Elbette kimseye güvenerek elimizi taşın altına koymadık... Ama aile birlik beraberlik demek benim bildiğim kadarıyla..Mecburiyeti elbette yok ama insan kardeşine maddi manevi yardım etmesini bekler ister istemez dimi ama ?
Elbette konuştum kendide söyledi zaten kuruluyorsun dediğin yer benim evim zaten...
Eğer benim böyle bir imkanım olmasaydı ve onun akrabaları aklı başında düzgün insanlar olsaydı bende elbette böyle bir durumda kabul ederdim..Sonuçta insan kendini ve eşini bildikten sonra yuvasına sahip çıktıktan sonra ayakları yere bastıktan sonra ve adil olduktan sonra kimse hiç birşey yapamaz diye düşünüyorum
İşte orda yanılıyorsun....
Orası senin evin değil annenin evi...
O ev annen yaşadığı sürece ve tapusunu senin üzerine yapmadığı sürece senin evin değil...
En basit örneği kendimden vereyim...
Aynı şekilde annemle ikimiz yaşıyoruz ve ev annemin üstüne ben hiçbir zaman bu ev benim demedim.
Çünkü bu ev benim değil...
Allah korusun allah gecinden versin uzun ömürler versin rabbim anneme o bu evi üstüme yapmadığı sürece yada kötü düşünmek istemiyorum diğer durum olmadığı sürece benim evim değil kardeşim.
Ben evleniyorum diyede anneme anne sen bu evden çık ben oturayım demem asla...
Ha kendi der siz oturun bu evde diye amenna eşimde kabul ederse geçeriz ama kadın hayattayken aa bu ev benim nasıl olsa bana kalıcak gibi bi kelime bana göre çok çirkin...
Diğer konuya gelicek olursak aile evet birlik beraberliktir ama kimsenin maddi konuda yardım etme zorunluluğu yoktur dedim ya içinden gelen kişi yardım etmeli..Aileden diye kimseyi yardıma zorlayamazsın...
Zoraki yapılan yardım makbul değildir içten gelen yardım makbuldur...
