pek bir şey yok. İşe şu açıdan bakın, hiç kimseye minnet duymanıza gerek yok. Evlendikten sonra fazla samimiyet kurmazsın, mesafeli olursun.
İyiler ama biraz sorumsuzlar sadece maddi olarak demiyorum bunu. Mesela nişandan sonra bize gelip düğünü konuşma teklifinde bulunmadılar. Ailemle sık sık konuşuyorlar ama bu tarz konuları akıl mı edemiyorlar ya da umurlarına mı gelmiyor bilemiyorum orasını
Kesinlikle yakomşu komşuya soruyor “Bir şeye ihtiyacın var mı?” diye ve ben ailesinden böyle bir beklentiye girdim diye suçlu oluyorum… Çok haklısınız sizinle aynı görüşteyim.
Beyaz eşya alırken geldiler demişsiniz müsade etmeyin, para vermeyecekleri eşyayı seçmeye niye geliyorlar? Ödemeyi siz yapacaksanız eşyayı da siz seçin.Merhaba hanımlar, uzun süredir canımı sıkan konular var akıl verirseniz çok sevinirim. Kısaca anlatmam gerekirse, üniversite 4. sınıfta tanışıp aşık olduğum çocuk ile 3 yıl sonra nişanlandık. Mezun olduktan sonra o güzel bir işe girdi ben de öğretmen olarak atandım. Sonrasında onun para biriktirmesini bekledim fakat bu süreç biraz sancılı geçti çünkü bir yandan da babasının borcunu ödüyordu haliyle nişanlanma sürecimiz uzadı. Bu olay beni üzse de ailesi olduğu için elbette yardım etmeli şeklinde düşünüp onu bekledim. Dediğim gibi 3 yılın ardından nişanlandık. Ama ailesi hem sorumsuz hem de hiçbir konuda yardım etmiyor. Durumları iyi sayılır, borçları bitti hatta ellerine sonrasında bir yerden hatrı sayılır bir para geçti. Yıllarca nişanlım onların borçlarına yardım etmesine rağmen inanın “100 liralık” bile olsa ne bir yardımlarını ne katkılarını görmedik. (Yemin ederim abartmıyorum) Beyaz eşya almaya gittiğimizde nişanlımın ailesi de geldi ve inanın bir tanesini de biz alalım ya da bir taksiti de biz ödeyelim demediler. Yine eşya aldığımda da aynı şey oldu. Takıları, düğün salonunu aklınıza ne gelirse nişanlım ve ben borç altına girerek yapmaya çalıştık. Her şeyin en uygununu istedim sırf nişanlım kendini eksik hissetmesin diye. Fakat nişanlım ailesinin borcuna yardım etmesinden dolayı çalıştığı ilk dönemler pek birikim yapamadı. Ailesinin düğün için yardım edeceğini düşündü haliyle ben de aynı şeyi düşünmüştüm. Çok büyük bir hayal kırıklığına uğradım. Bir kere bile siz bu kadar şeyi nasıl yapacaksınız, bizde size yardım edelim demediler. İçim onlara karşı çok buruk. Ama annesi sözde beni çok seviyor. Benim ailem ise ellerinden geleni yapıyor, her konuda bize destek olmaya çalışıyorlar.
Arkadaşlar ben ne yapmalıyım, nasıl bir tavır içinde olmalıyım? İçimde büyük bir kırgınlık var bu konular yüzünden çoğu zaman nişanlımla tartışıyoruz bazen onun üstüne gittiğimi farkedip pişman oluyorum. Ama ailesine ısınamıyorum, git gide içimde onlara karşı mesafe hissediyorum. Mutsuzum.
Biz bunu yaptık ama her yörenin kendine ait gelenekleri görenekleri vardır. İki ailenin oturup birbirine karşı beklentilerini konuşmasında bence bir sakınca yoktur kaldı ki ailelerin geleneksel yapıya sahip olduğunu söyledim. Haliyle ailemin böyle bir konuşmayı beklemesi normal, ayrıca bu küçücük bir şey inanın arayıp ilgilenseler bir şey kaybetmezler :)niye ailenizle gelip düğün tarihi konuşsunlar ki?
evlenecek olan sizsiniz e herşeyinizi de kendiniz yapıyorsunuz düğün tarihine karar vermekte sizin hakkınız. nişanlınızla ne zaman hazır olursanız siz insanlara gün bildireceksiniz.
