Merhabalar arkadaslar, daha öncede bi konu acmistim durumumla alakali ve birdaha aciyorum ama bu sefer son damlaya geldigim icin..
Ben ocak/16 da nisanlandim, ve biz nisanlanmadan önce nisanlim bana cok sözler Verdi herseyin güzel olacagina dair, ve dügünümüz icin paranin hazir olduguna ailesini dört dörtlük anlatti bana ve bende bu sözlerine inandim güvendim.
Táki nisanlanana kadar herseyden huylanmaya basladim cunki nisanlandiktan sonra dügünümüz icin paralarin nisanlimda degil ama babasinda oldugunu söyledi bana ve babasinin herseyini o parayla ödeyecegini söyledi, neyse onada inandim ve devam ettik. 1 ay sonra birden nisanlim beni arayip babasinin ve annesinin tartistigini ve annesinin bababasini evden kovdugunu söyledi. Ve kovma nedeni guyya adamin bizim dügünümüzü ödememek istemesiymis ama bu tartismaya benim nisanlim sahit olmamis sadece annesinin anlattigini söylüyor bana. Neyse dedim calisir kazanir öder dügünümüzü, kaynanam arkamizda bizi destekleyecek dedik.. Güvendik yine
Táki tartismanin oldugu günün 2. Günü benim kaynanamin kocasiyla beraber disarda görüstügünü duyana kadar. Cok tartistim nisanlimla, ailesinin bizi oyuna getirdigini ve nisanlimin kimsesinin olmadigini annesinede güvenmeyecegini söyledim. Ve nisanlim bana her konuda hak verdi, annesini babasini cok iyi tanidigini ve herzaman böyle kacislar yaptiklarini anlatti ama bundan sonra kimsesinin olmadigini söyledi, ve evlenir evlenmez benim oturdugum sehire tasinmak istedigini söyledi. Bende tamam dedim her konuda seni destekleyecegim onlar yoksa benim ailem var maddi olmasada manevi dedim. Neyse herseyi icime attim ve sustum, allahimdan sabir diledim 3 ay boyunca. Taaki kayinbabamla kaynanami benim oturdugum sehirde bir sünnet dügününde görünceye kadar. Öyle birseyki kaynana benim annemi aramiyor sormuyor bile, gelmiyor bize hic takmiyor bizi anlayacaginiz. Ve o sünnet dügününde görünce bide kalkip piskin piskin oynadigini görünce gercekten midem bulandi cunki normalde bize kayinbabam öldü, ben yasliyim oynamam derdi hep ama kiziyla kalkip öyle bize inat yapar gibi oynamasi asiri sekilde sinirime gitti, sadece ben degil ama annemde farkina vardi yaptigi haraketlerin. Acikcasi cok zoruma gitti benim annemin yanina millet gelip dünürün sorda sen niye burda oturuyorsun demesi annemin morali cok bozuldu.
Neyse hic birsey søylemedim orda, ve aksam oldu annemle konustum annem nerdeyse aglayacakti sinirden ve annemin o durumu cok zoruma gitti ve o kadina telefon ettim o sinirle!! Sizin yaptiginiz dogrumu sizce dedim, benim annemin yanina gelmezsin ama didimin sünnettine gidersin, sünneti olan senin neyin oluyo daha neler neler söyledim. Ve bana dediki kayinbaban gitmek istemiyor size dedi, bende dedimki biz ona ne yapmisiz, benim ailem kimseye yapmadigini size yapti ne bicim insanlarsiniz siz, sonra bana dediki orda kayinbabanda vardi ona niye selam Vermedin dedi, bende dedimki benim aileme saymayana, görmek istemeyeni ben niye sayayimki dedim. Sen iyi bir anne olsaydin oglunu birazcikta olsa desteklerdin sirtini cevirmezdin dedim, ve bana sadece ben kocami seviyorum, ayrilmayacam sen gel Simdi bu eve ben gidecem dedi. Bende zaten gideceksin ben o eve ayak basinca sen zaten gideceksin biz oglunla öyle anlastik dedim!! Ve kapattik, ama bu olanlardan sonra annesi benim nisanlima konustuklarimizin hic birini anlatmamis ama ben herseyi anlattim nisanlima. Ve bana hic birsey demedi, ne iyi yada kötü.. Ama nisanlima karsi cok sogudum, artik Canim bile demek gelmiyor icimden, midemi bulandirdi o ailesi ben ömür boyu onlari görmeye tahammul edemem gercekten. Acikcasi nisanlimdan ayrilmayi düsünüyorum.. Ferahliga ermek istiyorum kafami cok karistiriyor bu olanlar iki yüzlülük yapmalari ailemin bu olanlari hak etmedigini düsünüyorum.. Ne yapmaliyim sizce? Ayrilmalimiyim? Lütfen yardim edin kendimi karanlik bi kuyuda hissediyorum :-(