-
- Konu Sahibi nightwish_black
- #521
Nasıl atlattiniz bu nişan atma sürecini, ne kadar zaman sonra evlendiniz , ilk zamanlarda size de başkasıyla olmaz gibi geliyor muydu? Biraz çok sordum ama tecrübelerinizi paylaşmak isterseniz sevinirim :)
Nasıl atlattiniz bu nişan atma sürecini, ne kadar zaman sonra evlendiniz , ilk zamanlarda size de başkasıyla olmaz gibi geliyor muydu? Biraz çok sordum ama tecrübelerinizi paylaşmak isterseniz sevinirim :)Çok tebrik ederim sizi . Rabbim karşınıza hep iyi niyetli insanları çıkarsın inşallahBende bir nişan atmış güzel bir evlilik yapmış şu an bebişi için bekleyen biriyim. Erkekler sadece kendilerini düşünür ve önem verirler. Ta ki sen vazgeçene kadar. Sen ne zaman bırakırsan o zaman değerli olursun. O yüzden hiç bir dediğine inanma şu an. Çünkü sen vazgeçtin. Onun için artık her yol mübah gibi.
Kararında sabit kal ve önüne bak. Küçük çapta bir tatil bile yapabilirsin imkanın varsa. İletişimi tamamen kopart. Hiç bir yerden bakma görme. Ve tabi ki kesinlikle numaranı değiştir. Allah bu süreçte yar ve yardımcınız olsun.
Ayy tabi ki kolay olmadı. Ama annem her daim yanımda ve arkamdaydı. Onun desteğini asla göz ardı edemem.Nasıl atlattiniz bu nişan atma sürecini, ne kadar zaman sonra evlendiniz , ilk zamanlarda size de başkasıyla olmaz gibi geliyor muydu? Biraz çok sordum ama tecrübelerinizi paylaşmak isterseniz sevinirim :)
Amin inşallah. Benim de dört ay oluyo nişan atalı görücü usulüydü bizimki de ama sevmiştim tabi ki. İlk baslara göre çok iyiyim ben de ama yine de düşünmekten kendimi alamıyorum . Sürekli biseylerle meşgul olmak en güzeli sanırım bu süreçte. Bana da kimseyi sevemem gibi geliyordu ama geçenlerde karşıma biri çıktı onun için heyecanlanmak bile duygularımın hala var olduğunu hatırlattı bana . Olmadi tabi ben istemedim ama hayırlı ve uyumlu biri çıkınca karsima değerlendirebilirim inşallah. Bunu görmek bile yetiyor banaAyy tabi ki kolay olmadı. Ama annem her daim yanımda ve arkamdaydı. Onun desteğini asla göz ardı edemem.
Nişanı attıktan sonra asla evlilik düşünmedim. İşe girdim çalıştım. Üzerinden 1 yıl geçti. Ben görücü usulü evlendim. Ve eşimle bu konuyu en başında konuştuk bir daha da asla açılmadı. Ne ben ona ne de o bana hiç sormadık bile.
