Kızlar nişanım bozulalı 1 hafta oldu ve ben kendime gelemiyorum. Burada hata kimde lütfen açıklayın.
Nişanlım benim atama durumuma göre yanımda gelecekti ve evlenecektik. O çalışmıyordu. Para kazandığı bir uğraşı vardı ama kendi şehrinde daha kolay para kazanıyordu. Aramızda bir gelir farki illaki olacaktı. Ben daha fazla kazanacaktım o çok daha az. Ama umrumda değildi. Atandiğimda hemen evlenecektik. Babam atanır atanmaz benim evlenmemi istemiyordu ama ben istiyordum. O yüzden karşı cikmadi. 2 yıl boyunca bekledik. Ben kpss ye çok çalıştım, girdim, puanımı aldım ve başvurularım sonucunda atandım yaşadığim şehirden 1 saatlik mesafedeki bir şehre. Her şey hazırdı. Güvenlik soruşturmasıni bekliyordum ki bu uzun bir süreçti. Biz ev tuttuk, eşyaları ortak alacaktık ailelerle yarı yarıya onu bile kararlaştırdık. Nisanda düğün yapalım dedik. Ama daha tarih falan almadık. Düğün salonlarına bakalım dedi nişanlım ve ailesi. biz de tamam dedik ama bizden sayı isteyip durdular sürekli. Biz de pek anlam veremedik açıkçası. Zaten çok kişi gelmezdi bizden. Ama onların çevresi genişmis. 1000 kişilik salonlar var dedi oraları düşünüyoruz dedi. Sonra benim iş durumum baya ani sonuçlandı ve benim stresten dolayı mide bulantılarim oldu. Düğün tarihini biraz ertelemek daha iyi olur diye düşünmüştüm. Ve nisanlima bu durumu söyledim. Yazın olsun dedim en azından iş stresini atlatirim ve işe alışırım. Bulunduğum şehre de alışırım. Sonra olaylar burdan sonra patlak verdi.
Annesi aradı beni. Ertelemeyelim biz düğün salonuna kapora verdik dedi. Halbuki daha öncesinde bahsetmemisti bu durumdan düğün salonu tutmadik bile demişlerdi düne kadar. Neden haber vermediniz diye sordum. Söyleme gereği duymadık dedi. Bir de düğün salonu parasının ortak ödeneceğini söyledi. Bunu duyunca şaşırdım. Daha önce böyle bir mevzu da konuşulmadı. Bunu da konusmamistik düğün salonu tutulmasından kız tarafı mesul olmaz diye biliyorum dedim ama yine de ödenmesi gereken neyse öderiz dedim. Kendi kafalarına göre bir düğün salonu bulmuşlar, kaporasini vermişler. bizden de ne kadar misafirimiz gelecekse o kadarının parasını istediler. Sonra neyse biz öderiz dedi annesi ve telefonu kapattık. Nişanlım aradı beni. Ve dediği şey şuydu
"anneme ukala ukala konuştun" halbuki hiç öyle konuşmadım. siz nasıl bilmezsiniz düğün salonu parasının ortak ödeneceğini dedi. bilmiyoruz valla dedim. sonra bizi cahil yerine koydu. olay para mevzusundan çıktı bana ve aileme saygısızlığa döndü. bunu kabul edemedim. bende o zamana kadar yaşadığım her şeyi döktüm içimden. onlara masraf olmasın diye nelerden vazgeçtigimi anlattım. kına gecesi yapmamaya karar vermiştik nişanlımla kıyafet masrafindan kurtardım. üç kuruş şeyin hesabını ettikleri için dedim bunu. inanın olayın parayla alakası yoktu. ve nişanlım en sonunda nişan attı. ne ailesi aradı bizi ne annesi benimle konuştu. öylece bir mesajla ayrıldı
Nişanlım benim atama durumuma göre yanımda gelecekti ve evlenecektik. O çalışmıyordu. Para kazandığı bir uğraşı vardı ama kendi şehrinde daha kolay para kazanıyordu. Aramızda bir gelir farki illaki olacaktı. Ben daha fazla kazanacaktım o çok daha az. Ama umrumda değildi. Atandiğimda hemen evlenecektik. Babam atanır atanmaz benim evlenmemi istemiyordu ama ben istiyordum. O yüzden karşı cikmadi. 2 yıl boyunca bekledik. Ben kpss ye çok çalıştım, girdim, puanımı aldım ve başvurularım sonucunda atandım yaşadığim şehirden 1 saatlik mesafedeki bir şehre. Her şey hazırdı. Güvenlik soruşturmasıni bekliyordum ki bu uzun bir süreçti. Biz ev tuttuk, eşyaları ortak alacaktık ailelerle yarı yarıya onu bile kararlaştırdık. Nisanda düğün yapalım dedik. Ama daha tarih falan almadık. Düğün salonlarına bakalım dedi nişanlım ve ailesi. biz de tamam dedik ama bizden sayı isteyip durdular sürekli. Biz de pek anlam veremedik açıkçası. Zaten çok kişi gelmezdi bizden. Ama onların çevresi genişmis. 1000 kişilik salonlar var dedi oraları düşünüyoruz dedi. Sonra benim iş durumum baya ani sonuçlandı ve benim stresten dolayı mide bulantılarim oldu. Düğün tarihini biraz ertelemek daha iyi olur diye düşünmüştüm. Ve nisanlima bu durumu söyledim. Yazın olsun dedim en azından iş stresini atlatirim ve işe alışırım. Bulunduğum şehre de alışırım. Sonra olaylar burdan sonra patlak verdi.
Annesi aradı beni. Ertelemeyelim biz düğün salonuna kapora verdik dedi. Halbuki daha öncesinde bahsetmemisti bu durumdan düğün salonu tutmadik bile demişlerdi düne kadar. Neden haber vermediniz diye sordum. Söyleme gereği duymadık dedi. Bir de düğün salonu parasının ortak ödeneceğini söyledi. Bunu duyunca şaşırdım. Daha önce böyle bir mevzu da konuşulmadı. Bunu da konusmamistik düğün salonu tutulmasından kız tarafı mesul olmaz diye biliyorum dedim ama yine de ödenmesi gereken neyse öderiz dedim. Kendi kafalarına göre bir düğün salonu bulmuşlar, kaporasini vermişler. bizden de ne kadar misafirimiz gelecekse o kadarının parasını istediler. Sonra neyse biz öderiz dedi annesi ve telefonu kapattık. Nişanlım aradı beni. Ve dediği şey şuydu
"anneme ukala ukala konuştun" halbuki hiç öyle konuşmadım. siz nasıl bilmezsiniz düğün salonu parasının ortak ödeneceğini dedi. bilmiyoruz valla dedim. sonra bizi cahil yerine koydu. olay para mevzusundan çıktı bana ve aileme saygısızlığa döndü. bunu kabul edemedim. bende o zamana kadar yaşadığım her şeyi döktüm içimden. onlara masraf olmasın diye nelerden vazgeçtigimi anlattım. kına gecesi yapmamaya karar vermiştik nişanlımla kıyafet masrafindan kurtardım. üç kuruş şeyin hesabını ettikleri için dedim bunu. inanın olayın parayla alakası yoktu. ve nişanlım en sonunda nişan attı. ne ailesi aradı bizi ne annesi benimle konuştu. öylece bir mesajla ayrıldı
yavrum 
şu kadar aklın varsa barışmazsın o kadar diyorum