İyiler ama biraz sorumsuzlar sadece maddi olarak demiyorum bunu. Mesela nişandan sonra bize gelip düğünü konuşma teklifinde bulunmadılar. Ailemle sık sık konuşuyorlar ama bu tarz konuları akıl mı edemiyorlar ya da umurlarına mı gelmiyor bilemiyorum orasını
Mesafeli olun. Kibar ve sakin bir dille bu durumu nişanlınızla konuşun. Daha yardım yapıyorsa bence o da biraz düşünsün. Çünkü evlendikten sonra da devam ederse bu durum hoş olmayan senaryolar ortaya çıkar.Bu kadar iyi ifade edilemezdiEvet mesafeli olmak en doğrusu zaten.
Biz bunu yaptık ama her yörenin kendine ait gelenekleri görenekleri vardır. İki ailenin oturup birbirine karşı beklentilerini konuşmasında bence bir sakınca yoktur kaldı ki ailelerin geleneksel yapıya sahip olduğunu söyledim. Haliyle ailemin böyle bir konuşmayı beklemesi normal, ayrıca bu küçücük bir şey inanın arayıp ilgilenseler bir şey kaybetmezler :)
Evet benim ailem ben çalışmama rağmen ellerinden ne gelirse ve üzerimize ne düşerse yapmaya çalıştılar sağ olsunlar. Evet kendi doğurduğu çocuk işe girer girmez borç yaptı. Katılıyorum madem borç ödetiyor evladım ödesin diyor o zaman aile olarak üzerine düşeni de gün gelince yapmalı. Bu beklenti normal. Ben zıttını söyleyen insanları şu durumda anlardım ailenin oğlundan hiçbir beklentisi olmasaydı, parasına dokunmasalardı, he o zaman tamam problem yok derdim.Mesela sizin aileniz toplumda kız tarafına düşen şeyleri yaptı mı?
Yada evlenmeden önce bitiriyorsunuz değil mi bunlarla ilgili borçları..
Eğer böyleyse erkek tarafından da en azından gücü nisbetince bir kaç taksit bari beklentiye girmesi çok mümkün. Ki bu adam kendi doğurduğu çocuğa borç ödetmiş. Madem öyle ideal bir yetişkin örneği olarak borç yapmasaymış.
Neyse...
Bunları şimdi kavga seve yapma.
Bundan sonrası için ancak madem parayı siz ödeyeceksiniz. Sevdiğin istediğin şekilde al eşyalarını. Kalan paralar onlara gidecek.
Evlendiğinizde nişanlınız her şeyi unutur. Hatta onun parasını yiyen ailesi de herkesten kıymetli olur. Burdaki konulara bakınca gördük ki asla aksi yaşanmadı.Merhaba hanımlar, uzun süredir canımı sıkan konular var akıl verirseniz çok sevinirim. Kısaca anlatmam gerekirse, üniversite 4. sınıfta tanışıp aşık olduğum çocuk ile 3 yıl sonra nişanlandık. Mezun olduktan sonra o güzel bir işe girdi ben de öğretmen olarak atandım. Sonrasında onun para biriktirmesini bekledim fakat bu süreç biraz sancılı geçti çünkü bir yandan da babasının borcunu ödüyordu haliyle nişanlanma sürecimiz uzadı. Bu olay beni üzse de ailesi olduğu için elbette yardım etmeli şeklinde düşünüp onu bekledim. Dediğim gibi 3 yılın ardından nişanlandık. Ama ailesi hem sorumsuz hem de hiçbir konuda yardım etmiyor. Durumları iyi sayılır, borçları bitti hatta ellerine sonrasında bir yerden hatrı sayılır bir para geçti. Yıllarca nişanlım onların borçlarına yardım etmesine rağmen inanın “100 liralık” bile olsa ne bir yardımlarını ne katkılarını görmedik. (Yemin ederim abartmıyorum) Beyaz eşya almaya gittiğimizde nişanlımın ailesi de geldi ve inanın bir tanesini de biz alalım ya da bir taksiti de biz ödeyelim demediler. Yine eşya aldığımda da aynı şey oldu. Takıları, düğün salonunu aklınıza ne gelirse nişanlım ve ben borç altına girerek yapmaya çalıştık. Her şeyin en uygununu istedim sırf nişanlım kendini eksik hissetmesin diye. Fakat nişanlım ailesinin borcuna yardım etmesinden dolayı çalıştığı ilk dönemler pek birikim yapamadı. Ailesinin düğün için yardım edeceğini düşündü haliyle ben de aynı şeyi düşünmüştüm. Çok büyük bir hayal kırıklığına uğradım. Bir kere bile siz bu kadar şeyi nasıl yapacaksınız, bizde size yardım edelim demediler. İçim onlara karşı çok buruk. Ama annesi sözde beni çok seviyor. Benim ailem ise ellerinden geleni yapıyor, her konuda bize destek olmaya çalışıyorlar.