Şimdi Allah’a hamd olsun. Güzel bir evliliğim var. Tabi ki her evde olan sorunlar oluyor ama bunlar her zaman saygı ve hoşgörü içinde hallediliyor. Ha inan evlendikten sonrası daha zor. Kaynana Kayınpeder falan zor işler ya
Rabbim herkesin karşısına güzel insanlar çıkarsın inşallah. Sizlerin de
Ayy çok erken boşver bence. Biraz kafani dinle. Çalış para kazan ye iç eğlenmeye bak bu süreçte. Ben sevmeye bile fırsat bulamadan ters şeyler oldu. Resmen iki yüzlüydü ya. İyi ki de ayrılmışım ha.Amin inşallah. Benim de dört ay oluyo nişan atalı görücü usulüydü bizimki de ama sevmiştim tabi ki. İlk baslara göre çok iyiyim ben de ama yine de düşünmekten kendimi alamıyorum . Sürekli biseylerle meşgul olmak en güzeli sanırım bu süreçte. Bana da kimseyi sevemem gibi geliyordu ama geçenlerde karşıma biri çıktı onun için heyecanlanmak bile duygularımın hala var olduğunu hatırlattı bana . Olmadi tabi ben istemedim ama hayırlı ve uyumlu biri çıkınca karsima değerlendirebilirim inşallah. Bunu görmek bile yetiyor bana
Çok teşekkür ederiz. Benim de annem hep yanımda çok şükür, hatta her kavgada ağladığımda çok iyi düşün diyordu. Ama ayrıl demezdi hiç. Ayrıldığımı öğrenince içten içe sevindi hep destek oldu bana. Ailenin yanında olması çok önemli. Yakın çevrem ve dostlarım da bana hak verdiler iyi yapmışsın diye hep destek oldular. Sonra okullar açıldı zaten, gerçekten iş güç olunca insan daha iyi toparlıyor. Şu an ben de kurtulmuş hissediyorum. Sadece tekrar yalnızlık hissi, hayallerinin yıkılması, ayrıldıktan sonra yaşanan rezil şeyler, eşyaların alınması vs canımı sıkıyor o kadar. Ama o kişiye karşı bir sevgim ve özlemim kalmadı.Ayy tabi ki kolay olmadı. Ama annem her daim yanımda ve arkamdaydı. Onun desteğini asla göz ardı edemem.
Nişanı attıktan sonra asla evlilik düşünmedim. İşe girdim çalıştım. Üzerinden 1 yıl geçti. Ben görücü usulü evlendim. Ve eşimle bu konuyu en başında konuştuk bir daha da asla açılmadı. Ne ben ona ne de o bana hiç sormadık bile.
Şimdi Allah’a hamd olsun. Güzel bir evliliğim var. Tabi ki her evde olan sorunlar oluyor ama bunlar her zaman saygı ve hoşgörü içinde hallediliyor. Ha inan evlendikten sonrası daha zor. Kaynana Kayınpeder falan zor işler ya
Rabbim herkesin karşısına güzel insanlar çıkarsın inşallah. Sizlerin de
Benim eski nişanlım takı konusunun iadesinde bana neler neler dedi. Aldığı bir tektaş, beştaş ve tuğralı kolyeydi bilezik bile yok düşünün durumları o kadar iyi olmasına rağmen. Sırf elden teslim edelim diye (üstelik kendi ailesi onaylamıştı) ne sülüklüğüm ne çingeneliğim kaldı. Nişanlılık sürecinde ben alyansımı düşürmüştüm gittim yenisini kendim almıştım o da bunu biliyordu. Onu bile istedi düşünün. Gerçekten erkekler çok çirkinleşiyor ayrılınca. Şimdi çok pişmanmış imkanı olsa hemen koşarak gelirmiş ama geçti o işler artık.Ayy çok erken boşver bence. Biraz kafani dinle. Çalış para kazan ye iç eğlenmeye bak bu süreçte. Ben sevmeye bile fırsat bulamadan ters şeyler oldu. Resmen iki yüzlüydü ya. İyi ki de ayrılmışım ha.
Hatta geçenlerde kontrol için hastaneye gittim. O şahısı gördüm. Bana bir kinli kinli baktı. Bizim buralar küçük yerler. Sandı ki ben ondan ayrılmamam. Bal gibi de ayrıldım. O bana kinli bakınca bende ona 10 kat kinli baktım. Meymemetsiz
Zaman her şeyin geçmesi için birazcık zaman. Hepsi geçecek o günleri hatırlamayacaksınız bile. Emin olabilirsiniz.Çok teşekkür ederiz. Benim de annem hep yanımda çok şükür, hatta her kavgada ağladığımda çok iyi düşün diyordu. Ama ayrıl demezdi hiç. Ayrıldığımı öğrenince içten içe sevindi hep destek oldu bana. Ailenin yanında olması çok önemli. Yakın çevrem ve dostlarım da bana hak verdiler iyi yapmışsın diye hep destek oldular. Sonra okullar açıldı zaten, gerçekten iş güç olunca insan daha iyi toparlıyor. Şu an ben de kurtulmuş hissediyorum. Sadece tekrar yalnızlık hissi, hayallerinin yıkılması, ayrıldıktan sonra yaşanan rezil şeyler, eşyaların alınması vs canımı sıkıyor o kadar. Ama o kişiye karşı bir sevgim ve özlemim kalmadı.
