Nişanlımın ailesi… Lütfen akıl verin

bykv .!.:

Merhaba hanımlar, uzun süredir canımı sıkan konular var akıl verirseniz çok sevinirim. Kısaca anlatmam gerekirse, üniversite 4. sınıfta tanışıp aşık olduğum çocuk ile 3 yıl sonra nişanlandık. Mezun olduktan sonra o güzel bir işe girdi ben de öğretmen olarak atandım. Sonrasında onun para biriktirmesini bekledim fakat bu süreç biraz sancılı geçti çünkü bir yandan da babasının borcunu ödüyordu haliyle nişanlanma sürecimiz uzadı. Bu olay beni üzse de ailesi olduğu için elbette yardım etmeli şeklinde düşünüp onu bekledim. Dediğim gibi 3 yılın ardından nişanlandık. Ama ailesi hem sorumsuz hem de hiçbir konuda yardım etmiyor. Durumları iyi sayılır, borçları bitti hatta ellerine sonrasında bir yerden hatrı sayılır bir para geçti. Yıllarca nişanlım onların borçlarına yardım etmesine rağmen inanın “100 liralık” bile olsa ne bir yardımlarını ne katkılarını görmedik. (Yemin ederim abartmıyorum) Beyaz eşya almaya gittiğimizde nişanlımın ailesi de geldi ve inanın bir tanesini de biz alalım ya da bir taksiti de biz ödeyelim demediler. Yine eşya aldığımda da aynı şey oldu. Takıları, düğün salonunu aklınıza ne gelirse nişanlım ve ben borç altına girerek yapmaya çalıştık. Her şeyin en uygununu istedim sırf nişanlım kendini eksik hissetmesin diye. Çok üzülüyorum. Bir kere bile siz bu kadar şeyi nasıl yapacaksınız, bizde size yardım edelim demediler. İçim onlara karşı çok buruk. Ama annesi sözde beni çok seviyor. Benim ailem ise ellerinden geleni yapıyor, her konuda bize destek olmaya çalışıyorlar.
Arkadaşlar ben ne yapmalıyım, nasıl bir tavır içinde olmalıyım? İçimde büyük bir kırgınlık var bu konular yüzünden çoğu zaman nişanlımla tartışıyoruz bazen onun üstüne gittiğimi farkedip pişman oluyorum. Ama ailesine ısınamıyorum, git gide içimde onlara karşı mesafe hissediyorum. Mutsuzum.

Genişletmek için tıkla...

bykv .!.:

Merhaba hanımlar, uzun süredir canımı sıkan konular var akıl verirseniz çok sevinirim. Kısaca anlatmam gerekirse, üniversite 4. sınıfta tanışıp aşık olduğum çocuk ile 3 yıl sonra nişanlandık. Mezun olduktan sonra o güzel bir işe girdi ben de öğretmen olarak atandım. Sonrasında onun para biriktirmesini bekledim fakat bu süreç biraz sancılı geçti çünkü bir yandan da babasının borcunu ödüyordu haliyle nişanlanma sürecimiz uzadı. Bu olay beni üzse de ailesi olduğu için elbette yardım etmeli şeklinde düşünüp onu bekledim. Dediğim gibi 3 yılın ardından nişanlandık. Ama ailesi hem sorumsuz hem de hiçbir konuda yardım etmiyor. Durumları iyi sayılır, borçları bitti hatta ellerine sonrasında bir yerden hatrı sayılır bir para geçti. Yıllarca nişanlım onların borçlarına yardım etmesine rağmen inanın “100 liralık” bile olsa ne bir yardımlarını ne katkılarını görmedik. (Yemin ederim abartmıyorum) Beyaz eşya almaya gittiğimizde nişanlımın ailesi de geldi ve inanın bir tanesini de biz alalım ya da bir taksiti de biz ödeyelim demediler. Yine eşya aldığımda da aynı şey oldu. Takıları, düğün salonunu aklınıza ne gelirse nişanlım ve ben borç altına girerek yapmaya çalıştık. Her şeyin en uygununu istedim sırf nişanlım kendini eksik hissetmesin diye. Çok üzülüyorum. Bir kere bile siz bu kadar şeyi nasıl yapacaksınız, bizde size yardım edelim demediler. İçim onlara karşı çok buruk. Ama annesi sözde beni çok seviyor. Benim ailem ise ellerinden geleni yapıyor, her konuda bize destek olmaya çalışıyorlar.
Arkadaşlar ben ne yapmalıyım, nasıl bir tavır içinde olmalıyım? İçimde büyük bir kırgınlık var bu konular yüzünden çoğu zaman nişanlımla tartışıyoruz bazen onun üstüne gittiğimi farkedip pişman oluyorum. Ama ailesine ısınamıyorum, git gide içimde onlara karşı mesafe hissediyorum. Mutsuzum.

Genişletmek için tıkla...

Boniva .!.:

Bir anormallik görmüyorum? İki yetişkin insan evleniyor ve eşyalarınızı kendiniz alacaksın tabi?

