Herkese merhaba. Sizden fikir almak istedim. 2şubatta nişanımız vardı fakat iptal edildi. Karşı tarafın maddi durumu pek iyi değil Maddi bir beklentimiz yoktu zorlama yapmadık. Nişanın bozulması ise şöyle oldu. alınacaklar belliydi. Nişan/söz elbisesi ayakkabı vs alınacaktı. Adet gereği biz ise erkek tarafına takım elb yerine düğünde damatlık alacaktık, bunu belirtmiştik. Günlerce ailemle uygun abiye için gezdim. 1500 bine zor bela bir abiye buldum. Kendisi uzakta olduğu için karttan kendim ödedim sen sonra bana atarsın dedim. Söz elbisesini en son beğendin mi diye atarken bir şey diyeceğim dedi. Söz elbisesini vs herkes kendi almıyor mu bunudamı ben alacağım senin de bana takım elbise alman gerekiyor diye bir çıkış yaptı. Ben şaşırdım. Bu konunun önceden konuşulduğunu şu an neden böyle bir şey dediğini sordum.( damatlık alacağımızı, bohçada gömlek pantolon saat vs yapacağımızı belirtmiştim ) Günlerden beri biriktiğini hep ona yüklenildiğini iki tarafında elini taşının altına koyması gerektiğini vs söyledi. Alttan almaya çalıştım. Tamam alırız takım elbise maddi şeylet sorun olmamalı dedim. Bana şuan konuşmak istemediğini söyledi. Kendimi şöyle hissettim, sanki ben erkek o kız, istediği şey karşısında bana tavır yapıyor. Evrensel adetler vardır söz/nişan elb erkek tarafı yapar sonuçta ve ben en uygunlarına bakmaya çalışmıştım ve belirtmiştim. Hatta söz nişan bir olsun masraf olmasın dedim istemedi. Bu tavrına o kadar üzüldüm ki. Bana baskı yapıyordu psikolojik olarak. Bu muhabbet 3-4 gün sürdü. Şaka yoluyla bana yine takım elb alırsın artık gibi bir ima yaptı. Ben de kendimi bir erkek gibi hissettiğimi olayları toparlamaya çalıştığımı ama hala toparlanmadığını belirttim. Bu sefer benim erkekliğime mi laf yapıyorsun deyip yine benimle konuşmadı, ben de öyle demek istemediğimi kırdıysam özür dilerim deyip yazmadım geri çekildim. Bu süreçte o kadar sinirsel ve üzgün olmuşum ki ailem bunu fark etti. Sonra beni aradı yine takım elb alma konusunda bir şey ima etti (senden hatıra kalsın istemiştim sen al istemiştim gibi bir şekilde ifade ederek) ben de artık bu konunun kapatılması gerektıgını bizimde durumumuzun pek olmadığını artık bu durumun hoş olmadığını belirttim. Ailem bu davranışları karşısında benimle konuşmak istedi. Benim çok sinirsel olduğumu, bu şekilde evlilik kararının sağlıklı olmadığını nişanın ertelenmesinin ve benim düşünmemin uygun olacağını belirtti. Hem de kardeşimin ameliyatı vardı bu süreç bize ağır gelecekti. Ben de kardeşimin ameliyatı olduğunu belirterek erteleme fikrini söyledim. Burda ipler koptu. Annesi beni aradı olumsuz bir durum mu var diye hayır yok dedim. Sonra annemi aradı. Annemle gergin bir diyalog oldu. Adetlerden bahsedildi. Karşı taradın düğün mobilya her şeyin ortak olduğunu, erkek ne alırsa kız tarafı da onu alır gibi adetlerini söyledi. Annem de buna karşın bizim adetlerden bahsetti ( başlık parası vs gibi) ama bunların uygulanmadığını aetık bazı adetler evrensel olduğunu, nişan kına kız tarafı yapar düğünü erkek tarafı yapar gibi durumları söyledi. Karşı taraf sürekli elimizde yok durumumuz yok demesine karşın annem nişanın yaza doğru yapılmasında bir bahis olmadığını o zamana kadar sizin de elinizin bollaşacagını, ordan burdan kısarak nişan olmayacağını, düğün işinin zor olduğunu belirtti. Bu süreçte abiye bile bakarken zorlandığını, arabaya iki depo yakıt yaktığını yediğinş içtiğini her şeyin masraf olduğunu söyledi. (annemin bu konuşmasını şahsen ben onaylamadım, yanlış yere çekmeye çok müsait cümlelerdi) benim elbiseyi ödediğimi , bir şey alırken muhatap bulamadığını da belirtti. Annem açıkçası sinirleri bozulduğu için sert bir çıkış yaptı. Bu sert çıkış tabi bana patladı. Erk ark annesinin çok üzüldüğünü, fakir olduklarını yüzüne vurduğumuzu, iki depo yakıtın dahi hesaplandığında vs söyledi. Ortam gerildi. Benimle konuşmadı. O kadar arada kaldım ki. Annesini aradım. Annemin öyle demek istemediğini , maddi durum önemli olsaydı şu an nişan sürecinde olmadığımızı , ama yine de kırıldıysanız özürlerimi vs ilettim fakat yine düzelmedi. Bana hevesinin kırıldığını söyledi. Erk ark da bunu yineledi. Hevesim kırıldı istemiyorum dedi. Annesine bak kızını al olmasın gibi bir cümle ile itham etti. Anneme durumu anlattım erk ark ile konuşmak istedi. Fakat güzel bir konuşma geçmedi. Erk ark sorgular nitelikte soru sordu annem daha çok sinirlendi bu sefer sen kimsin benimle böyle konuşursun gibi tatsız bir konuşma geçti. Velhasıl erk ark annene çok kırgınım bana nasıl sen kimsin der bana travma oldu kaldıramıyorum bu durumu diyor annem o nasıl saygısız bi çocuk bana nasıl üst üste mahkemedeyim gibi soru soruyor dik konuşuyor yapıcı değil yıkıcı oluyor diyor. Ailem çocuk sıkıntılı olmaz diyor erk ark annenle daha görüşmek istemiyorum diyor. Erk ark babasi en son aradı işte durum vs düzelsin diye ailem erk ark özür bekliyor. Fakat erk ark ise asıl annen benden özür dilesin diyor. Böyle saçma sapan bir şekilde ortada kaldım. Her şey hayal kırıklığı. Gerçekler ile mi yüzleşmek ağrıma gidiyor bilemiyorum. Ben ne yapacağım. Hem seviyorum hem olayları kaldıramıyorum. Olay o dedi bu dediye döndü.
konuya dönersek, sen kendine alsaydın kıyafeti erkek arkadaşın da kendi takımını ödeseydi. Fiyatlar başabaş olurdu sanırım. Bana bir şey kırk kere söylendiğinde direkt patlarım, hayatta en sevmediğim şeydir. Erkek arkadaşına kızdım bu anlamda. Sizin yaşlar kaç 27 falan mı? aileler olgun ve yapıcı olmamış, kimse geri adım atmamış.
çok duygulandım nedense.