Ayy rezil ya. Konunuzu okudum hatırlıyorum. Gerçekten erkekler değil de karaktersiz insanlar kötü durumlarda kendini belli ediyor.Benim eski nişanlım takı konusunun iadesinde bana neler neler dedi. Aldığı bir tektaş, beştaş ve tuğralı kolyeydi bilezik bile yok düşünün durumları o kadar iyi olmasına rağmen. Sırf elden teslim edelim diye (üstelik kendi ailesi onaylamıştı) ne sülüklüğüm ne çingeneliğim kaldı. Nişanlılık sürecinde ben alyansımı düşürmüştüm gittim yenisini kendim almıştım o da bunu biliyordu. Onu bile istedi düşünün. Gerçekten erkekler çok çirkinleşiyor ayrılınca. Şimdi çok pişmanmış imkanı olsa hemen koşarak gelirmiş ama geçti o işler artık.
Amin canım güzel dileklerin için çok sağ ol hepimiz için hayırlısı olsunZaman her şeyin geçmesi için birazcık zaman. Hepsi geçecek o günleri hatırlamayacaksınız bile. Emin olabilirsiniz.
Ailenin arkadaşların eşin dostun desteği gerçekten çok güzel hissettiriyor.
Rabbim karşımıza hep hayırlı insanlar çıkarsın
Tekrar merhaba hanımlar. Buraya daha önce de nişanlılık sürecim ile ilgili konular açmıştım. O kadar güzel ve değerli fikirler yazıldı ki bana çok yol gösterdiniz. Hatta özelden mesaj atıp destekleyen tavsiyeler veren de çok oldu.
Ben de son bir konu açmak istedim bu konu ile ilgili. Nişanlım maalesef sinirli anlarında çok fevri, olayları kendi kafasında kurup ona göre sizi yargılayan, karşısındakini kırmaktan çekinmeyen küçük olayları bile abartılacak boyuta getiren, böyle anlarda iletişim bile kurulmayacak biri. Zaten kendisi de diyor böyle anlarda konuşmayalım uzak duralım diye. Birkaç gün önce mobilya fiyat farkından ötürü ve annemle ilgili bir sorun için konu açmıştım. Eski konulara bakıp görebilirsiniz. Bir de Sessiz Cezalandırma konusu var onu da okuyabilirsiniz.
En son dünkü olaydan sonra artık iyice ipler koptu. Düğün ayrıntılarını konuşmak için düğün yerine gittik. Bir opsiyonda tatlı olarak pasta ya da baklava verileceği yazıyormuş. Nişanlım da bana sormadan baklava seçeneğini işaretlemiş. Oraya gitmeden evvel ben buna şaşırdığımı söyledim. Çünkü benim bildiğim düğünlerde pasta ikram edilir, ayrıca bana da sorsaydın keşke dedim. Tamam gider yine konuşuruz demiştik. Neyse dün gittik. Ayrıca gelin yolu diye bir konsept de varmış onu da konuşmaya gidecektik.
Neyse yetkili adama hem gelin yolu hem de pasta ile ilgili sorular sordum. Pasta ile baklava arasında bir fiyat farkı olur mu diye sordum. Hayır dedi adam. Nişanlım da baklava kalsın dedi. Ben de tamam bunu biz bir konuşalım dedim. Nişanlımın yüzü asıldı. Yetkili kişi de düğünden 1 hafta önce kararını söylersiniz ona göre hazırlarız dedi. Tamam dedik kalktık. Baktım nişanlım hızlı hızlı önümden sinirli yürüyor gidiyor. Ne oldu diye yetişip sordum. Sen adamın önünde benimle böyle bir mevzudan ötürü niye tartışıyorsun dedi. Ben de şaşırdım ne tartışması ya. Ayrıntıları öğrenmek için soru sordum, pasta olmasını daha önce de sana söylemiştim. Onun için gittik zaten dedim. Ayrıca biz nişanlımla konuşuruz diyip konuyu kapattık. Bu mu kavga etmek? İşte dediğim gibi nişanlım olayları farklı algılayıp beni öyle bir konuma getiriyor ki sanki ben küçük olayları büyütüyormuşum gibi.