Genişletmek için tıkla...

bykv .!.:

Elbette kendimiz alacağız fakat sizce de sıfır abartı bir insanın çocuğuna minicik de olsa yardım etmemesi size tuhaf gelmiyor mu?

Genişletmek için tıkla...

Boniva .!.:

Yok gelmiyor. İçinden gelirse yapar içinden gelmezse yapmaz?

Genişletmek için tıkla...

bykv .!.:

Elbette kendimiz alacağız fakat sizce de sıfır abartı bir insanın çocuğuna minicik de olsa yardım etmemesi size tuhaf gelmiyor mu?

Genişletmek için tıkla...

bykv .!.:

Sizinle aynı düşünce yapısında olmayabiliriz, fikriniz için teşekkürler.

Genişletmek için tıkla...

bykv .!.:

Merhaba hanımlar, uzun süredir canımı sıkan konular var akıl verirseniz çok sevinirim. Kısaca anlatmam gerekirse, üniversite 4. sınıfta tanışıp aşık olduğum çocuk ile 3 yıl sonra nişanlandık. Mezun olduktan sonra o güzel bir işe girdi ben de öğretmen olarak atandım. Sonrasında onun para biriktirmesini bekledim fakat bu süreç biraz sancılı geçti çünkü bir yandan da babasının borcunu ödüyordu haliyle nişanlanma sürecimiz uzadı. Bu olay beni üzse de ailesi olduğu için elbette yardım etmeli şeklinde düşünüp onu bekledim. Dediğim gibi 3 yılın ardından nişanlandık. Ama ailesi hem sorumsuz hem de hiçbir konuda yardım etmiyor. Durumları iyi sayılır, borçları bitti hatta ellerine sonrasında bir yerden hatrı sayılır bir para geçti. Yıllarca nişanlım onların borçlarına yardım etmesine rağmen inanın “100 liralık” bile olsa ne bir yardımlarını ne katkılarını görmedik. (Yemin ederim abartmıyorum) Beyaz eşya almaya gittiğimizde nişanlımın ailesi de geldi ve inanın bir tanesini de biz alalım ya da bir taksiti de biz ödeyelim demediler. Yine eşya aldığımda da aynı şey oldu. Takıları, düğün salonunu aklınıza ne gelirse nişanlım ve ben borç altına girerek yapmaya çalıştık. Her şeyin en uygununu istedim sırf nişanlım kendini eksik hissetmesin diye. Fakat nişanlım ailesinin borcuna yardım etmesinden dolayı çalıştığı ilk dönemler pek birikim yapamadı. Ailesinin düğün için yardım edeceğini düşündü haliyle ben de aynı şeyi düşünmüştüm. Çok büyük bir hayal kırıklığına uğradım. Bir kere bile siz bu kadar şeyi nasıl yapacaksınız, bizde size yardım edelim demediler. İçim onlara karşı çok buruk. Ama annesi sözde beni çok seviyor. Benim ailem ise ellerinden geleni yapıyor, her konuda bize destek olmaya çalışıyorlar.
Arkadaşlar ben ne yapmalıyım, nasıl bir tavır içinde olmalıyım? İçimde büyük bir kırgınlık var bu konular yüzünden çoğu zaman nişanlımla tartışıyoruz bazen onun üstüne gittiğimi farkedip pişman oluyorum. Ama ailesine ısınamıyorum, git gide içimde onlara karşı mesafe hissediyorum. Mutsuzum.

Genişletmek için tıkla...

cameronhowe .!.:

Cok benzer durumdayiz. 6 senelik iliskimiz vardi ve ben ailemden cok kotu baski görüyordum. Asiri zor durumdaydim. Bir an once biseyler yapip isi ciddiye kavusturmamuz gerekiyordu, gun sayiyordum . Esim ilk giriste atanmisti , ilk guvenlik sorusturmasi vs surecleri surerken planlar yapiyorduk resmen, ilk maasini alir almaz yuzugunu aldigi gibi istemeye gelecekti. Baska caremiz yoktu, yeni mezun olmustu, elinde kuruş yoktu. Babasi da bos bos is kurup batirip surekli kredi cekmek, borca batmayi marifet sanan biriydi. Ailesinden kuruş bekleyemeyecegini biliyordu. Ilk maaşını alir almaz ailesine gidip sevgilimi istemeye gidelim diyecekti. Babasiyla bunu konusmaya gittigi gun babasi ilk maasini daha alamadan resmen maasina çöktü. Benim borcum var öde dedi. O da ilk defa kendisinden maddi talebi oldugu icin geri ceviremedi. Bizjm evliligimiz 1 yil ertelendi bu sebepten. Esimin isindeki ilk 1 yil boyunca karnini zor doyuracak kadar parasi kaliyordu, hepsini babasinin borcuna oduyordu. Iyi maasli bir memuriyet olmasina ragmen 3 kisiyle ogrenci evinde kaliyordu. Cok üzücü ya. O zamandan bilenmistim babasina. Ama benim şansım eşim ailesine gobek bagiyla bagli kör bir aptal degildi. Benim bilendigim kadar o da bilendi. O günden sonra 1 kuruş vermek istemedi. Babasi pandemide gelirsiz kaldiginda falan ben destek olalim dedim, esim istemedi ben zorladim da biseyler verdik vs . Yani nisanlinizjn tutumu onemli. Bazi erkek evlatlar nedense ne kadar ailesinden kazik yese de vazgecmiyor aptal yerine konulmaktan. Karılarını kötü goruyorlar ustelik. O yuzden dikkat etmen lazim