Arkadaşlar ben ne yapmalıyım, nasıl bir tavır içinde olmalıyım? İçimde büyük bir kırgınlık var bu konular yüzünden çoğu zaman nişanlımla tartışıyoruz bazen onun üstüne gittiğimi farkedip pişman oluyorum. Ama ailesine ısınamıyorum, git gide içimde onlara karşı mesafe hissediyorum. Mutsuzum.
Artık yardım yapmıyor nişanlandığımızdan beri yani. Anca kendi borçlarımızı güç bela halletmeye çalışıyoruzMesafeli olun. Kibar ve sakin bir dille bu durumu nişanlınızla konuşun. Daha yardım yapıyorsa bence o da biraz düşünsün. Çünkü evlendikten sonra da devam ederse bu durum hoş olmayan senaryolar ortaya çıkar.
Evlat büyütmek maddi manevi o kadar zor ki, artık evliliklerini ,düğünlerini gençler kendileri yapsın düşüncesindeyim..zaten onlar da kendilerine anca yetiyorlar gibi anladım, yoksa niye evlatlarına borç ödetsinler..güzel mesleğiniz var,nişanınız da çalışıyor, böyle şeylere takılmayın bence..Merhaba hanımlar, uzun süredir canımı sıkan konular var akıl verirseniz çok sevinirim. Kısaca anlatmam gerekirse, üniversite 4. sınıfta tanışıp aşık olduğum çocuk ile 3 yıl sonra nişanlandık. Mezun olduktan sonra o güzel bir işe girdi ben de öğretmen olarak atandım. Sonrasında onun para biriktirmesini bekledim fakat bu süreç biraz sancılı geçti çünkü bir yandan da babasının borcunu ödüyordu haliyle nişanlanma sürecimiz uzadı. Bu olay beni üzse de ailesi olduğu için elbette yardım etmeli şeklinde düşünüp onu bekledim. Dediğim gibi 3 yılın ardından nişanlandık. Ama ailesi hem sorumsuz hem de hiçbir konuda yardım etmiyor. Durumları iyi sayılır, borçları bitti hatta ellerine sonrasında bir yerden hatrı sayılır bir para geçti. Yıllarca nişanlım onların borçlarına yardım etmesine rağmen inanın “100 liralık” bile olsa ne bir yardımlarını ne katkılarını görmedik. (Yemin ederim abartmıyorum) Beyaz eşya almaya gittiğimizde nişanlımın ailesi de geldi ve inanın bir tanesini de biz alalım ya da bir taksiti de biz ödeyelim demediler. Yine eşya aldığımda da aynı şey oldu. Takıları, düğün salonunu aklınıza ne gelirse nişanlım ve ben borç altına girerek yapmaya çalıştık. Her şeyin en uygununu istedim sırf nişanlım kendini eksik hissetmesin diye. Fakat nişanlım ailesinin borcuna yardım etmesinden dolayı çalıştığı ilk dönemler pek birikim yapamadı. Ailesinin düğün için yardım edeceğini düşündü haliyle ben de aynı şeyi düşünmüştüm. Çok büyük bir hayal kırıklığına uğradım. Bir kere bile siz bu kadar şeyi nasıl yapacaksınız, bizde size yardım edelim demediler. İçim onlara karşı çok buruk. Ama annesi sözde beni çok seviyor. Benim ailem ise ellerinden geleni yapıyor, her konuda bize destek olmaya çalışıyorlar.
Arkadaşlar ben ne yapmalıyım, nasıl bir tavır içinde olmalıyım? İçimde büyük bir kırgınlık var bu konular yüzünden çoğu zaman nişanlımla tartışıyoruz bazen onun üstüne gittiğimi farkedip pişman oluyorum. Ama ailesine ısınamıyorum, git gide içimde onlara karşı mesafe hissediyorum. Mutsuzum.
O dönem yardım edeceklerini düşünmüştüm sonra inanın şok geçirdimBeyaz eşya alırken geldiler demişsiniz müsade etmeyin, para vermeyecekleri eşyayı seçmeye niye geliyorlar? Ödemeyi siz yapacaksanız eşyayı da siz seçin.