Ardından sen hep eşyalara takılıyorsun. Senin için önemli pasta, düğün, gelinlik. Ben sadece nesneyim senin için diye triplere girdi sokağın ortasında. Halbuki mobilya ve düğün onların istediği yerde yapılıyor. Ben de kendimi açıklamaya çalıştıkça “sus bir kere de sus hatanı kabul et” dedi. Yani istiyor ki bana itiraz etme hep sus kabullen köşene çekil. Ben de bunu hiçbir zaman yapamadım. Haklıysam düşüncelerimi söylerim, susarak iletişim olmaz. Sokağın ortasında sinirli sinirli konuştu bir ara yanımdan uzaklaştı. Bazen hafifle bağırarak sitem etti suçladı beni.
Ben de oturup bir yerde konuşalım dedim. Hayır seni otogara bırakayım evine git. Şu an yan yana olmamamız daha iyi olur dedi. Giderken söylendi. Hatta o anki sinirle bana olmasa da ağzından çok ayıp küfür ve hakaretler çıktı.
Neyse otogara geldik. Artık bu tavırları karşısında dayanamadım gülerek “sen hastasın” dedim. Evet dedi ben hastayım. Nişanı atıyorum, ayrılıyoruz bitti beni o masaya oturtamazsın inatçıyım dedi. Bu arada otobüsümün gelmesine 40 dakika vardı. 40 dakika boyunca hala yanımda. Bekledi benle. Pişman olacaksın, ben elimden geleni yaptım çok mücadele ettim senin için dedim. O da sen kendini kandırıyorsun kendini rahatlatmak için konuşuyorsun dedi. Neyse o beni suçladı ben onu suçladım derken elimden tutmak istedi “bu bizim son şansımız olsun ayrılmayalım ara verelim ama birkaç zaman konuşmayalım. Sen bana kararını söyle dedi” beni yolcu etti. Otobüse bindirirken öptü sarıldı falan sanki daha öncesinde bu olaylar olmamış gibi.
Otobüse binince ben de düşündüm olmayacağını gördüm. Güzel bir ayrılık mesaj attım. Yine de hakkım helaldir teşekkür ederim dedim. Ve sosyal medyadan her yerden sildim fotoğrafları sildim. Mesajımı görünce sağ olsun cevap verme gereği bile duymadı. O da ailemi her yerden silmiş falan. Sonra kayınvalidem aradı açmadım.
Çok yoruldum, çok bunaldım hanımlar. İdare etmekten. En ufak bir sorunu büyütüp üstüme gereksiz yere gelmesinden, sürekli tahakküm altına almaya çalışmasından, sinirli hallerinden, yersiz konuşmalarından bıktım. Anneme ayıp ettiği yerler oldu onu bile kabullenmedi.
Daha önce nişan atıp boşanan tecrübe sahibi olan hanımların görüşlerini istiyorum özellikle. Biraz uzun oldu, sormak istedikleriniz olursa yorumlarda konuşuruz. Teşekkür ederim şimdiden
genelde böyle şeylere çok yorum yazmam ancak yazdıklarınizi okuyunca kendi yasadiklarim aklıma geldi çok sanslisin ki evlenmeden bu işi bitirdin arkana bile bakma ve kurtuldun diye sükret .. ben bunları, hatta daha da fazlasını yaşadım ve buna rağmen evlendim hep şiddet gördüm 1 kez bile yüzüm gülmedi şuanda boşanma aşamasındayız toplam 10 ay sürdü evliliğim ve 3 senedir boşanmaya çalışıyorum yaşadığım şehiri dahi degistirdim şimdi kızımla yeni bir hayat kurmaya çalışıyoruz Allah herkesin yardımcısı olsunTekrar merhaba hanımlar. Buraya daha önce de nişanlılık sürecim ile ilgili konular açmıştım. O kadar güzel ve değerli fikirler yazıldı ki bana çok yol gösterdiniz. Hatta özelden mesaj atıp destekleyen tavsiyeler veren de çok oldu.