Genişletmek için tıkla...

bykv .!.:

Elbette kendimiz alacağız fakat sizce de sıfır abartı bir insanın çocuğuna minicik de olsa yardım etmemesi size tuhaf gelmiyor mu?

Genişletmek için tıkla...

kardespayi .!.:

iyi insanlarsa maddi yardim yapmamalarina kizmam yeter ki huzur kacirmasinlar .maddiyat hallolur bir degil iki uc yil borc odenir ama diger tavirlar daha onemli

Genişletmek için tıkla...

bykv .!.:

Merhaba hanımlar, uzun süredir canımı sıkan konular var akıl verirseniz çok sevinirim. Kısaca anlatmam gerekirse, üniversite 4. sınıfta tanışıp aşık olduğum çocuk ile 3 yıl sonra nişanlandık. Mezun olduktan sonra o güzel bir işe girdi ben de öğretmen olarak atandım. Sonrasında onun para biriktirmesini bekledim fakat bu süreç biraz sancılı geçti çünkü bir yandan da babasının borcunu ödüyordu haliyle nişanlanma sürecimiz uzadı. Bu olay beni üzse de ailesi olduğu için elbette yardım etmeli şeklinde düşünüp onu bekledim. Dediğim gibi 3 yılın ardından nişanlandık. Ama ailesi hem sorumsuz hem de hiçbir konuda yardım etmiyor. Durumları iyi sayılır, borçları bitti hatta ellerine sonrasında bir yerden hatrı sayılır bir para geçti. Yıllarca nişanlım onların borçlarına yardım etmesine rağmen inanın “100 liralık” bile olsa ne bir yardımlarını ne katkılarını görmedik. (Yemin ederim abartmıyorum) Beyaz eşya almaya gittiğimizde nişanlımın ailesi de geldi ve inanın bir tanesini de biz alalım ya da bir taksiti de biz ödeyelim demediler. Yine eşya aldığımda da aynı şey oldu. Takıları, düğün salonunu aklınıza ne gelirse nişanlım ve ben borç altına girerek yapmaya çalıştık. Her şeyin en uygununu istedim sırf nişanlım kendini eksik hissetmesin diye. Fakat nişanlım ailesinin borcuna yardım etmesinden dolayı çalıştığı ilk dönemler pek birikim yapamadı. Ailesinin düğün için yardım edeceğini düşündü haliyle ben de aynı şeyi düşünmüştüm. Çok büyük bir hayal kırıklığına uğradım. Bir kere bile siz bu kadar şeyi nasıl yapacaksınız, bizde size yardım edelim demediler. İçim onlara karşı çok buruk. Ama annesi sözde beni çok seviyor. Benim ailem ise ellerinden geleni yapıyor, her konuda bize destek olmaya çalışıyorlar.
Arkadaşlar ben ne yapmalıyım, nasıl bir tavır içinde olmalıyım? İçimde büyük bir kırgınlık var bu konular yüzünden çoğu zaman nişanlımla tartışıyoruz bazen onun üstüne gittiğimi farkedip pişman oluyorum. Ama ailesine ısınamıyorum, git gide içimde onlara karşı mesafe hissediyorum. Mutsuzum.

Genişletmek için tıkla...

Boniva .!.:

Rica ederim
Bana asıl tuhaf gelen maddi gücünü eline almadan illa da düğün olacak diye borca harca girip yapılan aileden destek bekleyen yetişkin insanlar

Genişletmek için tıkla...

depresifbirinsan .!.:

Belki de ihtiyacınız olduğunu düşünmüyorlar dir. Nisanliniz açık açık destek istesin. Neticede ailesi. Elbette onlara güvenerek bu yola cikmadiniz ama düşüncelerini bilmek en doğal hakkınız. Nisanlinizin teklifine olumsuz yanıt verirlerse hem siz hem de nisanliniz da bundan sonraki süreçte ona göre hareket edersiniz.
Ailelerin imkanı varsa tüm yükün altına yeni evlenecek çiftlerin girmesi bana çok acımasızca geliyor. Düğün sonrası borç ode evliliğe alış ailelere alış derken genç çiftler heba oluyor.
Gençlerin ihtiyacı olmaz borcsuz evlenirler o ayrı ama borç içinde her şeyi hesap ederek evlenmek ister istemez her iki tarafida geriyor.

Genişletmek için tıkla...