Evet benim ailem ben çalışmama rağmen ellerinden ne gelirse ve üzerimize ne düşerse yapmaya çalıştılar sağ olsunlar. Evet kendi doğurduğu çocuk işe girer girmez borç yaptı. Katılıyorum madem borç ödetiyor evladım ödesin diyor o zaman aile olarak üzerine düşeni de gün gelince yapmalı. Bu beklenti normal. Ben zıttını söyleyen insanları şu durumda anlardım ailenin oğlundan hiçbir beklentisi olmasaydı, parasına dokunmasalardı, he o zaman tamam problem yok derdim.
Merhaba hanımlar, uzun süredir canımı sıkan konular var akıl verirseniz çok sevinirim. Kısaca anlatmam gerekirse, üniversite 4. sınıfta tanışıp aşık olduğum çocuk ile 3 yıl sonra nişanlandık. Mezun olduktan sonra o güzel bir işe girdi ben de öğretmen olarak atandım. Sonrasında onun para biriktirmesini bekledim fakat bu süreç biraz sancılı geçti çünkü bir yandan da babasının borcunu ödüyordu haliyle nişanlanma sürecimiz uzadı. Bu olay beni üzse de ailesi olduğu için elbette yardım etmeli şeklinde düşünüp onu bekledim. Dediğim gibi 3 yılın ardından nişanlandık. Ama ailesi hem sorumsuz hem de hiçbir konuda yardım etmiyor. Durumları iyi sayılır, borçları bitti hatta ellerine sonrasında bir yerden hatrı sayılır bir para geçti. Yıllarca nişanlım onların borçlarına yardım etmesine rağmen inanın “100 liralık” bile olsa ne bir yardımlarını ne katkılarını görmedik. (Yemin ederim abartmıyorum) Beyaz eşya almaya gittiğimizde nişanlımın ailesi de geldi ve inanın bir tanesini de biz alalım ya da bir taksiti de biz ödeyelim demediler. Yine eşya aldığımda da aynı şey oldu. Takıları, düğün salonunu aklınıza ne gelirse nişanlım ve ben borç altına girerek yapmaya çalıştık. Her şeyin en uygununu istedim sırf nişanlım kendini eksik hissetmesin diye. Fakat nişanlım ailesinin borcuna yardım etmesinden dolayı çalıştığı ilk dönemler pek birikim yapamadı. Ailesinin düğün için yardım edeceğini düşündü haliyle ben de aynı şeyi düşünmüştüm. Çok büyük bir hayal kırıklığına uğradım. Bir kere bile siz bu kadar şeyi nasıl yapacaksınız, bizde size yardım edelim demediler. İçim onlara karşı çok buruk. Ama annesi sözde beni çok seviyor. Benim ailem ise ellerinden geleni yapıyor, her konuda bize destek olmaya çalışıyorlar.
Arkadaşlar ben ne yapmalıyım, nasıl bir tavır içinde olmalıyım? İçimde büyük bir kırgınlık var bu konular yüzünden çoğu zaman nişanlımla tartışıyoruz bazen onun üstüne gittiğimi farkedip pişman oluyorum. Ama ailesine ısınamıyorum, git gide içimde onlara karşı mesafe hissediyorum. Mutsuzum.
Ev kursunlar demedim zaten lütfen dikkatli okuyun.İnsanlardan lüzumsuz beklentiler içine girmezseniz kırılmazsınız.
Kimse kimseye ev kurmak zorunda değil.
Ev kursunlar demedim zaten lütfen dikkatli okuyun.
Nişanlınızla her şeyi açık açık konuşun, üzülen siz olmayın. Yardım etmek zorunda değiller ama aynı zamanda eşya almaya gelemezler, düğün tarihine karar veremezler, düğün şekline (açık havada kır düğünü olsun, salon düğünü olsun, nikah olsun) karar veremezler vs vs uzar gider.O dönem yardım edeceklerini düşünmüştüm sonra inanın şok geçirdim
Ev kursunlar ev kurmak zorundalar diye bir söylemim olmadı. Sadece insan ağız ucuyla da olsa “Bir şeye ihtiyacınız var mı?” diye sorar ufacıkta olsa bir yardımda bulabilir dedim, ikisini aynı kefeye koymayın. Araya kırgınlık sokmuyorum çünkü zaten kırgınım bu duyarsızlıklarına karşı.Gayet dikkatli okudum.
Sizin aileniz sizi okutmuş o'nun ailesi de o'nu.
İki yetişkin kendiniz yaparsanız her şeyi, kimseye de şunu yaptı bunu yapmadı demezsiniz.
Kayınvalideniz yakın davranıyormuş siz illa araya kırgınlık sokmaya çalışıyorsunuz. Durduk yere huzurunuzu kaçıracaksınız bence.