Ben de son bir konu açmak istedim bu konu ile ilgili. Nişanlım maalesef sinirli anlarında çok fevri, olayları kendi kafasında kurup ona göre sizi yargılayan, karşısındakini kırmaktan çekinmeyen küçük olayları bile abartılacak boyuta getiren, böyle anlarda iletişim bile kurulmayacak biri. Zaten kendisi de diyor böyle anlarda konuşmayalım uzak duralım diye. Birkaç gün önce mobilya fiyat farkından ötürü ve annemle ilgili bir sorun için konu açmıştım. Eski konulara bakıp görebilirsiniz. Bir de Sessiz Cezalandırma konusu var onu da okuyabilirsiniz.
En son dünkü olaydan sonra artık iyice ipler koptu. Düğün ayrıntılarını konuşmak için düğün yerine gittik. Bir opsiyonda tatlı olarak pasta ya da baklava verileceği yazıyormuş. Nişanlım da bana sormadan baklava seçeneğini işaretlemiş. Oraya gitmeden evvel ben buna şaşırdığımı söyledim. Çünkü benim bildiğim düğünlerde pasta ikram edilir, ayrıca bana da sorsaydın keşke dedim. Tamam gider yine konuşuruz demiştik. Neyse dün gittik. Ayrıca gelin yolu diye bir konsept de varmış onu da konuşmaya gidecektik.
Neyse yetkili adama hem gelin yolu hem de pasta ile ilgili sorular sordum. Pasta ile baklava arasında bir fiyat farkı olur mu diye sordum. Hayır dedi adam. Nişanlım da baklava kalsın dedi. Ben de tamam bunu biz bir konuşalım dedim. Nişanlımın yüzü asıldı. Yetkili kişi de düğünden 1 hafta önce kararını söylersiniz ona göre hazırlarız dedi. Tamam dedik kalktık. Baktım nişanlım hızlı hızlı önümden sinirli yürüyor gidiyor. Ne oldu diye yetişip sordum. Sen adamın önünde benimle böyle bir mevzudan ötürü niye tartışıyorsun dedi. Ben de şaşırdım ne tartışması ya. Ayrıntıları öğrenmek için soru sordum, pasta olmasını daha önce de sana söylemiştim. Onun için gittik zaten dedim. Ayrıca biz nişanlımla konuşuruz diyip konuyu kapattık. Bu mu kavga etmek? İşte dediğim gibi nişanlım olayları farklı algılayıp beni öyle bir konuma getiriyor ki sanki ben küçük olayları büyütüyormuşum gibi.
Ardından sen hep eşyalara takılıyorsun. Senin için önemli pasta, düğün, gelinlik. Ben sadece nesneyim senin için diye triplere girdi sokağın ortasında. Halbuki mobilya ve düğün onların istediği yerde yapılıyor. Ben de kendimi açıklamaya çalıştıkça “sus bir kere de sus hatanı kabul et” dedi. Yani istiyor ki bana itiraz etme hep sus kabullen köşene çekil. Ben de bunu hiçbir zaman yapamadım. Haklıysam düşüncelerimi söylerim, susarak iletişim olmaz. Sokağın ortasında sinirli sinirli konuştu bir ara yanımdan uzaklaştı. Bazen hafifle bağırarak sitem etti suçladı beni.
Ben de oturup bir yerde konuşalım dedim. Hayır seni otogara bırakayım evine git. Şu an yan yana olmamamız daha iyi olur dedi. Giderken söylendi. Hatta o anki sinirle bana olmasa da ağzından çok ayıp küfür ve hakaretler çıktı.
Neyse otogara geldik. Artık bu tavırları karşısında dayanamadım gülerek “sen hastasın” dedim. Evet dedi ben hastayım. Nişanı atıyorum, ayrılıyoruz bitti beni o masaya oturtamazsın inatçıyım dedi. Bu arada otobüsümün gelmesine 40 dakika vardı. 40 dakika boyunca hala yanımda. Bekledi benle. Pişman olacaksın, ben elimden geleni yaptım çok mücadele ettim senin için dedim. O da sen kendini kandırıyorsun kendini rahatlatmak için konuşuyorsun dedi. Neyse o beni suçladı ben onu suçladım derken elimden tutmak istedi “bu bizim son şansımız olsun ayrılmayalım ara verelim ama birkaç zaman konuşmayalım. Sen bana kararını söyle dedi” beni yolcu etti. Otobüse bindirirken öptü sarıldı falan sanki daha öncesinde bu olaylar olmamış gibi.
Otobüse binince ben de düşündüm olmayacağını gördüm. Güzel bir ayrılık mesaj attım. Yine de hakkım helaldir teşekkür ederim dedim. Ve sosyal medyadan her yerden sildim fotoğrafları sildim. Mesajımı görünce sağ olsun cevap verme gereği bile duymadı. O da ailemi her yerden silmiş falan. Sonra kayınvalidem aradı açmadım.
Çok yoruldum, çok bunaldım hanımlar. İdare etmekten. En ufak bir sorunu büyütüp üstüme gereksiz yere gelmesinden, sürekli tahakküm altına almaya çalışmasından, sinirli hallerinden, yersiz konuşmalarından bıktım. Anneme ayıp ettiği yerler oldu onu bile kabullenmedi.
Daha önce nişan atıp boşanan tecrübe sahibi olan hanımların görüşlerini istiyorum özellikle. Biraz uzun oldu, sormak istedikleriniz olursa yorumlarda konuşuruz. Teşekkür ederim şimdiden
Çok teşekkür ederim güzel dilekleriniz için. Size Allah sabır versin, maalesef böyleleri ile boşanması da zor olur. Daha ayrılırken ne kadar çirkin yüzünü göstermişti banagenelde böyle şeylere çok yorum yazmam ancak yazdıklarınizi okuyunca kendi yasadiklarim aklıma geldi çok sanslisin ki evlenmeden bu işi bitirdin arkana bile bakma ve kurtuldun diye sükret .. ben bunları, hatta daha da fazlasını yaşadım ve buna rağmen evlendim hep şiddet gördüm 1 kez bile yüzüm gülmedi şuanda boşanma aşamasındayız toplam 10 ay sürdü evliliğim ve 3 senedir boşanmaya çalışıyorum yaşadığım şehiri dahi degistirdim şimdi kızımla yeni bir hayat kurmaya çalışıyoruz Allah herkesin yardımcısı olsun
Merhaba birşey sora bilirmiyimAslanları anca benim gibi başaklar mahveder. Hayatıma çıkan tüm aslan erkeklerini ve egolarını yerlerde sürükledim. Hiçbiri ama hiçbiri egosunu konuşturamadı karşımda. Herşey sizde bitiyor anlayacağınız. Dilerseniz öz benlik, saygı güven kitapları okuyabilirsiniz. Ayrıca yaşım 30. Hayat yeni başlıyor.
AminAyy tabi ki kolay olmadı. Ama annem her daim yanımda ve arkamdaydı. Onun desteğini asla göz ardı edemem.
Nişanı attıktan sonra asla evlilik düşünmedim. İşe girdim çalıştım. Üzerinden 1 yıl geçti. Ben görücü usulü evlendim. Ve eşimle bu konuyu en başında konuştuk bir daha da asla açılmadı. Ne ben ona ne de o bana hiç sormadık bile.
Şimdi Allah’a hamd olsun. Güzel bir evliliğim var. Tabi ki her evde olan sorunlar oluyor ama bunlar her zaman saygı ve hoşgörü içinde hallediliyor. Ha inan evlendikten sonrası daha zor. Kaynana Kayınpeder falan zor işler ya
Rabbim herkesin karşısına güzel insanlar çıkarsın inşallah. Sizlerin de
Ne kadar güzel yapmışın keşke bende evlenmeden yapsaydım. Sustuğun herşey sana duvar oluyır o duvar kalbınde örgü örüyor.Tekrar merhaba hanımlar. Buraya daha önce de nişanlılık sürecim ile ilgili konular açmıştım. O kadar güzel ve değerli fikirler yazıldı ki bana çok yol gösterdiniz. Hatta özelden mesaj atıp destekleyen tavsiyeler veren de çok oldu.
Ben de son bir konu açmak istedim bu konu ile ilgili. Nişanlım maalesef sinirli anlarında çok fevri, olayları kendi kafasında kurup ona göre sizi yargılayan, karşısındakini kırmaktan çekinmeyen küçük olayları bile abartılacak boyuta getiren, böyle anlarda iletişim bile kurulmayacak biri. Zaten kendisi de diyor böyle anlarda konuşmayalım uzak duralım diye. Birkaç gün önce mobilya fiyat farkından ötürü ve annemle ilgili bir sorun için konu açmıştım. Eski konulara bakıp görebilirsiniz. Bir de Sessiz Cezalandırma konusu var onu da okuyabilirsiniz.
En son dünkü olaydan sonra artık iyice ipler koptu. Düğün ayrıntılarını konuşmak için düğün yerine gittik. Bir opsiyonda tatlı olarak pasta ya da baklava verileceği yazıyormuş. Nişanlım da bana sormadan baklava seçeneğini işaretlemiş. Oraya gitmeden evvel ben buna şaşırdığımı söyledim. Çünkü benim bildiğim düğünlerde pasta ikram edilir, ayrıca bana da sorsaydın keşke dedim. Tamam gider yine konuşuruz demiştik. Neyse dün gittik. Ayrıca gelin yolu diye bir konsept de varmış onu da konuşmaya gidecektik.
Neyse yetkili adama hem gelin yolu hem de pasta ile ilgili sorular sordum. Pasta ile baklava arasında bir fiyat farkı olur mu diye sordum. Hayır dedi adam. Nişanlım da baklava kalsın dedi. Ben de tamam bunu biz bir konuşalım dedim. Nişanlımın yüzü asıldı. Yetkili kişi de düğünden 1 hafta önce kararını söylersiniz ona göre hazırlarız dedi. Tamam dedik kalktık. Baktım nişanlım hızlı hızlı önümden sinirli yürüyor gidiyor. Ne oldu diye yetişip sordum. Sen adamın önünde benimle böyle bir mevzudan ötürü niye tartışıyorsun dedi. Ben de şaşırdım ne tartışması ya. Ayrıntıları öğrenmek için soru sordum, pasta olmasını daha önce de sana söylemiştim. Onun için gittik zaten dedim. Ayrıca biz nişanlımla konuşuruz diyip konuyu kapattık. Bu mu kavga etmek? İşte dediğim gibi nişanlım olayları farklı algılayıp beni öyle bir konuma getiriyor ki sanki ben küçük olayları büyütüyormuşum gibi.
Ardından sen hep eşyalara takılıyorsun. Senin için önemli pasta, düğün, gelinlik. Ben sadece nesneyim senin için diye triplere girdi sokağın ortasında. Halbuki mobilya ve düğün onların istediği yerde yapılıyor. Ben de kendimi açıklamaya çalıştıkça “sus bir kere de sus hatanı kabul et” dedi. Yani istiyor ki bana itiraz etme hep sus kabullen köşene çekil. Ben de bunu hiçbir zaman yapamadım. Haklıysam düşüncelerimi söylerim, susarak iletişim olmaz. Sokağın ortasında sinirli sinirli konuştu bir ara yanımdan uzaklaştı. Bazen hafifle bağırarak sitem etti suçladı beni.
Ben de oturup bir yerde konuşalım dedim. Hayır seni otogara bırakayım evine git. Şu an yan yana olmamamız daha iyi olur dedi. Giderken söylendi. Hatta o anki sinirle bana olmasa da ağzından çok ayıp küfür ve hakaretler çıktı.
Neyse otogara geldik. Artık bu tavırları karşısında dayanamadım gülerek “sen hastasın” dedim. Evet dedi ben hastayım. Nişanı atıyorum, ayrılıyoruz bitti beni o masaya oturtamazsın inatçıyım dedi. Bu arada otobüsümün gelmesine 40 dakika vardı. 40 dakika boyunca hala yanımda. Bekledi benle. Pişman olacaksın, ben elimden geleni yaptım çok mücadele ettim senin için dedim. O da sen kendini kandırıyorsun kendini rahatlatmak için konuşuyorsun dedi. Neyse o beni suçladı ben onu suçladım derken elimden tutmak istedi “bu bizim son şansımız olsun ayrılmayalım ara verelim ama birkaç zaman konuşmayalım. Sen bana kararını söyle dedi” beni yolcu etti. Otobüse bindirirken öptü sarıldı falan sanki daha öncesinde bu olaylar olmamış gibi.
Otobüse binince ben de düşündüm olmayacağını gördüm. Güzel bir ayrılık mesaj attım. Yine de hakkım helaldir teşekkür ederim dedim. Ve sosyal medyadan her yerden sildim fotoğrafları sildim. Mesajımı görünce sağ olsun cevap verme gereği bile duymadı. O da ailemi her yerden silmiş falan. Sonra kayınvalidem aradı açmadım.
Çok yoruldum, çok bunaldım hanımlar. İdare etmekten. En ufak bir sorunu büyütüp üstüme gereksiz yere gelmesinden, sürekli tahakküm altına almaya çalışmasından, sinirli hallerinden, yersiz konuşmalarından bıktım. Anneme ayıp ettiği yerler oldu onu bile kabullenmedi.
Daha önce nişan atıp boşanan tecrübe sahibi olan hanımların görüşlerini istiyorum özellikle. Biraz uzun oldu, sormak istedikleriniz olursa yorumlarda konuşuruz. Teşekkür ederim şimdiden
Tabii ki.Merhaba birşey sora bilirmiyim
Huzursuz bir evliliktense evlilik öncesi ayrılık gerçekten köprüden önceki son çıkış. Bir gün bile asla pişman olmadım şimdi çok mutluyum. Siz de hâlâ geç kalmış sayılmazsınız, zararın neresinden dönülürse kârdır.Ne kadar güzel yapmışın keşke bende evlenmeden yapsaydım. Sustuğun herşey sana duvar oluyır o duvar kalbınde örgü örüyor.
Foruma uzun süredir girmiyordum, bildiriminizi görünce geldim tekrar. O kadar güzel tespitler, nokta atışları yapmışsınız ki, sizi tebrik ederim. Gerçekten öyleydi. Ayrılıktan sonra aradan 6 ay geçti, şimdi o kadar huzurluyum ve kafam rahat ki. Sorunlu bir ilişkidense huzurlu bir yalnızlık her zaman tercih edilmeli. Ben de ilk zamanlar ayrılmaktan korkuyordum yalnız kalırım diye, meğer hayatımın en doğru kararını vermişim. Sizi anlayan, gerçekten değer veren, iletişime açık insanlarla karşılaşmak dileği ile, amin teşekkür ederimSizi manipülesi altına almak istiyor Hep onu onaylayın sen haklısın deyin istiyor Belki de aklınca şimdiden avucuma alayım evlendiğimizde hep haklısın desin sözümü dinlesin mantığı bile olabilir Konu ne olursa olsun kendi bile saçmalasa hep sorunlu siz gibi davranıyor Kendinde asla kusur ,hata gôrmüyor Size resmen zarf atmış ayrılma konusunda kendince ders vermek için ,sonra bakmış ciddiye aldınız ara verelim demiş filan falan Felsefesi sorun çıkarıp çıkarıp kendince sizi kendi doğrularını öğretmek ,eğitmek Evlilikte en önemli şey huzurdur Sizi huzursuz eden hele ki yok yere sorun çıkarıp asla da altan almayan insanla birlikte olup hayatınızı yakmayın Kararınızdan dönmeyin Ailenizede bu dengesiz hallerini anlatın Anlaşamadığınızı söyleyin Siz aldanıp bu kişiyle devam ederseniz sinip bu kişinin dediklerini yapan susan bir kadın olmaya mecbur kalacaksınız Kararınızdan bence dönmeyin Doğru kişi huzur verendir huzursuz eden değil Mutlu olmak için evleniyoruz Kimsenin saçmalıklarını sırtlanmak için değil kardeşim Allah hakkınızda daha güzelini hayırlısını, mutlu edeni nasip etsin